﷽📖 هر صبح و شام با قرآن 📖 🎬 تلاوت صفحه ۱۴۰ 📲ویدئو باکیفیت ، ترجمه صوتی وتفسیر:👈 balaq.ir/post/1022 🆔 @balaq_ir |بلاغ| balaq.ir

﷽📖 هر صبح و شام با قرآن 📖 🎬 تلاوت صفحه ۱۴۱ 📲ویدئو باکیفیت ، ترجمه صوتی وتفسیر:👈 balaq.ir/post/1023 🆔 @balaq_ir |بلاغ| balaq.ir

﷽📜 درسی از قرآن کریم (منتخب صفحات ۱۴۱ و ۱۴۲) 👌عنوان: ممنوعیت دشنام و ناسزاگویی 💎آیه: "وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ"؛ انعام، ۱۰8 [به معبود] کسانی که غیر خدا را می خوانند دشنام ندهید مبادا آنها [نیز] از روی جهل، خدا را دشنام دهند. این چنین، برای هر امتی عملشان را زینت دادیم. سپس بازگشت همه آنان به سوی پروردگارشان است و آنها را از آنچه عمل می کردند آگاه می سازد [و پاداش و کیفر می دهد]. 🖋مقدمه انسانها، نسبت به معتقدات و مقدسات خود حساسیت و تعصب دارند، هر چند عقاید آنان باطل و مقدساتشان پوچ باشد. از این رو برابر هر اهانت و هجومی، در صدد دفاع برمی‌آیند؛ پس برای تبلیغ دین و نجات گمراهان، باید ضمن استفاده از مباحث عقلی و منطقی، از جریحه‌دار کردن عواطف و احساسات آنها پرهیز کرد. بی احترامی به مقدسات و مذاهب و ادیان مختلف، نه تنها پیروان آنها را هدایت نمی کند، بلکه بر تعصبات آنان افزوده و چه بسا سبب بی ادبی به خدا و دیگر مقدسات اسلام شود. بنابراین عقل و شرع، از فحاشی و دشنام به مقدسات ادیان و مذاهب منع کرده اند. آیه فوق، از ناحیه شارع مقدس به این مهم پرداخته است. 📋واژه‌ها تسبوا: فحش ندهید (فعل مضارع مجزوم به لا ناهیه از ماده سبّ) ینبأ: آگاه می سازد (فعل مضارع از ماده نبأ، باب تفعیل) عدو: تجاوز و ستم 📌نکات تفسیری ۱- ممنوعیت دشنام و ناسزاگویی در قرآن از آنجا که دین اسلام، برنامه کامل برای رشد بشر است و پیامبر هم بعثت خود را برای اتمام ارزشهای اخلاقی می داند (انما بعثت لاتمم مکارم الاخلاق)، بدیهی است با هر چیز که خلاف مکارم اخلاقی باشد، مبارزه می کند. دشنام و ناسزاگویی با مکارم اخلاقی ناسازگار است؛ علاوه بر اینکه ناسزا گفتن به مقدسات مذاهب و ادیان دیگر، سبب تحریک پیروان آنها شده و چه بسا در مقام دفاع از مقدسات خویش، به خداوند و مقدسات اسلام دشنام داده و آنها را به مسخره گیرند. ۲- ممنوعیت دشنام از از زبان اهل بیت(ع) امیرالمومنین علی(ع) به جمعی از یارانش که به پیروان معاویه در جنگ صفین دشنام می دادند، فرمود: "من خوش ندارم شما فحاش باشید. اگر شما به جای دشنام، اعمال آنها را برشمرید و حالات آنها را متذکر شوید، به حق و راستی نزدیکتر است و برای اتمام حجت، بهتر." (نهج البلاغه «صبحی صالح»، خطبه ۲۰۶، تفسیر نمونه، ج۵،ص۳۹۶) از امام صادق(ع) ضمن حدیثی روایت شده است: "... از ناسزاگویی به دشمنان خدا در جایی که آن را می شنوند، بپرهیزید که در نتیجه آن نیز خدا را از روی دشمنی و ناآگاهی دشنام خواهند داد. سزاوار است بدانید چه سخنانی از مشرکان، ناسزاگویی به خداوند محسوب می شود؛ هر کس به اولیای خدا ناسزا گوید، در حقیقت خدا را دشنام داده است و چه کسی ظالم تر از آنکه موجب دشنام گویی به خدا و اولیای او شود..."(برگرفته از تفسیر راهنما، ج۵،ص۲۹۵) ۳- زینت دادن اعمال پیروان هر دین و مذهبی، اعمال و رفتاری متناسب با آیین خود دارند که به آن عادت کرده و آن را زیبا و پسندیده می دانند و برای آن، دلیل‌هایی هم دارند، اگر چه ادیان و مذاهب دیگر، آن عمل را زشت و ناپسند بدانند. این چیزی نیست جز خاصیت و اثر عمل، یعنی هنگامی که انسان کاری را مکرر انجام دهد، کم کم قبح و زشتی آن در نظرش از بین می رود و حتی به صورت جالبی جلوه‌گر می شود. ۴- ظهور حقیقت اعمال هر عملی که انسان انجام می دهد –چه خوب و چه بد- از روی غرضی است که د ر نظرش محبوب است و فکر می کند این عمل، آن غرض را تامین می کند. مناسک و مراسم هر مذهب هم، از این مقوله است، که برای رسیدن به اغراض انجام می دهد؛ گرچه از حقیقت این اعمال اطلاعی ندارد. وقتی این حقایق آشکار می شود که به سوی پروردگارش باز گردد، تا پرده غفلت از چشم او برداشته و حقیقت، مکشوف شود. 📢پیام‌ها(برگرفته از تفسیر راهنما، ج۵،ص۲۹۲-۲۹۴) ۱- لزوم کنترل خشم و احساسات، برای گرفتار نشدن در دام سخن و حرکات جاهلانه. ۲- هر جامعه و امتی عقاید و اعمال خود را –هرچند ناحق- زیبا می پندارد. ۳- بازگشت همگان به سوی خداوند است و قیامت، روز آشکار شدن اعمال آدمی و حقیقت آن است. ۴- باید از هر کاری که موجب توهین افراد نادان به مقدسات دینی شود، خودداری کرد. 🗄منبع: تفسیر همراه 🆔 @balaq_ir|بلاغ| balaq.ir

﷽📖 هر صبح و شام با قرآن 📖 🎬 تلاوت صفحه ۱۴۲ 📲ویدئو باکیفیت ، ترجمه صوتی وتفسیر:👈 balaq.ir/post/1024 🆔 @balaq_ir |بلاغ| balaq.ir

🔆 درس بزرگ غدیر 🌸رهبر انقلاب: امیرالمؤمنین در راهِ خدا یک لحظه پا عقب نکشید. به موقع تبلیغ کرد؛ به موقع در رکاب پیغمبر شمشیر زد؛ وقتی لازم بود صبر کرد؛ وقتی لازم بود وارد میدان سیاست شد. در همه‌ی این‌ها فداکاری از این بزرگوار بروز پیدا کرد. پیغمبر اکرم چنین کسی را در رأس جامعه‌ی اسلامی قرار می دهد. این درس بزرگ غدیر است. ۱۳۸۷/۰۹/۲۷ ❣ @khamenei_reyhaneh

🌷 انتشار نخستین بار ویژه‌ی #عید_غدیر 👈 رهبر انقلاب: کتاب «الغدیر» نماد دفاع از امیرالمؤمنین و تشیع است ⚠️ اگر سراسر ۱۱ جلد کتاب الغدیر را بگردید یک توهین مانند آن چه روسیاه‌های انگلیسی‌مآب انجام میدهند، در آن وجود ندارد 🔻 رهبرانقلاب پس از شنیدن سرود‌ه‌ی یکی از شاعران در مدح امیرالمؤمنین علیه‌السلام: درباره‌ی الغدیر، البتّه کمتر در عالم شعر حرف زده شده؛ درحالی‌که میدانید، کتاب الغدیر، پایه‌اش پایه‌ی ادبیّات است یعنی اصلاً اسم کامل کتاب #الغدیر، الغدیرفی‌الکتاب‌والسّنةوالادب است؛ [یعنی] در شعر تاریخیِ اسلام، مسئله‌ی #غدیر را دنبال میکند و البتّه شرح میدهد. 🔹️ ایشان خب تجسّم و مثال دفاع از تشیّع بود؛ [امّا] شما نگاه کنید در کتاب الغدیر -در این یازده جلد کتابی که ایشان نوشته که البتّه تمام هم نشده- ببینید یک جایش از این توهینهایی که این روسیاه‌های انگلیسی‌مآب میکنند وجود دارد؟ همه‌ی این کتاب نگاه کنید؟ او #نماد_دفاع_از_تشیّع است. 🔹️ در الغدیر -مرحوم امینی (رضوان‌ اللّه علیه) را که شما ندیده بودید، ما ایشان را مفصّل دیده بودیم؛ در جلسات متعدّد، منبرهایش را من دیده بودم- یک کلمه از این حرفهایی که بعضی‌ها بلدند و خیال میکنند که معنای #شیعه بودن این است و بر زبان جاری میکنند، در این کتاب مفصّل یازده جلدی وجود ندارد و [با این حال] نماد دفاع از امیرالمؤمنین و نماد دفاع از تشیّع است؛ استقامت -یعنی در صراط مستقیم حرکت کردن- معنایش این است. البتّه از قبیل ایشان، دیگران هم بودند؛ مرحوم سیّدشرف‌الدّین عاملی در لبنان و بعضی دیگر از بزرگان هم همین‌جورند. 🔺️ حالا [این درباره‌ی] ایشان، چون بحث الغدیر در میان بود. ان‌شاءاللّه موفّق باشید. ۹۵/۱۲/۰۵ 💻 @Khamenei_ir

﷽📖 هر صبح و شام با قرآن 📖 🎬 تلاوت صفحه ۱۴۳ 📲ویدئو باکیفیت ، ترجمه صوتی وتفسیر:👈 balaq.ir/post/1025 🆔 @balaq_ir |بلاغ| balaq.ir

﷽📹 #ببینید: 🎬 تبریک نامه الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ کَمَالَ دِینِهِ وَ تَمَامَ نِعْمَتِهِ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلاَم🙏 🆔 @balaq_ir|بلاغ|balaq.ir

﷽📜 درسی از قرآن کریم(منتخب صفحات ۱۴۳ و ۱۴۴) 👌عنوان: علم الهی و جایگاه رسالت 💎آیه: "وَإِذَا جَاءَتْهُمْ آيَةٌ قَالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتَى مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللَّهِ اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُوا صَغَارٌ عِنْدَ اللَّهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُوا يَمْكُرُونَ"؛ انعام، ۱۲۴ هنگامی که آیه‌ای برای آنها آید، می گویند: ما هرگز ایمان نمی آوریم، مگر اینکه همانند چیزی که به پیامبران خدا داده شده است، به ما هم داده شود. خداوند آگاهتر است که رسالت خویش را کجا قرار دهد. به زودی کسانی که مرتکب گناه شدند [و مردم را از راه حق منحرف ساختند] مقابل مکر [و نیرنگی] که می کردند، گرفتار حقارت در پیشگاه خدا و عذاب شدید خواهند شد. 🖋مقدمه مرحوم طبرسی(ره) در مجمع البیان می فرماید: "این آیه درباره ولید بن مغیره نازل شده است که از سران و مغز متفکر بت پرستان بود. او به پیامبر(ص) گفت: اگر نبوت راست باشد، من به این مقام از تو سزاوارترم؛ زیرا هم سنم از تو بیشتر است و هم مالم." مرحوم طبرسی در ادامه می فرماید: "نقل دیگری هم در شان نزول آیه گفته شده که این آیه، درباره ابوجهل نازل شده است؛ زیرا او تصور می کرد در مساله رسالت هم رقابت جایز است و می گفت: ما و قبیله بنی عبد مناف(که طایفه پیامبر بود) در همه چیز با هم رقابت داشتیم و همچون دو اسب مسابقه، دوش به دوش هم پیش می رفتیم، تا اینکه آنها ادعا کردند که پیامبری از میان ما برخاسته است که به او وحی می شود، ولی ممکن نیست ما به او ایمان بیاوریم، مگر اینکه بر ما نیز وحی شود، همانطور که بر او وحی می شود". (مجمع البیان،ج۴،ص۵۵۹) 📋واژه‌ها یصیب: می رسد (فعل مضارع از ماده صوب) اجرموا: قطع کردند (فعل ماضی از ماده جرم، باب افعال) صغار: حقارت و کوچکی، ذلت و زبونی (از ماده صغر) یمکرون: مکر و حیله می کردند (فعل مضارع از ماده مکر) 📌نکات تفسیری ۱- طرز تفکر سردمداران باطل در این آیه شریف، به طرز تفکر و بهانه های سران کفر برای ایمان نیاوردن اشاره کرده (ضمیر در جاءتهم به سران کفر برمی‌گردد) و می فرماید: هر زمان که آیه ای از طرف خدا برای هدایت آنها فرستاد شده، گفتند: ما هرگز ایمان نمی آوریم، مگر اینکه به ما نیز همان مقامات و آیاتی که به رسولان الهی اعطا شده است، داده شود. همان طور که در شأن نزول آیه مشخص شد، آنها گمان می کردند مقام رسالت به سن و سال، زیادی اموال یا رقابت های بی اساس قبیله ای بستگی دارد و خداوند باید این ملاک های بی ارزش را رعایت کند؛ در حال آنکه ملاک ها هرگز برای اعطای مقام رسالت شایسته نبوده و خداوند در پاسخی روشن به آنان می فرماید: " اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ" (خداوند بهتر می داند، رسالت خود را در کجا قرار دهد." لازم نیست شما به خدا آموزش بدهید که پیامبران خود را چگونه انتخاب کند. ۲- علم الهی و جایگاه رسالت همان طور که گفته شد، اعطای مقام رسالت، به سن، مال و موقعیت اجتماعی ارتباطی ندارد؛ بلکه شرط آن، قبل از هر چیز، آمادگی روحی، پاکی ضمیر، سجایای اصیل انسانی، فکر بلند و اندیشه قوی و بالاخره تقوا و پرهیزکاری فوق العاده است.وجود این صفات –خصوصا آمادگی برای مقام عصمت- چیزی است که جز خدا نمی داند. لازم به ذکر است که جانشین پیامبر(ص) نیز تمام صفات و برنامه های او را، به جز وحی و تشریع، دارد؛ یعنی هم حافظ شرع و شریعت است و هم پاسدار مکتب و قوانین او و هم رهبر معنوی و مادی مرد؛ به همین جهت باید او هم دارای مقام عصمت و مصون از خطا و گناه باشد، تا بتواند امامت خویش را به ثمر برساند و رهبری مطاع و سرمشقی مورد اعتماد شود. به همین دلیل، انتخاب او نیز به دست خدا است و او می داند این مقام را در چه جایی قرار دهد، نه خلق خدا و نه از طریق انتخاب مردم و شورا. ۳- سرنوشت راهبران پر مدعا ویژگی سردمداران کفر این بود که بسیار خودخواه و می خواستند با کارهای خلاف خود و اطاعت نکردن از پیامبر(ص) موقعیت و بزرگی خویش را حفظ کنند و در این راه باطل، بسیار تلاش داشتند؛ از این رو خداوند آنان را به عذابی که مناسب با ویژگی آنهاست، دچار می کند و آن اینکه، در مقابل تکبر و خودخواهی، آنان را خوار و ذلیل کرده و در مقابل تلاش زیاد و شدید آنها در راه باطل، آنان را به عذاب شدید، گرفتار خواهد نمود. 📢پیام‌ها ۱- سردمداران قدرتمند، به دلیل خودبرتربینی ، از ایمان به رسالت پیامبر(ص) و آیات خدا سر باز می زدند. ۲- گزینش های الهی و انتخاب رسول از سوی خداوند، بر اساس علم کامل او به شایستگی رسولان انجام می گیرد. ۳- ذلت و خواری، کیفر استکبار و مکر در برابر حق است. ۴- بین گناه و کیفر آن، در نظام مجازات الهی نوعی تناسب برقرار است، زیرا خداوند ذلت و خواری را کیفر متکبران و خودخواهان قرار داده است.(برگرفته از تفسیر راهنما، ج۵،ص۳۳۶؛ تفسیر نور، ج۳،ص۳۴۸) ۵-

خواری در نزد خداوند بدترین ذلت ها و در پی دارنده عذاب است. ۶- مکر و حیله در برابر برنامه های خدانوند در پی دارنده خواری و عذاب است. 🗄منبع: تفسیر همراه 🆔 @balaq_ir|بلاغ| balaq.ir