یکی از شاگردان آیت الله بهجت ره نقل می کند: گاهی حضرت آقای بهجت (دام عزه) به عنوان طعن و طنز می گفتند: بله! ماها دنبال یک چیزی می گردیم برای تکاملمان که نه خدا گفته باشد نه پیغمبر و نه امام. اما دنبال یک همچنین چیزی می گردیم و خیال می کنیم راه سعادت یک چیزی است که نه خدا گفته نه پیغمبر نه امام. در صورتی که قاعدتا آنچه آن ها بیشتر گفته اند و بیشتر تأکید کرده اند آن موجب سعادت ماست چطور ممکن است که چیزی تأثیر در سعادت انسان داشته باشد و آن ها از آن غفلت کرده باشند و نگفته باشند و واگذار کرده باشند به اینکه یک پیری، مرشدی، قطبی بیاید بیان کند؟ آیا ممکن است همچنین چیزی؟! و یا ممکن است چیزهایی را که تأکید کرده اند چندان اهمیتی نداشته و آنچه مهم بوده یک چیزهایی است که در کتاب و سنت خیلی کم درباره اش گفتگو شده باشد؟! اینها معقول نیست. ✍🏻خاطرات آیت الله مصباح یزدی از آیت الله بهجت: 75 @Asemani_bashim

شرک و ریا حاج آقا قرائتی @Asemani_bashim

صلوات حاج آقا فرحزاد @Asemani_bashim

ما مدیونیم @Asemani_bashim

نصیحت شهید مطهری رحمت الله علیه @Asemani_bashim

آرامش واقعی @Asemani_bashim

آنان زنده اند @Asemani_bashim