🎥بارورسازی ابرها با استفاده از پهپاد سماوات فرماندهی پهپادی نیروی هوافضا (شاهد ۱۶۱) ✅ @Rajanews_com

Department of Environment Islamic Republic of Iran Intended Nationally Determined Contribution (=INDC) 19 November 2015

📖 Department of Environment Islamic Republic of Iran Intended Nationally Determined Contribution (=INDC) 19 November 2015

On the basis of national capabilities, financial resources available and requirements of the national development program, taking into account GHGs emission scenarios, the Islamic Republic of Iran intends to participate by mitigating its GHGs emission in 2030 by 4% compared to the Business As Usual (BAU) scenario. This level of unconditional emission reduction will be achieved through development of combined cycle power plants, renewable energies and nuclear power, as well as reduction of gas flare emissions, increasing energy efficiency in various consuming sectors, substituting high-carbon fuels with natural gas, strategic planning for utilizing low-carbon fuels, intensifying economic diversification and participation in market-based mechanisms at the national and international levels. Subject to termination and non-existence of unjust sanctions, availability of international resources in the form of financial support and technology transfer, exchange of carbon credits, accessibility of bilateral or multilateral implementation mechanisms, transfer of clean technologies as well as capacity building, the Islamic Republic of Iran has the potential of mitigating additional GHGs emission up to 8% against the BAU scenario (i.e. 12% in total).

Implementation of Nationally Determined Contributions Islamic Republic of Iran Country Report (29/2018) by María Yetano Roche, Cordelia Paetz, Carmen Dienst Wuppertal Institute for Climate, Environment and Energy, Wuppertal In cooperation with: International data and graphs: Hanna Fekete, Lisa Luna NewClimate Institute, Cologne On behalf of the German Environment Agency

Implementation of Nationally Determined Contributions Islamic Republic of Iran Country Report (29/2018) https://www.umweltbundesamt.de/en/publikationen/implementation-of-nationally-determined-5

....The cost of implementation is expected to be around 70 billion USD, split into 17.5 billion USD for the unconditional reduction and 52.5 billion USD for the additional 8%. ... Iran signed the Paris Agreement in April 2016, but has not ratified it. The Agreement was approved by both the Iranian Cabinet of Ministers and the parliament (the Majles) who then sent it to the Guardians Council for consent to ratification. However, at the time of writing, Iran had not deposited its instrument of ratification with the Secretary-General of the United Nations (European Parliament, 2017; UNFCCC, 2017a). There are no clear indications as to when ratification will take place. Iran is a dynamic upper middle income economy and a key emitting country, ranking globally among the first dozen emitters with emissions almost as high as Germany’s (with around 800 MtCO2e, see Table 2). Moreover, Iran’s emissions are steadily increasing, in particular in the energy sector. The business as usual (BAU) scenario of Iran's INDC foresees that energy-related GHG emissions will grow 4.7% each year until 2030, which would result in an increase of GHG emissions from approximately 700 MtCO2e in 2010 to over 1,700 MtCO2e in 2030 (DoE and UNDP, 2014). The INDC’s pledges of between (unconditional) 4% and (conditional) 12% reductions against the BAU appear to be significantly lower than the mitigation potential outlined in alternative scenarios, such as in the “all policies” mitigation scenario in the NC2 and in recent academic literature Overshadowing these is the uncertainty concerning international sanctions, which act as an important barrier to transfer and exchange of technology, capacity building and investments. Paradoxically, the lifting of the sanctions could also lead to increased fossil energy supply, inefficient use and emissions. Iranian policymakers may therefore want to carefully balance growth strategies with the need to limit emissions from heightened energy demand, creating new opportunities for low-energy development. Implementation of Nationally Determined Contributions Islamic Republic of Iran Country Report (29/2018)

🔻افزیش ۲ برابری واردات برق ایران از ترکمنستان مدیرعامل توانیر: 🔹تفاهمنامه جدید بین ایران و ترکمنستان برای افزایش ۲ برابری واردات برق از این کشور شنبه امضا می‌شود. 🔹در حال حاضر بین ۳۵۰ تا ۴۰۰ مگاوات برق از کشور ترکمنستان وارد می‌کنیم که با بهره‌برداری از خط جدید، حجم واردات برق ایران تا ۱۸ ماه آینده ۲ برابر می‌شود. 🔹واردات برق از ترکمنستان برای به تعادل رسیدن تولید و مصرف در شبکه شمال شرق کشور است. ✅ @Rajanews_com

قرارداد نیم میلیارد دلاری راهسازی با ترکمنستان 🔹وزیر راه و شهرسازی: در هفدهمین کمیسیون مشترک اقتصادی ایران و ترکمنستان، قرارداد ساخت راه به ارزش ۵۰۰ میلیون دلار بین شرکت‌های دو کشور به امضا خواهد رسید. @TasnimNews

موافقت ترکمنستان برای افزایش سوآپ گاز با ایران وزیر امور خارجه ترکمنستان: 🔹افزایش مبادلات تجاری با ایران در حال پیگیری است و به ایران پیشنهاد می‌دهیم در منطقه سرخس و اینچه برون ایجاد منطقه اقتصادی مشترک را بررسی کند. 🔹سوآپ گاز بین دو کشور در حال انجام است و ما به دنبال گسترش بیش از پیش چنین همکاری‌هایی با ایران هستیم. 🔹امروز برای افزایش سطح صادرات گاز به ایران با وزیر راه و شهرسازی مذاکره می‌کنیم. tn.ai/2991143 @TasnimNews

تاریخ انتشاريکشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۶ - ۰۸:۵۸ کد مطلب : ۶۰۸۳۷ ماجرای قطع گاز و بدهی ایران به ترکمنستان سناریوی بستن شیر گاز به روی ایران از سوی ترکمنستان از سال ۸۶ آغاز شد.در سال ۸۶ ترکمنستان موفق شد با قطع گاز به روی ایران، از کشور ما ۹ برابر رقم قرارداد باج بگیرد. در سال گذشته شرکت «ترکمن گاز» برخلاف قرارداد، به یک‌باره، صادرات گاز را به ایران متوقف کرد.این شرکت خواستار طلب ۱.۸ میلیارد دلاری از شرکت ملی گاز ایران بابت صادرات در سال های ۱۳۸۶ و۱۳۸۷ شد.تهران ادعای ترکمنستان را قبول ندارد و خواستار ارجاع موضوع به دیوان بین‌المللی داوری است.

سه‌شنبه / ۵ بهمن ۱۳۹۵ / ۱۳:۵۵ حمیدرضا عراقی مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران با اشاره به سابقه قرارداد گازی بین ایران و ترکمنستان توضیح داد: بانی این قرارداد درازمدت مرحوم آیت‌الله هاشمی بود. این قرارداد قرارداد خوبی بود. در آن زمان ترکمنستان به خوبی استقرار پیدا کرده بود و دنبال مشتری برای فروش گاز خود بود. در آن زمان در ترکمنستان قحطی افتاد و آیت‌الله هاشمی دستور دادند به آنها آرد ارسال کنیم. به همین دلیل آنها ایران را دوست و برادر خود می‌دانستند و با این فرض قرارداد گاز را امضا کردیم. مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران ادامه داد: البته در آن زمان هم این بحث‌ها مطرح بود که زمانی که کشور گاز دارد، واردات گاز از کشور دیگر خیانت محسوب می‌شود. در آن سال‌ها برای گازرسانی به مازندران باید از منطقه چالایوک به این استان و به مسافت ۳۰ میلیون مترمکعب گاز وارد می‌کردیم که این یک مسئله هزینه‌دار بود. در حال حاضر هم خط لوله‌ای در تیرماه برای گازرسانی به مازندران راه‌اندازی می‌شود که ۲۰۰ میلیون دلار هزینه دارد و اگر من اطمینان داشتم که ترکمنستان گاز خود را وصل نمی‌کند، هرگز این هزینه را نمی‌کردم. عراقی با اشاره به قطع گاز ترکمنستان در سال ۸۶ گفت: در سال ۸۶ که سرمای شدیدی کشور را فرا گرفت، ترکمنستان ادعا کرد که باید قیمت گاز خود را بالا ببریم در غیر این صورت گاز خود را قطع خواهیم کرد. در آن زمان قیمت را به ۳۵۰ دلار در هر مترمکعب و به عبارت دیگر ۹ برابر قیمت بالا بردند که این موضوع شش ماه ادامه داشت. بعد از آن قیمت فروش گاز ترکمنستان به ایران طبق فرمولی انجام شد.