مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: خدا ملا آقاجان را رحمت کند. می‌گفت به  کردستان رفتم. گرسنه هم بودم. او روضه می‌خواند و مجنون بود. موهایش بلند بود. دیوانه‌وار از تبریز حرکت کرده بود. گریه می‌کرد و روضه می‌خواند. او مجنون امام حسین(ع) بود. در کردستان، در نزدیک سر حدّ عراق بدید که در محرّم، روضه نیست و مردم دور هم می‌نشینند و سیگار می‌کشند و یک غذایی می‌خورند و می‌روند. گفت شما چرا ذکر مصیبت ندارید؟ گفتند رسم آبا و اجدادی ما این است که این طور روضه می‌خوانیم. محرّم که می‌شود، شبی دو سه ساعت دور هم هستیم، روضه‌ای از روضات چنان است، می‌نشینیم و می‌‌رویم. روضه ما این است. گفت نه! باید کسی را بیاورید که تاریخ عاشورا را بخواند و ببینید که مصیبت چه بوده و چه نبوده است. صاحب مجلس کمی پکر شد؛ چون پدر و مادرشان در دهات این کار را می‌کردند. خود ملاّ آقاجان تعریف می‌کرد که شب خواب دیدم حضرت زهرا(س) می‌گویند تو ادّعای نوکری ما را می‌کنی؛ رفتی و مجلس فرزند ما را به هم زدی؟ فهمید که صاحب مجلس از گفته او پکر شده و فکر کرده بود که لابد یک چیزی هست که این را به من می‌گوید. ملا آقاجان می‌گفت دیدم هیچ چاره‌ای ندارم. کمی پول داشتم به او دادم. گفتم دو سه شب هم روضه برای من بخوانید تا قلبش راحت شود. ✍کتاب طوبی محبت؛ جلد چهارم – ص ۶۳ مجلس حاج محمد اسماعیل دولابی @Asemani_bashim

مظلومیت سه ساله استاد توکلی @Asemani_bashim

زیارت کربلا @Asemani_bashim

مجلس روضه @Asemani_bashim

سلام بر حسین @Asemani_bashim

بزنگاه تاریخی هر فرد @Asemani_bashim

روضه دستگیر آدمه شهید دکتر طهرانچی رحمت الله علیه @Asemani_bashim

سخنی با رژیم صهیونیستی @Asemani_bashim

طفلان زینب استاد توکلی @Asemani_bashim

عزاداری مورد قبول استاد خنیفر زاده @Asemani_bashim

رحمت خدا همواره بیش از غصب او است؛ وقتی خدا از ربوبیتش نام می برد، از نحوه تدبیر خود سخن می گوید، طرزی سخن می گوید که نشانه رحمت از سخن گفتن خدا پیدا است. اما این کلید دنده دارد و دو جور می شود او را حرکت داد، به یک سمت می شود مفتاح و مخزن را باز می کند، و اگر به سمت دیگر حرکت دادی، می شود مغلاق و درب مخزن را می بندند. این کلید هم مفتاح است هم مغلاق؛ هم ابزار باز کردن است و هم وسیله بستن. خدا، هم می بندد هم می گشاید. اما نفرمود وعنده مغالیق الغیب یعنی پیش خدا بستن ها و ابزار و بستن غیب است، فرمود وعنده مفاتیح الغیب.کلیدهای غیب، که درب غیب را باز می کند، بدست خدا است، یعنی آنچه بدست خدا است مفتاح است، نه مغلاق؛ باز کردن در اختیار او است، بستن بوسیله بدرفتاری خود انسان است. او درب رحمت را به سوی کسی نمی بندد و همواره مفتاح به دست او است که می گشاید. بکوشید که این مفتاح، مغلاق نشود. بکوشید که این باز شدن به صورت بستن در نیاید. شمائید که می بندید وگرنه آنچه پیش خدا است همواره سعی می کند که کلید را به سمت باز شدن حرکت بدهد که درباز بشود. باز کردن های درب غیب و مخزن بدست او است با اینکه کلید هم مفتاح است هم مغلاق. ✍🏻اسرار عبادات نویسنده : آیت الله عبدالله جوادی آملی گفتار چهاردهم @Asemani_bashim

در رجعت، گروهی از انبیا و امامان معصوم، علیهم السلام، به دنیا بر می گردند. برخی حضرت را یاری می دهند و برخی دیگر از ظهور به مدت طولانی بر روی زمین حکومت صالحان را تشکیل خواهند داد. در حدیثی از امام باقر، - علیه السلام - می خوانیم که شهدای کربلا، به ویژه سالار شهیدان حسین بن علی - علیه السلام - به دنیا بر می گردد و دارای حکومت طولانی روی زمین خواهد بود ✍🏻رجعت نویسنده : محمدرضا ضمیری @Asemani_bashim