eitaa logo
سیدابوالحسن مهدوی
6.5هزار دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
378 ویدیو
56 فایل
باسمه تعالی درگاه رسمی حضرت آیت‌الله سیدابوالحسن مهدوی حفظه‌الله عضو خبرگان رهبری و امام‌جمعه موقت اصفهان پخش زنده جلسات ازطریق پیوندهای زیر : تکیه http://dte.bz/1401 آپارات http://dte.bz/1402 ؛ جلسات در همین درگاه اطلاع‌رسانی می‌گردد.
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از KHAMENEI.IR
🗳 رهبر انقلاب با اشاره به فرارسیدن زمان ثبت‌نام انتخابات مجلس تاکید کردند: 👈 اگر توان مدیریتی ندارید، مسئولیت نپذیرید 🔻 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای صبح امروز، پیش از آغاز جلسه درس خارج فقه ضمن شرح حدیثی درباره شرط پذیرش مسئولیّت: 🔹️ پیامبر (ص) به ابی‌ذر فرمودند: من هر چه برای خودم دوست میدارم، برای تو هم دوست میدارم. من جنابعالی را در ، ضعیف میبینم. خیلی آدم خوبی هستی اما حالا که آدم ضعیفی هستی، مواظب باش بر دو نفر هم ریاست نکنی و تولیت مال یتیم را قبول نکنی. 🔹️ این، درس برای ماها است. بعضی از ما به مجرّد اینکه یک مسندی یا خالی میشود یا ممکن است خالی بشود، فوراً چشم میدوزیم به آنجا! خب اوّل نگاه کن ببین میتوانی یا نمیتوانی. 🔹️ حالا بحث برای است، گفتند شروع شده، همین طور بدون میروند! این مطلبی که عرض میکنم، در مورد خود این حقیر از همه بیشتر است و آن کسانی که مسئولیّتی دارند هم همین جور. هر مسئولیّتی، هر سِمَتی، هر توانایی‌ای، در کنارش یک مسئولیّتی دارد، یک تعهّدی وجود دارد. میتوانید آن تعهّد را انجام بدهید یا نه؟ این خیلی درسِ بزرگی است. 🔹️ علّت اینکه میگویند تولیّت مال یتیم را قبول نکن، این است که نمیتوانی حقّ یتیم را به او بدهی؛ دیگران می‌آیند دست‌درازی میکنند، جنابعالی هم آدم ضعیفی هستی، لازم را نداری و نمیتوانی. 🔺️ برجستگی‌های نظام اسلامی و نظام ارزشهای اسلامی اینها است؛ یعنی در درجه‌ی اوّل، من و شما خودمان مسئولیم که ببینیم این کار را میتوانیم قبول کنیم یا نه؟ این بسیار مسئله‌ی مهمّی است. ۹۸/۹/۱۰ 🔍 متن کامل👇 http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=44293
هدایت شده از KHAMENEI.IR
Khamenei.ir13980910_35325_128k.mp3
زمان: حجم: 5.17M
🎙 بشنوید | بیانات حضرت آیت الله خامنه‌ای پیش از آغاز جلسه درس خارج فقه درباره ثبت‌نام افراد در
🔻انسان برای داشتن هیچ نعمتی نیازمند به صبر نیست؛ بلکه در راه رسیدن به نعمت و حفظ آن، از سه جهت، به صبر و بردباری نیازمند است: 🔹۱. به‌سبب تلاش و زحمتی که باید برای به‌دست‌آوردن آن متحمل شوند؛ 🔹۲. به‌دلیل وظایفی که بعد از به‌دست‌آوردن نعمت برای حفظ و کیفیت استفاده از آن بر عهده‌ی انسان است قرار می‌گیرد؛ 🔹۳. برای از دست‌دادن اصل نعمت. 🔸البته گاهی افراد هنگام مواجهه با نعمت‌های بزرگِ ناگهانی، نمی‌توانند آن را تحمل کنند و از سرِ شوق فریاد می‌زنند و حرکت‌های نامتعارفی انجام می‌دهند، نظیر رفتار بعضی تماشاچیان در بازی‌ها. 👈اینگونه حرکت‌ها به‌معنای احتیاج به صبر در هنگام رسیدن به نعمت نیست. همانطور که گفتیم، وقتی انسان به نعمتی می‌رسد، حصول نعمت موافق میل نفسانی اوست و نیازی به حبس‌کردن نفس در آن هنگام ندارد؛ اما از آنجا که گاهی نعمت از نظر کمیت و کیفیت، بزرگ‌تر از گنجایش روحی شخص است و گویا نعمت می‌خواهد از ظرفیت روحی او سرریز شود، این لبریزشدن باعث آشکار شدن نعمت می‌شود. ✅در این هنگام، اگر شخص بخواهد جلوی سرریزشدن آن را بگیرد، به صبر احتیاج دارد؛ زیرا باید با زحمت و فشار، جلوی ریزش نعمت را بگیرد. شکی نیست که بدون داشتن صبر، به همان کارهای نامتعارف رو می‌آورد. ادامه دارد.... @abolhasanmahdavi
....ادامه از قبل 🔻انسان‌های کم‌ظرفیت مانند کسانی هستند که مزاجشان با خوردن یک کشمش گرم می‌شود و با خوردن یک دانه برنج، سرد! 🔹وقتی به چنین افراد کم‌ظرفیت نعمت بزرگی می‌رسد، باید صبر پیشه کنند تا هیجان آنها از ظرفیت روحی‌شان فراتر نرود. 🔸در مقابل، افراد باظرفیت در برابر نعمت‌ها از خود باخته نمی‌شوند؛ لذا به‌راحتی نعمت را در خود نگه می‌دارند و در این زمینه‌ی خاص، به صبر نیاز ندارند. 🔹اگر کسی به‌دلیل ظرفیت روحی اندکش، در حصول نعمت به صبر نیاز دارد، دلیل نمی‌شود که بگوییم همه هنگام حصول نعمت به صبر نیاز دارند. ❓پرسش ما این است: 👈اگر همین نعمت به شخص دیگری داده شود که ظرفیت روحی وسیعش، متناسب با اندازه‌ی آن نعمت یا بزرگ‌تر از نعمت است، آیا هیچ‌گونه اثری در رفتار ظاهری او مشاهده می‌شود؟ ✍پاسخ این است که به طور مسلّم، خیر. اولیای الهی که از الطاف و عنایات بسیاری برخوردارند نیز چنین‌اند؛ اما در بین جامعه، آن‌چنان مخفی و خموش‌اند که هیچ‌کس باور نمی‌کند که آنها چه درجه و مقامی نزد پروردگارشان دارند. @abolhasanmahdavi
🔻عیادت آیت‌الله مهدوی از آیت‌الله سیدحسن مهاجر«حفظه‌الله» در بیت ایشان صبح امروز(۲شنبه، ۱۱ آذر)آیت‌الله مهدوی در منزل معظم‌له حضور یافتند و از ایشان عیادت کردند. @abolhasanmahdavi
🔻حضرت مولی‌الموحدین امیرالمومنین«علیه‌السلام» در بیان معنای صبر می‌فرمایند: «الصَبرُ أن یَتَحَمَّلَ الرَّجُلُ ما یَنُوبُهُ وَ یَکظِمُ ما یَغضِبُهُ»؛ صبر آن است که انسان آنچه به او می‌رسد، تحمل کند و در مقابلِ آنچه او را به زبان می‌آورد، خشم خود را فرو برد. 🔹واضح است که مراد حضرت در این روایت، از «صبر در برابر آنچه به او می‌رسد»، صبر بر خوبی‌ها و ملایمات نیست؛ بلکه منظور صبر بر سختی‌ها و ناملایمات است. 🔸قرینه‌ی آن نیز جمله‌ی بعدی است که فرموده‌اند: «صبر این است که آنچه انسان را به‌غضب درمی‌آورد، فرو بنشاند.» 👈تردیدی نداریم که سختی و ناراحتی است که انسان را به غضب وامی‌دارد، نه نعمت و گشایش. @abolhasanmahdavi
#عکس_نوشته #صبر #شماره۸ @abolhasanmahdavi
سیدابوالحسن مهدوی
#عکس_نوشته #صبر #شماره۸ @abolhasanmahdavi
🔻خدای سبحان درباره‌ی صبر و مقاومت مشرکان می‌فرماید: «وَ انطَلَقَ المَلَأُ مِنهُم أنِ امشُوا وَ اصبرُوا علی ءالِهَتِکُم»؛ و اَشراف و سران آنها [قریش و مشرکان از اجتماعشان علیه پیامبر«صلی‌الله‌علیه‌وآله»] بیرون آمدند [و به یکدیگر می‌گفتند] که بروید و بر معبودهای خود ایستادگی کنید. 🔹رمز صبر مشترکان در راه باطل آن است که اگر صبر نداشته باشند، بطلانشان خیلی زود آشکار می‌شود و از بین می‌روند؛ بنابراین، آنان بقای خود را در صبر و استقامت می‌دانند، نه داشتن دلیل بر مدعای خود. این درست خلاف اهل حق است که بقای خود را در داشتن دلیل و صبر می‌بینند. 🔸رهبر معظم انقلاب نیز درباره‌ی حرکت و فعالیت فراوان افراد مخالف و اندک‌بودن فعالیت خودی‌ها مطالبی به این مضمون فرموده‌اند: 👈علت آن این است که آنها خود را بین مرگ و حیات می‌بینند و می‌دانند که اگر حرکتی نکنند، از بین می‌روند؛ لذا جِدّیت زیاد و حرکت فراوانی دارند. به‌خلاف خودی‌ها که بر حق‌اند و زیرپایشان محکم است؛ زیرا حق دلیل دارد و به همین سبب، اهل حق یک مقدار خاطرشان جمع است که از بین نخواهند رفت. ✅از این رو، تلاششان کمتر است؛ و الّا هر وقت کسی احساس کند که اگر تلاش نکند از بین می‌رود، آن وقت خواهید دید که چگونه بلند می‌شود و با انگیزه‌ی قوی برای دادزدن و حمله‌کردن اقدام می‌کند و این چیزها حقیقتاً نکتهی مهمی است. @abolhasanmahdavi
🔻این مبحث را برای پاسخ به این پرسش تدوین کرده‌ایم: ❓آیا صبوری‌کردن، با اِحقاق حق منافات دارد؟ به‌بیان دیگر، آیا کسیکه می‌خواهد صبور باشد، باید در مواجهه با ظلم دیگران، سکوت و صبر کند از حق خود بگذرد؟ آیا چنین شخصی اگر خواست با گرفتن حقش مانع ظالم ظالم شود، دیگر صبور نیست؟ ✍در پاسخ به این پرسش، باید دانست که هیچ‌گاه صبرکردن مانع گرفتن حق نیست و این دو هیچ منافاتی ندارند. 🔹گفتنی است حقوقی که از انسان ضایع می‌شود، دوگونه است: 👈یا حقی است که شخص وظیفه دارد آن را زنده کند و با تمام وجود آن را پس بگیرد. در این صورت، به‌سبب زحمت‌هایی که برای گرفتن حق خود می‌کِشد، باید صبر کند؛ مثل اینکه ظالمِ غاصب را از وطن خویش بیرون می‌کند. 👈یا از حقوقی است که به دلایلی، مدتی نباید برای گرفتن آن اقدامی کند یا از نظر اخلاقی، باید به کلی از حق خود بگذرد. برای نمونه، در ارتباط میان زن و شوهر حقوقی وجود دارد که هر یک از آن دو از نظر شرعی، می‌توانند این حقوق را مطالبه کنند؛ مثل اینکه زن در مقابل کارکردن در منزل می‌تواند طبق نظر بعضی مراجع، از همسر خود اُجرت بگیرد. ✅اما همان دین اسلامی که بین زوجین حقوقی قرار داده که از نظر شرعی، دو طرف را مجاز به گرفتن آن حق کرده، از نظر اخلاقی نیز قوانینی وضع کرده است تا انسانها با رعایت آن قوانین، زندگی شیرین و پابرجایی داشته باشند. @abolhasanmahdavi
آیت الله سیدابوالحسن مهدویبهداشت جسم؛ جلسه22.mp3
زمان: حجم: 7.39M
🔻 #بهداشت_جسم؛ جلسه۲۲ 📆۴شنبه، ۱۳ آذر ۱۳۹۸ ⏱مدت زمان: ۳۰دقیقه 🔸بیت آیت‌الله مهدوی @abolhasanmahdavi
🔻در بسیاری مواقع، بین حکم شرعی (حکم فقهی) و حکم اخلاقی تعارض ایجاد می‌شود؛ زیرا حکم شرعی گرفتن حق شخصی را اجازه می‌دهد و حکم اخلاقی، گذشت از حق شخصی را ترجیح می‌دهد. 🔹در این مواقع، معمولاً حکم اخلاقی بر حکم شرعی مقدم است؛ زیرا اثر حکم اخلاقی، نائل‌شدن به درجه و مقام در بهشت است؛ اما اثر گرفتن حق، همان فائده‌ی دنیوی است که فانی و زودگذر است. 🔸بر این اساس، همین دین که از نظر شرعی به زن اجازه داده است در مقابل کارکردن در منزل همسرش، از او مزد بگیرد، از نظر اخلاقی چنین اجازه‌ای نمی‌دهد؛ زیرا اگر بحث دریافت اُجرت مطرح شود، علاقه و محبت بین زن و شوهر کم می‌شود و این بی‌علاقگی به مرور زمان، مشکلات بسیاری برای آن‌ها ایجاد می‌کند. 🔹قرآن کریم نیز به موقعیت‌هایی که عفوِ حقوق از نظر اخلاقی پسندیده است، به صراحت توصیه کرده است: «وَ أَن تَعفُوا أقرَبُ لِلتّقوی»؛ اگر عفو کنید و بگذرید، به تقوا نزدیک‌تر است. ادامه دارد..... @abolhasanmahdavi
.....ادامه از قبل 🔻اگر برای کسی بحث احقاقِ حق پیش آمد، باید ابتدا وظیفه‌ی خود را تشخیص دهد و ببیند که آیا شایسته است این حق را زنده کند یا نه؛ مثل جایی که کار زن و شوهر به طلاق کشیده شده است. 🔹بعد از مرحله‌ی تشخیص وظیفه است که جایگاه صبر پیش می‌آید؛ یعنی شخص باید در همان وظیفه‌ای که تشخیص داده است، صبورانه پیش برود. 🔸با این تفاسیر، اگر بنا شد حق خود را زنده کند، باید تمام مشکلات و سختی‌های این راه را تحمل کند؛ مثل تشکیل جلسه، تنظیم شکایت، مراجعه به محاکم قضایی و... . اما اگر بنا شد حق خود را ببخشد، باز هم باید صبورانه، با سختیِ انصراف نفس از فایده‌ای دنیایی، دست‌وپنجه نرم کند. 👈توجه داشته باشید که پسندیده‌بودن صفت صبر، هیچ ترجیحی برای گذشتن از حق یا گرفتن حق ایجاد نمی‌کند و شخص نمی‌تواند صبر را ملاک انتخاب خود قرار دهد و مثلاً بگوید: «چون می‌خواهم صبر کنم از حق خود می‌گذرم»؛ بلکه گام اول، تشخیص وظیفه و گام دوم صبوری در انجام آن است. @abolhasanmahdavi