📷عکس نوشت؛ دروغ غربگراها درباره شانگهای ✍️ مسعود براتی ✅ @asreiranian_ir

#روزنامه ▫️پنجشنبه ۱۳ شهریور ۱۴۰۴ 💬 ۲۰۰ سال اعتماد, غرب زدگی و وادادگی ▪️مشاهده نسخه کامل روزنامه در asre-iranian.ir ✅ @asreiranian_ir

#گزارش | ۲۰۰ سال اعتماد، غرب زدگی و وادادگی ✔️ بخش اول ▫️ در هفته‌های اخیر، جریان غرب‌گرا در داخل کشور بار دیگر با بی‌اعتنایی کامل به تجربه تلخ برجام و خیانت‌ها و بدعهدی‌های مکرر طرف مقابل، سخن از تغییر پارادایم می کردند؛ پارادایمی که عاملی منفی در تامین منافع ملی بوده تا بستری برای تأمین منافع ملی. برخی عناصر این جریان، حتی پا را فراتر نهاده و در بیانیه‌هایی علنی، خواهان تسلیم کشور در قالب یک توافق گسترده و بدون پشتوانه شده‌اند؛ آن هم در شرایطی که از دستاوردهای ده سال مذاکره پیشین، جز تحریم بیشتر، ترور دانشمندان و مطالبه‌های گستاخانه طرف غربی چیزی نصیب ملت نشده است. 🔶 اما این تفکرِ عقب‌نشینی در برابر دشمن، محدود به یک دهه یا یک توافق خاص نیست. آنچه امروز از زبان برخی سیاست‌مداران، رسانه‌ها و اتاق‌های فکر شنیده می‌شود – مبنی بر اینکه راه نجات کشور فقط از “رضایت غرب” می‌گذرد – ادامه یک خط فکری است که دست‌کم ۲۰۰ سال سابقه دارد. در تمام بزنگاه‌های تاریخی، این جریان با تزریق تحلیل‌های غلط به افکار عمومی و فریب خواص، به‌دنبال عادی‌سازی تسلیم و القای ناامیدی از مقاومت بوده است؛ مسیری که هر بار که توانسته اراده خود را تحمیل کند، به تحقیر ملی، غارت منابع و حتی تجزیه خاک کشور انجامیده است. ▪️ تجربه قاجار؛ خیانت در جنگ‌های ایران و روس در قالب مذاکره 🔷 در جریان جنگ‌های ایران و روسیه، آنچه بیش از پیش عرصه را بر عباس میرزا تنگ کرد، نه فقط فشار نظامی روس‌ها، بلکه خیانت و کارشکنی آشکار جریان غرب‌گرا در دربار قاجار بود که با نگاهی مرعوبانه به قدرت‌های اروپایی، پشت جبهه مقاومت را خالی کردند. در رأس این جریان، میرزا ابوالحسن‌خان ایلچی قرار داشت که به‌عنوان رابط سیاسی با روسیه و انگلیس، اطلاعات جبهه‌ها و وضعیت ارتش ایران را به دشمن منتقل می‌کرد. او جزئیات ضعف لجستیکی ارتش عباس میرزا، اختلافات فرماندهان نظامی و نارضایتی داخلی از تداوم جنگ را در اختیار روس‌ها گذاشت و در مذاکرات نیز بر پذیرش شرایط تحمیلی روسیه پافشاری می‌کرد. این خیانت‌های پنهان، توازن قوا را به سود روس‌ها تغییر داد و در نهایت به عهدنامه ترکمنچای انجامید؛ معاهده‌ای که نتیجه مستقیم ائتلاف نانوشته میان طمع استعماری بیگانگان و خودباختگی سیاسی نخبگان غرب‌گرای داخلی بود و ضربه‌ای سنگین به استقلال و تمامیت ارضی ایران وارد ساخت. ▪️ قرارداد رویتر؛ نماد تسلیم اقتصادی 🔶 در سال ۱۸۷۲، قرارداد رویتر با امضای میرزا حسین‌خان سپهسالار، صدراعظم ناصرالدین‌شاه، به تصویب رسید؛ قراردادی که امتیازات گسترده اقتصادی و زیرساختی ایران را به مدت ۷۰ سال به یک تبعه انگلیسی واگذار می‌کرد. سپهسالار تحت تأثیر تفکر غربگرایی معتقد بود تنها راه پیشرفت کشور، پذیرش قیمومیت غرب است. میرزا ملکم‌خان نیز ایران را «کشوری عقب‌مانده و ناتوان» معرفی می‌کرد و می‌گفت: «تنها راه پیشرفت، پذیرش قیمومیت غرب است.» این دو دیدگاه پایه‌های فکری قرارداد رویتر را شکل دادند؛ قراردادی که به نمادی از تسلیم‌طلبی و تحقیر ملی در تاریخ ایران تبدیل شد. ▪️ دوران رضاشاه؛ خودباختگی با روتوش اصلاحات 🔷 دوران رضاشاه پهلوی، هرچند با شعار اصلاحات و مدرن‌سازی آغاز شد، اما در عمل به نمادی از وابستگی عمیق به قدرت‌های خارجی تبدیل گردید. نفوذ آلمان نازی، بریتانیا و سپس آمریکا باعث انعقاد قراردادهای نظامی و اقتصادی گسترده شد که استقلال سیاسی و اقتصادی ایران را به شدت تضعیف کرد. ورود مستشاران خارجی به ارتش و صنایع، واگذاری امتیازات اقتصادی، و تبلیغ روشنفکرانی چون سید حسن تقی‌زاده که می‌گفت «ملت ایران باید در سایه تمدن غرب تولد دوباره یابد» موجب شد فرهنگ غرب‌زدگی و وادادگی سیاسی در کشور ریشه بدواند. هرچند شعار استقلال‌طلبی مطرح می‌شد، اما ایران عملاً در حوزه نفوذ قدرت‌های بیگانه قرار گرفت و حتی بخش‌هایی از خاک کشور در این دوران از دست رفت. #برجام #رویتر #غربگرایی ✅ @asreiranian_ir