#وحدت_حوزه_و_دانشگاه #حوزه #دانشگاه @abolhasanmahdavi

📆۲۷آذر؛ سالروز وحدت بین حوزه و دانشگاه 🔻مراد از وحدت حوزه و دانشگاه این نیست که علوم دانشگاه به حوزه بیاید و در حوزه تدریس شود یا علوم حوزه در دانشگاه تدریس شود؛ بلکه منظور از وحدت این است که این دو نهادی که هر دو نهاد علمی بوده و نخبه‌پرور است، هر دو حامی یکدیگر و مکمل یکدیگر باشند. 🔹چون اساساً علومی که در حوزه خوانده می‌شود، علومی است که مربوط به کمال روح انسان و سازندگی معنوی انسان است و علومی که در دانشگاه تدریس می‌شود اساساً مربوط به زندگی ظاهری و مادی انسان است. 🔸می‌دانید یک شخص هم جسم و هم روح دارد. برای جسمش نیاز به علوم دارد، برای روحش هم نیاز به علوم دارد و این دو نهاد حوزه و دانشگاه از این جهت می‌توانند مکمل یکدیگر باشند و الا اگر فقط علوم حوزوی خوانده بشود و علوم روز که مربوط به زندگی انسان‌هاست خوانده نشود در این جهت ناچار می‌شویم دست نیاز به سوی دشمنان دراز کنیم. یا بالعکس اگر در دانشگاه فقط علوم زندگی و دنیای انسان و مادیات خوانده بشود؛ اما از معنویت خبری نباشد ممکن است کسانی که آنجا رشد می‌کنند به جای خدمت به جامعۀ خودشان خیانت بکنند. 🔹بنابراین، منظور از وحدت این دو نهاد این است که مکمل یکدیگر باشند. اساتید حوزه مرتب در دانشگاه حضور پیدا کنند و بالعکس. مرتب جمع‌های مشترک و نشست‌های مشترک داشته باشند و اهدافشان را خوب بیان بکنند و از یکدیگر حمایت بکنند. امیدوارم آنچه که در این جهت خواستۀ امام بزرگوارمان بود و رهبر معظم انقلاب هم در این سال‌ها مرتب روی آن پافشاری داشتند، خوب تحقق پیدا بکند و بیش از پیش شاهد وحدت بین این دو قشر باشیم و جامعۀ خودمان را هم در ترقی بالاتر ببینیم. @abolhasanmahdavi

💠 شرح صحیفه سجادیه 🔸با بیان آیت الله مهدوی حفظه‌الله 🔹امشب از نماز مغرب و عشاء 🔻خیابان کاوه، میدان ۲۵ آبان، مسجد و حسینیه امام سجاد علیه‌السلام @abolhasanmahdavi

#عکس_نوشته #صبر #شماره۱۴ @abolhasanmahdavi

#اقسام_صبر_از_دیدگاه_روایات (۲) #صبر ✅تقسیم اول۲ 🔻۲.صبر در گناه و کار قبیح 👈 قسمِ دومِ صبر مربوط به ترک کارهای حرام و نیز کارهای قبیحی است که شاید حرام هم نباشد. 🔹به طور کلی، کارهایی که شرع مقدس اسلام آنها را ممنوع اعلام کرده است، حرام و کارهایی که عقل به دوری‌کردن از آنها فرمان می‌دهد قبیح و زشت است. در زبان دین، بخشی از قِسم دوم را به عنوان خلاف مروّت یاد می‌کنند. 🔸به هرحال، صفت صبر پشتوانه‌ی ترک هر دو نوع کار ممنوع است؛ زیرا هنگام ارتکاب گناه، نفس انسان در سراشیبی سقوط قرار می‌گیرد و برای اینکه بتواند از ارتکاب گناه صرف‌نظر کند، به صبر نیازمند است. 🔹در این‌باره، از رسول گرامی اسلام«صلی‌الله‌علیه‌وآله» می‌خوانیم: «المُهاجِرُ مَن هَجَرَ السّوء وَ المُجاهِدُ مَن جاهَدَ هَواهُ»؛ مهاجر کسی است که از بدی‌ها هجرت کند و مجاهد کسی است که با هوای نفسش مبارزه کند. 🔺حقیقتاً ترک گناه و معصیت، جهادی است که به صبر فراوان نیاز دارد. @abolhasanmahdavi

💠 #شرح_صحیفه_سجادیه 🔸شرح دعای۲۶؛ جلسه۱ 📆 ۲۹ آذر ۱۳۹۸ ⏰مدت زمان: ۴۸دقیقه 🔻مسجد امام سجاد«علیه‌السلام» @abolhasanmahdavi

#عادت_به_گناه #گناه #صبر ❓نکته‌ی مهمی که در این بحث وجود دارد، این است که گاهی انسان معصیت‌کار به گناه عادت می‌کند. اگر کسی به ارتکاب گناه عادت کرد، ترک گناه برای او بسیار دشوار خواهد شد. حال، پرسش پیشِ رو این است که اگر اسلام دین آسانی است، چرا انسان را برای ترک گناه تحت فشار می‌گذارد و از او می‌خواهد به هر صورت، دست از گناه بردارد؛ در حالی‌که خودداری از گناه کار بسیار مشکلی است. ✍پاسخ: در پاسخ به این پرسش باید به دو نکته توجه کرد: ✅اول. تمایل به تکرار گناه 👈سختی ترک گناه به دلیل عادتی است که انسان در اثر تکرار گناه پیدا کرده است. اگر انسان در اولین مرتبه‌ای که به گناه آلوده شده بود و فرمان الهی را اطاعت می‌کرد، به‌راحتی می‌توانست گناه را ترک کند؛ ولی وقتی انسان گناه را تکرار کرد و برایش عادت شد، ترک آن برایش بسیار زحمت دارد. 🔹طبیعتاً فشاری که این شخص برای ترک گناه باید تحمل کند، ارتباطی به دین ندارد؛ زیرا خودش با اختیار خود، به تکرار گناه اصرار کرده است. ✅دوم. آسانی ارتکاب گناه 👈گاهی نیز سختی ترک گناه به سبب این است که انجام‌دادن آن گناه آسان‌تر است. وقتی انجام‌دادن گناه آسان بود، به همان اندازه، ترک آن نیز دشوار می‌شود؛ مانند نگاه‌های حرام که بسیاری به آن آلوده‌اند. معمولاً این افراد به کارهای مُنافی عفت دست نمی‌زنند؛ اما به نگاه حرام آلوده شده‌اند. 🔹اصولاً کاری که به راحتی انجام می‌شود، اغلب با غفلت همراه است و غفلت هم باعث ضعف مراقبت انسان می‌شود؛ در نتیجه ترک گناهی که انسان به‌آسانی انجامش می‌دهد، برایش دشوار می‌شود. 🔸بنابراین، باید بدانیم که مشکل‌بودن ترک گناه ارتباطی به دین و خدای سبحان ندارد. خدای متعال از بندگان خویش صبرِ متعارف خواسته است و اگر انسان از ابتدا به دستورهای او گوش می‌داد، به راحتی بنده و عبد مطیع او می‌شد. 🔻به همین دلیل، بسیار می‌بینیم که دین برای انجام کارهای صالح، ملاحظه‌ی توان متعارف مردم را کرده و بر آنها آسان گرفته است. شاهد این مطلب، چند نمونه است که در اینجا ذکر می کنیم: 🔹۱. تکمیل واجبات و محرمات با گذشت قرن‌ها توسط انبیا«علیهم‌السلام»؛ 🔹۲. نزول تدریجی احکام بعد از بعثت حضرت رسول اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله» در طول ۲۳سال؛ 🔹۳. وجود احکام ظاهری به جای لزوم احکام واقعی، مثل کفایت طهارت ظاهری همه اشیا؛ 🔹۴. وجود حکم اضطراری در صورت سختی احکام اولیه، مثل تیمم؛ 🔹۵. وجود حکم تقیّه و ترک کارهای صالح در زمان وجود خطر و سختی برای انجام کارهای صالح. @abolhasanmahdavi

#اقسام_صبر_از_دیدگاه_روایات (۳) #صبر ✅تقسیم اول۳ 🔻۳.صبر در مصیبت‌ها 👈سختی‌ها و ناملایماتی که در زندگی به انسان می‌رسد نیز از عرصه‌هایی است که انسان برای تحمل آن به صبر نیاز دارد؛ مانند درگذشت نزدیکان، خشک‌سالی، زلزله، جنگ، اختلافات خانوادگی و مشکلات شغلی. 🔹پوشیده نیست اگر کسی نتواند در مواجهه‌ی با مصیبت‌ها صبور باشد، آسیب‌های زیادی را باید تحمل کند؛ یعنی علاوه بر تحمل خودِ گرفتاری، باید تاوان بی‌صبری‌ را هم بپردازد. 🔸حتی بی‌صبری ممکن است او را به سستی در باورهای دینی بکشاند که همین یک تأثیر منفی، زندگی دنیوی و اخروی را به‌مخاطره می‌اندازد. @abolhasanmahdavi

🔻 #غیبت؛ جلسه۵ 📆شنبه، ۳۰ آذر ۱۳۹۸ ⏱مدت زمان: ۱۰دقیقه 🔸نمازخانه هلال احمر اصفهان @abolhasanmahdavi

✅بهداشت جسم؛ جلسه۲۱ 🔻۸ ادب از آداب عیادت از مریض 🔻تأکید روایات از عیادت ۴دسته 📆۶ آذر ۱۳۹۸ 🔹جهت مشاهده متن اینجا👇را کلیک کنید: http://abolhasanmahdavi.ir/special/show/7215 @abolhasanmahdavi

🌸میلاد مسعود پیامبر بزرگ الهی‌، حضرت عیسی‌مسیح«علیه‌السلام» را به همه‌ی مسلمانان و مسیحیان؛ به‌خصوص مسلمانان و مسیحیان هم‌وطنمان تبریک عرض می‌کنیم. @abolhasanmahdavi

🔻از بین همۀ انبیا که ۱۲۴هزار پیغمبرند، ۳۱۳ نفر «رسول» هستند. و «نبی» یعنی کسی‌که مطلع است و ازطرف پروردگار دین را می‌داند. 🔹بعضی انبیا علاوه ‎‌بر اینکه نبی هستند، رسول هم هستند؛ یعنی از طرف خداوند، به‎ طرف مردم فرستاده می‌شوند تا بروند آن‌ها را هدایت بکنند. 🔸همۀ این رسولان الهی یک مسیر را داشتند. اصول دین در همۀ ادیان الهی یکی بیشتر نیست؛ یعنی حضرت آدم«علیه‌السلام» تا پیغمبر آخر«صلی‌الله‌علیه‌وآله» همگی به توحید و نبوت انبیا و قیامت اعتقاد داشتند و حتی به دوازده امام هم اعتقاد داشتند. @abolhasanmahdavi