📷عکس نوشت؛ برای ایلاف ⭕️ جهان عرب، چندپاره تر از همیشه ✅ @asreiranian_ir

گفتگو | مذاکره در دولت شهید رئیسی، یکی از ده ها کار وزارت خارجه بود / هیچ وزیری غیر از وزیر خارجه درباره مذاکرات صحبت نمی کرد 🎙️ مسعود براتی 🔶 هرچقدر جامعه نسبت به مذاکرات آسیب‌پذیرتر و حساس‌تر باشد، دست مذاکره‌کننده بسته می‌شود. و دولت باید متوجه این موضوع باشد 🔷 اگر خیلی معقول هم بخواهیم به مذاکرات نگاه کنیم، بهتر است مدل شهید رئیسی در مذاکرات پیش گرفته شود. یعنی دولت کاملا کارها و برنامه‌های خودش را پیش میبرد. یعنی حتی وزیر خارجه که در متن کار بود نیز، موضوع مذاکرات را در حاشیه و نه به عنوان یک مأموریت اصلی، مطرح می‌کرد ✅ @asreiranian_ir

گزارش | برای ایلاف، جهان عرب چندپاره تر از همیشه ▪️ اجلاس سران عرب چندپاره‌تر از هر زمان پایان یافت. تنها رئیس سه دولت مصر و قطر و سومالی به آن آمدند. رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین از خلع سلاح حماس گفت. سران کشورها مجیز ترامپ گفتند. نخست وزیر عراق برای «چهرۀ جدید خاورمیانه» قیافۀ معتدل گرفت. جولانی تروریست هم دعوت بود ولی نیامد. از یمن شریف و قهرمان چه؟ به‌جای انصار الله، دولت مستعفی دعوت بود! این را بگذارید کنار دوشیدگی سه کشور جنوب خلیج فارس. این وضع جهان عرب است، صد سال پس از وقتی که از عثمانی کند تا دولت ملت مستقل و یکپارچۀ عربی پدید آید! 🔶 اولین اجلاس عرب هشتاد سال پیش پدید آمد تا به اختلافات درونی عرب پایان دهد؛ مثل دهها ابتکار دیگر که فایده نکرد. اختلافاتی که از همان بدو جدایی از عثمانی بود، ماند، بروبر نگریست فلسطین آب شود و کاری نکرد. اختلافاتی که پس از آن نیز بود و ماند و هیچ مکتب بعثی و خلق و ناصری و اخوانی یا انقلاب فاتح لیبی نیز از پس آن برنیامد تا معنایی مدرن برای دولت ملت عربی دست و پا کند؛ سهل است، آن را چند پاره تر نیز کرد تا جهان عرب پاره پاره تر از هر زمان بماند. امری که از همان ابتدا معلوم بود؛ از همان زمان که از عثمانی بریدند. 🔷 مشکل در خود ایده است: بازگشت به عروبت. شیوخ عرب با همان زمزمه‌ای از عثمانی بریدند که انگلیس زیر گوش ترک و کرد و ارمنی و دیگران نیز می‌خواند. اگر باید بعد از هجرت تعرب کرد، چرا به قوم و قبیله و عدنانی و قحطانی و اوس و خزرج بازنگشت؟ همین است که ملوک طماع این طوایف محلی از یک ارتباط معنایی منطقی میان حکومت و عرب بودن عاجزند، بلکه حتی از پشتیبانی عشیرۀ خود نیز مطمئن نیستند. همین است که عنان افتاده دست محافلی که ناچار از ترس گشنگی یا از خوف امنیت باید با دوشیدگی از این و آن التماس کنند تا مگر بقای خود را تضمین کند. 🔶 چه باید کرد؟ قرآن پاسخ می‌دهد: «لایلاف قریش، ایلافهم رحلة الشتاء و الصیف، فلیعبدوا رب هذا البیت، الذی اطعمهم من جوع و ءامنهم من خوف» حکم و طاعت را عبودیت رب به هم پیوند می‌زند. آن حکومتی می‌تواند فراتر از خودخواهی‌های قومی و عشیره‌ای حکومتی برپا کند و امنیت و اقتصاد بیاورد که از همین پیمان حکم و طاعتش پیوند خورده باشد؛ اصلا خدا اصحاب فیل را در هم کوبید تا آن خانه بماند که تا رب آن را بپرستند. همان که تا از آن فرار کنند همین است. همان که تا به آن درآیند جهانی فراتر از عرب و کرد و ترک و فارس به هم خواهند پیوست. 🔷 من از ائتلاف عرب سخن نمیگویم. روی سخن من بن مایه‌ای است که چفت و بست هر اتحادی است که میخواهد فراتر از زاد و نژاد و ژن و زایش معنایی برای همافزایی دست و پا کند. وگرنه اگر از آن معنای فراخاکی دست بشوییم، چرا به قوم و قبیله و عشیره بازنگردیم؟ ایران را هم همین معنا نگه داشته. ایران را هم همین معنا به جهان پیوند میزند. از بن مایه‌ای میگویم که نه تنها یک جمهور را فراتر از اقوام، که جماهیر را فراتر از مرزها کنار هم مینشاند و پیوستاری می‌سازد که با پذیرش آن ربوبیت، در برابر هر تحریم و هر تهدید می‌ایستد: «الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ» ✅ @asreiranian_ir

📷عکس نوشت؛ نمادی از خشم فلسطینی ⭕️ شخصی که مانند ویروسی، رویای فلسطینیان را بیمار کرده است ✍️ عباس الکورونا ✅ @asreiranian_ir

🔸عصرانه - دوشنبه ۲۹ اردیبهشت 🔹پنجمین قسمت پادکست عصرانه “ از بازخوانی گفته ها و علت اینکه کسانی از صد سال گذشته تا به امروز نسبت به توانایی های کشور خودتحقیر هستند تا بررسی اتفاقاتی که در جلسه سران عرب رخ داد در عصرانه امروز عصر ایرانیان ” ✅ @asreiranian_ir