مشکل این است که حتی ارمنستان هم درباره نگرانی های تهران در انسداد احتمالی مرزهای جنوبی این کشور با ایران موضع روشنی ندارند،چه رسد به روسیه یا سایر بازیگران. این تهران است که صرفا دغدغه انسداد مرزها را دارد و ارمنستان به جای توسل به افزایش همکاری ها با تهران از کمک دولت های غربی استفاده می کند. این حرف ها نشان می دهد مسیر مواصلاتی نیز برای ارمنستان در اولویت قرار دارد و به هیچ عنوان موافق با ابتکار رهگذر ارس نیستند تهران با راه اندازی مسیر مواصلاتی در سیونیک تا مادامی که در حاکمیت ارمنستان باشد مخالفتی ندارد. اگر ارمنستان نسبت به دغدغه تهران درباره انسداد مرزها حساس است باید با ایران توافقنامه دوجانبه ای را امضا کند که در صورت فعال شدن مسیر مواصلاتی سیونیک و ماهیت مالکیتی برای آذربایجان یا روسیه یا ترکیه و هر کشور دیگری ایران این حق را دارد که از منافع ژئوپلیتیکی خود در مرزهای جنوبی ارمنستان دفاع کند. مشخصا ارمنستان نیز موافق مسیر مواصلاتی سیونیک(با ملاحظاتی که عرض شد) و رفع انسداد مسیرهای تجاری است. برخی با تعبیر از مسیر سیونیک به عنوان کریدور تورانی ناتو می گویند راه اندازی این کریدور غرب را به دریای کاسپین می رساند اما روسیه معتقد است با تسلط بر این کریدور می تواند مانع نفوذ غرب شود و در عین حال از منافع این کریدور استفاده کند ابوقاسم https://eitaa.com/westanews

قبل از اینکه مطلب جدید رو بزارم پست ریپلی شده و یادداشت بعدی آن را بخوانید بعدش این متن رو مطالعه کنید👇

ارسال موشک های بالستیک فتح به روسیه به بحث اول این روزهای عرصه بین الملل تبدیل شده و این موضوع قابل پیشبینی بود موضوعی که با تحریم های بریتانیا،فرانسه و آلمان در کنار تحریم خزانه داری آمریکا روبه رو شد اختلافات تهران و اتحادیه اروپا بر سر مذاکرات هسته ای و جنگ اوکراین در حال افزایش است. این درحالی است که پیروزی پزشکیان مهم ترین سیگنال تهران به اروپا برای احیای روابط و مذاکرات هسته ای و مدیریت تنش ها در موضوع اوکراین و فلسطین و مذاکرات هسته ای و تفکیک جبهه خاورمیانه از اوکراین بود موضوعی که رهبر انقلاب نیز در صحبت های خود به آن اشاره کردند اروپا ارسال موشک بالستیک فتح به روسیه را اعلان جنگ به خود می داند. شما تحریم را بی اثر بدانید ایرادی ندارد اما موج تحریم های آمریکا و اروپا می تواند شرایط در جنگ اوکراین و فلسطین را برای اجماع جهانی بر علیه ایران آماده کند. تحریم ها نقش و جایگاه ایران در منطقه و جهان را تحت تاثیر قرار می دهد و هزینه های سیاسی و روانی برای کشور ایجاد می‌کند،تحریم صرفا ضرر اقتصادی به همراه ندارد و در حال بی اهمیت کردن ایران در جامعه جهانی است جنگ خاورمیانه و اوکراین،تنش های هسته ای ایران و اسرائیل و احتمال پیروزی ترامپ و فعال شدن مکانیسم ماشه موضوعات بسیار مهمی است و ارسال موشک بالستیک فتح به روسیه سخت ترین انتخاب ایران بود چراکه جنگ با اسرائیل برای ما و آن ها مرگ و زندگی است مهم ترین توجیه برای همکاری های نظامی با روسیه آماده شدن تهران برای بدترین سناریو در موضوع فلسطین هست و برای دریافت کمک های نظامی از روسیه و تحویل سوخو۳۵ راهی جز ارسال موشک های بالستیک نداشته است و طبق قراردادهای محرمانه و از قبل تعیین شده در دولت قبل ماجرا پیش می رود هرچند انتقال موشک های ایرانی به روسیه بر روند جنگ اوکراین و افزایش زرادخانه های موشکی روسیه کمک می کند اما اروپا نیز با وضع تحریم ها و روسیه هراسی و ایران هراسی در تلاش است که به پیروزی دموکرات ها و کاملا هریس کمک کند. ابوقاسم https://eitaa.com/westanews

در فرضیه بد ترین سناریو که توضیح آن در متن ریپلی شده موجود هست، تهران به هیچ عنوان قبل از آتش بس در غزه و شمال فلسطین اقدام ویژه ای در موضوع احیای برجام انجام نخواهد داد یعنی تا در خاورمیانه آتش بس نشه خبری از کاهش تعهدات برجامی و احیای مذاکرات هسته ای نیست چراکه ایران نمیخواهد اهرم فشار خود در موضوع هسته ای و احتمال ساخت سلاح هسته‌ای را قبل از مهار اسرائیل و آتش بس از دست بدهد و مذاکرات را جدی بگیرد. تا از آن به عنوان اهرم فشار بر آمریکا برای مهار اسرائیل و حتی خود اسرائیل استفاده کند. از طرف دیگر نتانیاهو نیز آتش بس را قبول نمی‌کند و در تلاش هست که آتش جنگ را تا پیروزی احتمالی ترامپ حفظ کند. نتانیاهو می داند که اگر ترامپ پیروز نشود ممکن است اروپا و دموکرات ها مکانیسم ماشه را از بیم تشدید تنش ها و اتمی شدن تهران فعال نکنند و شاید تهران بر اساس این منطق به همکاری های نظامی با روسیه ادامه می دهد هرچقدر که اروپا ایران را برای همکاری های نظامی با روسیه تحریم کند و تحت فشار قرار دهد اما موضوع به فعال شدن مکانیسم ماشه کشیده نخواهد شد بنابراین پیروزی ترامپ برای نتانیاهو و تکمیل سناریوی سخت از نان شب هم واجب تر است. ابوقاسم https://eitaa.com/westanews

چرا تهران به این شرایط رسید؟ترور شهید هنیه در تهران و استمرار تنش در خاورمیانه و جنگ افروزی های نتانیاهو اگر خاطرتان باشد عرض کردم که بعد از پیروزی پزشکیان و سیاست تعدیلی در ایران، نتانیاهو متوجه بازی سیاسی جدید برای احیای مذاکرات هسته ای و آتش بس در خاورمیانه شد و تصمیم به ترور هنیه در تهران گرفت و عملا شرایط پر تنش را به انتخابات آمریکا وصل کند مهم ترین اثر پنهان ترور هنیه، افزایش سرعت همکاری های نظامی ایران و روسیه در جنگ اوکراین و قرار گرفتن تهران در عمل انجام شده هست موضوعی که باعث شکاف های عمیق میان اروپا و ایران شد و نتانیاهو به بخشی از اهداف خود رسیده است. بنابراین تهران بخش هایی از برنامه های خود در پرونده فلسطین و مذاکرات هسته ای را بر اساس این متغیر تنظیم کرده است. هرچقدر ایران در جنگ اوکراین مشارکت بیشتری داشته باشد روابط با اروپا تیره تر می شود و این برای نتانیاهو خوشایند تر خواهد بود. در پاراگراف هفتم توضیح دادم که ممکن است اصلاحات موفق به احیای روابط با اروپا نشوند ترور هنیه نقطه عطف تحولات اخیر در سیاست خارجی ایران بود که پیروزی پزشکیان و نگاه تعدیل سیاست خارجی تا به الان در شرایط پیچیده کنونی به حاشیه رفت و باید به انتظار سناریوهای احتمالی دیگر باشند تحلیل ها به این بستگی دارد که پیش فرض این باشد که تهران آگاهانه و منسجم تصمیم گیری می کند. ابوقاسم https://eitaa.com/westanews

پیشنهاد ایران درباره راهگذر ارس اینجوری میشه که کشورهای روسیه و جمهوری آذربایجان از طریق مسیر ایرانی در آذربایجان شرقی به نخجوان متصل شوند و ارمنستان با این منطق بیخیال مسیر سیونیک شود و آذربایجان نیز روند صلح را تکمیل کند،آذربایجان به تهران وانمود می کند که با راهگذر ارس ایران موافق است اما همزمان روند صلح با ارمنستان و پذیرش مرزهای بین المللی این کشور را به چالش می کشد ارمنستان نیز برای تکمیل روند صلح و پیگیری توافقنامه ۹ نوامبر ۲۰۲۰ می گوید ما می‌خواهیم مساله تعیین خطوط مرزی و بازگشت برخی روستاها به مالکیت ارمنستان و به رسمیت شناخته شدن مرزهای بین المللی ارمنستان را در کنار راه اندازی خطوط ترانزیتی در سیونیک تعریف کنیم و این ها را در یک گفت و گوی دوجانبه با آذربایجان بدون حضور روسیه پیگیری کنیم. بنابراین مساله مسیر ترانزیتی زنگزور مهم ترین اهرم فشار ارمنی ها برای شناسایی مرزهای خود از سوی آذربایجان است بعد از جنگ ۲۰۲۰ ارمنستان و آذربایجان ،این دو کشور به همراه روسیه توافقنامه ای را در تاریخ ۹ نوامبر امضا کردند بعد از عقب نشینی ارتش ارمنستان از برخی روستاهای مورد ادعای آذربایجان،اما با این وجود این کشور و ترکیه همچنان مرزهای بین المللی ارمنستان را به رسمیت نمی شناسند. آذربایجان از برخی روستاهای متعلق به ارمنستان عقب نشینی نمی کند و شرایط بازگشت ارامنه به آرتساخ را فراهم نمی کند. کریدور به اصطلاح زنگزور یا همان راه مواصلاتی برای ارمنستان نقش تعیین کننده ای برای پیگیری به رسمیت شناخته شدن مرزهای این کشور توسط آذربایجان و ترکیه و پاکستان است. باکو با تمرکز بر سر مالکیت برخی روستاهای ارمنستان و عدم به رسمیت شناخته شدن اراضی این کشور بدنبال بازگشایی کریدور زنگزور است و ارمنستان نیز با اهرم فشار مسیر مواصلاتی سیونیک برای اتصال آذربایجان به نخجوان بدنبال تایید مرزهای بین المللی خود از سوی آذربایجان و تحقق صلح در قفقاز جنوبی است. مهم ترین عامل پافشاری ارمنستان بر کریدور زنگزور(با مالکیت خود نه روسیه یا آذربایجان) این هست که زنگزور را یک نقطه عطف برای پیگیری تمامیت ارضی خود در مقابل آذربایجان می داند. بر اساس این منطق ارمنستان دلیلی نمی بیند که با حمایت از رهگذر ارس ایران عملا اهرم فشار خود در مسیر سیونیک را بکلی از بین ببرد و خفگی ژئوپلیتیکی خود را تکمیل و همچنین اهرم فشار خود برای تکمیل روند صلح با آذربایجان و به رسمیت شناخته شدن اراضی این کشور را ازدست بدهد. ابوقاسم https://eitaa.com/westanews

تجربه مدیریت اقتصادی و سیاسی کشور نشان داده تغییر افراد،نمی تواند منشاء تحول در بهبود وضعیت معیشتی و کسب و کار مردم باشد همه دولت ها بساز بفروشی کار می کنند،سازه های دولت قبلی را کامل ویران می کنند تا از نو بنا کنند چون الگوی مشخص و معماری اقتصادی و برنامه وجود ندارد و شکاف های سیاسی همچنان خود را در وضعیت کشور نشان می دهد و این شکاف ها و بی اعتمادی ها به مردم آسیب وارد کرده است بخش زیادی از رجال سیاسی ما فاقد نگرش ملی و کلان نگری هستند،خیلی زود مسائل راهبردی کشور و سرنوشت ملت را سیاسی می کنند و مسائل بزرگ کشور را به دعواهای کوچه بازاری تقلیل می دهند، خروجی آن می شود لجاجت های سیاسی بی فایده و بچگانه که آثار آن را در وضعیت اقتصادی و فرهنگی کشور مشاهده می کنیم کارگزاران، فاقد احساس مسئولیت ملی اند،این دردناک است که ما به این موضوع فکر نمی کنیم،برای همین است که هیچ کس دیگری را قبول ندارد و بمحض اینکه به قدرت برسد سازه های ساختمان قبلی را ویران می کند و همه چیز را می خواهد از نو بسازد.هیچکس قبول ندارد که مسیر دولت قبل را ادامه دهد،این یعنی بحران انسجام ،بحران نبود الگو و ابتکار تجربه نشان داده انتخاب کارگزار و وزیر بر اساس تقسیم بندی های سیاسی و قبیله گرایی جلو می رود، برخلاف معیارهای رهبری انقلاب اسلامی، هرچه جلو تر می رویم شایسته سالاری و تخصص گرایی سهم کم تری پیدا می کند چرخه مدیریتی کشور درگیر این فرهنگ مسموم هست و همه جا شاهد آن هستیم. این وضعیت اختصاص به اصلاحات ندارد و جریان اصولگرا نیز درگیر سهم خواهی های مفرط است. مثلا در همین لیست اعلامی آقای پزشکیان، یکی از عزیزان به ازای ارائه امتیازهای مختلف وارد معامله با نمایندگان شهرستانی و استانی شده است امتیازهای پیشنهادی جذاب و چشم گیر است نمایندگان صرف نظر از تخصص و کارایی وزیر پیشنهادی، امتیازی را دریافت می کند و از وزیر حمایت می کند این چرخه بعد از انتخاب وزیر نیز ادامه پیدا می کند و نماینده نسبت به سوء مدیریت وزیر سکوت می کند خروجی این چرخه ایجاد باگ در اداره کشور است،باگ در طراحی راهبرد،باگ در تصمیم گیری ،باگ در تشخیص و تحلیل، باگ در تربیت و آموزش و اقتصاد و... ابوقاسم https://eitaa.com/westanews

قبلا عرض کردم که رجال سیاسی ما فاقد نگرش ملی پدرانه نسبت به مسائل کشور اند در بخش های مختلف حاکمیتی و دولتی نه فهم ملی نسبت به شرایط کشور وجود دارد و نه احساس مسئولیت ملی. اقتضائات منافع ملی و آینده کشور و چالش هایی که وجود دارد در چرخه تنش های سیاسی به حاشیه رفته است و جریان ها اقتضائات حزبی و سیاسی خود را پیگیری می کنند. دوگانه وفاق ملی و نفاق ملی هم در همین داستان تعریف می شود.وفاق با حذف شکل گرفت نفاق ملی هم با برچسب جامعه سیاسی ما علاوه بر اینکه کمکی به بهبود وضعیت اقتصادی و فرهنگی و علمی کشور نمی کند متاسفانه مانع رشد نخبگان می شوند و با ایجاد چرخه سیاسی پرتنش کشور را به نابودی کشانده اند فهم ملی می گوید ببینید مصلحت کشور و منافع ملی چیست؟ یک‌جایی کشور در شرایط جنگ سرنوشت ساز قرار دارد و مشکلات اقتصادی، مقبولیت اجتماعی و آمادگی احتمالی جامعه برای شرایط پرتنش و دهها ملاحظه دیگر نیاز به این دارد که احزاب و تشکل های سیاسی مسئولانه تر رفتار کنند یک جایی اقتضای منافع ملی این است که مثلا مذاکره شود،(اعم از غرب و شرق) یک جایی اقتضا مقاومت است و یک جایی هردو باهم پیش می روند. نفی مذاکره و مقاومت به صورت مطلق اشتباه است رویداد ها و شرایط مختلف داخلی،منطقه ای و بین المللی اقتضائات متغیر و چند مجهولی را ایجاد می کند و شما باید بر اساس آن ها بهترین گزینه برای تامین منافع ملی را انتخاب کنید. در مساله حجاب هم به همین شکل،ممکن است یک آقایی به عنوان شخصیت حقیقی یا یک تئوریسین مذهبی موافق گشت ارشاد و حجاب بان باشد اما وقتی در جایگاه ملی قرار گرفت باید بر اساس مصلحت عمومی و ملی تحلیل کند نه سلیقه شخصی و حزبی نماینده یا کارگزاری که قدرت تفکیک این جور موضوعات را ندارد اصطلاحا بهش میگن به بلوغ سیاسی و تحلیلی نرسیده است ابوقاسم https://eitaa.com/westanews

تحلیل چرایی عدم موافقت ارمنستان با راهگذر ارس ابوقاسم https://eitaa.com/westanews

📌آقای پاک آیین چهار سال سفیر ایران در جمهوری آذربایجان بودید اما ای کاش نبودید این ها منحصرا منافع ایران در قفقاز را به آذربایجان گره زده اند و سال ها بر پایه تحلیلی غلط مانع افزایش روابط با ارمنستان شدند یکی از عوامل موثر در شکل گیری هژمونی پان ترکیسم در مرزهای شمال غرب کشور از سوی آذربایجان و ترکیه جنس افراد منفعت طلب و بی سواد هستند دیپلماسی منفعل و سهل اندیشانه نسبت به نفوذ نرم ناسیونالیسم ترکی در استان های شمال غربی ریشه پانزده ساله دارد حمایت ویژه از لابی ترکیه و آذربایجان در دستگاه های تصمیم گیر کشور تحت عنوان شیعه و اسلام بی توجهی به ایجاد مولفه های افندی و مقتدرانه ایران در قفقاز جنوبی برای مهار آذربایجان و ترکیه و جلوگیری از نفوذ نرم در آذربایجان ممانعت از شکل گیری روابط راهبردی ایران و ارمنستان برای تنوع سازی مسیرهای تجاری در کریدور شمال_جنوب فقط میتونم بگم که اگر یک شخص عاقل با نگرش ملی و دور از تعصبات قومی جای ایشان بود وضعیت ایران در تحولات قفقاز در شرایط بهتری بود ابوقاسم https://eitaa.com/aboghasm