نیایش صبحگاهی🌸🌿 خــ❤️ــداےمن🙏 🌸ایمان دارم که تو برایمان کافی هستی ✨ و حمایتمان می کنی 🌸خدایا ازما بگیر هرچہ ✨را کہ تو را از ما مےگیرد 🌸در اولین روز هفته ✨زندگیمان را بہ دستان پرتوان 🌸و پر مهر تو مےسپاریم ✨تا گره از مشکلاتمان باز کنی آمیـن 🙏 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

| وَأَنجَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ | و آنان را که ایمان آوردند و همواره پرهیزکاری می کردند، نجات دادیم.... 📚نمل-آیه۵۳ #یک_حبه_نور 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

▪️شاخص دولت انقلابی | بازیگر غرب و شرق نباشد 🔺امام خمینی(ره): باید منتخبین شما اشخاصی باشند که توجه به اسلام داشته باشند، متعهد به اسلام باشند، بازیگر نباشند، به شرق و غرب توجه نداشته باشند.  📆۱۳ مهر ۱۳۶۲ 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

«ما هرجا انقلابی عمل کردیم ، پیش رفتیم و هرجا از انقلابیگری و حرکت #جهادی غفلت کردیم، عقب ماندیم و ناکام شدیم. مقام معظم رهبری ۱۳۹۸/۰۵/۲۳  👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

🌾 افزایش روزی و ادای قرض‌ها ✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🔹 پس از نماز صبح این دعا را تکرار کنید و پیش و پس از آن صلوات بفرستید[1] تا ان‌شاءالله فرج حاصل گردد: ▫️ اللَّهُمَّ أَغْنِنِي بِحَلَالِكَ عَنْ حَرَامِكَ، وَ بِفَضْلِكَ عَمَّنْ سِوَاكَ‏. ▫️ خدایا! مرا به‌وسیلۀ حلالت از حرامت بی‌نیاز کن، و با فضل خودت، از هرچه غیر خودت بی‌نیاز گردان. 🔻 توضیح: [١]. یعنی ابتدا یک صلوات بفرستید بعد به هر تعدادی که می‌خواهید این ذکر را بگویید، سپس در انتها دوباره یک صلوات دیگر بفرستید. 📚 بهجت‌الدعاء، ص٣۴۶(مجموعه ادعیه، اذکار و دستورالعمل های عبادی مورد توصیه حضرت آیت‌الله بهجت قدس سره) 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

☘️لا یمسه الا المطهرون☘️ در قرآن آمده است:« لا یمسه الا المطهرون » آنکسی که در ظاهر و باطن طهارت دارد و با اسماء الهی همراهی نموده، ظاهر و باطن را صفا داده است، از فیض الهی استفاده میکند. منبع: صد و ده اشاره 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

#شهیدانه🕊 گذرِ زمان ، همه چیز را با خود می‌بَرد جز ردّ نگاه تو را :)♥️ 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

🔴ملت شریف ایران؛ هنوز فکر میکنید مشکل تحریم است؟ ✍️حمیدرضا کرباسی 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

🎥⭕️سخنرانی جنجالی استاد پورآقایی 🔻جناب روحانی: دشت ما گرگ اگر داشت نمی نالیدیم نیمی از گله ما را سگ چوپان خورده #گاندو #انتخابات #سرطان_اصلاحات 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

🙏الــتــمــاس دعــا🙏 همــســر شــهیــدی ڪــه ســر حــاج قــاســم داد ڪــشــیــد همــســر شــهیــدی ڪــه ســر حــاج قــاســم جــیــغ ڪــشــیــد / ســردار چــه گــفــتــ؟!+ عــڪــس ها «ڪــلــثــوم نــاصــر» همــســر شــهیــد مــدافــع حــرم «عــلــی ســعــد» آن روز فــرامــوشــ‌نــشــدنــی را روایــت مــیــ‌ڪــنــد. شــایددیــدار همــانــطــور بــاشــد ڪــه مــیــ‌خــواســتــمــ عــیــد نــوروز تــازه تــمــام شــده بــود و بــا بــچــه‌هایــم ســوار مــاشــیــن ون شــدیــم و همــراه تــعــدادی از دوســتــان عــلــی بــه مــعــراج شــهدا رفــتــیــم.در راه ســرم را بــه شــیــشــه چــســبــانــده بــودم و بــدون ایــنــڪــه مــتــوجــه بــاشــم اطــرافــم چــه مــیــ‌گــذرد،همــراه نــســیــمــی ڪــه بــه صــورتــم مــیــ‌خــورد در خــاطــراتــم بــا عــلــی ســیــر مــیــ‌ڪــردم.تــصــور مــن ایــن بــود ڪــه حــالــا دیــگــر واقــعــاً مــیــ‌تــوانــم لــااقــل جــســم عــلــی را بــبــیــنــم.از مــاشــیــن ڪــه پــیــاده شــدم،پــایــم جــان نــداشــت.اضــطــراب همــه وجــودم را گــرفــتــه بــود.نــمــیــ‌دانــم چــه حــالــی داشــتــم.لــحــظــه‌هایــی بــود ڪــه هم دوســت داشــتــم زود تــمــام شــود،هم ڪــش آمــدنــش بــرایــم ســراب امــیــدی شــده بــود ڪــه شــایــد دیــدار همــانــطــور بــاشــد ڪــه مــیــ‌خــواســتــمــ. دیــداربــا پــیــڪــر عــلــی بــعــد از ۴ ســال در مــعــراجــ وقــتــی مــســئولــیــن مــعــراج جــعــبــه چــوبــی پــوشــیــده شــده در پــرچــم ایــران را جــلــویــم گــذاشــتــنــد،شــروع ڪــردنــد بــه بــاز ڪــردن در تــابــوت.دو نــفــر از دوســتــانــم ڪــه آنــها هم همــســرانــشــان همــچــنــان مــفــقــود الــاثــر هســتــنــد،همــراهم آمــده بــودنــد.داخــل تــابــوت ڪــفــنــی بــود ڪــه طــولــش بــه یــک مــتــر هم نــمــیــ‌رســیــد.چــنــد جــایــش نــوشــتــه بــودنــد:عــلــی ســعــد.بــه یــڪــی از دوســتــانــم نــگــاه ڪــردم و گــفــتــم:مــعــصــومــه ایــنــڪــه پــیــڪــر عــلــی نــیــســت!چــرا بــه مــن دروغ مــیــ‌گــویــنــد؟عــلــی قــدبــلــنــد و چــهار شــانــه اســت.فــڪــر مــیــ‌ڪــنــم ایــن پــیــڪــر یــک رزمــنــده دیــگــر بــاشــد. مــســئولــمــعــراج در حــال بــاز ڪــردن بــنــدهای ڪــفــن بــود.بــا صــدای لــرزان گــفــتــم:لــطــفــاً بــاز نــڪــنــیــد،آن پــیــڪــر همــســر مــن نــیــســت.او ڪــه مــردی مــســن بــود،فــهمــیــد حــال مــن بــد اســت.گــفــت:دخــتــرم مــیــ‌شــود بــنــشــیــنــی و صــلــوات بــفــرســتــی؟آرام بــاش.همــیــن ڪــار را ڪــردم و ڪــمــی بــه خــودم آمــدم.تــصــور مــیــ‌ڪــردم لــااقــل الــان ڪــه بــنــدها بــاز شــود،صــورت عــلــی را مــیــ‌بــیــنــم،امــا وقــتــی پــارچــه بــاز شــد تــنــها بــا چــنــد اســتــخــوان مــواجــه شــدمــ. (عــلیــســال ۱۳۹۴ در خــان طــومــان ســوریــه بــه شــهادت رســیــده بــود،امــا بــدنــش در مــنــطــقــه مــانــد و پــیــڪــرش چــهار ســال بــعــد در فــروردیــن ســال ۹۸ تــوســط گــروه تــفــحــص ڪــشــف شــد.) شــهیدعــلــی ســعــد هدیــه‌ای از طــرف عــلــیــ آن آقــا گــفــت:ایــن عــلــی شــمــاســت.دوســت دیــگــرم ڪــه مــتــوجــه حــال مــن شــده بــود،گــفــت:«بــعــد از چــهار ســال مــفــقــودی تــوقــع داشــتــی پــیــڪــر عــلــی چــطــور بــیــایــد؟آرام بــاش و بــا او صــحــبــت ڪــنــ.»روی پــیــشــانــی جــمــجــمــه عــلــی،ســربــنــد یــا زهرا(س)بــســتــه شــده بــود.آن مــرد بــرای ایــنــڪــه مــرا آرامــ‌تــر ڪــنــد،گــفــت:چــون خــانــم خــوبــی بــودی و شــلــوغ ڪــاری نــڪــردی ایــن ســربــنــد را بــاز مــیــ‌ڪــنــم و بــه تــو مــیــ‌دهم.از طــرف شــهیــد یــادگــاری نــگــهدار.جــمــجــمــه عــلــی را در آغــوش گــرفــتــم و تــنــها یــادم مــیــ‌آیــد آن لــحــظــه بــا فــریــاد خــدا را صــدا ڪــردم و دیــگــر چــیــزی یــادم نــمــیــ‌آیــد. عــلیــرا بــه خــاک ســپــردیــمــ فــردا ظــهرش پــیــڪــر ڪــه چــه عــرض ڪــنــم،اســتــخــوانــ‌های عــلــی را آوردنــد خــانــه و بــعــد از تــشــیــیــع حــرڪــت ڪــردیــم بــه ســمــت فــرودگــاه.عــلــی وصــیــت ڪــرده بــود در زادگــاهش،شــهرڪــی نــزدیــڪــی دزفــول بــه خــاک ســپــرده شــود.بــه فــرودگــاه اهواز ڪــه رســیــدیــم تــعــدادی ســربــاز آمــدنــد و ســلــام نــظــامــی دادنــد و احــتــرام گــذاشــتــنــد و روز بــعــد در

ڪــنــار مــزار «اســحــاق نــبــیــ» جــایــی ڪــه خــود عــلــی وصــیــت ڪــرده بــود،بــه خــاک ســپــرده شــد. منــحــســیــن پــورجــعــفــری هســتــمــ چــنــد مــاه گــذشــت تــا ایــنــڪــه حــاج قــاســم خــودش گــفــتــه بــود مــیــ‌خــواهد یــک دیــدار خــصــوصــی بــا خــانــوده شــهیــد ســعــد داشــتــه بــاشــم.اواخــر مــهر ســال ۹۸ بــود.مــن مــعــاون مــدرســه بــودم.یــک روز ڪــه مــدرســه تــعــطــیــل شــد،خــواســتــم بــه خــانــه بــیــایــم ڪــه گــوشــیــ‌ام زنــگ خــورد.آقــایــی ڪــه بــعــدا شــنــاخــتــم و فــهمــیــدم شــهیــد پــورجــعــفــری بــود،گــفــت:«ســلــام خــانــم ســعــد!»گــفــتــم:«امــرتــان را بــفــرمــایــیــد.»گــفــت:«مــن حــســیــن پــورجــعــفــری هســتــم،از دفــتــر حــاج قــاســم تــمــاس مــیــ‌گــیــرمــ.»اول فــڪــر ڪــردم شــایــد ڪــســی دارد مــزاحــمــت ایــجــاد مــیــ‌ڪــنــد. آقــایــپــورجــعــفــری گــفــت:«حــاج قــاســم مــیــ‌خــواهد بــا شــمــا صــحــبــت ڪــنــد.»بــلــافــاصــلــه حــاج قــاســم گــوشــی را گــرفــت شــروع ڪــرد بــه حــال و احــوال ڪــردن.تــا صــدایــش را شــنــیــدم،بــا نــاراحــتــی زیــاد گــفــتــم:«ســلــام حــاجــی!دســتــت درد نــڪــنــه!»حــاج قــاســم گــفــت:«مــیــ‌دانــم دلــت پــر اســت،امــا صــبــر ڪــن مــیــ‌خــواهم چــیــزی بــه تــو بــگــویــمــ.»گــفــتــم:«مــگــر چــیــزی هم بــاقــی مــانــده؟»گــفــت:«آره،پــنــجــشــنــبــه مــیــ‌خــواهم بــیــایــم خــانــه شــمــا،هســتــیــنــ؟»گــفــتــم:«بــلــه.»گــفــت:«پــنــجــشــنــبــه ســاعــت ۹ صــبــح مــیــ‌آیــمــ.» حــاجیــایــن چــه ڪــاری بــود؟ پــنــجــشــنــبه۲ آبــان ۹۸ از ســاعــت ۹ مــنــتــظــر بــودم.حــدود ســاعــت یــازده و نــیــم حــاجــی همــراه شــهیــد پــورجــعــفــری آمــدنــد خــانــه مــا.فــڪــر ڪــردم نــاهار مــیــ‌مــانــنــد.بــرای همــیــن ڪــمــی قــورمــه ســبــزی درســت ڪــرده بــودم،مــیــوه،شــیــریــنــی،چــای،دمــنــوش و همــه چــیــز آمــاده ڪــرده بــودمــ. تاچــشــمــم بــه حــاج قــاســم افــتــاد،شــروع ڪــردم گــریــه ڪــردن.گــفــتــم:«حــاجــی ایــن چــه ڪــاری بــود؟شــمــا ۴ ســال بــه مــن گــفــتــی عــلــی اســیــر اســت،بــرمــیــ‌گــردد.ایــن دیــگــر چــه اســارتــی بــود؟»گــفــت:«دخــتــرم!مــگــر عــلــی اســیــر نــبــود؟»گــفــتــم:«امــا شــمــا بــه مــن گــفــتــی او زنــده اســتــ.»گــفــت:«مــگــر غــیــر از ایــن اســت ڪــه شــهدا زنــده هســتــنــد؟ایــن آیــه قــرآن اســت،مــن از خــودم نــمــیــ‌گــویــمــ.» ۲۵روز ســعــی ڪــردیــم آمــاده شــویــمــ بــعــد بــا همــان لــحــن مــهربــانــش گــفــت:«دخــتــرم وصــیــت خــود عــلــی بــود:تــا زمــانــی ڪــه خــودم نــیــامــدم،چــیــزی بــه همــســرم نــگــویــیــد.تــحــمــلــش را نــدارد.وقــتــی آمــدم همــه چــیــز را بــگــویــیــد.مــا ۲۵ روز بــعــد از آمــدن پــیــڪــر عــلــی ایــن دســت و آن دســت مــیــ‌ڪــردیــم ڪــه تــو آمــاده شــوی،امــا روز بــه روز حــالــت بــدتــر مــیــ‌شــد.انــگــار نــمــیــ‌خــواهی بــپــذیــری عــلــی شــهیــد شــده.»گــفــتــم:«هنــوز هم نــپــذیــرفــتــه‌ام.بــه اعــتــقــاد مــن آن پــیــڪــر،پــیــڪــر عــلــی نــبــود.»حــاج قــاســم گــفــت:«چــرا پــیــڪــر عــلــی بــود.مــن خــودم جــواب آزمــایــش DNA او را دیــدمــ.» منــبــچــه‌هایــم را بــرای دادن آزمــایــش DNA نــبــرده بــودم،چــون اصــلــا اعــتــقــادی بــه ایــن ڪــارها نــداشــتــم.مــیــ‌گــفــتــم:عــلــی زنــده اســت.حــاج قــاســم گــفــت:«بــرادر عــلــی آمــد DNA داد و فــهمــیــدیــم پــیــڪــر مــتــعــلــق بــه عــلــی آقــاســتــ.» حــاجــقــاســم گــفــت:بــه یــقــیــن رســیــدیــم عــلــی شــهیــد شــده عــلــی گــفــتــه بــود حــتــی اگــر قــطــع نــخــاع شــدم هم چــیــزی بــه همــســرم نــگــویــیــد.هر وقــت آمــدم خــودش مــرا مــیــ‌بــیــنــد.اگــر اســیــر شــدم چــیــزی بــه او نــگــویــیــد،اگــر هم شــهیــد شــدم تــا پــیــڪــرم نــیــامــده چــیــزی بــه او نــگــویــیــد.حــاج قــاســم مــیــ‌گــفــت:«هر بــاری ڪــه مــیــ‌خــواســتــیــم بــه تــو بــگــویــیــم عــلــی شــهیــد شــده و بــه یــقــیــن رســیــده بــودیــم ڪــه او بــه شــهادت رســیــده،هر بــار انــگــار جــلــوی پــای مــا ســنــگ مــیــ‌افــتــاد،مــتــوجــه شــدم ایــن خــواســت شــهیــد اســت و مــا

نــمــیــ‌تــوانــیــم ڪــاری ڪــنــیــمــ.» بــازبــرگــشــتــم ســر پــلــه اولــم.گــفــتــم:«حــاج قــاســم!شــمــا گــفــتــیــد عــلــی بــرمــیــ‌گــرده!»گــفــت:«مــگــر بــرنــگــشــت؟در مــیــان دوســتــانــت ڪــســی نــیــســت شــوهرش مــفــقــود بــاشــد؟»گــفــتــم:«چــرا.»گــفــت:«مــا حــتــی نــمــیــ‌دانــیــم پــیــڪــر همــســران آنــها ڪــجــا هســت؟چــیــزی از پــیــڪــر آنــها مــانــده یــا نــه؟امــا مــن بــه تــو قــول دادم عــلــی مــیــ‌آیــد،هرطــور شــده او را آوردم.حــالــا چــه حــرفــی داریــ؟» نــبــایدبــا حــاجــی ایــنــطــور صــحــبــت ڪــنــیــمــ عــمــویــم هم آن روز خــانــه مــا بــود.وقــتــی لــحــن صــحــبــت مــن بــا حــاج قــاســم را دیــد،لــبــش را گــاز گــرفــت و گــفــت:«نــبــایــد بــا حــاجــی ایــنــطــور صــحــبــت ڪــنــیــمــ.»مــن بــا جــیــغ و گــریــه حــرف مــیــ‌زدم.گــفــتــم:«حــاجــی!مــن بــا ســه تــا بــچــه چــه ڪــار ڪــنــمــ؟»حــاج قــاســم گــفــت:«وقــتــی شــهیــد در خــانــه نــبــاشــد،خــلــیــفــه خــانــه خــداســت.تــو خــدا را داریــ.»حــرفــ‌هایــش بــه جــانــم مــیــ‌نــشــســت،امــا بــایــد حــرفــ‌های دلــم را ڪــه ڪــوهی از آتــش بــود،بــیــرون مــیــ‌ریــخــتــم تــا صــحــبــتــ‌های مــردی چــون او آرامــش را بــه مــن بــرمــیــ‌گــردانــد. حــاجیــگــفــت:«در ضــمــن،مــن اول پــدر تــو هســتــم بــعــد پــدر تــمــام بــچــه‌های شــهدا.»گــفــتــم:«حــاجــی مــن نــمــیــ‌تــوانــم تــنــهایــی بــچــه‌ها را بــزرگ ڪــنــمــ.»گــفــت:«مــن ڪــمــڪــت مــیــ‌ڪــنــم،خــدا هم هســت،دعــای عــلــی هم هســتــ.»بــعــد گــفــت:«حــالــا بــیــا مــیــ‌خــواهم دعــوای پــدر دخــتــری بــا تــو بــڪــنــم.نــمــیــ‌خــواهم جــلــوی آقــای پــور جــعــفــری و عــمــویــت بــاشــد.»رفــتــیــم ڪــمــی آن طــرف تــر،چــنــد حــرف بــه مــن زد و نــصــیــحــتــم ڪــرد.گــفــت:«هر ڪــســی لــیــاقــت همــســر‌ شــهیــد بــودن را نــدارد.بــبــیــن خــدا تــو را چــطــور نــگــاه ڪــرد ڪــه همــســر شــهیــد شــدی.هر ڪــســی تــوفــیــق ایــن را نــدارد ڪــه بــشــود فــرزنــد شــهیــد،بــبــیــن خــدا تــو را چــقــدر دوســت دارد ڪــه ســه یــادگــار شــهیــد بــه تــو داده.»گــفــتــم:«حــاجــی ســخــت اســتــ.»گــفــت:«مــیــ‌دانــم ولــی بــیــ‌خــود نــیــســت ڪــه خــدا چــنــیــن مــقــامــی بــه تــو داده،در ضــمــن عــلــی هم زنــده اســت،فــقــط تــو او را نــمــیــ‌بــیــنــی.عــلــی ڪــنــار تــوســت.بــایــد آنــقــدر صــبــور بــاشــی در رســانــه‌ها بــا لــب خــنــدان و خــوشــحــال صــحــبــت ڪــنــی ڪــه اگــر دشــمــن دیــد،دلــشــاد نــشــود.دشــمــن بــایــد بــبــیــنــد مــا همــچــیــن شــیــرمــردانــی داریــم ڪــه بــه مــیــدان رفــتــنــد و شــهیــد شــدنــد و شــیــر زنــانــی هم داریــم ڪــه حــمــایــتــ‌مــان ڪــردنــد.صــبــور بــاش!ایــنــقــدر بــیــ‌تــابــی نــڪــن.عــلــی همــیــشــه مــیــ‌‌گــفــت تــو خــیــلــی صــبــوری و هرچــه او مــیــ‌گــفــت روی حــرفــش حــرف نــمــیــ‌زدی.حــالــا هم بــایــد همــیــنــطــور بــاشــی.همــســرت مــرد بــزرگــی بــود.» اینــحــرفــ‌ها را ڪــه مــیــ‌زد.خــیــلــی آرام شــدم و دیــگــر بــعــد از آن بــیــ‌تــابــی نــمــیــ‌ڪــردمــ. حــاجــقــاســم گــفــت:«مــرد،ســتــون و ســقــف خــانــه اســت.زنــی ڪــه شــوهرش را از دســت مــیــ‌دهد،ســتــون خــانــه‌اش را از دســت داده،پــس بــایــد آنــقــدر قــوی بــاشــد ڪــه ڪــه نــگــذارد بــاد و بــاران گــزنــدی بــه بــچــه‌هایــش بــرســانــد.»گــفــتــم:«بــا زخــم زبــانــ‌‌ها چــڪــار ڪــنــمــ؟»گــفــت:«آدمــ‌های ابــلــهی هســتــنــد ڪــه مــیــ‌گــویــنــد مــدافــعــان حــرم بــرای پــول رفــتــنــد؛ در حــالــی ڪــه آنــها بــرای وطــن و نــامــوس رفــتــنــد.»بــعــد،ضــربــ‌الــمــثــلــی زد ڪــه خــیــلــی دوســت داشــتــم.گــفــت:«آدمــ‌هایــی ڪــه طــبــقــه اول یــک ســاخــتــمــان هســتــنــد،مــزاحــمــی بــه شــیــشــه خــانــه‌شــان ســنــگ بــزنــد،هم ســنــگ شــیــشــه را مــیــ‌شــڪــنــد،امــا خــود مــزاحــم بــه راحــتــی قــابــل دیــدن اســت،امــا وقــتــی بــه طــبــقــه ســوم بــروی،شــایــد ســنــگ بــه شــیــشــه بــخــورد،امــا مــزاحــم ڪــمــتــر دیــده مــیــ‌شــود.بــه طــبــقــه پــنــجــم بــروی دیــگــر ســنــگ بــه شــیــشــه نــمــیــ‌رســد و مــزاحــم را