هلال شوالی که دیده نشد
🔻کنایه کمال شرف کارتونیست یمنی به سکوت سران عرب در مقابل قتلعام کودکان و مردم غزه
@bode4om
💢 نماز عید سعید فطر صبح فردا به امامت حضرت آیتالله العظمی خامنهای رهبر انقلاب اسلامی در مصلای امام خمینی تهران اقامه خواهد شد.
🔹 ساعت ۴ صبح؛ بازگشایی دربهای مصلای امام خمینی تهران
🔹 ساعت ۶:۳۰ صبح؛ آغاز مراسم با تلاوت قرآن مجید و مدیحه سرایی به مناسبت عید سعید فطر
🔹 ساعت ۸ صبح؛ نماز عید فطر و خطبههای نماز به امامت رهبر معظم انقلاب
🌍#انتشار_حداکثری_با_شما
✍در این لحظات پر از نور و رحمت و مغفرت
خوشا آنان که بخشیده شدند و دست پر از این مهمانی برگشتند.
بدرود ای ماه ضیافت الهی و سلام به ماه پر برکت شوال!
عید سعید فطر، عیدی است که با خود پیام امید، صبر و استقامت را به همراه دارد. در حالی که مسلمانان سراسر جهان این روز را با شادی و شکرگزاری جشن میگیرند، قلبهای ما با اهالی مقاومت و مردم مظلوم و مقاوم فلسطین و خانوادههای شهدای این راه و مجروحانیست که بهای سنگینی برای آزادی و عزت خود میپردازند.
شما، ای ایستادگان راه حق، نهتنها در زمین، بلکه در قلب امت اسلام جای دارید. عید شما، عید صبر و پایداریست؛ عیدی که در میان دردها، شعله امید را زنده نگه میدارد.
از خداوند متعال مسألت داریم که به شما آرامش، پیروزی و آزادی عطا کند. باشد که این عید، آغاز روزهایی روشن و پر از برکت برای امت مسلمان باشد.
عیدتان مبارک، ای قهرمانان صبر و استقامت!
@fori_sarasari
چه خط خبری جالبی این روزها در رسانه های داخلی و معاند دنبال می شود:
۱- سرکوب حامیان حجاب
۲- تقابل پلیس و حامیان حجاب!
۳-تمسخر انقلابی ها و حامیان حجاب
۴- پالس مجدد مذاکره به اسم مذاکره ی غیر مستقیم
۵-هک اطلاعات حساب بانک نظامی ایران
۶-پالس پیوستن به fatf بخاطر لو رفتن اطلاعات نظامی و...
در بین همه ی این تیترها خبری از اقتدار و شکوه روز قدس نیست.
در بین همه ی این تیترها خبری از رفع بحران های اقتصادی نیست.
چون برای لیبرالهای غرب گرا، نه اقتصاد مهم است نه اقتدار نه محور مقاومت نه خواست مردم نه اجرای احکام الهی، حتی نه رضایت رهبری
چه مار خوش خط و خالی هستن این اصلاحاتیها
#عمروعاص_زمانهات_را_بشناس
@bode4om
الممتحنة
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءَكُم مِّنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِيَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِي سَبِيلِي وَابْتِغَاءَ مَرْضَاتِي تُسِرُّونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَيْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ وَمَن يَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ
ﺍﻱ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ! ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﮕﻴﺮﻳﺪ ، ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﻣﻰ ﻛﻨﻴﺪ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻳﻘﻴﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺣﻖ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﻛﺎﻓﺮﻧﺪ ، ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻳﻤﺎﻧﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻛﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﺷﻤﺎﺳﺖ [ ﺍﺯ ﻭﻃﻦ ] ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ، [ ﭘﺲ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﮕﻴﺮﻳﺪ ] ﺍﮔﺮ ﺑﺮﺍﻱ ﺟﻬﺎﺩ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﻦ ﻭ ﻃﻠﺐ ﺧﺸﻨﻮﺩﻳﻢ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻳﺪ [ ﭼﺮﺍ ] ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﺎم ﻣﻰ ﺩﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺘﺸﺎﻥ ﺩﺍﺭﻳﺪ ؟ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﺍﺷﺘﻴﺪ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻛﺮﺩﻳﺪ ﺩﺍﻧﺎﺗﺮم ، ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﻣﻦ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻛﻨﺪ ، ﻣﺴﻠﻤﺎً ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
@bode4om
◽️ خواهران ملت
• گزارشی از دیدار و گفتوگوی مستقیم با زنان بَستنشین در برابر مجلس که مطالبهشان اجرای قانون حجاب است (بخش اول)
✍ سحر دانشور
🔹 حافظان خانه در خیابان
حافظان خانه حالا در خیابان بَست نشستهاند، روبهروی مجلس شورای اسلامی. سنت بَستنشینی برای ما تازگی ندارد، میل به قانون و قانونگذاری برای تنظیم و تعدیل جامعه هم تازه نیست. یکجورهایی مجلس و بَستنشینی برای ما همنشینند، در تاریخ دبیرستان میخواندیم یکی از شروط علمای بَستنشسته در حرم شاهعبدالعظیم تأسیس عدالتخانه بود، برای اجرای عدالت، برای قانونگذاری. حالا هم عدهای جلوی مجلس شورای اسلامی بَست نشستهاند برای ابلاغ قانون حجاب. مخالفین (نمیگویم منتقدین، چون آنچه بر زبانشان جاری است انتقاد نیست، بلکه اَنگزدن و توهین و سرکوب است) میگویند آنها با اقدامی غیرقانونی خواهانِ ابلاغ قانون هستند. اما معتقدم این فرع ماجراست، آنها که به ظاهر این جریان را میانداری میکنند هم فرع ماجرا هستند. برای من که دو روز به میانشان رفتم اصل ماجرا آن زنی است که از قم آمده بود، آن دیگری که از مشهد رسیده بود و او که میگفت اگر تَرکِ فعل مسئولین در دو دهۀ گذشته نبود من الان سر خانه زندگیام بودم، نه اینجا. اصل ماجرا این است که «مخالفینِ هیجانزدۀ سیاسی» و «رسانههای شتابزده» پیشاپیش تصمیم خودشان را در مواجهه با آنها گرفتهاند.
شوربختانه باید گفت رسانهها بدون آنکه حتی برای شأن خود در حیطۀ رصد، تحقیق و گزارش ارزشی قائل باشند و زحمت عمیق شدن در ماجرا و گفتوگو با کنشگران را به خود بدهند دربارهشان گزارش مینویسند و با «تیترهای سوگیرانه» و نوعی «تندرویِ رسانهای»، بَستنشینان را «تندرو» میخوانند.
از طرف دیگر بعضی رسانهچیها و سیاستمدارانی در کنارِ بَستنشینان هستند که امروز خودشان را پرچمدار و میاندار و سخنگوی این افراد جا میزنند اما به وقتش قربانیشان میکنند و با فاصلهگذاری با آنها برای خودشان هویت جدید کسب میکنند. آنها نیز توان درک آنکه در میدان ایستاده است را ندارند.
میتوان به بَستنشینی این نیرو منتقد بود، میتوان همۀ استدلالهایی که دربارۀ غیرقانونی بودن این اقدام وجود دارد را مطرح کرد و پذیرفت، میتوان نسبت به میانداران و کسانی که خود را پرچمدار این جریان میدانند گمان خوش نداشت، میتوان نسبت به بازیهای سیاسی و بازیچۀ سیاسی شدن این دست اقدامات هشدار داد، میتوان به صورتِ ناخوش این گامها انتقاد داشت؛ ابعادی که نویسندۀ این سطور هم به آنها باور دارد، اما نمیتوان نیروی درونی این حرکت را انکار کرد. نمیتوان با استدلالهای فوق و انتقادات موجود انرژیای که در مجتمع شدنِ زنانی از نقاط مختلف کشور وجود دارد را نادیده گرفت و با برچسب تندرو و جاهل ماجرا را فیصله داد. شاید سختی کار همین باشد، شاید اندیشیدن همین باشد.
این اصلیترین بُعد ماجرای بَستنشینی جلوی مجلس است. من رفتم تا کسی که ۲۲ روز آنجا نشسته بود را ببینم. واقعیت این است که گمان نمیکنم عنوان «جاهل متنسک» برای توصیف کسی که ارادهای اینچنین دارد مناسب باشد. این چه نیرویی است که زنی را از مشهد، دیگری را از قم، آن دیگری را از تهران و کرج به صورت فردی به یک نقطه میکشاند؟ آیا این نیروی جهالت است؟ البته که سادهترین جواب و شابلونِ آماده «تندروی» و «جهالت» است، وقتی کسی نخواهد به موقعیت پیچیده و سنگین فکر کند مجبور میشود به مفاهیم دمدستی پناه ببرد. اما واقعیت این است که درک چنین موقعیتی به تفکری عمیق نیاز دارد. چه نیرویی این افراد را در هر بزنگاهی متمرکز میکند؟ آنها کِی احساس خطر میکنند؟ ایدۀ اصلیشان چیست؟
🔹 نمازجمعهایها
زن جوان هفت روز است جلوی مجلس نشسته. با حرارت با دوستانش حرف میزند، لحن گرم و بیان قاطعی دارد. دوست دارم بدانم اینجا چه میکند. «کجا برم خب؟ مگه میتونم با مردم درگیر بشم؟ اصلاً حق این کار رو ندارم، چون این کار درست نیست. آدم جاهل کسیه که میره و با مردمش درگیر میشه. من اومدم تا از مجلس بخوام با قانون جامعه رو تنظیم کنه، اگر این کار رو نکنه جامعه به هم میریزه. من نگران جامعه هستم و برای این نگرانی اینجام. اینجا دقیقاً جاییه که باید باشم.» من صحبتهای او را در قالب یک کنش مدنی میفهمم، کنشی که نه تنها در پی تخریب نیست، بلکه بیش از هر کسی نگران تخریب است. این فهم مدنی، نشاندهندۀ بلوغی جدی در درک کنشهای اجتماعی است که هم میتواند محل تأمل قرار بگیرد و هم برچسبهای از پیش آماده برای توصیف این بخش از جامعه را تضعیف کند.
🆔 @Sourehmagazine