آیت الله بهجت: از مهم‌ترین دعاها، دعای فرج امام زمان(عج) است. همه مشکلات مردم و حکومت‌ها از غیبت آن حضرت است. برای رفع مشکلات اجتماعی و حوائج مردم باید همان‌طوری دعا کرد که انسان برای رفع مشکل خودش دعا می‌کند. دعا اگر دعا باشد تأثیر خواهد کرد». ✍️تبیان @Asemani_bashim @saatibarayagha

استوری شکایت داریم @Asemani_bashim

آروم دل امام هشتم میلاد حضرت معصومه سلام الله علیها @Asemani_bashim

صاحب کتاب کرامات رضویه در ص 123، جلد اول می نویسد: میرزا ابوالقاسم خان پسر علیخان تهرانی سالها در یکی از حجره های فوقانی سرای محمدیه مشهد مقدس اقامت داشت و به قرائت و عبادت به سر می برد و مدتها با منمؤلف انس و الفت داشت؛ عاقبت در همان حجره در چهارم محرم سال 1365 ه ق از دنیا رفت و در صحن نو دفن شد. روزی به من گفت: کرامتی از حضرت رضا علیه السلام به یاد دارم که آن شفای میرزا آقاسی، توپچی اداره ژاندامری است بدین شرح: که او با پنج نفر از توپچیان مأمور می شود که یک گاری فشنگ باروت به رشت ببرند؛ وی و همراهانش پس از خروج از مشهد، ناگهان آتش سیگار یکی از همراهان به صندوق باروت رسیده، فوراً آتش می گیرد؛ بلافاصله سه نفر از آنان هلاک و دیگران زخمی می شوند. خود میرزا آقاسی گفت: من یک مرتبه ملتفت شدم، دیدم قوه باروت مرا حرکت داده،ده دوازده زرع به خط مستقیم بالا برد و فرود آورد و گوشها و رگهای پاهای من تا پاشنه پا تمامی سوخت؛ بلافاصله مرا به مریضخانه لشکر بردند و حدود یک ماه مشغول معالجه من شدند و سپس از آنجا به بیمارستان امام رضا علیه السلام بردند و شش ماه هم در آنجا تحت معالجه قرار دادند، تا اینکه جراحت و چرک آمدن برطرف شد؛اما قدرت حرکت نداشتم زیرا رگها بکلی سوخته بود. شبی در حال گریه و زاری و دل شکستگی به حضرت رضا علیه السلام توجه کرده، عرض کردم: یا بن رسول الله علیه السلام من سیدی از خانواده شما هستم؛ آخر شما نباید به داد من بیچاره برسید؟ پس از گریه و زاری بسیار خوابم برد؛ در عالم رؤیا دیدم که سید بزرگواری نزد من آمده، فرمود: میرزا آقا! حالت چطور است؟ همینکه این اظهار مرحمت را نمود فوراً دستش را گرته عرض کردم: شما کیستید که احوال مرا می پرسید؟ آیا اهل سبزواری یا از خویشان من؟ فرمود: می خواهی چه کنی؟ من هر که هستم؟ آمده ام احوالت را بپرسم؛ عرض کردم: می خواهم شما را بشناسم؛ چرا تا کنون هیچ کس احوال مرا نمی پرسیده است؟ فرمود: تو به که متوسل شده ای؟ گفتم: به حضرت رضا علیه السلام. فرمود: من همانم. گفتم: آخر ببینید که به چه روز و چه حالی افتاده ام؛ و از هر دو پا شل شده ام و نمی توانم حرکت کنم. فرمود: پایت را بیاور تا ببینم؛ پس دست مبارک خود را از بالای یک پای من تا پاشنه پا کشید و بعد از آن پای دیگر را به همین نحو مسح نمود و من در خواب حس کردم که روح تازه ای به پای من آمد؛ بیدار شدم و فهمیدم که شست پایم حرکت می کند با تعجب با خود گفتم: آیا می شود که همه پای من حرکت کند؟ پاهایم را حرکت دادم احساس کردم که دردش برطرف شده و بخوبی می توانم آن را حرکت دهم؛ و یقین دانستم که خوابم از رؤیاهای صادقه است و حضرت رضا علیه السلام به من شفا عنایت فرموده است. ✍🏻پنجاه و سه داستان از کرامات حضرت رضا علیه السلام نویسنده : موسی خسروی @Asemani_bashim

بازگشت توفیقات @Asemani_bashim

خانم ..‌‌. تولدت مبارک @Asemani_bashim

خدا یا ببخش @Asemani_bashim

غریب ترین انسان حاج آقا کاشانی @Asemani_bashim

میلاد کریمه اهل بیت علیهم السلام @Asemani_bashim

آیتی از خداست معصومه لطف بی انتهاست، معصومه جلوه‌ای از جمال قرآنی چهره‌ای حق نماست، معصومه ولادت حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) مبارک @Asemani_bashim

جویندگان راه حقیقت نادر طالب زاده رحمت الله علیه @Asemani_bashim

از آیت الله سید علی قاضی نقل شده است که امام هشتم، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام، سه حاجت کسی را که برای نخستین بار ایشان را زیارت می کند برآورده می سازند و مرحوم قاضی این نکته را به کسانی که سفر آنان، نخستین زیارت ایشان محسوب می شد تذکر می دادند. فرزند ایشان ضمن نقل این مطالب می افزایند: من یک بار از خدمت ایشان سؤال نمودم: آیا خود حضرت عالی در اولین بار مشرف شدن به زیارت امام رضا علیه السلام تفضلی از آن بزرگوار مشاهده نموده اید یا نه؟ مرحوم والد با حالت خاص، انگشتش را به نوک بینی من زد و مطالب پر معنی عرفانی ای را بیان نمود و بعد از سکوت و تفکر فرمود: من زمانی که به قصد زیارت حضرت ثامن الائمه، امام رضا علیه السلام مشرف شدم، مبتلا به بیماری بودم، به طوری که راه رفتن برای من خیلی مشکل شده بود و با تکیه به عصا می توانستم راه بروم و این بیماری به مدت ده سال امان راه رفتن را از من گرفته بود و نزدیک این بود که زمین گیر شوم. هنگام ورود به این شهر مقدس، جهت استحمام و تعویض ضماد پا به حمام رفتم. هنگام ضماد کشیدن به پاها دور جراحت متوجه چیز سیاهی مانند زغال شدم و این، همان چیزی بود که عامل اصلی درد پاها بود و جدایی آن باعث بهبودی می شد؛ پس پاهایم را تکان دادم و ملاحظه کردم که درد در پاهای من به هیچ وجه نیست و پاهایم سالم هستند و احتیاج نیست که با عصا راه بروم. خیلی خوشحال شدم و این را از توجه و کرامات امام رضا علیه السلام دانستم ✍به نقل از یادداشتهای استاد سید محمد حسن قاضی طباطبایی فرزند آیت الله قاضی(سایت مرکز اطلاع رسانی غدیر) @Asemani_bashim