‹ از حق بودنش نگم که اصن اوف ›

یکی باید باشه که توی لحظات زندگی وقتی کنارشیم روی حالت پرواز باشیم چه دلمون چه گوشیمون :»

روزگارى بر مردم خواهد آمد كه از قرآن جز نشانى، و از اسلام جز نامى، باقى نخواهد ماند . مسجدهاى آنان در آن روزگار آبادان، امّا از هدايت ويران است. مسجد نشينان و سازندگان بناهاى شكوهمند مساجد، بدترين مردم زمين مى باشند، كه كانون هر فتنه، و جايگاه هر گونه خطاكارى اند، هر كس از فتنه بر كنار است او را به فتنه باز گردانند، و هر كس كه از فتنه عقب مانده او را به فتنه ها كشانند، كه خداى بزرگ فرمايد: «به خودم سوگند، بر آنان فتنه اى بگمارم كه انسان شكيبا در آن سرگردان ماند» و چنين كرده است، و ما از خدا مى خواهيم كه از لغزش غفلت ها در گذرد . _ حکمت ۳٦۹ ؛

نفری یدونه صلوات بفرستیم؟! جای دوری نمیره . .

‹ آره؟ ›

و عطار گفت: اگر دوزخ را به من بخشند هرگز هیچ عاشق را نسوزم از بهر آنکه عشق خود، او را صد بار سوخته است ...

همانا خداوند پاداش را بر اطاعت ، و كيفر را بر نافرمانى قرار داد ، تا بندگان را از عذابش برهاند ، و به سوى بهشت كشاند . _ حکمت ۳٦۸ ؛

‹ هوم؟ ›