💠 #شرح_صحیفه_سجادیه 🔸شرح دعای۲۵؛ جلسه۱ 📆 ۱ آذر ۱۳۹۸ ⏰مدت زمان: ۶۰دقیقه 🔻مسجد امام سجاد«علیه‌السلام» @abolhasanmahdavi

#عکس_نوشته #صبر #شماره۲ @abolhasanmahdavi

#عامل_برگزیده_شدن_اهلبیت_علیهم_السلام #یقین_دائمی 🔻معیار دوم خداوند برای انتخاب برگزیدگان، یقین دائمی آنان به پروردگار عالَم بود. آنان همواره به خدای خود یقین، اعتقادِ بدون شک، داشتند. 🔹امام صادق«علیه‌السلام» در شرح آیه‌ی تطهیر که وجود مقدس معصومان«علیهم‌السلام» را از رجس و پلیدی مُبرّا می‌داند، می‌فرمایند: «الرِّجسُ هُوَ الشَّکُّ وَ الله لَا نَشُکُّ فِی رَبِّنَا أبَداً»؛ رجس همان شک است. به خدا سوگند، ما اهلبیت هرگز در پروردگار خود شک نکرده‌ایم. 🔸باید اعتراف کنیم که به‌دست آوردن این کمالِ بسیار ارزنده به معجزه نزدیک‌تر است. علاوه بر اینکه همین یقین از ریشه‌های صبر نیز به‌شمار می‌رود؛ چنانکه امام علی«علیه‌السلام» خاطرنشان کردند: «أصلُ الصّبرِ حُسنُ الیَقینِ باللهِ»؛ ریشه و اصل صبر، خوب یقین داشتن به خداوند است. ✅درواقع، خدای متعال در این آیه از میان تمام کمالات اخلاقیِ پیشوایانِ دینی، صفت صبر را برگزیده و در بین کمالات اعتقادی نیز به ویژگی یقینِ به پروردگار، یعنی مهمترین کمال فکری انسان اشاره کرده است که این موضوع اهمیت بسیار این دو صفت را نشان می‌دهد. @abolhasanmahdavi

#یقین 🔻یقین برکات بسیاری برای انسان به ارمغان می‌آورد. وقتی یقین به وجود خدای متعال و همچنین صفات جمال و جلال او در وجود انسان تجلّی پیدا کرد، صبر و استقامت انسان را در مقام عمل، به برترین درجه‌ی خود می‌رساند؛ برای مثال، انسان موحدی که علم و قدرت و رأفت الهی را با چشم دل می‌بیند و این صفات را باور می‌کند، در سخت‌ترین حوادث روزگار نیز بردباری و صبری مثال‌زدنی پیشه می‌کند. 🔹به‌راستی درجه‌ی اعلای صبر در وجود مقدس حضرت سیدالشهدا«علیه‌السلام» چه کرد که وقتی شش‌ماهه‌ی لب‌تشنه‌ی خود را روی دستان مبارکشان پَرپَر یافتند، صبوری کردند یا پس از تحمل آن‌همه رنج و مشقت و مصیبت‌های طاقت‌فرسا، وقتی در قتلگاه به مناجات با محبوب پرداختند، چیزی غیر از رضایت به قضای الهی ابراز نکردند! 👈ایشان در این واقعه، تجلی عبودیت محض را تا قیام قیامت، برای همگان به تصویر کشیدند. این صبر نتیجه‌ی همان یقین دائمی است. ✅در حقیقت، کسیکه به والاترین درجه‌ی ایمان، یعنی حالت یقین می‌رسد، به مقام صبر نیز نائل می‌شود و ظرفیت وسیعی پیدا می‌کند. 🔸رحمت و عنایات خداوند سبحان نیز به هرکس، به‌اندازه‌ی صبرش عطا می‌شود. علاوه بر این، میزان مسئولیت‌های معنوی و الهی که خدای حکیم به بندگان خود واگذار می‌فرماید، بر اساس مقدار صبر آنهاست. 🔰امیرالمؤمنین«علیه‌السلام» در خطبه‌ی ۱۷۳ نهج‌البلاغه درباره‌ی موضوع مهم حاکم در حکومت اسلامی می‌فرمایند: «وَ لا یَحمِلُ هَذَا العَلَمَ إِلَّا أَهلُ البَصر وَ الصَّبر»؛ این عَلم را جز اهل بصیرت و صبر بر دوش نمی‌کشند. 🔹بنابراین، بحث درباره‌ی صفت صبر ضرورتی ویژه دارد. هرقدر انسان بتواند صبر را در عمل در وجود خود تقویت کند، توانسته است بین خود و اسطوره‌های صبر، سنخیّت معنوی برقرار سازد و خود را به هدف خلقتش، یعنی کمال، نزدیک‌تر سازد. 🔸البته این ویژگی در چهارده نفر منحصر است و اگر شخص پانزدهمی این دو ویژگی را داشت، خداوند او را به عنوان امام سیزدهم انتخاب می‌فرمود. برای همین است که امیرالمؤمنین«علیه‌السلام» فرموده‌اند: «نَحنُ أَهلُ البَیتِ لَا یُقاسُ بِنَا أَحَدٌ»؛ هیچ انسانی با ما اهلبیت مقایسه نمی‌شود. @abolhasanmahdavi

#عکس_نوشته #صبر #شماره۳ @abolhasanmahdavi

#صبر_بزرگ‌ترین_‌و_کمیاب‌ترین_نعمت 🔻در میان اعتقادات، یقین و در میان صفات اخلاقی، صبر بزرگ‌ترین و کمیاب‌ترین نعمتی است که خداوند به مردم داده است. 🔹خدای متعال نعمت‌های دیگر را به وفور در اختیار انسان‌ها قرار داده است؛ مانند نعمت سلامتی یا نعمت مال یا نعمت‌های ریاست، هوش، استعداد و... . 🔸شاهد بر این مطلب این است که می‌بینیم جَوارح بیشتر مردم سالم است یا می‌بینیم که انسان‌های بسیاری از نعمت مال برخوردارند. 👈به عکس، وقتی به صفت صبر و یقین می‌رسیم، یافتن مصادیق آن آسان نیست. ✅به این دلیل، در می‌یابیم که حقیقتاً این دو نعمت بزرگ، کمیاب‌ترین نعمت‌اند که در اختیار مردم قرار دارد. به خصوص اینکه اگر به دنبال صبر بی‌نهایت و یقین دائمی باشیم، در سراسر عالَم فقط چهارده نفر را خواهیم یافت که وجود پُرفروغشان تجلّیگاه این دو صفت است؛ دو صفتی که انبیای الهی«علیهم‌السلام» نیز آرزوی دسترسی به آن را داشتند. 🔹رسول گرامی اسلام«صلی‌الله‌علیه‌وآله» در این خصوص فرموده‌اند: «مِن أَقَلِّ ما اوتِیتُم الیَقین وَ عَزیمَة الصَّبْ»؛ کمترین چیزی که به شما داده شده، یقین و اراده برای صبر است. 👈نکته‌ی در خور دقت روایت این است که حضرت می‌فرمایند: «اوتیتُم»؛ به شما داده شده است. از این عبارت می‌فهمیم که این دو نعمت، دادنی است، نه گرفتنی. 🔰به بیان دیگر، بهره‌مندیِ کامل از این دو نعمت بزرگ به اختیار انسان نیست، بلکه باید از ناحیه‌ی خداوند به انسان تفضُّل شود. البته، فراهم‌ساختن مقدمات آن در اختیار انسان است، یعنی فرد باید آن مقدمات را تحصیل کند تا یقین به او عطا شود. @abolhasanmahdavi

#اعطایی_بودن_یقین 🔻خدای سبحان در آیات شفابخش کتاب خود، به اعطایی‌بودن یقین اینگونه اشاره می‌فرماید: «وَ اعبُد رَبَّکَ حتی یَأتِیَکَ الیَقینُ»؛ خداوند را عبادت کن تا یقین به سراغ شما بیاید. 🔹اگر اینگونه نبود، چنین می‌فرمود: حَتّی تَحصُلَ الیَقینَ؛ یعنی خداوند را عبادت کن تا یقین به‌دست آوری. 🔸با توجه به این مطلب در می‌یابیم که فقط تحصیل مقدمه‌ی یقین در اختیار انسان است، نه خود یقین؛ یعنی انسان باید با تلاش خود، مقدمات یقین را فراهم سازد تا خداوند نیز نعمت یقین را به او تفضُّل فرماید. ✅رسول‌گرامی اسلام«صلی‌الله‌علیه‌وآله» خاطرنشان کرده‌اند: «مَن أُعطِیَ حَظَّهُ مِنهُما لَم یُبالِ بِما فاتَهُ مِن قِیامِ اللَّیلِ وَ صِیامِ النَّهارِ»؛ اگر کسی بهره‌ای از یقین و صبر ببرد، دیگر نگرانی ندارد که به‌خاطر قیام در شب یا روزه‌گرفتن در روز، چیزی از دست بدهد. @abolhasanmahdavi

#صبر_توصیه‌ای_به_پیامبر_گرامی_اسلام 🔻خدای متعال در قرآن کریم، به تعداد حروف «بسم الله الرحمن الرحیم» یعنی نوزده مرتبه، حبیب خودش، پیامبر گرامی اسلام«صلی‌الله‌علیه‌وآله» را به صبر فرمان داده است. 🔹این آیات نیز نکات بسیار مهمی در بردارد و مهم آن است که بدانیم صبر صفت مهم انبیای اولوالعزم«علیهم‌السلام» است و آنان برای رسالتشان باید به این صفت مُتّصِف باشند: «فَاصبِر کَمَا صَبَرَ أُولُواالعزمِ منَ الرُّسُلِ وَ لا تَستَعجِل لَهُم»؛ پس صبر کن؛ همان‌گونه که صاحبان عزم راسخ از فرستادگان خدا [یعنی صاحبان شرایع چهارگانه که نوح و ابراهیم و موسی و عیسی«علیهم‌السلام» بودند،] صبر کردند و برای [هلاکت] دشمنان شتاب مکن. 🔸نیز در آیه‌ی ۴۸ سوره‌ی قلم می‌فرماید: «فَاصبِر لِحُکمِ رَبِّکَ وَ لا تَکُن کَصاحِبِ الحُوت»؛ پس بر فرمان پروردگارت صبر کن [و در هلاک آنان شتاب نکن] و همانند صاحب ماهی [یونس«علیه‌السلام»] مباش. 🔹همچنین، خدای متعال بعضی انبیای غیراولواالعزم را نیز به‌سبب داشتن صبر مدح کرده است. قرآن کریم در این‌باره می‌فرماید: «إنّا وَجَدناهُ صَابِراً نِعمَ العَبدُ إنَّهُ أوّاب»؛ حقاً که او [ایوب] را صبور یافتیم؛ چه نیکو بنده‌ای! یقیناً او بسیار رجوع‌کننده [به سوی ما] بود. 🔸نیز، درباره‌ی سه نبی از انبیای گذشته می‌فرماید: «وَ إسماعیلَ وَ إدریسَ وَ ذَاالکِفلِ کُلٌّ مِنَ الصَّابِرینَ»؛ و [به یاد آور] اسماعیل و ادریس و ذاالکفل [الیاس] را که همه‌ی آنان از صابران بودند. @abolhasanmahdavi 🔰صبر پیامبران الهی«علیهم‌السلام» را جامی در شعر خود، بسیار زیبا به تصویر کشیده است: انبیا پای به صبر افشردند/ لاجرم پایه‌ی عالی بردند/ نوح از موج غم قوم نرست/ تا به کشتی صبوری ننشت/ شد وزان رایحه‌ی صبر جمیل/ بشکفانید گل از نار خلیل/ یوسف از صبر به یعقوب رسید/ صحت از صبر به ایوب رسید/ یافت از صبر کلیم‌الله عون/ جامه در نیل فنا زد فرعون/ عیسی از صبر برانداخت کمند/ ساخت جا کنگر این چرخ بلند/ احمد از صبر بر آزار قریش/ زهرشان ریخت در آبشخور عیش @abolhasanmahdavi

🔻 #غیبت؛ جلسه۱ 📆شنبه، ۲ آذر ۱۳۹۸ ⏱مدت زمان: ۷دقیقه 🔸نمازخانه هلال احمر اصفهان @abolhasanmahdavi

#ارتباط_صبر_و_امامت_ابراهیم_علیه_السلام 🔻خدای سبحان برای اینکه حضرت ابراهیم«علیه‌السلام» را به مقام امامت برساند، با «کلماتی» ایشان را آزمایش کرد. ایشان نیز با پیشه‌کردن صبر، از این امتحان‌ها پیروز و سربلند بیرون آمدند. در نهایت، خداوند سبحان ایشان را به مقام امامت برگزید: «وَ إذِ ابتَلی إبراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إماماً»؛ و [یاد کن] وقتی را که خداوند ابراهیم را به کلماتی بیازمود، او همه را به‌صورت کامل انجام داد؛ پروردگار گفت: «همانا من تو را برای مردم، امام و پیشوا قرار دادم.» 🔹از حضرت امام جعفرصادق«علیه‌السلام» درباره‌ی معنای «کلمات» در این آیه‌ی شریفه سوال کردند. حضرت فرمودند: آن کلمات همان کلماتی است که حضرت آدم از پروردگارش آموخت و سپس توبه کرد. حضرت آدم عرضه داشت: «ای پروردگار من، به‌حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین، از تو می‌خواهم به‌سوی من بازگردی.» خداوند نیز توبه‌ی ایشان را قبول کرد و به‌درستی که خداوند بسیار توبه‌پذیر و مهربان است. 🔸اگر حضرت ابراهیم«علیه‌السلام» در برابر ابتلا صبر نمی‌کردند، به مقام امامت نمی‌رسیدند. ما نیز می‌توانیم با در پیش‌گرفتن صبر و استقامت به درجاتی دست یابیم. حتی ممکن است به مقامی رفیع، مانند محشورشدن با اهلبیت«علیهم‌السلام» نائل شویم. @abolhasanmahdavi

#عکس_نوشته #صبر #شماره۴ @abolhasanmahdavi

#صبر_سنت_الهی 🔻از نکاتی که اهمیت صبر را دو چندان می‌کند، این است که صبر سنت و روش الهی است. 🔹به طور کلی، صفات اخلاقی که در انسان‌ها وجود دارد، درباره‌ی خدای متعال، به عنوان صفت اخلاقی صدق نمی‌کند. خدای سبحان روحیه ندارد که صفات اخلاقی در آن تجلّی کند و تغییر حالت دهد؛ بلکه آثار صفات اخلاقی از او ظاهر می‌شود. 👈برای مثال وقتی می‌گویند خدای متعال غضب کرده است، به این معنا نیست که صفت غضب در او پدیدار شده، بلکه آثار غضب از او ظاهر شده است. 🔹خداوند سبحان به حضرت داوود«علیه‌السلام» فرمود: «تَخَلَّق بِأخلاقِی وَ إِنَّ مِن أَخلاقِی الصَّبرَ»؛ (به اخلاق من خو بگیر و بی‌تردید صبر از اخلاق من است) و صفت صبر را از اخلاق خود دانسته است. 🔸مراد از این فرموده این نیست که خداوند روحیه‌ی صبر دارد؛ بلکه آثار صبر از وجود خداوند سبحان ظاهر می‌شود. ✅به‌بیان دیگر، سُنت و روش خداوند صبوری کردن است. پس شایسته است انسان نیز به این سُنت الهی آراسته شود. در «دعای افتتاح» شب‌های ماه مبارک رمضان می‌خوانیم: «وَ الحَمدُ للهِ عَلی طُولِ أَناتِهِ فِی غَضَبِهِ وَ هُوَ قادِرٌ عَلی مَا یُریدُ»؛ حمد شایسته‌ی آن خداست بر تحمل بی‌منتهای او در وقت غضبش؛ در حالیکه او بر آنچه اراده می‌کند [که انتقام بگیرد]، قادر است. @abolhasanmahdavi