مظلومیت امام سجاد علیه السلام @Asemani_bashim

خاطره ای از آیت الله بهجت: آقا! درس‌های حوزه را میخواهم شروع کنم؛ یک دعایی بفرمایید. ▪️ خب حالا می‌خواهی چه کار کنی؟ □ می‌خواهم صرف‌ونحو بخوانم دیگر! ▪️ بعدش می‌خواهی چه کار کنی؟ □ خُب بعدش لمعه و این‌ها. ▪️ بعد می‌خواهی چه کار کنی؟ □ خُب آقا، مثل بقیه، مکاسب و رسائل و کفایه را شروع می‌کنم. ▪️ بعد می‌خواهی چه کار کنی؟ □ درس خارج بخوانم. ▪️ بعدش می‌خواهی چه کار کنی؟ □ می‌خواهم مجتهد بشوم آقا. ▪️ یعنی در قرآن نوشته: «قد افلح من له قوة الاستنبٰاط»؟ یا نوشته «قَدْ اَفْلَحَ مَنْ تَزَکّٰی»؟!(سوره اعلی:١۴) نوشته هر کس می‌خواهد رستگار شود، برود قدرت استنباط یاد بگیرد یا برود خودش را تزکیه کند؟! (بر اساس خاطرۀ یکی از شاگردان) ✍️به شیوه باران، ص٢٢ @Asemani_bashim

استوری تنها شباهت @Asemani_bashim

بخشش محبان مولا علی علیه‌السلام @Asemani_bashim

فضیلت زیارت آقا سیدالشهداء علیه السلام @Asemani_bashim

فضیلت زیارت آقا سیدالشهداء علیه السلام @Asemani_bashim

حاج آقا قرهی : مولی‌الموالی، امیرالمؤمنین، اسدالله الغالب، علیّ بن‌أبی‌طالب(ع) فرمودند: «حَرامٌ على كُلِّ عَقلٍ مَعلولٍ بِالشَّهوَةِ أن يَنتَفِعَ بِالحِكمَةِ» بهر‌ه‌مندی از حکمت - که توضیح دادیم فوق علم است - بر هر قلبی که مریض و گرفتار شهوت شده باشد، حرام است. چنین کسی قادر نیست که دیگر حکمت به دست آورد، ولو به این که برود عرفان هم بخواند! با الفاظ نمی‌شود کاری کرد، قلب مهم است. حتّی برود حکمت هم بخواند، تا قلبش به حکمت آشنا نشود، افکارش هم حکمتیّه و افکار حکیمان الهی نخواهد شد. چه زمانی این‌طور می‌شود؟ آن موقعی که قلب انسان به شهوات گرفتار نباشد. اگر به شهوات گرفتار شد، معلوم است که نمی‌تواند. حتّی عندالحکیم هم برود هیچ چیزی عایدش نمی‌شود. فرمودند: «هَلَكَ مَن لَيسَ لَهُ حكيمٌ يُرشِدُهُ»، نفرمودند: «هَلَكَ مَن لَيسَ لَهُ عالم يُرشِدُهُ»، امّا وقتی دنیا و مافیها درون این قلب باشد، ولو عندالحکیم هم برود، فایده‌ای برای او نخواهد داشت. البته حکیم، فیض می‌رساند و این، قاعده است، امّا باید ظرف وجودی من و تو هم قابلیّت این دریافت حکمت را داشته باشد. اگر این قابلیّت را نداشته باشد، محال است و اصلاً نمی‌تواند ورود پیدا کند ✍️خبرگزاری مهر @Asemani_bashim

آیت الله محمد شجاعی زنجانی رحمت الله عليه: انسان می تواند با مُجاهدت عبودی به جایی برسد که بَواطن را ببیند، آنهایی که دکان باز کرده اند نه! و ساده لوحانی هستند که حرف آنها را می پذیرند، و دکان آنها می گیرد و ... اما مصداق واقعی ممکن است داشته باشد که با مُجاهدت عبودی به آن مراحل می رسند که نه مُجازند که چیزی معلوم کنند، نه از دیده ای خود چیزی بگویند مگر در مقام تادیب شاگرد گوشه ای را بگویند. هر که را اَسرار حق آموختند مُهر کردند و دهانش دوختند این علم اینجوری را به کسی می دهند که لَب تواند دوختـن؛ اگر به این مرحله نرسد به او نمی دهند و اگر لب باز کرد همه را می گیرند؛ آیه ای در قرآن درخصوص بَلعم باعور آمده، اسمش را نمی برد اما در روایات اسمش آمده که با مجاهدت به جاهای بالایی رسیده بود « واتل علیهم نبآ الذی اتیناه ایاتنا فانسلخ منها » ( سوره اعراف / 175). آنها که با مجاهدت عبودی به مقام بالا رسیده اند، اگر خدا اجازه بدهد بواطن را ببینند، نه اصلش را مجاز هستند که بگویند و نه مصادیقش را که من تو را اینجور می بینم. یکی از مردان بزرگ مانند مرحوم علامه طباطبایی بوده اند؛ چنین مقاماتی را طی کرده بودند ولی اصلا معلوم نمی کردند نه اصلش را نه فرعش را. یکی از نشانه های آنها که این خصوصیت را پیدا می کنند که با مجاهدت عبودی که بسیار سخت است و جاهدوا فی الله حق جهاده، به آنجا رسیده اند این است که اصلا نمی گویند، اصلا  معلوم نمی کنند که به محضـر امام زمان صلـوات الله علیه، رسیده اند؛ همین الان هستند بعضی ها که می بینند و دکانها باز کرده اند و چه ! ... . البته حتما توجه دارید که داشتن این چنین علمی،  ذره ای بسیار ناچیز از دریای  بیکران علومی است که به سالک الی  الله در مسیر تکاملی به او داده می شود و مقصد همانا ذات مقدس حق است . ✍️سایت آیت الله شجاعی @Asemani_bashim

فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام @Asemani_bashim

امام رضا من به کربلا میخوام امیر کرمانشاهی @Asemani_bashim

استوری دلتنگی کربلا @Asemani_bashim

اثر نام حسین علیه السلام حاج آقا کاشانی @Asemani_bashim