خاک برسرشون اینهمه پول هزینه مفت خورایی میشه که هیچ اثری ندارند ، فقط بلدن دور میز کنفرانس جمع بشن ، عکس بگیرن از خودشون با میکروفون میز و پرچم پشت سر ،‌بذارن پروفایل...

بودجه اگر دست من بود ، یک قرون دست اینا نمیدادم، بودجه رو صرف ارتقا و پرورش کسایی میکردم که الان دارن مخلصانه و مستقل کار میکنند. حُر بار میووردم نه پروژه بگیر ... نیرویی که اگر جایی دید خود ما داریم حق و ناحق میکنیم با ما همراهی نکنه زیر بارش نره... البته شرایط زندگی بقدری سخت شده بقدری هزینه زندگی ها بالا رفته که افراد مستقل نمیتونن دووم بیارن، وقتی افراد مستقل بکشن کنار ، پروژه بگیرها جولان میدن!!!!! یه دوستی چند وقتی ازش خبری نبود احوالشو جویا شدم که نیستی دیگه کیلیپ درست نمیکنی؟ گفت درست میکنم منتها برای بقیه که بتونم زندگی مو بگذرونم. خیلی پکر شدم از این جهت که هم محتوای خوبی درست میکرد هم تکنیکش خوب بود اما رها کرد رفت پی زندگیش ، من اگر از طرف حاکمیت سمتی داشتم اینارو شناسایی میکردم همه شونو نگه میداشتم برای خودم... رها نمیکردم که فشار زندگی منصرفشون کنه ، ما نیرویی با این اعتقاد با این تجربه از کجا میتونیم بیاریم؟ حیف حیف تا قیامت حیف چقدر از این بچه هارو همین جوری از دست دادیم که اگر بودن وضعمون تو مجازی بهتر از اینا بود. متاسفانه تو این نظام هرچی عوضی تر باشی هرچی منافق تر باشی هرچی خرده شیشه ت بیشتر باشه همونقدر بیشتر بهت بها میدن و هواتو دارن ... نمونه ش سلبریتی ها خواننده ها و...

یه دوستی دارم تو بازار کار میکنه پرایدشو فروخت پرشیا خرید چهار پنج سال پیش موتور داشت اگه اشتباه نکنم! اون موقع منم ال اس ۱۳۵ داشتم. نکته اینجاست من وقتمو گذاشتمو روی تولید محتوا جهادی اون وقتشو گذاشت روی زندگی خودش موتور ال اس مدل ۹۴ من شد پالس ۱۸۰ مدل ۹۱ یا دو موتور این شد پرشیا! جالب این که این بنده خدا فکر میکنه مایی که از نظام دفاع میکنیم حتما برای ما میصرفه😂😂😂😂 پ ن : البته که برای ما هم موقعیت هایی بوده که خودمونو ببندیم و بریم برای جایی کار کنیم، اما من شخصا بمیرم هم کاری که اعتقاد نداشته باشم انجام نمیدم‌.

بیست و سی گزارش آخرشو اختصاص داده به مکانیزم ماشه، بعد میگه این ماشه بیشتر جنبه روانی داره فقط!!! آدم یاد کلید واژه حباب قیمتی میوفته هی میگفتن چیزی نیست میترکه حباب تبدیل شد به بالن نه ترکید نه قیمتا پایین اومد! بعنوان مثال: لیمو ترش آب گیری پارسال بوده ۴۰ تومن تا ۴۵ امروز از تره بار اصلی قیمت گرفتیم و خریدیم ، بنظرتون چند؟ لیمو ترش از صد و سی شروع میشه تا صدو نود !!! صد و سی درجه سه چهاره!!!! این اثر روانیه؟ مردم چی فرض کردید؟ این گزارشهای آبکی توهین به شعور مردمه همه چی رو هزار برابر کشیدن بالا بعد یجوری گزارش میدن اصلا انگار همه‌چی گل و بلبله! تازه باید ذوقم کنیم که چیزی نیست و فقط اثر روانی خشک و خالیه!!!!

یک سکانس روضه💔 مادری دست در دست پسرش راهی مدرسه بود، ناگهان مرد اسرائیلی از پشت حمله کرد و مادر نقش بر زمین شد... #بصیرت_محور 📍 http://Eitaa.com/basirat_mehvar

میگم کاش وزارت آموزش و پرورشمونو میسپردیم به صهیونیست ها☝🏻 ببین چقدر مقیدن☝🏻 #بصیرت_محور 📍 http://Eitaa.com/basirat_mehvar

🗒 در حسرتِ فهمِ پیش‌دستانه: ضعف نفس و سستی عقل مهدی جمشیدی ۱. پس از جنگ اخیر تاکنون، یعنی بیش از سه ماه، مباحثات گوناگونی دربارۀ مذاکره درگرفت، مباحثاتی که اغلب، از تمایل به مذاکره حکایت می‌کرد؛ چنان‌که حتی در جبهۀ انقلاب نیز بسیاری بر این باور بودند که نباید از «مذاکره با آمریکا» عبور کرد و باید باب آن را گشوده نگاه داشت. برای این تحلیل، توجیه‌هایی نیز ارائه می‌شد که هیچ‌یک، قابل‌قبول نبودند، اما گویا جوّ مسلّط و فضای غالب، چنین اقتضایی داشت. در مقابل، کسانی‌که مذاکره با آمریکا را تقبیح و ملامت می‌کردند و معتقد بودند که دیگر نباید به مذاکره فکر کرد، متهم به تحجّر، جمود، خشک‌اندیشی، سوپرانقلابی‌بودن و ... می‌شدند. در نگاهی که برآمده از تکنوکرات‌های شبه‌انقلابی است، پیوستاری طرّاحی شده بود که در یک سوی آن، مذاکرۀ منفعلانه قرار داشت و در سوی دیگرش، نفی مذاکره. اینان که خود را تابع عقلانیّتِ انقلابی می‌شمارند، خودشان را در نقطۀ تعادلیِ دو سوی این پیوستار تعریف می‌کردند و از مذاکره در چهارچوب منافع ملّی سخن می‌گفتند. اینک آیت‌الله خامنه‌ای پس از چند ماه، به‌صورت صریح و ناگهانی وارد میدان شدند و گفتند مذاکره با آمریکا تا ده بیست سال آینده، برخلاف «شرافت» و «خردمندی» است. این یعنی نفی مذاکره با آمریکا و منع از آن و بستن باب آن. مذاکره با آمریکا در روایت ایشان، هیچ سودی ندارد، بلکه ضررهای جبران‌ناپذیری در پی خواهد داشت. ۲. در هیچ‌یک از بیانیه‌هایی که در جبهۀ انقلاب نگاشته شدند، «مذاکره با آمریکا» نفی و طرد نشده بود، بلکه همۀ بیانیه‌ها اصرار داشتند که باید مذاکره را به‌عنوان یک امکان در نظر گرفت. یکی از این بیانیه‌ها را من نگاشتم و در آن تصریح کردم که مذاکره، کوچۀ بن‌بست است و هیچ حاصلی ندارد و راه‌حل نیست. بسیاری از کسانی‌که بنا بود این بیانیه را امضا کنند، با این گزاره مخالفت کردند و در نهایت نیز، این گزاره از بیانیه حذف شد. امروز پس از چند ماه، آیت‌الله خامنه‌ای، آن موضع را تأیید می‌کند و آن را به شرافت و خردمندی نسبت می‌دهد. عجبا که نیروهای فعّالِ فکری در جبهۀ انقلاب، این‌چنین با روایت و خوانش آیت‌الله خامنه‌ای، فاصله و زاویه دارند و در عین حال، با اعتمادبه‌نفسِ خام‌اندیشانه، نیروهایی را که از آغاز، چنین تحلیلی داشتند، مسأله‌دار و کج‌اندیش معرفی می‌کنند. ۳. باید تأسّف خورد که در طول سه ماه گذشته، هیچ جریانی در جبهۀ انقلاب، سخن از نفی مذاکره با آمریکا نگفت و بر روی مذاکره، خط قرمز نکشید و برای سخن امروز آیت‌الله خامنه‌ای، زمینه‌سازی و گفتمان‌پردازیِ پیشینی نکرد، بلکه اغلب در خلاف جهت آن حرکت کرد. فضای سیاسی، آنچنان از مذاکره، به‌عنوان یک اصل ثبات و همیشگی دفاع می‌کرد که اندیشیدن، دشوار شده بود. در جبهۀ انقلاب نیز، حتی در لایه‌های نخبگانی آن، جَوزدگی و تبعیّت از مواضع لیبرال‌های ایرانی، غوغا می‌کند؛ به‌طوری‌که اگر جریان رسانه‌ایِ غیرانقلابی، فکری را به ذائقۀ عمومی تبدیل کند، اینان نیز به دلیل ضعف نفس و سستی عقل، همان سخن را تکرار می‌کنند. جالب این‌که همۀ خطاها و بدفهمی‌های خود را به آیت‌الله خامنه‌ای ارجاع می‌دهند. با لیبرال‌های ایرانی، هم‌سخن شده‌اند و لیبرالیسمِ مذهبی را عقلانیّت می‌انگارند. تازه به راهی متمایل شده‌اند که اصلاح‌طلبیِ سکولار در جریان واگرایی‌های دهۀ هفتاد، آن را آغاز کرد. یک نسخۀ ابتدایی و تعدیل‌شده از همان جریان هستند. اینان مانع نیروهای اصیلِ انقلابی برای هدایت جامعه هستند؛ یک ضلع تازه متولّدشده از لیبرالیسم هستند که با «حضرت آقا» گفتن، اغوا می‌کنند. جبهۀ انقلاب می‌توانست در طول سه ماه گذشته، نوعی اجماعِ اجتماعی دربارۀ نفیِ مذاکره با آمریکا ایجاد کند و از این امر، مطالبۀ اجتماعی بیافریند تا آیت‌الله خامنه‌ای مجبور نباشد که خودش وارد میدان بشود و از مذاکره، نهی کنند. این هزینه باید از سوی جبهۀ انقلاب پرداخت می‌شد، اما افسوس که اخته‌گیِ فکری یا التقاط نظری، به جان این جبهه افتاده است. ۴. یک نفر در جبهۀ انقلاب حضور داشت که عمّارِ تمام‌عیار بود؛ علامه محمدتقی مصباح. من بی‌هیچ دغدغه‌ای، به دیوارِ تفکّر او تکیه داده بودم و اطمینانِ ایمانی به وی داشتم. امروز که به گذشته می‌نگرم، می‌بینم که مواضع او، برآمده از حکمت دینی بودند و عاری از نقص و خلل. پس از او، هیچ‌کس در عرض وی نیست و من به‌ناچار، به عقل و فهم خویش اعتماد کرده‌ام. او استادِ فکر بود و تفکّر را آموخت؛ باید فکر کرد و به تحلیل فاخر دست یافت و گرفتار عوام‌زدگی و قشری‌گری نشد و زیر سایۀ لیبرالیسمِ شبه‌مذهبی ننشست. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60

این تحلیل یک جامعه شناسه که همسو و هم جهت باهمون چیزهایی که ما مدام اینجا تکرار کردیم. این جریانی که این جامعه شناس داره ازش میناله ، همون جریانی که پشت آقای قالیبافه، همون جریانی که مداح ها و منبری ها و ... زیادی رو تو آستینش داره. براحتی آب خوردن میتونه اثرشو بذاره مثال ها و مصداق هاشو بارها عرض کردیم. جبهه انقلاب باید تکلیف خودشو با این جریان مشخص کنه وگرنه روز به روز از شعارها و آرمانها فاصله میگیره. این خلاصه این متن آقای جمشیدی....