....The cost of implementation is expected to be around 70 billion USD, split into 17.5 billion USD for the unconditional reduction and 52.5 billion USD for the additional 8%. ... Iran signed the Paris Agreement in April 2016, but has not ratified it. The Agreement was approved by both the Iranian Cabinet of Ministers and the parliament (the Majles) who then sent it to the Guardians Council for consent to ratification. However, at the time of writing, Iran had not deposited its instrument of ratification with the Secretary-General of the United Nations (European Parliament, 2017; UNFCCC, 2017a). There are no clear indications as to when ratification will take place. Iran is a dynamic upper middle income economy and a key emitting country, ranking globally among the first dozen emitters with emissions almost as high as Germany’s (with around 800 MtCO2e, see Table 2). Moreover, Iran’s emissions are steadily increasing, in particular in the energy sector. The business as usual (BAU) scenario of Iran's INDC foresees that energy-related GHG emissions will grow 4.7% each year until 2030, which would result in an increase of GHG emissions from approximately 700 MtCO2e in 2010 to over 1,700 MtCO2e in 2030 (DoE and UNDP, 2014). The INDC’s pledges of between (unconditional) 4% and (conditional) 12% reductions against the BAU appear to be significantly lower than the mitigation potential outlined in alternative scenarios, such as in the “all policies” mitigation scenario in the NC2 and in recent academic literature Overshadowing these is the uncertainty concerning international sanctions, which act as an important barrier to transfer and exchange of technology, capacity building and investments. Paradoxically, the lifting of the sanctions could also lead to increased fossil energy supply, inefficient use and emissions. Iranian policymakers may therefore want to carefully balance growth strategies with the need to limit emissions from heightened energy demand, creating new opportunities for low-energy development. Implementation of Nationally Determined Contributions Islamic Republic of Iran Country Report (29/2018)

🔻افزیش ۲ برابری واردات برق ایران از ترکمنستان مدیرعامل توانیر: 🔹تفاهمنامه جدید بین ایران و ترکمنستان برای افزایش ۲ برابری واردات برق از این کشور شنبه امضا می‌شود. 🔹در حال حاضر بین ۳۵۰ تا ۴۰۰ مگاوات برق از کشور ترکمنستان وارد می‌کنیم که با بهره‌برداری از خط جدید، حجم واردات برق ایران تا ۱۸ ماه آینده ۲ برابر می‌شود. 🔹واردات برق از ترکمنستان برای به تعادل رسیدن تولید و مصرف در شبکه شمال شرق کشور است. ✅ @Rajanews_com

قرارداد نیم میلیارد دلاری راهسازی با ترکمنستان 🔹وزیر راه و شهرسازی: در هفدهمین کمیسیون مشترک اقتصادی ایران و ترکمنستان، قرارداد ساخت راه به ارزش ۵۰۰ میلیون دلار بین شرکت‌های دو کشور به امضا خواهد رسید. @TasnimNews

موافقت ترکمنستان برای افزایش سوآپ گاز با ایران وزیر امور خارجه ترکمنستان: 🔹افزایش مبادلات تجاری با ایران در حال پیگیری است و به ایران پیشنهاد می‌دهیم در منطقه سرخس و اینچه برون ایجاد منطقه اقتصادی مشترک را بررسی کند. 🔹سوآپ گاز بین دو کشور در حال انجام است و ما به دنبال گسترش بیش از پیش چنین همکاری‌هایی با ایران هستیم. 🔹امروز برای افزایش سطح صادرات گاز به ایران با وزیر راه و شهرسازی مذاکره می‌کنیم. tn.ai/2991143 @TasnimNews

تاریخ انتشاريکشنبه ۷ خرداد ۱۳۹۶ - ۰۸:۵۸ کد مطلب : ۶۰۸۳۷ ماجرای قطع گاز و بدهی ایران به ترکمنستان سناریوی بستن شیر گاز به روی ایران از سوی ترکمنستان از سال ۸۶ آغاز شد.در سال ۸۶ ترکمنستان موفق شد با قطع گاز به روی ایران، از کشور ما ۹ برابر رقم قرارداد باج بگیرد. در سال گذشته شرکت «ترکمن گاز» برخلاف قرارداد، به یک‌باره، صادرات گاز را به ایران متوقف کرد.این شرکت خواستار طلب ۱.۸ میلیارد دلاری از شرکت ملی گاز ایران بابت صادرات در سال های ۱۳۸۶ و۱۳۸۷ شد.تهران ادعای ترکمنستان را قبول ندارد و خواستار ارجاع موضوع به دیوان بین‌المللی داوری است.

سه‌شنبه / ۵ بهمن ۱۳۹۵ / ۱۳:۵۵ حمیدرضا عراقی مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران با اشاره به سابقه قرارداد گازی بین ایران و ترکمنستان توضیح داد: بانی این قرارداد درازمدت مرحوم آیت‌الله هاشمی بود. این قرارداد قرارداد خوبی بود. در آن زمان ترکمنستان به خوبی استقرار پیدا کرده بود و دنبال مشتری برای فروش گاز خود بود. در آن زمان در ترکمنستان قحطی افتاد و آیت‌الله هاشمی دستور دادند به آنها آرد ارسال کنیم. به همین دلیل آنها ایران را دوست و برادر خود می‌دانستند و با این فرض قرارداد گاز را امضا کردیم. مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران ادامه داد: البته در آن زمان هم این بحث‌ها مطرح بود که زمانی که کشور گاز دارد، واردات گاز از کشور دیگر خیانت محسوب می‌شود. در آن سال‌ها برای گازرسانی به مازندران باید از منطقه چالایوک به این استان و به مسافت ۳۰ میلیون مترمکعب گاز وارد می‌کردیم که این یک مسئله هزینه‌دار بود. در حال حاضر هم خط لوله‌ای در تیرماه برای گازرسانی به مازندران راه‌اندازی می‌شود که ۲۰۰ میلیون دلار هزینه دارد و اگر من اطمینان داشتم که ترکمنستان گاز خود را وصل نمی‌کند، هرگز این هزینه را نمی‌کردم. عراقی با اشاره به قطع گاز ترکمنستان در سال ۸۶ گفت: در سال ۸۶ که سرمای شدیدی کشور را فرا گرفت، ترکمنستان ادعا کرد که باید قیمت گاز خود را بالا ببریم در غیر این صورت گاز خود را قطع خواهیم کرد. در آن زمان قیمت را به ۳۵۰ دلار در هر مترمکعب و به عبارت دیگر ۹ برابر قیمت بالا بردند که این موضوع شش ماه ادامه داشت. بعد از آن قیمت فروش گاز ترکمنستان به ایران طبق فرمولی انجام شد.

سه‌شنبه / ۵ بهمن ۱۳۹۵ / ۱۳:۵۵ معاون وزیر نفت خبر داد قطع گاز ترکمنستان وارد مرحله داوری بین‌المللی شد مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران با اشاره به قطع واردات گاز ترکمنستان به ایران، اظهار کرد: قطع گاز جزو بندهای قرارداد نبوده است و داوری بین‌المللی در مورد این موضوع آغاز شده است. با این حال چنانچه ترکمنستان حاضر به مذاکره شود، کار به داوری بین‌المللی نخواهد کشید. به گزارش ایسنا، حمیدرضا عراقی در نشست خبری که صبح امروز در شرکت ملی گاز برگزار شد، با اشاره به قطع واردات گاز از ترکمنستان اظهار کرد: مسئله قطع واردات گاز از ترکمنستان بیش از اندازه حساس شده بود. در حالی که این موضوع تا این حد مهم و مشکل‌ساز نبود. شرکت ملی گاز در این مورد به طور کلی دو اطلاعیه منتشر کرد و در این دو اطلاعیه همه حرف‌هایی که باید می‌گفت را زد. وی با اشاره به سابقه قرارداد گازی بین ایران و ترکمنستان توضیح داد: بانی این قرارداد درازمدت مرحوم آیت‌الله هاشمی بود. این قرارداد قرارداد خوبی بود. در آن زمان ترکمنستان به خوبی استقرار پیدا کرده بود و دنبال مشتری برای فروش گاز خود بود. در آن زمان در ترکمنستان قحطی افتاد و آیت‌الله هاشمی دستور دادند به آنها آرد ارسال کنیم. به همین دلیل آنها ایران را دوست و برادر خود می‌دانستند و با این فرض قرارداد گاز را امضا کردیم. مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران ادامه داد: البته در آن زمان هم این بحث‌ها مطرح بود که زمانی که کشور گاز دارد، واردات گاز از کشور دیگر خیانت محسوب می‌شود. در آن سال‌ها برای گازرسانی به مازندران باید از منطقه چالایوک به این استان و به مسافت ۳۰ میلیون مترمکعب گاز وارد می‌کردیم که این یک مسئله هزینه‌دار بود. در حال حاضر هم خط لوله‌ای در تیرماه برای گازرسانی به مازندران راه‌اندازی می‌شود که ۲۰۰ میلیون دلار هزینه دارد و اگر من اطمینان داشتم که ترکمنستان گاز خود را وصل نمی‌کند، هرگز این هزینه را نمی‌کردم. عراقی با اشاره به قطع گاز ترکمنستان در سال ۸۶ گفت: در سال ۸۶ که سرمای شدیدی کشور را فرا گرفت، ترکمنستان ادعا کرد که باید قیمت گاز خود را بالا ببریم در غیر این صورت گاز خود را قطع خواهیم کرد. در آن زمان قیمت را به ۳۵۰ دلار در هر مترمکعب و به عبارت دیگر ۹ برابر قیمت بالا بردند که این موضوع شش ماه ادامه داشت. بعد از آن قیمت فروش گاز ترکمنستان به ایران طبق فرمولی انجام شد. وی با تاکید بر اینکه در قرارداد فروش گاز ترکمنستان به ایران بند قطع گاز وجود ندارد، با بیان اینکه هیات ایرانی امسال به چند دلیل ترکمنستان اعزام شد، افزود: در این مدت که ایران در تحریم قرار داشت، شرکت ملی گاز برای پرداخت بدهی از روش‌های مختلفی از جمله طلا یا ارسال پول نقد در چمدان به دوبی و ... استفاده می‌کرد. از آنجایی که گاهی دلال‌ها در این زمینه حضور داشتند، شرکت ملی گاز متوجه شد نمی‌توانند دیگر از طریق دلال‌ها به ترکمنستان پول ارسال کنند و اعلام کرد که به ترکمنستان کالا می‌دهد و چنانچه ترکمنستان قبول کرد، ایران از این طریق بدهی خود را پرداخت می‌کند.

اقتصاد /آب و انرژی ۲۵ شهریور ۱۴۰۰، ۸:۰۴ مهر گزارش می‌دهد؛ روابط گازی ایران ترکمنستان احیاء می شود؟ بر اساس صورت‌های مالی شرکت ملی گاز ایران در سال ۹۷، هزینه این شرکت بابت واردات ۱ میلیارد و ۴۴ میلیون متر مکعب گاز از ترکمنستان در سال ۹۷، ۱۲۹ میلیون دلار بوده است. در نتیجه، قیمت هر متر مکعب گاز وارداتی از ترکمنستان در سال مذکور، ۱۲.۳ سنت بوده است. این در حالی است که قیمت گاز صادراتی ایران در همان سال به عراق و ترکیه، به ترتیب ۲۶.۹ سنت و ۲۶.۹ سنت بوده است. بر اساس قرارداد ۲۵ ساله‌ای که در سال ۱۹۹۷ میلادی میان ایران و ترکمنستان امضا شده است این کشور باید سالانه بین ۸ تا ۱۰ میلیارد مترمکعب گاز به ایران صادر می‌کرد و ایران هم باید پول واردات را به‌حساب شرکت ترکمن گاز واریز می‌کرد. لازم به ذکر است ایران و ترکمنستان دو خط لوله به مجموع ظرفیت انتقال روزانه حداکثر ۷۰ میلیون متر مکعب دارند. این قرارداد در سخت‌ترین تحریم‌ها هم ادامه داشت و به طور مثال در اوایل دهه نود که تحریم‌های ایران شدت گرفت این کشور به قیمت تبادل مستقیم طلا هم که شده مبادلات گازی خودش را استمرار بخشید. به گفته رستم قاسمی، وزیر نفت دولت دهم، جواد اوجی که در آن زمان مسئولیت شرکت ملی گاز را بر عهده داشت مأموریت ویژه دور زدن تحریم‌ها بوسیله تحویل طلاها و استمرار این روابط را بر عهده داشت. با این وجود در سال ۹۵ به دلیل یک نزاع بدون توجیه میان وزارت نفت زنگنه و ترکمن‌ها بر سر تسویه حساب‌های مالی اختلافات دو کشور بالا گرفت و با وجود سفر حمیدرضا عراقی، مدیر عامل وقت شرکت گاز، واردات گاز از ترکمنستان متوقف شد. ماجرا به اینجا ختم نشد و طرف ترکمن با شکایت از ایران در دادگاه ICC سوئیس خواستار تسویه حساب‌های پیشین به همراه دیرکرد آنها شد که این دادگاه هم با صدور رأیی مبنی بر جریمه ۲ میلیارد دلاری کشور به ضرر ایران تمام شد. همچنین ضررهای پنهان این قطع روابط گازی برای ایران، مخصوصاً در بخش صنعتی محاسبه نشده است ولی موجب نارضایتی تولیدکنندگان مناطق شمالی شد. سال گذشته دبیرکل انجمن صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی ایران در گفتگو با مهر با اشاره به اینکه چرا هیچکس پاسخگوی این ضرر پنهان و عدم‌النفع ایران از خط لوله با ظرفیت انتقال ٣٥ میلیون مترمکعب گاز نیست، گفت: قطع واردات کامل و نهایی گاز ترکمنستان در زمستان ٩٥ آسیب اندکی به بخش خانگی زد، ولی به دلیل کاهش سوخت‌رسانی موجب ایجاد خساراتی به نیروگاه‌ها و پتروشیمی‌ها شد. هر چند زنگنه و مدیران وقت گازی و معاونان حقوقی وی هیچگاه توضیح نداند که چرا با ایجاد یک نزاع بدون توجیه با یکی از باسابقه‌ترین شرکای گازی کشور موجب خسارت سنگین مالی و همچنین ایجاد مشکل در گازرسانی به مناطق شمالی شدند ولی ظاهراً وزارت نفت دولت سیزدهم با توجه به مشکل تأمین سوخت به خصوص برای مناطق شمالی یکی از راهبردهای اصلی خود را احیای روابط گازی با این کشور می‌داند. با این حال باید توجه داشت شرایط دو کشور پس از گذشت حدود ده سال تفاوت‌های بسیاری کرده است. از طرفی ترکمنستان با پیشرفت خط لوله تاپی بازار گاز طبیعی خودش را از افغانستان تا هند و پاکستان توسعه داده است و از طرفی نیاز جدی ایران در تأمین سوخت گاز مناطق شمالی، به خصوص در فصل زمستان قدرت چانه‌زنی ایران کم کرده است. با توجه به سابقه آشنا و مثبت جواد اوجی در روابط با کشور ترکمنستان، باید دید آیا می‌تواند قرارداد دیرینه دو کشور را، که سالهای پایانی‌اش را می‌گذراند، در قالب یک رابطه برد- برد احیا کند یا خیر.

نامه بی‌نظیر سیدجمال به میرزای شیرازی، که به تحریم تنباکو انجامید ۰۳ تير ۱۳۹۶ - ۱۵:۱۹ بانک؛می‌دانی بانک چیست؟ بانک عبارت از این است که زمام ملت را یک جا به دست دشمنان اسلام داده و مسلمانان را بنده آنها نموده و سلطنت و آقایی کفار را بر آنها بپذیرند؛ آنوقت این خائن احمق برای اینکه ملت را راضی کند، دلیل پوچی برای کردار زشت خود اقامه کرد. https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/04/03/1445592/

محدث، میرهاشم. چند امتیازنامه عصر قاجار. تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، 1380.

📖 محدث، میرهاشم. چند امتیازنامه عصر قاجار. تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، 1380

Imperial Bank of Persia, 1 toman, Abadan, 17 August 1926, serial number A/X 008023, black, pink and green, Shah Muzzafar-al-Din at top left, value low left and right and at each corner, oval handstamp low centre, handstamp 'PAYABLE AT ABADAN ONLY' in centre low margin, two printed signatures low centre, reverse pink and green, value at centre and at each corner, serial number at each corner(Pick 11), slightly trimmed with some stains and tears, in PCGS holder 10, very good, rare.