نــمــیــ‌تــوانــیــم ڪــاری ڪــنــیــمــ.» بــازبــرگــشــتــم ســر پــلــه اولــم.گــفــتــم:«حــاج قــاســم!شــمــا گــفــتــیــد عــلــی بــرمــیــ‌گــرده!»گــفــت:«مــگــر بــرنــگــشــت؟در مــیــان دوســتــانــت ڪــســی نــیــســت شــوهرش مــفــقــود بــاشــد؟»گــفــتــم:«چــرا.»گــفــت:«مــا حــتــی نــمــیــ‌دانــیــم پــیــڪــر همــســران آنــها ڪــجــا هســت؟چــیــزی از پــیــڪــر آنــها مــانــده یــا نــه؟امــا مــن بــه تــو قــول دادم عــلــی مــیــ‌آیــد،هرطــور شــده او را آوردم.حــالــا چــه حــرفــی داریــ؟» نــبــایدبــا حــاجــی ایــنــطــور صــحــبــت ڪــنــیــمــ عــمــویــم هم آن روز خــانــه مــا بــود.وقــتــی لــحــن صــحــبــت مــن بــا حــاج قــاســم را دیــد،لــبــش را گــاز گــرفــت و گــفــت:«نــبــایــد بــا حــاجــی ایــنــطــور صــحــبــت ڪــنــیــمــ.»مــن بــا جــیــغ و گــریــه حــرف مــیــ‌زدم.گــفــتــم:«حــاجــی!مــن بــا ســه تــا بــچــه چــه ڪــار ڪــنــمــ؟»حــاج قــاســم گــفــت:«وقــتــی شــهیــد در خــانــه نــبــاشــد،خــلــیــفــه خــانــه خــداســت.تــو خــدا را داریــ.»حــرفــ‌هایــش بــه جــانــم مــیــ‌نــشــســت،امــا بــایــد حــرفــ‌های دلــم را ڪــه ڪــوهی از آتــش بــود،بــیــرون مــیــ‌ریــخــتــم تــا صــحــبــتــ‌های مــردی چــون او آرامــش را بــه مــن بــرمــیــ‌گــردانــد. حــاجیــگــفــت:«در ضــمــن،مــن اول پــدر تــو هســتــم بــعــد پــدر تــمــام بــچــه‌های شــهدا.»گــفــتــم:«حــاجــی مــن نــمــیــ‌تــوانــم تــنــهایــی بــچــه‌ها را بــزرگ ڪــنــمــ.»گــفــت:«مــن ڪــمــڪــت مــیــ‌ڪــنــم،خــدا هم هســت،دعــای عــلــی هم هســتــ.»بــعــد گــفــت:«حــالــا بــیــا مــیــ‌خــواهم دعــوای پــدر دخــتــری بــا تــو بــڪــنــم.نــمــیــ‌خــواهم جــلــوی آقــای پــور جــعــفــری و عــمــویــت بــاشــد.»رفــتــیــم ڪــمــی آن طــرف تــر،چــنــد حــرف بــه مــن زد و نــصــیــحــتــم ڪــرد.گــفــت:«هر ڪــســی لــیــاقــت همــســر‌ شــهیــد بــودن را نــدارد.بــبــیــن خــدا تــو را چــطــور نــگــاه ڪــرد ڪــه همــســر شــهیــد شــدی.هر ڪــســی تــوفــیــق ایــن را نــدارد ڪــه بــشــود فــرزنــد شــهیــد،بــبــیــن خــدا تــو را چــقــدر دوســت دارد ڪــه ســه یــادگــار شــهیــد بــه تــو داده.»گــفــتــم:«حــاجــی ســخــت اســتــ.»گــفــت:«مــیــ‌دانــم ولــی بــیــ‌خــود نــیــســت ڪــه خــدا چــنــیــن مــقــامــی بــه تــو داده،در ضــمــن عــلــی هم زنــده اســت،فــقــط تــو او را نــمــیــ‌بــیــنــی.عــلــی ڪــنــار تــوســت.بــایــد آنــقــدر صــبــور بــاشــی در رســانــه‌ها بــا لــب خــنــدان و خــوشــحــال صــحــبــت ڪــنــی ڪــه اگــر دشــمــن دیــد،دلــشــاد نــشــود.دشــمــن بــایــد بــبــیــنــد مــا همــچــیــن شــیــرمــردانــی داریــم ڪــه بــه مــیــدان رفــتــنــد و شــهیــد شــدنــد و شــیــر زنــانــی هم داریــم ڪــه حــمــایــتــ‌مــان ڪــردنــد.صــبــور بــاش!ایــنــقــدر بــیــ‌تــابــی نــڪــن.عــلــی همــیــشــه مــیــ‌‌گــفــت تــو خــیــلــی صــبــوری و هرچــه او مــیــ‌گــفــت روی حــرفــش حــرف نــمــیــ‌زدی.حــالــا هم بــایــد همــیــنــطــور بــاشــی.همــســرت مــرد بــزرگــی بــود.» اینــحــرفــ‌ها را ڪــه مــیــ‌زد.خــیــلــی آرام شــدم و دیــگــر بــعــد از آن بــیــ‌تــابــی نــمــیــ‌ڪــردمــ. حــاجــقــاســم گــفــت:«مــرد،ســتــون و ســقــف خــانــه اســت.زنــی ڪــه شــوهرش را از دســت مــیــ‌دهد،ســتــون خــانــه‌اش را از دســت داده،پــس بــایــد آنــقــدر قــوی بــاشــد ڪــه ڪــه نــگــذارد بــاد و بــاران گــزنــدی بــه بــچــه‌هایــش بــرســانــد.»گــفــتــم:«بــا زخــم زبــانــ‌‌ها چــڪــار ڪــنــمــ؟»گــفــت:«آدمــ‌های ابــلــهی هســتــنــد ڪــه مــیــ‌گــویــنــد مــدافــعــان حــرم بــرای پــول رفــتــنــد؛ در حــالــی ڪــه آنــها بــرای وطــن و نــامــوس رفــتــنــد.»بــعــد،ضــربــ‌الــمــثــلــی زد ڪــه خــیــلــی دوســت داشــتــم.گــفــت:«آدمــ‌هایــی ڪــه طــبــقــه اول یــک ســاخــتــمــان هســتــنــد،مــزاحــمــی بــه شــیــشــه خــانــه‌شــان ســنــگ بــزنــد،هم ســنــگ شــیــشــه را مــیــ‌شــڪــنــد،امــا خــود مــزاحــم بــه راحــتــی قــابــل دیــدن اســت،امــا وقــتــی بــه طــبــقــه ســوم بــروی،شــایــد ســنــگ بــه شــیــشــه بــخــورد،امــا مــزاحــم ڪــمــتــر دیــده مــیــ‌شــود.بــه طــبــقــه پــنــجــم بــروی دیــگــر ســنــگ بــه شــیــشــه نــمــیــ‌رســد و مــزاحــم را

ڪــوچــڪــ‌تــر مــیــ‌بــیــنــی.وارد طــبــقــه بــیــســتــم شــوی ســنــگ ڪــه هیــچــی،خــود مــزاحــم هم دیــده نــمــیــ‌شــود.» پــرســیــدم:یــعــنــی چــی؟مــعــنــی ایــن حــرف چــیــســت؟گــفــت:«یــعــنــی بــایــد آنــقــدر اوج بــگــیــری و شــعــور اخــلــاقــیــ‌ات را بــالــا بــبــری ڪــه حــرفــ‌ها و آدمــ‌های ایــن چــنــیــنــی در اطــرافــت مــثــل پــشــه بــه نــظــر بــرســنــد.مــعــرفــتــت را بــالــا بــبــر و بــه همــان عــهدی ڪــه بــا شــهدا بــســتــی بــمــان.مــا هم بــایــد بــه مــقــام آنــها بــرســیــم ڪــه ایــن چــیــزها تــڪــان مــان نــدهد.» حــرفــ‌هایــحــاج قــاســم خــیــلــی بــه دلــم نــشــســت.بــعــد پــرســیــد:«بــهتــر شــدی؟الــان آرامــیــ؟»گــفــتــم:«خــیــلــیــ.» مــردیــبــه صــمــیــمــیــت حــاج قــاســمــ بــعــد بــابــا صــدایــش ڪــردم و گــفــتــم:مــیــ‌شــود امــروز نــاهار بــا مــا بــمــانــیــد؟گــفــت:خــیــلــی دوســت دارم،امــا ڪــار دارم و بــایــد بــروم.خــواهش ڪــردم و گــفــتــم:«مــن نــاهار درســت ڪــردم.الــان ڪــه بــچــه‌ها شــمــا را دیــدنــد انــگــار بــابــایــشــان را دیــده‌انــد.»حــاجــی خــنــدیــد و گــفــت:«حــالــا پــاشــو بــرویــم بــبــیــنــم چــه درســت ڪــردی ڪــه مــن نــاهار بــمــانــمــ؟»همــراهم آمــد آشــپــزخــانــه.در قــابــلــمــه را بــرداشــت و گــفــت:«نــه!مــعــلــومــه ڪــه آشــپــز خــوبــی هم هســتــی.قــورمــه ســبــزی جــا افــتــاده،امــا بــرنــج دم نــڪــشــیــده.»گــفــتــم:«تــا شــمــا چــای بــخــوریــد مــن بــرنــج را دم مــیــ‌ڪــنــمــ.» آقــایــپــورجــعــفــری گــفــت:«خــانــم ســعــد!حــاجــی را در مــعــذوریــت قــرار نــدهیــد.غــذا خــوردن بــرای او مــمــنــوع اســتــ.»فــڪــر ڪــردم بــه خــاطــر مــســایــل امــنــیــتــی مــیــ‌گــویــد.خــنــدیــدم و گــفــتــم:«آقــای پــورجــعــفــری!خــانــه شــهیــد غــذا خــوردن مــگــر چــه اشــڪــالــی دارد؟مــن حــاضــرم جــان خــودم و بــچــه‌هایــم را فــدا ڪــنــم بــرای حــاج قــاســمــ.» آنــروز یــڪــی از بــهتــریــن روزهای زنــدگــی مــن بــود حــاجــی گــفــت:«مــن بــه شــمــا قــول مــیــ‌دهم یــک روز دیــگــر بــرای نــاهار بــه مــنــزلــتــان بــیــایــم.بــعــد رو ڪــرد بــه مــعــصــومــه و بــا قــربــان صــدقــه گــفــت:«دخــتــرم!تــو چــقــدر نــازیــ!»و او را بــوســیــد و گــفــت:«مــعــصــومــه شــمــاره مــوبــایــلــم را یــادداشــت ڪــن.هر مــوقــع مــادرت ســرت غــر زد بــه مــن زنــگ بــزن تــا حــســابــش را بــرســمــ!»مــعــصــومــه خــنــدیــد و گــفــت:«حــاجــی!مــامــان خــیــلــی بــیــ‌تــاب بــابــامــه و خــیــلــی گــریــه مــیــ‌ڪــنــه.»پــریــدم وســط حــرفــش و گــفــتــم:«حــاج قــاســم!ای ڪــاش مــیــ‌گــذاشــتــیــد پــیــڪــر عــلــی تــهران مــیــ‌مــانــد.»گــفــت:«چــرا؟مــیــ‌خــواســتــی هر شــب بــروی بــالــای مــزارش غــرغــر ڪــنــیــ؟»بــعــد بــا خــنــده صــدا ڪــرد:«حــســیــن حــســیــن،شــمــاره خــودت را هم بــه خــانــم ســعــد بــده و هر وقــت زنــگ زد جــواب بــده ڪــه غــرغــرهایــش را بــڪــنــد و دســت از ســر شــهیــد بــردارد.» آنــروز واقــعــاً یــڪــی از بــهتــریــن روزهای زنــدگــی مــن بــود.انــگــار تــازه جــان گــرفــتــیــم و نــفــس مــن بــعــد از چــهار ســال ڪــه در ســیــنــه‌ام حــبــس شــده بــود،آزاد شــد.داشــتــم خــفــه مــیــ‌شــدم.همــیــشــه بــغــضــی در گــلــویــم داشــتــم،امــا وقــتــی حــاج قــاســم آمــد،انــگــار همــه غــم و بــدبــخــتــی مــن تــمــام شــد. حــاجــقــاســم از مــن درخــواســت هدیــه ڪــرد روزی ڪــه حــاج قــاســم آمــده بــود خــانــه‌مــان بــه بــچــه‌ها انــگــشــتــر هدیــه داد.بــه مــن هم هدیــه داد و گــفــت:«دخــتــرم!مــیــ‌شــود خــواهش ڪــنــم تــو هم بــه مــن یــک هدیــه بــدهیــ؟»گــفــتــم:«هر چــی ڪــه بــخــواهیــد!مــن جــانــم را مــیــ‌دهمــ.»گــفــت:«بــابــا!مــیــ‌روی یــڪــی از زیــر پــیــراهنــیــ‌های عــلــی را بــرایــم بــیــاوریــ؟»گــفــتــم:«بــرای چــیــ؟»گــفــت:«مــن فــڪــر مــیــ‌ڪــنــم هنــوز تــوفــیــق شــهادت نــدارمــ.»گــفــتــم:«حــاجــی!تــو را بــه خــدا دیــگــر ایــن حــرف را نــزنــیــد،تــمــام امــیــد بــچــه‌های شــهیــد شــمــا هســتــیــد.چــرا ایــن حــرف را مــیــ‌زنــیــد؟»گــفــت:«دخــتــرم!شــهادت آرزوی مــن اســت.همــه ایــن

ســالــ‌ها تــلــاش ڪــردم،چــرا نــبــایــد شــهیــد شــوم؟مــیــ‌خــواهم لــبــاس شــهیــد را بــپــوشــم،شــایــد مــن هم شــهیــد شــومــ.» منــیــک چــفــیــه و یــک زیــرپــوش عــلــی را بــه او دادم و گــفــتــم:«مــیــ‌دهم امــا تــو را بــه خــدا بــه ایــن نــیــت ڪــه گــفــتــیــد اســتــفــاده نــڪــنــیــد.»گــفــت:«بــاشــه.» قــولیــڪــه هیــچ وقــت عــمــلــی نــشــد چــنــد شــب قــبــل از شــهادت حــاج قــاســم اســتــرســی ڪــه قــبــل از شــهادت عــلــی پــیــدا ڪــردم،همــان اســتــرس را بــرای شــهادت حــاج قــاســم پــیــدا ڪــردم.زنــگ زدم بــه آقــای پــورجــعــفــری گــفــتــم:«مــیــ‌شــود تــلــفــن را بــه حــاج قــاســم بــدهیــد؟»گــفــت:«حــاجــی دســتــش بــنــد اســتــ.»گــفــتــم:تــو را بــه خــدا چــنــد دقــیــقــه فــقــط ڪــار دارم.شــهیــد پــورجــعــفــری حــاجــی را صــدا ڪــرد و گــفــت:«نــمــیــ‌دانــم چــرا خــانــم ســعــد دارد گــریــه مــیــ‌ڪــنــد.»حــاجــی تــلــفــن را گــرفــت و گــفــت:«دخــتــر غــرغــروی مــن!دوبــاره چــی شــده؟»گــفــتــم:«حــاجــی ڪــجــا هســتــیــد؟مــن دوبــاره بــیــ‌قــرار هســتــم.نــڪــنــد جــایــی بــرویــد.احــســاس مــیــ‌ڪــنــم همــان اتــفــاقــی ڪــه بــرای عــلــی افــتــاد،مــمــڪــن اســت بــرایــتــان بــیــافــتــد.همــان حــس بــد را از دیــشــب تــا حــالــا نــســبــت بــه شــمــا پــیــدا ڪــردمــ.»گــفــت:«یــعــنــی مــیــ‌خــواهم شــهیــد شــومــ؟»گــفــتــم:«خــدا نــڪــنــد،دشــمــنــت بــمــیــرد.»گــفــت:«دارم ڪــارهایــم را جــمــع و جــور مــیــ‌ڪــنــم.ایــنــقــدر هم غــرغــر نــڪــن ســر مــن.خــیــالــت راحــت مــن دارم مــیــ‌روم جــایــی،بــرمــیــ‌گــردم بــعــد مــیــ‌آیــم همــان قــولــی ڪــه دادم،نــاهار مــیــ‌آیــم خــانــه شــمــا.» شــبــی ڪــه پــابــرهنــه بــه ســرمــان مــیــ‌زدیــمــ شــب شــهادت حــاج قــاســم بــا دوســتــانــم رفــتــیــم قــم.نــمــیــ‌دانــم چــه جــشــنــی مــیــ‌خــواســتــیــم بــرای همــســران شــهدا بــگــیــریــم.دوســتــانــم گــفــتــنــد بــیــایــیــد مــڪــان مــراســم را آذیــن بــبــنــدیــم.دســت و دلــم نــمــیــ‌رفــت.همــه مــیــ‌گــفــتــنــد خــانــم ســعــد،همــیــشــه انــرژی شــمــا مــنــفــی هســت.گــفــتــم:نــمــیــ‌دانــم چــرا دســت و دلــم بــه آذیــن بــســتــن نــمــیــ‌رود.بــرگــشــتــیــم خــانــه.۱۳ دی وقــتــی شــنــیــدم حــاج قــاســم شــهیــد شــده،دنــیــا دوبــاره روی ســرم خــراب شــد.دوبــاره عــلــی شــهیــد شــده بــود.ایــن بــار نــه تــنــها غــم از دســت دادن عــلــی را داشــتــم،احــســاس مــیــ‌ڪــردم پــدرم را هم از دســت داده‌ام.صــبــح ڪــه گــوشــی را روشــن ڪــردم و خــبــر را شــنــیــدم و گــفــتــم:ایــنــ‌ها دیــگــر چــه چــرت و پــرتــی اســت مــنــتــشــر مــیــ‌ڪــنــنــد؟مــطــمــئن ڪــه شــدم،گــریــه ڪــردم.بــچــه‌ها بــا حــالــت بــدی از خــواب بــلــنــد شــدنــد و شــروع ڪــردنــد گــریــه ڪــردن.مــعــصــومــه بــعــد از آن تــا مــدتــ‌ها افــســردگــی گــرفــت و حــالــش بــد بــود.مــن و بــچــه‌هایــم خــودمــان را بــه فــرودگــاه رســانــدیــم وحــتــا بــه اســتــقــبــال پــیــڪــر او بــرویــم.پــابــرهنــه بــه ســرمــان مــیــ‌زدیــم در فــرودگــاه و مــیــ‌دویــدیــمــ. آنــقــدرجــیــغ زدم ڪــه آقــایــی گــفــت:«خــانــم!چــه ڪــار مــیــ‌ڪــنــیــد؟»  👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

💢 نــیــویــورک تــایــمــز:آمــریــڪــا مــیــ‌خــواهد بــا روحــانــی پــای دولــت بــعــدی را بــه بــنــد بــڪــشــد 🔻 روزنــامــه نــیــویــورک تــایــمــز نــوشــت:بــرخــی در دولــت جــو بــایــدن امــیــد دارنــد بــه ســرعــت بــا دولــت روحــانــی بــه تــوافــقــی اصــولــی دســت پــیــدا ڪــنــد ڪــه مــی تــوانــد هر دولــتــی ڪــه پــس از انــتــخــابــات ژوئن قــدرت را در دســت مــی گــیــرد،مــقــیــد ســازد. ▫️tahririeh.com/news/9235 ✍️مــحــمــد حــســن قــدیــری ابــیــانــه:مــراقــب آمــریــڪــا و روحــانــی بــاشــیــد.مــیــ‌خــواهنــد پــای دولــت بــعــدی را بــه بــنــد بــڪــشــنــد. 👈#خــبــرهایــ_ڪــمــ_ولــیــ_خــاصــ👇 http://sapp.ir/basiratezohor بــصــیــرتــظــهور &ایــتــا👇 eitaa.com/basiratezohor

💬 توییت علی قلهکی، فعال رسانه ای: 🔹برآوردها نشان می‌دهد "توافقاتِ جدیدِ هسته‌ای" در وین از قبل انجام شده و تنها سیستم خبررسانی آن قطره‌چکانی انجام می‌شود! ➕گفتنی است که دیاکو حسینی، مدیر برنامه مطالعات جهانی مرکز بررسی های استرتژیک ریاست جمهوری در 19 فروردین در توییتی نوشت: 🔹نمی توان برای امضای سند همکاری با چین جشن به پا کرد و برای احیای برجام ماتم گرفت. چین بعد از برجام بود که درباره این همکاری فکر کرد و تنها بعد از احتمال اجرای مجدد برجام بود که سند را امضا کرد. آنها خوب می دانند که همکاری با ایران به رفع تحریم و کاهش تنش ایران و غرب وابسته است. 👈مسعود براتی، مجری کارشناس برنامه عیار نیز در ذیل توییت دیاکو حسینی نوشت: 🔹یعنی وزارت خارجه قبل از مذاکرات جمعه با چینی‌ها بسته بوده و قبول کردن طرح آمریکا را به اطلاع آنها رسانده است؟ 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

🔴 بحث را عوض نکنید 🔹علی ربیعی(عباد) : برجام نه تنها وقفه ای در توسعه فناوری صلح آمیز هسته ای ایجاد نکرد بلکه آن را از اتهام مقاصد نظامی مبرا کرد! آقای ربیعی باشد حرف شما درست. اصلا اون کشوری که تعداد سانتریفیوژها و مقدار غنی سازی را کاهش داد ، فردو را تعطیل کرد و قلب آب سنگین اراک را سیمان ریخت بورکینافاسوی سُفلی بوده نه ایران. اما تا آنجایی که مردم تبلیغات و وعده های شما غربگرایان در زمان #انتخابات را به یاد دارند قرار بود با برجام تمام تحریم ها بالمرّه لغو گشته و رونق و گشایشی آنچنانی در اقتصاد کشور ایجاد شود نه مبرا شدن هسته ای از اتهام نظامی ... #سرطان_اصلاحات_آمریکایی ✍"قاسم اکبری"  👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

🔺یک سال است از ولنجک به سعدآباد و برعکس می‌روند در حالیکه رئیس دولت باید وسط میدان و وسط بحران باشد. 🎥 حاج سعید قاسمی در برنامه «جهان آرا» می‌گوید: رئیس قوه مجریه، هنگام حوادث باید وسط میدان باشد در حالیکه در 8 سال اخیر، اصلا مدیریتی برای امدادرسانی وجود نداشته است. او معتقد است طی یک سال اخیر به بهانه کرونا از استان ولنجک رفته‌اند به استان سعدآباد و بالعکس! حتی در جلسات ستاد بحران با روسای دیگر قوا هم شرکت نکرده‌اند. 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

☀️ *آمنه سادات ذبیح پور خبرنگار صدا و سیما:* *دلارهای گشایش اقتصادی از قبل تهیه شده!* 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

⭕️ توئیت مهم #ایمان_اکبرآبادی / در رابطه با پروژه ضد فرهنگی خطرناک تر از ساسی مانکن! 📝 بعد از ساسی مانکن، پروژه بعدی اتاق های فکری مافیای ضد فرهنگی، وارد کردن یک شخص به عرصه کثیف پورن است. این شخص باید در گذشته یک وجه مذهبی و یا در نقش یک آدم مذهبی بوده باضد.. شاید یک بازیگر! #شبیخون_فرهنگی #سواد_رسانه_ای 🔗www.twitter.com/i_akbarabadi 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

این ویدیو رو برای چند بار ببینید ⠀✍🏻مردم سرسری به مسئله انخابات نگاه نکنن ،رای رو از روی فکر و از روی تامل بدن ، فکر کنن ...⠀ 👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

‏#بدون شرح  👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor

با این تقلید صدا ، امروز تون رو ماه رمضانی کنید .  👈 #خبرهای_کم_ولی_خاص👇 http://sapp.ir/basiratezohor بصیرت ظهور &ایتا👇 eitaa.com/basiratezohor