﷽| ضمن عذرخواهی به دلیل تعطیلات این چند روز موفق به ارسال سفارشات شما عزیزان نشدیم😥 در اولین فرصت انجام وظیفه خواهد شد🌿🙏

﷽| آیا حکومت ما مشروع است؟!

﷽| حکومتِ نامشروع! در جمهوری اسلامی حکومت و قدرت برای خدمت است و تنها حکومت و قدرتی که در جهت خدمت خالصانه به مردم باشد مشروعیت دارد و حکومت و قدرتی که در این جهت نباشد مشروعیت ندارد. 📚سید محمد حسینی بهشتی، جاودانه تاریخ(گفتارها۳)، ص۱۰۰ @beheshtium_ir

﷽| Illegitimate Government In the Islamic Republic, governance and power exist to serve the people. Only a government and an authority dedicated to sincere public service are legitimate, while any government or authority that fails to serve in this manner lacks legitimacy. 📚 Seyed Mohammad Hosseini Beheshti, Eternal in History (Statements 3), p. 100 @beheshtium_ir

﷽| تا حالا مداحی عشقی شنیدید؟ از اون مداحی‌هایی که آهنگش، آهنگ شادی هست؟ از اون‌هایی که با ریتمش میشه سینه زد ولی دل نمی‌شکنه؟

﷽| مداحی عشقی! با ریتمش میشد سینه بزنی اما دل نمیشکست. چون آهنگ آهنگ شاد بود! #بهشتیم_تی_وی @beheshtium_ir

﷽ The late Ayatollah Boroujerdi had passed away, and on the occasion of his seventh or fortieth day of mourning, a group of people had reportedly traveled from Rafsanjan to Qom to commemorate the loss of this grand religious authority. They were engaged in mourning rituals, reciting elegies, and beating their chests in grief. However, as soon as one heard the first verse of their poem, it immediately evoked the melody of a romantic song that the radio had been broadcasting at the time. The tune belonged to that song, while the lyrics were those of a lamentation. They did not align. One could follow the rhythm for chest-beating, but the heart remained unmoved, as the melody itself was cheerful. There must be complete harmony between the revolutionary content of an anthem and the music composed for it. @beheshtium_ir

تولد منجی عالم بشریت حضرت مهدی(عج) مبارک‌ها باد🌱

عاشقانی که مدام از فرجت می‌گفتند عکسشان قاب شد و از تو نیامد خبری #استوری #شهید_بهشتی @beheshtium_ir

﷽| ولایت امام زمان به چه معناست؟! ولایت یعنی در حزبِ این‌ها درآمدن و در برابر رهبری آنها تعهد داشتن. آن کس که می‌گوید من امروز از ولایت امام زمان سلام الله علیه برخوردارم، حواس خود را جمع کند که چه می‌گوید. معنی این حرف این است که من در برابر این رهبر پنهان، تعهد دارم و مسئولم. و این رهبر پنهان چه می‌خواهد؟ «وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ». ولایت یک مسلمان بر یک مسلمان دیگر؛ ولایت میان امت و امام هم همین است؛ اصلاً این‌ها از یک باب هستند؛ یعنی امت و امام چنان متوالی در کنار هم، به‌هم‌پیوسته و چسبیده هستند که جدایی میان آنها معنی ندارد. هم امام به امت چسبیده و هم امت به امام چسبیده. هم امام در تمام شئون زندگی به امت متصل است و هم امت به امام. کمترین ضربه‌ای که بر امام وارد بشود، همۀ امت احساس درد می‌کند. نالۀ بینوایی از امت هم که در کنج خرابه‌ای بلند بشود، اولین گوشی که می‌شنود، گوش امام است؛ این می‌شود ولایت میان امت و امام. در قلمرو داخلی، میان تمام مردم، کوچک و بزرگ، زن و مرد، ضعیف و قوی، همبستگی کامل با نفوذ عمیق و وسیعی وجود دارد؛ این می‌شود ولایت، این می‌شود تولاّ. تولایی که هم در قلب انعکاس دارد -محبت، مودت، دوستی صاف و پاک و بی‌غل‌وغش- هم در عمل انعکاس دارد -حمایت بی‌دریغ از یکدیگر تا مرز ایثار- و عالی‌ترین تجلی‌اش ایثار است؛ «وَ يُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ». مقدم داشتن نیاز برادر بر نیاز خودم. ایثار در برابر رهبر و امام یا ایثار در برابر برادر مؤمن مسلمان و خواهر مؤمن مسلمان دیگر. مقتضای این همبستگی و لازمۀ اینکه منِ مسلمان با تمام وجودم به شما مسلمان بسته باشم، این است که دیگر جایی برای بستگی به غیرمسلمان در من باقی نمی‌ماند. 📚 سیدمحمد حسینی بهشتی؛ ولایت، رهبری، روحانیت؛ صص۴۳-۴۴ / تشکیلات بهشتی، ص۳۴۳ @beheshtium_ir

﷽| What Does the Guardianship (Wilayah) of Imam al-Mahdi Mean?! Wilayah means joining their party and committing oneself to their leadership. Whoever claims today that they are under the Wilayah of Imam of time (Mahdi aj) must be fully aware of what they are saying. This statement means that one has a responsibility and commitment to this hidden leader. And what does this hidden leader want? "And the believing men and the believing women have wilaya upon another." The Wilayah of one Muslim over another, and the Wilayah between the Ummah and the Imam, are of the same nature. In fact, they are inseparable. The relationship between the Ummah and the Imam is so intertwined and closely connected that separation between them is meaningless. The Imam is bound to the Ummah, and the Ummah is bound to the Imam. The Imam is linked to the Ummah in all aspects of life, just as the Ummah is linked to the Imam. Any harm inflicted upon the Imam causes the entire Ummah to feel pain. Likewise, when a cry of distress rises from a helpless member of the Ummah in a desolate place, the first ear to hear it is that of the Imam. This is the essence of Wilayah between the Ummah and the Imam. Within the internal sphere, among all people—young and old, men and women, weak and strong—there exists a complete and profound solidarity. This is Wilayah; this is Tawalla. Tawalla manifests both in the heart—through love, affection, and pure, sincere friendship—and in action—through unwavering support for one another, even to the point of self-sacrifice. Its highest expression is Īthār (selflessness): "And they give preference over themselves, even if they are in need." This means prioritizing a brother’s need over one’s own—whether it is self-sacrifice for the leader and Imam or for a fellow believing Muslim brother or sister. The very essence of this solidarity dictates that if I, as a Muslim, am wholly devoted to you, my fellow Muslim, then there remains no place within me for attachment to non-Muslims. 📚 Seyyed Mohammad Hosseini Beheshti, Wilayah, Rahbari, and Ruhania, pp. 43-44 / Beheshti's Organizational Structure, p. 343. @beheshtium_ir

﷽| انسان رها #بهشتیم_تی_وی @beheshtium_ir