‏نظری کن، که به جان آمدم از دلتنگی گُذری کن، که خیالی شدم از تنهایی .. ــ عراقی .

دوست جوانمرد از خويشاوند مهربانتر است زيرا مهربانى او طبيعىّ است و مهربانى خويشاوند گاه باشد كه از روى تكلّف و رنج است :)! ــ حکمت ۲٤۷ ؛

‹ اونجا که ابتهاج میگه ؛ ›

- خیلی وقتا شنیدم میگن که : ‹ تو به هیچ کسی غیر از خودت نیاز نداری › اما از نظر من اینطور نیست . . گاهی وقتا ما آدما نیاز داریم به یکی ، به کسی که فقط ما رو بفهمه ! به یکی که حس کنیم تو هر شرایطی کنارمون هست و میتونیم وقتی خسته شدیم بهش تِکیه کنیم ! ما آدما نیاز داریم ؛ ‹ به یکی که بهتر از ما خودمونو بفهمه :)!' ›

از فرار نعمت ها بترسيد ، كه هر گريخته اى را بازگشت نيست . ــ حکمت ۲٤٦ ؛

‹ خب؟ (: ›

چقدر خوبه این دیالوگ بهرام رادان تو جیران ك میگه : ± نگاهش همراهم شده و خیالش همدمم !‏ همه وقت هست و هیچوقت نیست ، همه جا هست و هیچ جا نیست . . آخ از این قرارِ بعد از بی‌قراری ؛‏ اما این احوالات به جنون بیشتر شبیه تا عشق :)!

هنگامى كه قدرت بر چيزى فزونى يابد علاقه به آن كم مى‌شود . ــ حکمت ۲٤٥ ؛

‹ ای دوایِ دردهای بی‌درمان . . ›