در جشن طلو؏ صبح در باغ وجود، آن گل ڪہ بہ روے صبح خندید تویی! ﻣﻭلانا صبح بخیر

صُبح را با نفسِ ڪًرم "تو♡" آغاز ڪنم این همانیسٺ‌ ڪہ از ڪلِ جهان مےخواهم...

💞 "قلبم را بپذیر" آنقدر "دوستت دارم" را تکرار خواهم‌ کرد که نفس هایم عطرت شعر هایم نقشت حرفهایم طرح اندامت و چشم هایم آینه ای باشد که خویش را در آن بنگری و بگویی من‌ نیز "دوستت دارم"...

. از تمامِ دارایی ها... یکی دو گلدانِ شمعدانی دارم یک جفت ماهیِ سرخ دارم دوچرخه ای یادگارِ پدربزرگ یک مدادِ دندان زده چندتایی شعر... و تا دلت بخواهد دوستت دارم...

بی یاد تو هر جا که نشستم توبه..

رویایی که داری براش میجنگی رو بدست میاری ، کلید اینجاست که قدرت خودت رو باور کنی 🌸🍃