💠 شرح صحیفه سجادیه 🔸با بیان آیت الله مهدوی حفظه‌الله 🔹امشب از نماز مغرب و عشاء 🔻خیابان کاوه، میدان ۲۵ آبان، مسجد و حسینیه امام سجاد علیه‌السلام @abolhasanmahdavi

✅گفت‌وگوی عارف و شِبلی 🔻عارفی از شِبلی پرسید: «سخت‌ترین صبر کدام است؟» شِبلی جواب داد: «الصَّبرُ فِی اللهِ»؛ صبری که در راه خدا باشد. 🔹آن شخص جواب را نپذیرفت و شِبلی دوباره پاسخ داد: «الصَّبرُ للهِ»؛ صبر برای خدا. 🔹شخص این بار نیز جواب شِبلی را قبول نکرد و او برای بار سوم پاسخ داد: «الصَّبرُ مَعَ اللهِ»؛ صبر در کنار خدا. 🔹آن عارف باز هم جواب را نپذیرفت. شِبلی نیز که سه مرتبه پاسخ داده و با انکار آن شخص روبه‌رو شده بود، از خودِ او پرسید: «کدام صبر سخت‌ترین صبر است؟» آن شخص در جواب گفت: «الصَّبرُ عَنِ اللهِ» صبر در اعراض از خدا. [یعنی صبر بر اینکه بخواهی رویت را از خدا برگردانی، سخت‌ترین صبر است.] وقتی شِبلی این جمله را شنید، فریادی زد و بی‌هوش روی زمین افتاد و نزدیک بود که از دنیا برود. 🔸حقیقتاً پاسخ آن شخص به شِبلی بسیار صحیح بود؛ زیرا صبر در روگرداندن از محبوب، صبری سخت و طاقت‌فرساست. 🔹به همین ترتیب، اگر عشق امام زمان«علیه‌السلام» در وجود کسی بیفتد و قلبش سرشار از محبت حضرت شود، اگر درباره‌ی سخت‌ترین صبر از او بپرسند، پاسخ خواهد داد که صبرِ در جداییِ از محبوب و ندیدن او، صبری کُشنده است. 🔸اگر به این شخص بگویند که دیگر اجازه نداری با مولایت صحبت کنی و نام مبارکشان را بر زبان بیاوری و یا بگویند تا آخر عمرت نمی‌توانی به مولایت وصل شوی، صبرِ بر این دوری و انقطاع، بسیار مشکل و جان‌کاه است. 🔺البته هرکس به مقداری که عشق به خدا و اولیای خدا در دلش باشد، نیاز به چنین صبری دارد. @abolhasanmahdavi

💠 #شرح_صحیفه_سجادیه 🔸شرح دعای۲۷؛ جلسه۲ 📆 ۲۰ دی ۱۳۹۸ ⏰مدت زمان: ۵۶دقیقه 🔻مسجد امام سجاد«علیه‌السلام» @abolhasanmahdavi

✅راهکار کسب شوق 🔻به واقع، اینکه انسان به جایی برسد که شوق به وقوع مصیبت پیدا کند، درجه‌ی بسیار والایی است. 👈راهکار عملی برای رسیدن به این مرحله این است که انسان بداند خداوند حکیم است و تمام کارهایش بر مبنای دلیل و حکمت است. 🔹اگر کسی به خدای متعال ایمان کامل آورد و صفات او را شناخت و نیز دانست که هیچ مصیبت و بلایی بدون سبب به انسان نمی‌رسد، آن وقت رفته رفته به این حالت نزدیک می‌شود که در مصیبت‌ها خوشحال باشد و از خدای خود تشکر کند؛ چون اعتماد و اطمینان دارد که مصلحتی در آن نهفته است، هرچند به صورت کامل به خودِ مصلحت آگاهی نداشته باشد. 🔸آن زمان است که معنای این سخن پرمغز امام صادق«علیه‌السلام» را می‌فهمد: «المَصائِبُ مِنَحٌ مِنَ اللهِ»؛ مصیبت‌ها عطیه‌ای از طرف پروردگار هستند. @abolhasanmahdavi

#عکس_نوشته #صبر #شماره۱۷ @abolhasanmahdavi

🔻 #غیبت؛ جلسه۸ 📆شنبه، ۲۱ دی ۱۳۹۸ ⏱مدت زمان: ۸دقیقه 🔸نمازخانه هلال احمر اصفهان @abolhasanmahdavi

✅داستان ابابصیر 🔻ابابصیر از اصحاب حضرت باقرالعلوم«علیه‌السلام» و نابینا بود. او می‌گوید: 🔹روزی خدمت امام باقر«علیه‌السلام» رسیدم و به ایشان عرض کردم: «آیا شما وارث رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) هستید؟» حضرت فرمودند: «بله.» 🔹گفتم: «آیا رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) وارث همه‌ی انبیا(علیهم‌السلام) بودند و تمام آنچه آنان می‌دانستند، پیامبر هم می‌دانستند؟» فرمودند: «بله.» 🔹گفتم: «آیا شما می‌توانید مردگان را زنده کنید و بیماری اَکمَه[نابینایی] و اَبرَص[پیسی اندام] را شفا دهید؟» فرمودند: «بله، به اذن خدا.» 🔹سپس حضرت به من فرمودند: «ای ابامحمد، به من نزدیک شو.» آنگاه دستان مبارکشان را روی دو چشم و صورتم کشیدند و بینا شدم و تمام آنچه در اطرافم بود، دیدم؛ یعنی خورشید و آسمان و زمین و خانه‌های اطراف و آنچه در شهر بود! 🔹بعد از آن فرمودند: «آیا دوست داری چشمان بینایی داشته باشی و در آخرت نیز مانند دیگران، در نفع و ضرر، مسئول اعمال خود باشی [و از تو حساب بکشند؟] یا اینکه دوست داری چشمانت نابینا شود و به جای آن، بهشت خالص [بدون آنکه محاسبه شوی،] نصیبت شود؟ عرض کردم: «دوست دارم به حالت قبلی باز گردم.» حضرت دستان مبارکشان را دوباره روی چشمانم کشیدند و دوباره نابینا شدم. 🔸اگر در این داستان بنگریم، می‌توانیم حالت روحی ابابصیر را بین حالت دوم[متظاهران به صبر] و سوم[صبورانِ مشتاقِ راضی] تصور کنیم؛ به این صورت که تا قبل از فهمیدن مصلحت نابینایی‌اش، از نظر ظاهری صبور و تسلیم بود، ولی شاید به نابینابودنش شوق نداشت؛ اما وقتی امام باقر«علیه‌السلام» از مصلحت نابینابودنش پرده برداشتند و او را به مقام اُخروی بشارت دادند، به نابینابودنِ خود اشتیاق درونی پیدا کرد و راضی شد و از حضرت خواست که دوباره به حالت قبلی باز گردد. این قانون درباره‌ی همه‌ی انسانها صادق است. @abolhasanmahdavi

🔻اگر انسان مؤمن حکیم‌بودن خدای سبحان را باور داشته باشد، هم در باطن صبور است و هم صبورانه رفتار خواهد کرد و هم مشتاق بلا و مصیبت خواهد بود. 🔹البته شوق او صِرف تحمل‌کردن درد و رنج نیست و چنین شوقی عاقلانه نیست؛ بلکه چنین فردی اشتیاق به منفعتی دارد که در اثر تحمل درد نصیبش خواهد شد. 🔸امام صادق«علیه‌السلام» در این‌باره فرمودند: «إِنَّ فِی الجَنّةِ مَنزِلةً لایَبلُغُهَا عَبدٌ إلّا بِالابتِلاءِ فِی جَسَدِهِ»؛ همانا در بهشت مقامی وجود دارد که هیچ بنده‌ای به آن نمی‌رسد، مگر با بلای جسمی. 👈این نکته نیز درخور ذکر است که صبر و رضایت به مصائب با گریه‌کردن منافات ندارد. انسانی که سنگ‌دل نیست، در غم از دست‌دادن عزیزانش ناخودآگاه اشک می‌ریزد. @abolhasanmahdavi

🔻بشنوید | بیانات آیت‌الله مهدوی در درس خارج فقه در پی اتفاقات اخیر کشور: ▪️دلمان از سانحه هواپیما متأثر شد، خیلی نگران شدیم و اتفاقی بود که گذشت؛ اما اتفاق ساده‌ای هم نبود! خیلی سخت بود که حتی با صدور اطلاعیه ستاد کل [نیروهای مسلح] باورش برایم سخت بود. خداوند به بازماندگانشان صبر و اجر عنایت کند و به آنها که از دنیا رفتند، مقام شهید عطا فرماید. ▪️از طرفی، صداقت مسئولین ما بی‌نظیر است که رسماً خطا را بپذیرند و بگویند: اشتباه از جانب ما بوده است. ما به این صداقت افتخار می‌کنیم. ای کاش، مسئولین دیگر هم که اشتباهی انجام دادند، هم در بحث برجام و هم در بحث امضای FATF و هم بعضی دیگر اشتباهات، به اشتباه خود اقرار می‌کردند که جامعه دچار دو قطبی نشود. 📆۲۲دی۱۳۹۸ @abolhasanmahdavi WWW.ABOLHASANMAHDAVI.IR

سلام و عرض ادب امروز(۳شنبه) سخنرانی آیت الله مهدوی در حوزه علمیه ملاعبدالله، برقرار نمی‌باشد.

#صبر ✅بی‌نیازی از صبر برای صبورانِ مشتاقِ راضی 🔻کسیکه در مرحله‌ی سوم[صبورانِ مشتاقِ راضی] قرار دارد، اصلاً در این مرحله به صبر و تحمل نیاز ندارد. 🔹انسانی که به وقوع بلا شوق دارد، عقل او به دلیل وجود مصلحت قوی، از درد و مصیبت استقبال کرده و به راحتی آن را تحمل می‌کند؛ هرچند بلا به جسم او درد و ناراحتی وارد کند و نفس او را آزار دهد. 🔸این فرد نظیر کسی است که درد جراحی بر جسم او تأثیر می‌گذارد و احساس ناراحتی می‌کند، ولی به دلیل مصلحت کسب سلامتی، نه‌تنها درد و فشار بر جسم را تحمل می‌کند، بلکه از آن راضی و خشنود نیز هست. 🔹بر انسان صبور لازم است که بعد از تسلیم ظاهری، درباره‌ی این مسائل تفکر کند: 🔸اول، درباره‌ی لطف دائمی پروردگار؛ 🔸دوم، درباره‌ی مصلحت‌های قوی و پنهانیِ مصیبت‌های وارد شده بر بندگان. ▫️انسان صبور با تفکر درباره‌ی این مسائل و به حکم عقل، درد وارد شده بر جسم را تحمل می‌کند و از وقوع آن خشنود است و از این طریق فشارهای جسمی را جبران می‌کند 👈چنین کسی به صبر نیازی ندارد؛ بلکه از وقوع بلا لذت می‌برد. این شخص سنگینیِ ضرر و خسارت‌های آن بلا را بر جسم و زندگی مادی خود تحمل می‌کند؛ علاوه بر این‌، روح او که درک‌کننده‌ی سختی و فشار است، به کمک حکم عقل و به دلیل نعمت و نتیجه‌ی بزرگی که نصیبش می‌شود، به آن سختی بی‌توجه است و به راحتی آن را تحمل می‌کند. 🔺به‌بیان عرفانی، مصیبتی که به شخص مُحب وارد می‌شود، از الطاف خفیّه‌ی الهی است؛ لذا مُحب شوق به وقوع آن دارد. حضرت قاسم«علیه‌السلام» نیز چنین بود: وقتی امام حسین«علیه‌السلام» از او می‌پرسند: «کَیفَ المَوْتُ عِندَکَ؟»؛ مرگ در نظر تو چگونه است؟ حضرت قاسم«علیه‌السلام» می گوید: «أحلَی مِنَ العَسَلِ»؛ شیرین‌تر از عسل. @abolhasanmahdavi

#عکس_نوشته #صبر #شماره۱۸ @abolhasanmahdavi