ھمیشه توی اینطور بحث‌ها یه نفر پیدا میشه که این جمله سمی رو با ھیجان و اعتماد به نفس تمام ميگه: 

اتفاقا پدر خود من!
اتفاقا مادر خود من!
اتفاقا عمه خود من! 

بخصوص اگه شما در حال سخنرانی باشی خیلی سخته بتونی ھم از شهید شدن حرفت جلوگيری کنی (چون حواس همه پرت میشه)  و ھم بتونی کسی که این حرف رو زدہ قانع کنی چون هر چی شما جواب بدی میگه : 

نه! اتفاااااقاااا۔۔۔۔ا

اینکه پدر ایشون تا شصت سالگی بواسیر درمان نشدہ داشته خودش اول کلامه 

این حرف مثل اینه که بگید پدر من شاھرگش پارہ شدہ بود با اینکه روغن زرد میخورد!

خب پدر شما باید بموقع بواسیرش رو درمان میکرد که عفونت به پروستاتش سرایت نکنه  

در مورد مادرتون هم شما روغن زرد رو میگید اما نکات مهمی که در ابتلای ایشان به سرطان نقش داشته رو نمیگید مثلا ممکنه ایشون عادت غلطی داشته یا در شهر آلوده‌ای زندگی میکرده یا در شرایط استرس و تنش‌زا قرار داشته...

اما در مورد گوجه و سیب زمینی سم سولانین و توماتین و عدم اصالت این مواد غذایی و شیوع بیماریهای مختلف در نسلی که با این مواد غذایی تغذیه شدند در مقایسه با نسلی که با مواد غذایی اصیل تغذیه شدند نشانه‌های محکمی برای توصیه ما به عدم مصرف این مواد غذایی هست. 

داخل همین کانال هم چند کلیپ از افرادی که سنشون به بالای ۱۲۰ سال رسیده منتشر کردیم راز طول عمر همشون استفاده از لبنیات و کره و روغن محلی بوده...

شنیدین میگن فلانی غذا  کوفتش شد! 

میدونید یعنی چی؟ 

 یعنی طرف چون از غذا خوردن لذت نمیبره اون غذا هرچقدر هم کیفیتش بالا باشه براش تبدیل به کوفت ( بیماری حصبه) میشه

حواستون باشه اختلاف‌ها روی سبک زندگی تبدیل به تنش و استرس و اضطراب نشه...

آدم یه پیتزا بدون استرس بخوره کمتر آسیب میبینه تا آش اسپیدباج با ناراحتی و دلخوری! 

بخصوص سر سفره وقت غذا خوردن بهیچ وجه! تاکید میکنم بهیچ وجه هیچ نظر کارشناسی ندین... 
البته بچه‌ها رو اشکال نداره مدیریت کنید اما هنگام غذا خوردن بهیچ وجه در مورد اینکه فلان چیز با فلان چیز نمیسازه و نباید وسط غذا آب خورد و... حرف نزنید...