👈سوریه امروز، در آرزوی سوریه دیروز! 📹برشی از هشتمین برنامهٔ اینترنتی #رک ♾ @binahayat_ir

⏳ به‌زودی 📌 آغاز یازدهمین دوره مقدماتی مجازی بینهایتشو (+) ویژه متولدای ۸۰ تا ۹۰ ➕ ثبت‌نام دوره‌‌های ده‌گانه تکميلی مجازی ویژه فارغ‌التحصیلان دوره‌های قبلی‌مون *.* منتظر باشین ان‌شاء‌الله...

بیاین چهاردقیقه دلمونو به حضرت بی‌نهایت عالم بدیم و از زبان امام سجاد علیه‌السلام طلب بارون کنیم. خدا خیلی عجز و درخواست ما از خودشو دوس داره. 🌧خدایا! ما را به باران سیراب کن و رحمتت را به باران پُر آب و فراوان بر ما گسترش بخش... 📥صحیفه سجادیه، دعای نوزدهم ♾ @binahayat_ir

📝روایتی رُک از ماجرای اتباع افغان در ایران! 🎙صوت کامل قسمت نهم برنامه اینترنتی #رک ♾ @binahayat_ir

بلندقد نیست اما بلندمرتبه، چرا! فرمانده‌‌ای در بدن که تموم عصب‌های بدن رو توی مشت‌ش داره. #شاهکار ♾ @binahayat_ir

امروز که داشتیم این شاهکار رو تنظیم می‌کردیم، ناخودآگاه راجع‌به فعالیت دربان‌های درد تعجب کردیم! یعنی چی که دربان‌های درد تعیین می‌کنن به چه اندازه درد بکشیم؟ مگه درد کشیدن قابل کنترل و تعیین تکلیفه؟ درده دیگه. میاد، می‌کشیم، خوب می‌شیم و می‌ره. دیگه دربان‌ها چیکاره‌ان؟!

اما یهو ذهن‌مون رفت سمت ماجرایی که از علامه طباطبایی نقل شده! توو یکی از جراحی‌ها بدون این‌که بی‌هوش بشن، جراحی و درمان شدن! یکی از اطرافیانِ نزدیک‌شون گفتن که موقع عمل، پزشک‌ها پیشنهاد بی‌حسی یا بی‌هوشی دادند اما علامه درجا فرمودند: "من نیازی به بی‌حسی ندارم، شما کارتان را بکنید!" در تمام طول عمل، بدون این‌که بی‌هوش بشن با ذکر، یاد خدا و تمرکز تحمل کردند، بدون این‌که حتی واکنشی از درد نشون بدن!

و یا آسیدعلی‌‌قاضی! یکی از شاگردان‌شون در جمعی تعریف می‌کرده که آقاسید روزی درد شدید دندان داشتند. یکی از اطرافیان پیشنهاد کرد که آقا! اجازه بدید دندان‌تون رو بِکِشند. آقا فرمودند: همین‌جا انجام بده، نیاز به آمپول و دارو نیست! دندون‌پزشک که خیلی از این صحبت شگفت‌زده بود و احتمالاً اولین‌بار هم بوده چنین چیزی رو تجربه می‌کرده، با تعجب گفته کشیدن دندون خیلی دردناکه! اما آیت‌الله قاضی فقط چشم‌هاشون رو بستند و ذکری رو آروم تکرار می‌کردند. نکته‌ی جالب ماجرا این‌جاست که توو تمومِ مدت‌زمانِ کشیدن دندون، هیچ واکنشی از درد نشون ندادند! یعنی ماجرا فراتر از تحمل درد بوده.

و یا اسداللّه‌الغالب، علی‌ابن‌ابی‌طالب! 🌙 توو یکی از جنگ‌ها که تیرِ دشمن به پای حضرت علی علیه‌السلام فرو رفته بود، اصحاب هرچی تلاش می‌کردند که تیر رو خارج کنند، از شدت درد، این کار پیش نمی‌رفته و نمی‌تونستن. پسرشون، امام حسن علیه‌السلام پیشنهاد کردند که صبر کنند تا حضرت علی نماز نافله‌شون رو شروع کنند! چرا؟ چون موقع نماز نافله به‌قدری به خدا توجه دارند که دیگه به جسم توجهی ندارند! این‌طور شد که وقتی حضرت توو نماز بودن، تیر رو بیرون کشیدن و امام حتی متوجه دردش هم نشدن! :)

آخه چطور ممکنه؟! مگه درد کشیدن، اون‌ هم چنین درد‌های سنگینی مثل جراحی‌ و جراحت تیرِ جنگی قابل تحمله؟ تازه نه تحملِ با اذیت، حتی آهی از درد هم از نهادشون بلند نشده!

پِی‌شو که گرفتیم دیدیم بعلههه!💡 درواقع دَربان‌های دردِ حضرت امیر علیه‌السلام و علامه‌ و آسیدعلی‌قاضی و... مثل آدمای معمولی نبود که بخاطر رفع ترس و احساس‌ درد جسمی، نیاز به بی‌حسی داشته باشن، بلکه تمرکز و توجه‌شونو از دردِ جسمی‌شون، منتقل کردن به یک نقطه‌ی مهم‌تر! پس تا این‌جا دست‌مون اومد که این کار با "فعال شدنِ حرفه‌ایِ تمرکز" شدنیه! حالا گوش‌تونو بیارید جلو تا چطوریشو بگم‌تون!