⭐️ در فضیلت امام حسین (ع) در قرآن ⭐️ (بخش اول) 🌷 سوره مبارکه فجر، آیات 27 تا 30 🌷 🍃 «يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿٢٧﴾ ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً ﴿٢٨﴾ فَادْخُلِي فِي عِبَادِي ﴿٢٩﴾ وَادْخُلِي جَنَّتِي ﴿٣٠﴾» 🍃 ای جان آرام گرفته و اطمینان یافته! (۲۷) به سوی پروردگارت در حالی که از او خشنودی و او هم از تو خشنود است، باز گرد. (۲۸) پس در میان بندگانم درآی (۲۹) و در بهشتم وارد شو. (۳۰) 🍀 افزون بر آیاتی که به طور مشترک بر فضیلت اهل بیت یا فضیلت پنج تن آل عبا علیهم السلام دلالت دارد و بالطبع امام حسین (ع) را هم شامل می شود، آیاتی نیز به طور اختصاصی بر فضل و مقام معنوی امام حسین (ع) دلالت می کند. ☘️ در این میان، سوره فجر، به عنوان سوره اختصاصی امام حسین (ع) نامیده شده است و مراد از نفس مطمئنه در آیات پایانی آن، سیدالشهدا (ع) دانسته شده است. ☘️ مقصود از نفس مطمئنه، نفسی است که از بند تعلقات دنیوی رهیده باشد و با یاد پروردگار و تسلیم محض در برابر او قرار گرفته باشد. خداوند هنگام قبض روح چنین نفسی به استقبال وی رفته و با خطابی مملو از تکریم و احترام، به او بشارت ورود به بهشت مخصوص خود را می دهد. ◾️منبع : کتاب هر روز با قرآن و عترت ✏️ واحد فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی #مسابقه_کتابخوانی #امام_حسین #محرم 🆔 @bs_ujsas

#معرفی_کتاب 🥀 کتاب سفر شهادت (گفتارهایی درباره عاشورا) ✏️ نویسنده: امام موسی صدر کیست که نداند عاشورا تجلی عشق است و حسین (ع) علم دار کاروان عاشقان؛ امام موسی صدر، مردی که از لبنان تا لیبی از کرانه ی باختری تا قلب اروپای مرکزی آوازه ی سخنرانی های بیدارگرش قلب تشنگان حقیقت را سیراب می کرد دست بر خط سرخ تاریخ گذاشته و میراث ابدی عاشورا را با نگاهی تازه برای عاشقان مظلوم ترین شهید عالم روایت کرده. سفر شهادت نه تنها یک کتاب بلکه تجلی بیانی از معرفت است که دیدگاه مردی را بیان می کند که واقعه ی عاشورا را در عمیق ترین لایه ی آن در میان آرمان ها بررسی می کند و پس از آن به نقش نائب الزهرا، زینب(س) را در ابدی کردن پیام عاشورا می پردازد. 📚 بخشی از کتاب : دشمنان امام حسین سه گروه اند: 1⃣ دشمن نخست: كساني كه حسين (ع) و يارانش را كشتند. آنان‌ ستمكار بودند، اما اثرِ ستمشان ناچيز است، زيرا‌كه جسم را كشتند و اجساد را پاره‌پاره کردند و چادرها را به آتش كشيدند و اموال را به غارت بردند. آنان چيزهاي محدودي را از ميان بردند. اگر حسين(ع) در سال 61 هجري به شهادت نمي‌رسيد، در سال ديگري از دنيا مي‌رفت. پس خطرِ اصلي چيست؟ آنان با کشتن حسين چه چيزي را محقق ساختند؟ بايد گفت که آنان مرگ حسين (ع) را جاودانه و هميشگي کردند. بنابراين، خطر دشمن اول محدود است. 2⃣ دشمن دوم: كساني كه كوشيدند تا آثار حسين(ع)را پاك سازند. بنابراين، نشانه‌هاي قبرش را از ميان بردند و بقعه‌اي را كه در آن به خاك سپرده شده بود، به آتش كشيدند و يا مانند بني‌عباس، حرم امام حسين را به آب بستند. گروه دوم از دشمنان حسين هستند، کساني که مي‌خواستند اسم حسين و ياد حسين فراموش شود. خطر اين گروه بيش از گروه اول است، اما در اجراي برنامه‌هايشان ناتوان ماندند، چنان‌كه اين مسئله در تاريخ روشن شد.  3⃣ دشمن سوم: اين گروه بر آن بودند تا چهرة امام حسين را مخدوش کنند و واقعة كربلا را در حد سالگردها و عزاداري‌ها نگه‌ دارند، و آن را در گريه و اندوه و ناله منحصر كنند. ما بر حسين بسيار مي‌گرييم، اما هرگز در گريه متوقف نمي‌شويم. گرية ما براي نو كردن اندوه‌‌ها و كينه‌‌ها و ميل به انتقام و خشم بر باطل است. اين‌ها انگيزة ما براي گريه است. 📌 پس، ما تنها به شيون بسنده نمي‌كنيم و حسين را تنها شهيد اشك‌ها نمي‌دانيم و برآنيم كه تكليف ما فقط با عزاداري‌ به انجام نمي‌رسد. اگر در تاريخِ نبردِ ميان حق و باطل، واقعة کربلا را از مقطع زماني خود خارج سازيم و آن را با گذشته پيوند دهيم، به‌طور طبيعي حادثه با آينده هم پيوند مي‌خورد. و این گروه از همه ی گروه ها خطرناک ترند. ✏️ واحد فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی 🆔 @bs_ujsas

🎗حماسه‌ی عاشورا🎗 نهضت عاشورا دارای دو بعد است: 1⃣ یک بعد نهضت عاشورا حماسه است از آن رو که امام حسین(ع) در مقابل زور سر خم نکرد و تن به ذلت نداد. به گفته‌ی ابن ابی الحدید امام حسین(ع) کسی است که تسلیم نشدن و زیر بار نرفتن را در میان عرب بنیان نهاد. 2⃣ روی دیگر نهضت عاشورا مصیبت است. کدام مصیبت از این غم‌بار تر که یکایک یاران و خویشان امام حسین(ع) از برادر جوانش تا طفل شیرخوارش پیش دیدگانش کشته شدند؟! در عظیم بودن مصیبت امام حسین همین بس که اشک دشمنانش را هم در آورد. 📌 بنابراین عاشورا ترکیبی است از حماسه(ظلم ستیزی) و مصیبت( مظلومیت). اما برخی چندان جنبه‌ی مصیبت عاشورا را بزرگ می‌کنند که جنبه‌ی حماسی آن مغفول می‌ماند. گویا عاشورا فقط مصیبت بوده است. بزرگترین و شایعترین تحریف تاریخ عاشورا، تبدیل شدنش از حماسه به مصیبت است. گروهی عاشورا را که هم شامل حماسه بود هم شامل مصیبت، در مصیبت خلاصه کردند. با این تحریف امام حسین فقط نماد مظلومیت است نه نماد ظلم‌ستیزی. اگر مصیبت عاشورا را اصل بشماریم و فقط به آن بنگریم حاصلش این می‌شود که یکسره مصیبت زده باشیم اما شک نیست که انچه در عاشورا اصل است حماسه است نه مصیبت. ولی حیف که در عزای او بس گریستند اما نهضتش را چنان که باید ننگریستند. ▪️منبع: کتاب حقیقت عاشورا ✏️ واحد فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی #مسابقه_کتابخوانی #امام_حسین #محرم 🆔 @bs_ujsas

🔹هجرت به اختیار 🔹گروه جهادی شهید محمدرضا دهقان بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی برگزار می‌کند: 🔹اردوی جهادی شهرستان خواف (روستای ابراهیمی و همزاره) 🔺همراه با اردوی زیارتی مشهد مقدس ⏳زمان: ۲۵ مرداد ماه الی ۴ شهریور 🔹هزینه ثبت‌نام: ۱۰۰ هزار تومان 🔹مهلت ثبت نام: ۱۶ مرداد ماه 🔺ظرفیت محدود برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام به شماره ۰۹۱۹۷۱۳۳۵۷۳ پیام بدهید. 🆔 @bs_ujsas

🎗نگاهی به زندگانی سالار شهیدان🎗 ☘ کنیه امام حسین (ع) ، ابو عبدالله بوده و فاصله سنی آن حضرت با امام حسن مجتبی (ع) کمتر از یک سال است. مدت عمر امام حسین ابن علی (ع) ، ۵۷ سال و چند ماه بوده است و در روز جمعه دهم محرم سال ۶۱ هجری به دست سنان ابن انس نخعی و به دستور عبیدالله بن زیاد به شهادت رسید. 🌻 درباره ولادت سومین اختر تابناک امامت و ولایت چنین روایت شده است : ام یمن در خواب دید بخشی از پیکر رسول اکرم در خانه او افتاده است. بعضی از همسایگان وی نزد پیامبر رفته و اظهار داشتند : ام یمن از دیشب تا کنون مشغول گریه بوده و گریه اش قطع نمی گردد. پیامبر نیز پیکی را نزد او روانه کرد و جویای حال او و علت گریستنش شد ، پس از شرح داستان توسط ام یمن پیامبر چنین خواب را تعبیر کردند که فاطمه (س) پسری به دنیا می آورد و تو او را تربیت کرده و شیرخواهی داد. پس از ولادت حضرت ، پیامبر دستور فرمود برای امام حسین (ع) عقیقه کنند ، موی سر امام را تراشیده و به اندازه وزنش نقره صدقه بدهند ؛ همان گونه که برای برادر بزرگترش امام حسن مجتبی (ع) چنین کردند. 🥀 امام حسین (ع) موی خویش را به رنگ سیاه خضاب می کرد و نقش خاتم و انگشتر سالار شهیدان نیز این جمله بود : ``اِنَّ الله بالِغُ أمرِه``به روایت دیگر چنین جمله ای بر انگشتر امام نقش بسته بود : ``عَلِمتَ فَاعمَل`` درباره مکانی که سر مقدس آن حضرت دفن گردیده اختلاف است. برخی باور به مسجد جامع دمشق دارند و برخی عقیده دارند نزدیک «باب فردیس» در دمشق است. ▪️منبع: کتاب تاملی بر زندگانی و سیره‌ عملی حسین ابن علی ✏️ واحد فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی #مسابقه_کتابخوانی #امام_حسین #محرم 🆔 @bs_ujsas

🎗زینب شکوه شکیبایی🎗 🍂 نقل است که امام در شب آخر هنگامیکه شمشیر خود را برای نبرد عاشورا مهیا می کردند به خیمه ی زین العابدین (ع) رفته و مدام با خود این شعر را نجوا می کردند: (يا دَهرُ أفٍّ لَکَ مِن خَليلٍ) (کَم لَکَ بِالإشراقِ وَ الأصيلِ) (اي روزگار، اف بر تو باد که هر صبح و شام دوستي را از من مي‌گيري.) امام حسين درحالي‌که شمشير خود را تيز مي‌‌کند، اين ابيات را مي‌‌خواند. امام سجاد مي‌‌گويد وقتي من اين اشعار را شنيدم فهميدم که پدرم مي‌خواهد مرگ و پايان زندگي خود را اعلام کند. شايد مي‌‌خواست من و عمه‌‌ام اين اشعار را بشنويم و از ماجرا آگاه شويم. بار اول که امام حسين اين ابيات را خواند، عمه‌‌ام زينب آن را نشنيد، ولي بار دوم که پدرم با صدايي بلندتر آن‌ها را تکرار کرد، شنيد. زينب که بانويي اديب و سخنور است مفهوم اين ابيات را دريافت و سراسيمه وارد خيمة امام حسين شد. سخناني ميان امام حسين و حضرت زينب رد و بدل شد که شنيده‌‌ايد. زينب پس از شنيدن اين سخنان از هوش رفت. امام تلاش کرد او را به هوش آورد و آرام کند. سپس شروع به دلداري و نصيحت کرد. در اينجا ميان امام حسين و حضرت زينب چه گذشت؟ کتاب‌‌هاي مقتل تنها اندکي از سخناني را که در اين لحظة حساس از تاريخِ اين دلاوري‌‌ها و انقلاب‌‌ها گفته شده، نقل کرده است. پس از اين ديدار و اين سخنان، زينب به آن کوه استواري تبديل شد که باري سنگين‌‌تر از محنت‌‌ها و دشواري‌‌ها و مصيبت‌‌هاي امام حسين را بر دوش خود کشيد. 🌾 زينب در اين شب به شخصيتي تبديل شد که همة آنچه امام حسين تحمل کرد، او نيز تحمل کرد. اگر در روز عاشورا امام حسين تشنه بود، زينب نيز تشنه بود؛ اگر فرزندان و برادران و ياران امام حسين کشته شدند، همة آنان هم منسوب به امام بودند و هم منسوب به زينب. اگر مصيبت‌ها يکي پس از ديگري بر امام حسين وارد شد، بدون هيچ تفاوتي بر زينب نيز وارد شد. بنابراين، مصيبت‌هاي امام حسين با حضرت زينب مشترک بود، ولي بسياري از مصيبت‌ها فقط به زينب اختصاص داشت. اولين آن‌ها شهادت امام حسين بود. وقتي امام حسين شهيد شد، در واقع، زينب همة مصيبت‌هاي دنيا را در برابر خود ديد. وقتي امام حسين او را دلداري داد و گفت: رسول‌خدا نيز از دنيا رفت؛ پدرم نيز از دنيا رفت؛ مادرم فاطمه نيز از دنيا رفت؛ حسن نيز از دنيا رفت، زينب در پاسخ گفت: برادر، وقتي جدم از دنيا رفت، من پدر و مادر و برادر داشتم، وقتي مادرم از دنيا رفت، پدر داشتم، وقتي پدرم از دنيا رفت، برادر داشتم، وقتي برادرم حسن از دنيا رفت، همة اميد و آرزو و زندگي من در وجود تو خلاصه شد. با رفتن تو دوباره جد و پدر و مادر و برادرم را از دست خواهم داد. بنابراين، مرگ تو با مرگ ديگران فرق دارد و واقعيت نيز همين بود. شهادت امام حسين براي زينب از نوعي ديگر بود. مرگي ديگر را تحمل کرد. ▪️منبع: کتاب سفر شهادت ✏️ واحد فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی #مسابقه_کتابخوانی #امام_حسین #محرم 🆔 @bs_ujsas

🎗یک باور غلط🎗 🌿 در سال های اخیر چنین شهرت یافته و قبول همگان افتاده که هدف امام حسین از قیامش، امر به معروف و نهی از منکر بوده است. حدیثی معتبر درباره اینکه هدف آن حضرت امر به معروف و نهی از منکر بود، وجود ندارد. 🍂 کهن‌ترین منبع در این موضوع، الفتوح ابن اعثم است و در آن می‌خوانیم که امام حسین در مدینه، وصیتنامه‌ای نوشت و بر آن مهر زد و به برادرش، محمد بن حنفیه، سپرد. در آن وصیتنامه آمده‌است که حسین بن علی به یگانگی خداوند و نبوت حضرت محمد و روز معاد گواهی می‌دهد و بیرون رفتنش از مدینه برای فساد نیست، بلکه در پی اصلاح امت جدش است. همچنین:(( أريد أن آمر بالمعروف و انهی عن المنكر و اسیر بسيرة جدی محمد - صلى الله عليه و آله و سیرۃ ابی علی بن ابی طالب و سيرة الخلفاء الراشدين المهديين -رضي الله عنهم- یعنی می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و سیره جدم، محمد صلی الله عليه و آله و سیره پدرم علی بن ابی طالب و سيره خلفای راه یافته هدایت شده را - که خداوند از ایشان خشنود باد - دنبال کنم.)) 📌 این حدیث به جمع دلایل زیر، نه لزوما هر یک از آنها، *معتبر نیست* : 1⃣ نخست اینکه فاقد سند است و در همه منابع به صورت مرسل آمده. 2⃣ دوم اینکه الفتوح، که کهن‌ترین منبع این حدیث است، کتابی غیر معتبر است و ابن اعثم مردی افسانه پرداز بوده و به همه اخبار منحصر به فرد کتاب او نمی‌توان اعتماد کرد. 3⃣ سوم اینکه حديث فوق بخشی از یک وصیتنامه بسیار مهم است و شأن آن اقتضا می‌کند که در منابعی متعدد نقل شده باشد، ولی در هیچیک از منابع پیش از الفتوح، مانند طبقات ابن سعد، انساب الاشراف بلاذری، الاخبار الطوال دینوری، تاریخ الیعقوبی و تاریخ الطبری نیامده است. 4⃣ چهارم اینکه در حدیث مزبور تعبیر خلفای راشدین آمده که با مذهب تشیع در تعارض است. 5⃣ پنجم اینکه اصطلاح خلفای راشدین، اصطلاح کلامی دوره های بعد از این حدیث است؛ یعنی دوره ای که خلفای بد و بدتر ظهور کردند. 6⃣ ششم اینکه حدیث پیشگفته در بردارنده این معناست که امام حسین در آن هنگام می خواست در برابر یزید قیام کند؛ حال اینکه هدف آن حضرت در خروج از مدینه، گریختن و پناه بردن به کعبه بود. در آن هنگام نامه مسلم بن عقیل و شیعیان کوفه در اعلام حمایت از امام به دستش نرسیده بود. 🥀 برخی احتمال داده اند که این وصیتنامه را هواداران مختار (کیسانیه) جعل کرده اند تا امامت محمد بن حنفیه را ثابت نمایند و او را طبق این سند، جانشین امام معرفی کنند. این احتمال، بعید نیست. ▪️منبع: کتاب حقیقت عاشورا ✏️ واحد فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی #مسابقه_کتابخوانی #امام_حسین #محرم 🆔 @bs_ujsas

🎗عزت یا ذلت؟!🎗 🌿 شاید بتوان سراسر حماسه امام حسین را با کلید واژه «عزت» تفسیر کرد. آن حضرت مظهر عزت بود و برای خود ننگ می‌شمرد که به ظلم تن دهد. کشته شدن را، آن هم بدان صورت دلخراش، ذلت نمی شمرد، ولی کنار آمدن با ظلم را ذلت می دانست. وی در مواردی متعدد بدین موضوع تصریح کرده است: «نه مانند ذلیل تسلیم ایشان می شوم، و نه مانند برده اقرار میکنم.» / «دور است از ما ذلت.» / «اگر زنده بمانم پشیمان نمی شوم، و اگر بمیرم سرزنش نمی شوم. در ذلیل شدنت همین بس که زنده بمانی و زبون باشی.» / «نامم را عوض می کنم اگر از بیم، به ستم تن دهم و از مرگ بهراسم.» 🍂 در شماری از کتاب‌های متأخر، و نیز در بعضی از مجالس عزاداری، برای نشان‌دادن مظلومیت امام حسین، چهره ای *ذلت‌بار* از آن حضرت ترسیم شده است. این تصویر سازی، نه فقط ظلم به امام حسین است، که تحریف تاریخ است. برای نمونه به *کتاب تذكرة الشهداء* باید اشاره کرد که بسیاری از مطالب آن *ضعیف* است و در میان این اخبار ضعیف، چهره ای *ذلیل* از امام حسین به تصویر کشیده شده است. 🥀 نمونه‌ای را در این کتاب می خوانیم آن حضرت به شمر گفت: «ای شمر! اکنون که مرا ناچار خواهی کشت، یک شربت مرا آب بده.... ای شمر با جگرم سوخت، قطره آبی به کامم رسان، آنگاه به کار خود پرداز. آن حرامزاده گفت:.... ای پسر ابوتراب؟ آیا تو را گمان آن نیست که پدرت *ساقی کوثر* است؟ پس صبر کن تا پدرت تو را آب دهد.» و اندکی بعد می خوانیم: «ای شمرا حال که مصمم بر قتل منی و بر من رحم نمی‌کنی، بعد از من بر فرزند بیمارم رحم نما و بر زنان بی کس و دختران نورس من ترحم کن که بعد از من کسی که متکفل امور ایشان باشد، نیست.» نویسنده تذكرة الشهداء توجه نداشت که اگر کسی می خواست به امام حسین آب بدهد، با شناختی که از شمر وجود داشت، این انتظار از او نمی رفت. نیز ممکن نبود امام حسین از شمر چیزی بخواهد که او بگوید از «ساقی کوثر» بخواه. همچنین ممکن نبود امام حسین از آن دشمن بی‌رحم بخواهد که بر زن و فرزندانش رحم آورد. این همه بی‌توجهی نویسنده بدین روست که می خواست چهره ای مظلوم از سیدالشهدا رسم کند و *اشکی* بیشتر بگیرد، اما تصویری *ذلیلانه* نشان داده است. وانگهی این نویسنده فراموش کرده است که پیشتر گفته بود از انگشت ابهام امام حسین در کربلا آب جاری شد و یکایک اصحاب از آن نوشیدند؛ همچنین آن حضرت در عاشورا پس از شهادت، در هنگام مغرب، برخاست و یکایک شهدا را به اسم صدا زد و آنان برخاستند. آنگاه مائده و شراب بهشتی حاضر شد و ایشان بخوردند و سپس به حال نخست خود بازگشتند! اگر این اخبار را بتوان باور کرد، پس آن همه التماس برای جرعه‌ای آب بی‌معناتر است. ▪️منبع: کتاب حقیقت عاشورا ✏️ واحد فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی #مسابقه_کتابخوانی #امام_حسین #محرم 🆔 @bs_ujsas

#معرفی_کتاب 🥀 کتاب حقیقت عاشورا ✏️ نویسنده: محمد اسفندیاری 🌿 این کتاب روایتی از عاشورای حسینی( علیه السلام) تا تحریفات عاشورا است. نویسنده ایتدای کتاب برای خوانندگانش شرح می دهد که به دنبال چیست و نشان می دهد که دغدغه‌اش زدودن تحریفات از جامعه‌ی عاشورا است. او به درستی می گوید که " درباره‌ی امام حسین حق عشق ادا شده اما حق عقل نه! در عزای او بس گریستند اما نهضتش را چنان که باید ننگریستند". 🍂 کتاب حقیقت عاشورا به دو بخش کلی تقسیم می شود: 1⃣ در بخش اول نویسنده می‌کوشد از رهگذر تاریخ و با وفاداری به علم، به سوالات مرتبط با قیام، چرایی، ابعاد، انگیزه ها و درس‌های عاشورا پاسخ دهد و از انجایی که پاسخ ها مستند به تاریخ و مزین به دلایل منطقی است، خواننده را قانع می کند. در پایان بخش اول به این موصوع پرداخته می شود که از عاشورا چه می توان آموخت؟ 2⃣ در بخش دوم نویسنده به ۵ تحریف سهمگین که دامنگیر حادثه‌ی عاشورا شد اشاره می کند که عبارت اند از: ۱. تقلیل یافتن آن به عزاداری ۲. تفسیر های غیر عقلانی از آن ۳. تفسیر های فوق واقعی ۴. تفسیر های خشونت آمیز و افراطی ۵. تفسیر های عامیانه ✏️ واحد فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی 🆔 @bs_ujsas

🎗فکر کن اگر نمی‌رفتیم، چه می‌شد!🎗 🌿 «نقل شده است بعد از آن‌که امام سجاد (علیه‌السلام) پس از حادثه‌ی عاشورا به مدینه برگشت... یک نفر خدمت ایشان آمد و عرض کرد: یابن‌رسول‌الله! دیدید رفتید، چه شد!... این کاروان برگشته و فقط یک مرد -امام سجاد (علیه‌السلام)- در این کاروان هست؛ زنها اسارت کشیده، رنج و داغ دیده‌اند؛ امام حسین نبود، علی‌اکبر نبود، حتی کودک شیرخوار در میان این کاروان نبود. امام سجاد (علیه‌السلام) در جواب آن شخص فرمود: فکر کن اگر نمی‌رفتیم، چه می‌شد! بله، اگر نمی‌رفتند، جسمها زنده می‌ماند، اما حقیقت نابود می‌شد؛ روح ذوب می‌شد؛ وجدانها پایمال می‌شد؛ خرد و منطق در طول تاریخ محکوم می‌شد و حتی نام اسلام هم نمی‌ماند.» ۱۳۸۰/۱۲/۲۷ 🍂 «خطاست اگر کسی خیال کند که امام حسین (علیه‌السلام) شکست خورد. کشته شدن، شکست خوردن نیست. در جبهه‌ی جنگ، آن کس که کشته می‌شود شکست نخورده است. آن کس که به هدف خود نمی‌رسد، شکست خورده است.» چراکه «هدف دشمنان امام حسین (علیه‌السلام) این بود که اسلام و یادگارهای نبوت را از زمین براندازند. اینها شکست خوردند. چون این‌طور نشد.» ۱۳۷۱/۴/۱۰ 🥀 نهضت حسینی به‌عنوان حادثه‌ای مهم در تاریخ اسلام با نتایج و دستاوردهایی همراه بوده است. برای فهم درست این نتایج، لازم است اهداف این قیام را مدنظر قرار دهیم تا در نسبت با آن به ارزیابی نتایج پرداخته شود. امام حسین (علیه‌السلام) علیه «انحراف رُخ داده در امت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)» قیام کرد تا مانع از بین رفتن اسلام شود: «در مقابله‌ی با حرکت انحرافی فوق‌العاده خطرناک آن روز، امام حسین (علیه‌الصلاةوالسلام) می‌ایستد.» ۱۳۹۰/۴/۱۳ «هدف امام حسین (علیه‌السلام) این بود که در برنامه‌ی یکپارچه‌ی دشمنان اسلام، که همه‌جا را به رنگ دلخواه خودشان درآورده بودند یا قصد داشتند درآورند، رخنه ایجاد شود؛ اسلام و ندای مظلومیت و حقانیت آن در همه جا سر داده شود و بالاخره دشمن اسلام، مغلوب شود. و این، شد.» ۱۳۷۱/۴/۱۰ ▪️منبع: گزیده‌ای از سخنان رهبر انقلاب ✏️ واحد فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی #مسابقه_کتابخوانی #امام_حسین #محرم 🆔 @bs_ujsas

به نام خدا 🎗در فضیلت امام حسین(ع) در قرآن🎗 بخش دوم 🌷سوره مبارکه نور، آیه 35🌷 🍃«اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ ۖ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ ۖ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ ۚ نُورٌ عَلَىٰ نُورٍ ۗ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ»🍃 خدا نور آسمان ها و زمین است؛ وصف نورش مانند چراغدانی است که در آن، چراغ پرفروغی است، و آن چراغ در میان قندیل بلورینی است، که آن قندیل بلورین گویی ستاره تابانی است، [و آن چراغ] از [روغن] درخت زیتونی پربرکت که نه شرقی است و نه غربی افروخته می شود، [و] روغن آن [از پاکی و صافی] نزدیک است روشنی بدهد گرچه آتشی به آن نرسیده باشد، نوری است بر فراز نوری؛ خدا هر کس را بخواهد به سوی نور خود هدایت می کند، و خدا برای مردم مثل ها می زند [تا حقایق را بفهمند] و خدا به همه چیز داناست. 🍀آیه فوق، به آیه «نور» معروف است. آیه نور مشتمل بر تمثیلاتی است که با توجه به روایات اهل بیت (ع) مقصود از آن روشن می گردد. ☘️حدیث: امام صادق(ع) عناصر این آیه را این گونه تبیین نموده است:«مشکاةٍ : یعنی فاطمةُ - مِصْبَاحٌ: یعنی الحسنُ - زُجَاجَةٍ: یعنی الحسینُِ - كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ: یعنی فاطمةُ كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ بینَ نساءِ اهل الدنیا - شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ: یعنی ابراهیم - لَا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ: یعنی لا یهودیة ولا نصرانیة - يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ: یعنی یکاد العلم یَنفَجِرُ بها - نُورٌ عَلَىٰ نُورٍ : یعنی امامٌ منها بعد امام - يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشَاءُ : یعنی يَهْدِي اللَّهُ للائمه من یشاء» کافی: ج1ص115ح5. ▪️منبع: کتاب هر روز با قرآن و عترت ✏️ واحد فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی #مسابقه_کتابخوانی #امام_حسین #محرم 🆔 @bs_ujsas

🎗امام حسین ، محور اتحاد مسلمین🎗 🌿 از آنجا که نزاع امام حسین با امویان بر سر کیان دین بود، بنابراین همه دینداران، از اهل‌سنت و شیعه، باید در خیمه آن حضرت جا داشته باشند. عاشورا را به جریانی علیه اهل‌سنت تبدیل کردن، انحراف از عاشوراست و سوء استفاده از آن. زیرا اهل ستی امروز با گذشته بسیار تفاوت دارند و هرگز طرفدار امویان نیستند. حتی دقیق‌تر این است که بگوییم دشمنان امام حسین از اهل‌سنت نبودند ، بلکه در شمار امویان بودند. مضافا اینکه برخی از اصحاب امام حسین، از اهل‌سنت بودند و اعتراضی به سه خلیفه نخست نداشتند. این عده عبارت بودند از زهیر بن قین و حر و کسانی که با عمر بن سعد به جنگ با امام حسین آمده بودند، اما هنگامی که ابن زیاد پیشنهادهای امام را برای جلوگیری از جنگ نپذیرفت، به آن حضرت پیوستند و شهید شدند. از میان آنان هم که شیعه بودند، برخی شيعه علی در برابر معاویه بودند، نه شیعه علی در برابر شیخین. ایشان امام علی را مقدم بر ابوبکر و عمر نمی دانستند، بلکه از آن حضرت در برابر معاویه، که به خونخواهی عثمان برخاسته بود، دفاع می کردند. بنابراین ایشان هم، به اصطلاح دوره های بعد تا امروز، از اهل سنت شمرده می شوند. 📌از آنچه گفتیم، سه نتیجه می خواهم گرفت: 1⃣ اول اینکه نباید شیعه، امام حسین را مصادره کند و در انحصار تشیع بداند. آری، شیعه از مذاهب دیگر به آن حضرت نزدیک‌تر و حسینی‌تر است؛ ولی راه باز است و دیگران نیز می‌توانند، بدو تمسک جویند. شیعه باید آن حضرت را نخست در ذیل نام دین (اسلام)، عرضه بدارد، و سپس در ذیل نام مذهب تشیع. باید اهل سنت را به حسینی بودن و تمسک به سیره امام حسین فراخواند و از همه مسلمانان خواست که این احیاگر اسلام را پاس دارند و از آن خود شمارند و حماسه سرا و عزادارش باشند. اینکه برخی از اهل‌سنت می‌گویند که ما اصولا سنت عزاداری نداریم و در سوگ پیامبر هم عزاداری نمی‌کنیم، نمی‌تواند دستاویز این باشد تا از راه امام حسین فاصله بگیرند. راه آن حضرت، راه پیامبر است. 2⃣ دوم اینکه اهل‌سنت نباید پندار برخی شیعیان را، که امام حسین اختصاص به آنان دارد، جدی بگیرند. همچنین نباید به دستاویز اختلافات میان شیعه و سنی، امام حسین را قربانی اختلافات ساخت. آن حضرت فراتر از این اختلافات مذهبی است؛ از آن رو که اساس و کیان اسلام را نجات داد و با خون خود، اسلام نبوی را از اسلام اموی تفکیک کرد. 3⃣ سوم اینکه امام حسین را می‌توان به عنوان محور اتحاد مسلمانان مطرح کرد. اگر در باره امام علی میان اهل‌سنت و شیعه اختلاف است، در باره امام حسین چنین اختلافی نیست و اهل‌سنت نیز مانند شیعه، قیام او را برای اعتلای دین می‌دانند و دشمنانش را محکوم می‌کنند. به نظر می آید پس از قرآن و پیامبر، امام حسین بزرگترین عامل وحدت بخش مسلمانان است. 🍂 آنچه من می‌گویم، دقیقا برعکس گفتار و رفتار برخی از شیعیان است که با امام حسین و عاشورا صف خود را از صف دیگر مسلمانان متمایز می کنند و آنچه را دستمایه اتحاد است، بهانه جدایی می‌سازند. این گروه از شیعیان، که اندک هم نیستند، با وصله هایی که به عاشورا می زنند، و با عزاداریهای نامشروعی که به نام امام حسین انجام میدهند، هر چه بیشتر موجب تفرقه در میان مسلمانان می شوند. ▪️منبع: کتاب حقیقت عاشورا ✏️ واحد فرهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم قضایی #مسابقه_کتابخوانی #امام_حسین #محرم 🆔 @bs_ujsas