💛او همه چیز را می‌داند و از پدر به ما مهربان‌تر است... ➥@ansuiemarg_ir

⚛ اگر هر چه از خدا می‌خواهیم به ما می‌دهد، نشانه بدیست؟! ➥@ansuiemarg_ir

💚ایمان و اعتماد به خدا یعنی چه چیز را باور کنیم؟ 🌹ایمان به خدا یعنی اینکه باور کنی فرمان‌ های خدا تماماً دستوراتی هستند که اگر خدا و قیامتی هم نباشد، باز هم به نفع زندگی مادی ما هستند. چون این فوائدِ دستورات دینی کمی از پیچیدگی برخوردارند، افراد بی‌عقل ضرورت آن را درک نمی‌کنند. ✍استاد پناهیان ➥@ansuiemarg_ir

💯سنگین‌ترین چیز در روز قیامت که ۵ اثر فوق‌العاده دارد... ➥@ansuiemarg_ir

💐انس با قرآن‌کریم/ صفحه۳۱۵ ♦️بدانید که این قرآن، پندآموزی است که خیانت نمی کند؛ و هدایت گری است که گمراه نمی سازد ؛ و سخن گویی است که دروغ نمی گوید. (أمیرالمومنین علیه‌السلام) ➥@ansuiemarg_ir

☢ تاثیر عجیب رفاقت و همنشینی حتی بر روی حیوانات و اشیاء، چه رسد به سرنوشت انسان! ➥@ansuiemarg_ir

⁉️چگونه در بهشت محدودیتی نیست اما بهشتیان در استفاده از نعمت ها مراتب مختلفی دارند؟! ➥@ansuiemarg_ir

✨صدقهٔ کم، مانع خرج های زیادِ درمان و گرفتاری های فراوان؟! 🌺 زمانی یکی از تجار که به مرحوم آیت الله بیدآبادی ارادت داشت سخت مریض شد. مرحوم بیدآبادی به عیادت او رفت او را در خطر مرگ مشاهده فرمود. چون دارائیش زیاد بود به فرزندانش فرمود: چهارده هزار تومان صدقه دهید و بین فقرا تقسیم نمایید تا من شفایش را توسط حضرت حجت (عج) از خدا بخواهم. با اینکه این مبلغ برای فرزندان آن مریض فراهم بود اما نپذیرفتند. مرحوم بیدآبادی با ناراحتی از خانه آنها بیرون آمد و به کسی که همراه ایشان بود فرمود: این ها بخل کردند و صدقه ندادند اما چون این شخص رفیق ماست و بر ما حقی دارد باید درباره‌اش دعا کنیم تا خداوند او را شفا بخشد. بعد از نماز مغرب مرحوم بیدآبادی دستها را به دعا بلند میکند. اما در عوض اینکه شفایش را بخواهد، عرض می‌کند: خدایا او را بیامرز! رفیق آن مرد می‌گوید: چه شد که شفایش را نخواستید؟ فرمود چون خواستم دعا کنم، صدایی شنیدم که فهمیدم آن رفیق ما مرحوم شده. پس از تحقیق معلوم شد که در همان ساعت آن شخص مرحوم شده بود. 📗کتاب نسیمی از ملکوت ➥@ansuiemarg_ir

🕎 ما به کدام شاخه این درختان چسبیده‌ایم؟! ➥@ansuiemarg_ir

❇️ همه ما لذت و شیرینی ایمان و توجه به خدا را درک کرده‌ایم. کجا؟! ➥@ansuiemarg_ir

💯...ندای سفر... 🌻امام باقر علیه‌السلام: هنگامی که حضرت امیرالمؤمنین در کوفه بودند، پس از نماز عشا سه بار با صدای بلند آن چنان که همه مردم داخل مسجد می‌شنیدند چنین می‌فرمودند: «ای مردم خدا شما را رحمت کند! آماده باشید و بارتان را ببندید که نداى الرحیل و بانگ کوچ بلند شده است. درنگ کردن در دنیا پس از آن که ندای رحیل داده شده است برای چیست؟ خداوند شما را رحمت کند! بار ببندید و بهترین توشه که تقواست را با خود بردارید. بدانید که راه شما به سوی قیامت و گذر شما از پل صراط است.» 📗الامالی شیخ صدوق، ص۴۹۸ ➥@ansuiemarg_ir