🔻دو زیارت برای #روز_اربعین وارد شده است: 1⃣زیارتى است که شیخ‌طوسی در دو کتاب تهذیب و مصباح از صفوان جمّال روایت کرده است. صفوان گفت: مولایم، امام صادق«علیه‌السلام»، دربارۀ زیارت اربعین به من فرمودند: هنگامی‌که قسمت قابل توجهى از روز برآمده است، بخوان: «السَّلامُ عَلَى وَلِیِّ اللَّهِ وَ حَبِیبِهِ السَّلامُ عَلَى خَلِیلِ اللَّهِ وَ نَجِیبِهِ السَّلامُ عَلَى صَفِیِّ اللَّهِ...» 2⃣زیارت جابربن‌عبدالله‌انصاری است. عطا، همسفر جابر نقل می‌کند: در روز بیستم ماه صفر با جابربن‌عبدالله انصارى بودم، چون به غاضریه رسیدیم، در آب فرات غسل کرد و پیراهن پاکیزه‌اى را که با خود داشت، پوشید، آنگاه به من گفت: اى عطا، آیا از بوى خوش چیزى با تو هست؟ گفتم: با من سُعد هست، قدرى از آن را گرفت و بر سر و بدن پاشید و #پابرهنه روانه شد تا نزد سر مبارک امام حسین«علیه‌السلام» ایستاد و سه مرتبه «اللّه اکبر» گفت، پس افتاد و بیهوش شد، چون به هوش آمد، شنیدم میگفت: «اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا آلَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا صَفْوَةَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا خِیَرَةَ اللَّهِ مِنْ خَلْقِهِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ...» 🔸بزرگان می‌گویند این زیارت، همان زیارت نیمۀ رجب سیدالشهدا«علیه‌السلام» با تفاوت چند کلمه‌ای است؛ لذا تلاوت همان زیارت نیمۀ رجب مطلوب است. @abolhasanmahdavi

🔻زیارت اربعین @abolhasanmahdavi

🔻قرائت زیارت اربعین ⏱مدت زمان: ۷دقیقه @abolhasanmahdavi

🔻یکی از #آدابی که باید در زیارات رعایت شود، خواندن #زیارت_وداع است. برخی از عوام معتقدند که هنگام خارج‌شدن از حرم نباید خداحافظی کرد تا دوباره توفیق زیارت برایشان حاصل شود؛ منتهی این باور غلط است. معنای وداع این نیست که زائر از مولایش سیر شده است. 🔹در زیارت وداع می‌گوییم: «سَلَامَ مُوَدِّعٍ لَا سَئِمٍ وَ لَا قَالٍ» (خداحافظی می‌کنم، خداحافظی کسی‌که نه خسته و نه سیر شده است.) در ادامه هم می‌خواهیم مکرراً زیارت را نصیبمان کنند. 🔸بنابراین شایسته نیست انسان سرش را زیر بیندازد و بدون خداحافظی خارج شود، به‌خصوص اگر طرف مقابلمان یکی از امامان معصوم«علیهم‌السلام» باشند. @abolhasanmahdavi

🔻بخشش الهی و اجر بزرگ برای انسانی است که دارای صبر ‌باشد. @abolhasanmahdavi

🔻در کلام اهل‌بیت«علیهم‌السلام» نشانه‌های تواضع بیان شده است. برای نمونه، امام باقر«علیه‌السلام» در تعریف تواضع، با اشاره به دو مصداق آن فرموده‌اند: تواضع این است که انسان به نشستن در پایین‌ترین جای مجلس راضی باشد و همچنین به هرکس که می‌رسد، سلام کند. 🔹بنابر این روایت شریف، اگر کسی به ظاهر، در پایین‌ترین جای جلسه هم بنشیند، ولی از آن راضی نبوده و در زحمت و قشار روحی باشد، هنوز انسان کاملا متواضعی نیست؛ اگرچه رفتار متواضعانه‌ای داشته باشد. 👈پس کسیکه تکبر در وجودش باشد، نمی‌تواند به راحتی و با رضایت قلبی این‌گونه کارها را انجام دهد. 🔸به هر حال، تکبر و داشتن احساس برتری بر دیگران، با عبودیت خداوند تعارض دارد و کسی نمی‌تواند به طور کامل لباس بندگی خدا را بر تن کند؛ مگر اینکه ذره‌ای تکبر در وجودش نباشد. @abolhasanmahdavi

🔻جایگاه صبر در دوری از تکبر است. 🔹اگر کسی بخواهد با حس خودبرتربینیِ درونش به مبارزه برخیزد و رفتارهای متکبرانه را کنار بگذارد، باید در این راه صبوری کند و با بردباری و استقامت، به جنگ این رذیله‌ی هلاک‌کننده برخیزد. 👈چنین کسی می‌تواند به صفت تواضع دست یابد تا در مقام انتخابِ عبودیت خداوند سبحان، کوتاهی نکرده باشد و متواضعانه خداوند را بندگی کند. به گفته‌ی شیخ اجل: تواضع سر رفعت افرازدت/ تکبر به خاک اندر اندازدت @abolhasanmahdavi

🔻سخنرانی آیت‌الله مهدوی 📆جمعه، ۱۱آبان۹۷ ⏱ساعت ۱۹:۴۵ 🔸میدان احمدآباد، خیابان بزرگمهر، روبه‌روی مرکز بهداشت شهید نواب صفوی، کوچه۸۴«شهید حمیدی»، منزل آقای حکمت‌پور @abolhasanmahdavi

🔻بیشترِ ما هنگام عبادت خدا به صبر نیازمندیم؛ زیرا انجام‌دادن بسیاری عبادات، خلاف میل نفسانی است و عمل‌کردن خلافِ خواسته‌های نفس به صبر نیاز دارد. 🔹به‌عکس، کسیکه از عبادت خدای سبحان لذت می‌بَرد، در واقع احساس رسیدن به نعمت دارد و دیگر به صبر نیاز ندارد. ✳️این شخص مانند کسی است که به بازی فوتبال علاقه‌مند است و از آن بسیار لذت می‌برد. به‌طبع، در بازی فوتبال زحمت بسیار هم می‌کشد؛ اما چون از این کار لذت می‌برد، به صبر نیاز ندارد. 🔸بنابراین، شایسته است انسان خود را آزمایش کند و ببیند برای عبادت خداوند، در چه مرحله‌ای قرار دارد. آیا با بردباری، مشکلات و سختی‌های بندگی خدا را تحمل می‌کند یا اینکه عاشقانه خدا را عبادت می‌کند و آن را در آغوش می‌گیرد و مشمول این کلام گهربار رسول گرامی اسلام حضرت محمدمصطفی«صلی‌الله‌علیه‌وآله» می‌شود: با فضیلت‌ترین مردم کسی است که به عبادت عشق می‌ورزد و با آن معانقه می‌کند و عبادت را قلباً دوست می‌دارد و با جسمش به آن مبادرت می‌ورزد و برای عبادت، خود را از هر کاری فارغ می‌کند. چنین شخصی برایش اهمیت ندارد که در دنیا چه وضعیتی دارد؛ به‌سختی می‌گذراند یا به آسانی. @abolhasanmahdavi

🔻سه عامل عمده برای کوتاهی در عبادت وجود دارد که عبارتند از: 1⃣جهالت 2⃣تنبلی(کهولت) 3⃣غفلت 🔹گاهی جهل به مصلحت و اسرار عبادت، سبب سستی و بی‌رغبتی انسان به عبادت می‌شود؛ همان‌طور که در بعضی مواقع تنبلی و سستی نیز عامل دوری فرد از عبادت می‌شود و گاهی غفلتِ او از عمل، باعث انجام ندادن آن می‌شود. ✳️با این تفاسیر، اگر انسانی جاهل و کاهل و غافل نبود، دو عامل دیگر وجود دارد که بازدارندۀ شخص از عمل است: یکی اینکه عمل، بیش از حد توانِ فرد باشد و دیگر اینکه بخیل باشد. 🔸گاهی، عاملِ کوتاهی کردن آن است که این عبادت بیش از حد توان شخص است؛ برای مثال، وقتی در شب قدر می‌گویند صد رکعت نماز بخوان، چون احساس می‌کند که بیش از توان اوست، نمی‌خواند و در این کار کسل است. شاید اگر بیست رکعت بود، با نشاط انجامش می‌داد؛ ولی توان هشتاد رکعت اضافۀ آن را ندارد. روشن است که در این‌گونه عبادات، برخی انسان‌ها به صبر نیاز دارند. 🔹بخل نیز عامل دیگری است که موجب کوتاهی فرد در برخی عبادات می‌شود؛ به‌خصوص اینکه انسان بخیل زیر بارِ ادای وظایف مالی مانند پرداخت خمس و زکات نیز نمی‌رود. 👈این موقعیت نیز جایگاه صبوری‌کردن است؛ یعنی شخص باید با تحمل سختی و فشارهایی که هست، حقوق مالی خود را بپردازد. در بعضی مواقع نیز عامل کوتاهی در انجام‌دادن وظیفه، مرکّب از هر دو است: هم کسالت بدنی و هم بخل. برای نمونه، انسان بخیل حاضر نیست برای عبادت حج، هزینه کند و از سوی دیگر، تحمل سختی اَعمال حج را هم ندارد. @abolhasanmahdavi

🔻پاداش صابران، پاداش بی‌حساب است. @abolhasanmahdavi

#صفر_المظفر۱۴۴۰ 🔻اهداف انبیا 📆 ۱شنبه، ۱۳ آبان ۹۷ (۲۵صفرالمظفر۱۴۴۰) ⏱مدت زمان: ۵۱دقیقه 🔸مسجد فاضل @abolhasanmahdavi