پيش از اين مرا برادرى بود، در راه خدا كه خرد بودن دنيا در نظرش او را در چشم من بزرگ داشته بود، هرگز بنده شكم نبود. چيزى را كه نمى يافت، آرزو نمى كرد و چون مى يافت، بسيار به كار نمى برد. بيشتر روزگارش در خاموشى مى گذشت و اگر سخن مى گفت بر ديگر گويندگان غلبه مى يافت. و عطش پرسندگان را فرو مى نشاند. مردى افتاده بود و همه ناتوانش مى انگاشتند. چون زمان كوشش فرا مى رسيد، شير بيشه را مى ماند و مار بيابان را. تا نزد قاضى نمى رفت، حجت نمى آورد. كسى را كه خطا مى كرد و مى دانست عذرى دارد، تا عذرش را نمى شنيد، ملامتش نمى كرد. از درد شكوه نمى نمود، مگر آن گاه كه بهبود يافته بود. اگر كارى را مى كرد، مى گفت و اگر نمى كرد، نمى گفت. اگر در سخن مغلوب مى شد، در خاموشى مغلوب نمى شد. همواره به شنيدن حريص‌تر بود تا به گفتن. هرگاه دو كار براى او پيش مى آمد مى نگريست كه كدام يك از آن دو به هواى نفس نزديكتر است تا خلاف آن كند. بر شما باد به اين خويها، آنها را فرا گيريد و در فراگرفتنشان با يكديگر رقابت نماييد. اگر نتوانستيد به همه آنها برسيد، بر گرفتن اندك بهتر از ترك كردن همه است. _ حکمت ۲۸۹ ؛

‹ نوش جون ›

یه افسانه خیلی قشنگ هست که میگه: اگه کسی به دلت نشست، حتما تویِ باطنش یچیزی هست که صدات کرده یا صداش کردی اون چیز از جنس توئه و تو انگار سال‌هاست میشناسیش...

هر گاه خدا بخواهد بنده اى را خوار كند، دانش را از او دور سازد . _ حکمت ۲۸۸ ؛

‹ بگو دوست دارم ›

و من می‌رفتم می‌رفتم تا در پایان خودم فرو افتم ناگهان تو از بیراهه‌ی لحظه‌ها میان دو تاریکی به من پیوستی ــ سهراب‌سپهری .

(از قدر پرسيدند، پاسخ داد:) راهى است تاريك، آن را مپیماييد، و دريايى است ژرف، وارد آن نشويد، و رازى است خدايى، خود را به زحمت نيندازيد . _ حکمت ۲۸۷ ؛

‹ اما من هنوز ... ›

سر برگردانید و نگاهی به مشکلات پشت سرتان کنید تمام مشکلاتی که از سر گذرانده اید هیچ یک از آنها، شما را نکشت اما تک تک آنها، باعث شدند امروز یک آدم قوی تری باشید ــ سیماامیرخانی .