از صبح نگاهش کردم تا نزدیکای غروب، هی گفت خسته نشدی؟ گفتم خسته کدوم بود؟ گفت هیچی، راحت باش. موهاش رنگ شب بود، خودش رنگ روز، یه آدم عجیبی بود، انگار خورشید باشی و همزمان ماه هم باشی ..!

آنان كه وقتشان پايان يافته خواستار مهلتند، و آنان كه مهلت دارند كوتاهى مى ورزند . _ حکمت ۲۸٥ ؛

‹ مایل به بغل ؟ ›

هیچ قلبی ، صرفا به واسطه‌ی هماهنگی ، با قلب دیگری وصل نیست! زخم است که قلب‌ها را عمیقا به هم پیوند می‌دهد . پیوندِ درد با درد ، شکنندگی با شکنندگی... ــ هاروکی‌موراکامی

دانش، راه عذر تراشى را بر بهانه جويان بسته است . _ حکمت ۲۸٤ ؛

‹ خیلی زود ! ›

ما هیچ گاه به امروز بر نمی گردیم ؛ هرچه را لازم است، بردارید . ــ آلبرت‌هوبارد

جاهلان شما پر تلاش و آگاهان شما تن پرور و كوتاهى ورزند ! ــ حکمت ۲۸۳ ؛

‹ هوم ؟ ›