اصل قصه‌ اینه؛ ما همیشه توو بغل امام حسینیم... فقط این چهل روز، بیش‌تر فهمیدیم باید از فاصله‌یِ بینمون خواهش کنیم که کوتاه بیاد. 🎙صدای استادِ بی‌نهایتی‌ها میاد! ♾ @binahayat_ir

ما این‌طرف میگیم «ثبت‌نام یازدهمین دور از مسابقه‌ی مجازی رایگانِ بی‌نهایت شروع شده» ولی بی‌نهایتیا؟ از همین جمله یه دنیای دیگه می‌بینن، دنیایی که فقط یه ریزه‌شو توی تصویر کوه یخی دیدی!😎 🔚جهت خالی نبودن جات بینِ خونواده‌ی چندهزارنفره‌ی بی‌نهایت این‌جا رو کلیک کن. #قصه_بینهایت ♾ @binahayat_ir

خودمونیما! با این سرمایه‌گذاریِ پرسوود نونِ دلت تو روغنه!🌚 #بند_او ♾ @binahayat_ir

↫"امام‌زاده موشک" یا اقدام پیش‌دستانه‌ی اطلاعاتی؟ ↫در مقابل اسرائیل، راه حل چیه؟ #شنیدنی ♾ @binahayat_ir

نامه‌نوشتن به کیهان، یا حرف زدن با خدا؟ مسئله این است! ♾ @binahayat_ir

اگه تو هم این روزا بینِ چندراهیِ انتخاب رشتهٔ دانشگاه حسابی گیج شدی، بدون که مخاطب خاصِ نامه‌ی هشتم از استاد عزیزِ دغدغه‌مند‌مون، خودتی! لازمه بگم بعدِ یک‌دور کامل خوندنش، واسه بقیه‌ی رفقای اطراف که به حال الانت دچار هستن هم بفرستی یا چی؟ : ) #استاد_شاگردی 🔗 ۵ تا مطلب مرتبط دیگه برای انتخاب رشته ♾ @binahayat_ir

#اطلاع_رسانی ✅ پذیرش رایگان زائران در مواکب موسسه‌ جوانان آستان‌قدس‌رضوی در ایام دهه آخر صفر ↫موکب جامع دخترانه حضرت نجمه 🎒خدمات اختصاصی بانوان(اسکان، پذیرایی، رفاهی، پزشکی، فرهنگی و...) 📍

بین میدان بسیج و فدائیان اسلام ٢

↫موکب خدمات زائر خانوادگی «شهید چمران» ⛺ اسکان خانوادگی، پارکینگ، پذیرایی و... 📍

بین کوهسنگی ۱۷ و ۱۹

↫موکب جوانان رضوی ☕️پذیرایی و پزشکی(پذیرایی گرم، شربت، چایخانه، قهوه‌خانه، نان محلی) 👈 اطلاعات بیشتر: p.javanan.org/mokeb ♾ @binahayat_ir

قبول دارین
زیارتامون زیادی معمـولی شده؟

گفتیم این ایام شهادتیه باهم مرور کنیم که کدوم کارا باعث میشه کیفیتِ زیارت‌مون بیاد پایین و به هدفمون که رو شدنِ باگ‌هایِ زیارتیه هم برسیم! باگ اول:

"جاهای خالی رو با حاجت نامناسب پرکردن!"

راستی شبای بعدی منتظر قسمت‌های دیگه‌ش باشین؛ چون حضورغیابِ زیارتی‌ هم‌چنان ادامه‌داره!🫱🏻‍🫲🏽 (۳) روز تا شهادت بابایِ بی‌نهایتی‌ها #امام_رضایی_ام ♾ @binahayat_ir

سلام عرض شد! :) حال دارین بیاین دور هم یه چی براتون تعریف کنم؟ شاید شنیدنش واسه شماهم خوش‌آیند باشه.

ماجرا از یکی از سفرهای پیامبر شروع میشه. وسط راه، شتر ابوذر از پا می‌افته. بنده‌ی خدا هرچی تلاش کرد، فایده نداشت. البته که ابوذر هم ناامید نشد، بارهاشو برداشت و پیاده راه افتاد. آفتاب داغ می‌تابید. تشنگی کلافه‌اش کرده بود. اما یه چیز براش مهم‌تر از همه بود: رسیدن به پیامبر! بینِ راه، چشمش به سنگی افتاد که توی حفره‌اش کمی آبِ بارون جمع شده بود. مشتشو پر کرد، جرعه‌ای چشید، اما به خودش گفت: «نه... بذار این آب رو برای پیامبر ببرم. شاید تشنه باشن!» آب رو توی مَشکی ریخت و همراه بارها به دوش کشید و راه افتاد.

ساعتی بعد، از دور سیاهی سپاه به چشمش خورد. با خوش‌حالی قدم‌هاشو تندتر کرد. یکی از یاران هم به پیامبر گفت: «یا رسول‌الله! انگار کسی داره از دور میاد.» پیامبر فرمودن: «چه خوبه ابوذر باشه.» وقتی نزدیک شد، همه دیدن خودش بود. پیامبر با لبخند فرمودن: «خدا ابوذر رو بیامرزه؛ تنها زندگی می‌کنه، تنها می‌میره و تنها محشور میشه.» ابوذر خسته و بی‌حال روی زمین افتاد. پیامبر فرمودن: «زود آب بیارید، ابوذر تشنه‌ست.» ولی ابوذر به سختی گفت:«آب همراهمه! دیدم آب گواراییه، اما نخوردم. گفتم بذار محبوبم، رسول خدا اول از اون بنوشه...»