بسم الله الرحمن الرحیم ✍ رامین فرهادی ازدواج آسان / شماره 5 پایان سال 94 برای انجام ماموریت جعفرطیار به سوریه اعزام شدم. بجز جنگُ دفاعِ از حریم ولایت، در زمان های استراحت، صحبت های مختلفی با دوستان صورت می گرفت. مثلا بحث های سیاسی، اعتقادی و یا همان موضوع ازدواج که در ابتدای عرایضم عنوان کردم. بعد از اینکه از سوریه برگشتم با توجه به حرف های دوستان دوباره از مادر جان خواستم تا برایم پا پیش گذاشتهُ اقدام کند. 4 ماهی از برگشتمان می گذشت که یکی از رزمنده ها تماس گرفتُ گفت: هنوز قصد ازدواج داری؟ گفتم آنطوری که شما دهان مرا آب انداختید من همیشه قصد ازدواج دارم. گفت یکی از دوستانِ همسرم در شرایط ازدواج هستُ اگر نظرِ مثبت داری بگو تا هماهنگی های لازم را انجام دهم. راستش خوشبین نبودم. می‌گفتم این مورد هم مثل بقیه. تَهَش به جواب نه می‌رسیمُ همه چیز تمام می‌شود. رفیق جان، مقدمات کار را انجام دادُ گفت: من دیگر دخالتی نمی کنم. خوتان ببریدُ بدوزید. با اینکه در این زمانه از تاریخ زندگی می‌کردیم، ولی به شدت به بعضی از سنت ها علاقه و تعصب داشتم. دوس نداشتم مثل برخی از دختر و پسرهای امروزی باب رفاقتی ایجاد کنمُ بعد از کلی برو بیاهای قایمکی به نتیجه برسم. همان ابتدا از مادرم اجازه گرفتم که رخصت می‌دهید با فلان خانم که به من معرفی شده حرف بزنم و ببینمشان؟ حضرت مادر موافق بودند و مادر دخترخانم هم شرایط را پذیرفتن. اولین قرار عاشقی! بعداز ظهر یک روز گرم تابستانی بود. یادم هست میلاد خانم حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) و روز دختر بود. سر مزار شهید ابراهیم هادی قرار گذاشته بودیم. عروس خانم با خواهرشان تشریف آوردنُ من هم با رفیق شفیقم. وقتی ایشان را دیدم از فرط خجالت صورتشان قرمز شده بودُ روی پایشان به زور ایستاده بودند. من هم کمی خجالت چاشنی کارم کردمُ بعد از سلام و احوال پرسی از ایشان خواستم تا اگر صلاح می دانند داخل ماشین بنشینیمُ کمی حرف بزنیم. رسیدیم داخل ماشین. حوالی قطعه 26. سر صحبت باز شدُ هر چه نیاز بود گفتیمُ شنیدیم. توافق اولیه انجام شدُ مقرر شد با خانواده ها مطرح کنیم تا در صورت رضایت قرارُ مدارهای بعدی را بچینیم. برگشتم خانه. اما اینبار حسُ حال دیگری داشتم. خوشحالُ سر از پا نمی شناختم. منتظر نماندم تا مادرجان بپرسد که چه شدُ چه کردید. نشستم کنارش و همه چیز را مو به مو توضیح دادم. مادرم می‌گفت خب موردهای قبلی هم به نظر خوب بودنُ با وقار. چه شده که این یکی سر ذوقت آورده؟؟ گفتم ببین مادرجان دختر خانم هایی که قبلا برای امر خیر مزاحمشان شدیم خیلی خوب بودند. اما این بنده خدا از نظر من ایده آلُ بساز تر است. گفت چون می‌دانم رضای خدا را در انتخابت در نظر می‌گیری پس یقین دارم به حرف‌ها و خودت! بگو چه زمانی قدم اول را برداریم. پیامی خدمت ایشان دادمُ گفتم منُ خانواده درباره ازدواج با شما نظر مثبت داریم. شما هم فکرهایتان را بکنیدُ به من خبر بدهید. #ادامه_دارد ... #ازدواج_آسان #بهشت_زهرا_س #قطعه۲۶ #اولین_قرار_عاشقی #رامین_فرهادی @seraj_khabari

بسم الله الرحمن الرحیم ✍رامین فرهادی ازدواج آسان / شماره 6 حدود بیست روزی از آن دیدار عاشقانه در بهشت زهرا (سلام الله علیها) می‌گذشت. همه اش با خودم فکر می‌کردم چه شده که در این مدت خبری از ایشان نیست. گفتم بگذار سری به فضای مجازی بزنم تا شاید در تلگرامُ اینیستاگرام‌شان خبری باشد. تا وارد صفحه ایشان شدم دیدم عکس پروفایل ایشان به رنگ مشکی درآمده. نگران شده بودم اما چاره ای نبود. من حتی شماره ای از ایشان نداشتم تا تماس بگریم. فقط توسط یک آیدی گاهی در ارتباط بودیم. پیامی به ایشان دادم که بلا به دور است، چیزی شده؟؟ بعد از چند ساعت جوابی دادند که بسیار جا خوردم. پدرشان به رحمت خدا رفته بودُ داغدار شده بودند. واقعا چند روزی ناراحت بودم. نه از اینکه شاید این اتفاق حالا حالا ها مانع ازدواجمان شود. نه!! فقط اینکه لحظاتی خودم را جای ایشان می گذاشتمُ می دیدم که چقدر سخت است پدر یا مادر نداشتن. چند روز بعد، این موضوع را به مادرم گفتم. ایشان گفت کاش زودتر می‌دانستیمُ برای عرض تسلیت خدمتشان می رسیدیم. مدتی بعد پیامی دادمُ ساعت و محل مراسم اربعین پدر مرحومشان را پرسیدم. همراه بابا و مامان رفتیمُ خودمان را در غمشان شریک کردیم. درست فردای آن روز مادرم گفت یک روز را با خانواده دختر خانم هماهنگ کنیمُ برویم منزلشان برای تسلیت گویی مجدد. پرسیدم فقط تسلیت گویی مجدد یا اینکه ... مادرم گفت تو کاری به این کارها نداشته باش. گفتم مادرم تازه چهل روز است که عزادار پدرشان هستند و الآن ماه محرم است. گفت ببین پسرجان از شب عاشورایی که شب عقد حضرت قاسم بن الحسن(علیه السلام) بود بالاتر داریم؟؟ گفتم نه. گفت پس بشین سرجایت و در کار بزرگترها دخالت نکن. من می‌دانم چه کار باید بکنم. سمعا و طاعتا گفتمُ قراری را هماهنگ کردم. روز مقرر منُ مادرجان رفتیم منزلشان. خانم ها چند دقیقهِ ابتدایی سرگرم تسلیت گوییُ همدردی بودن. بعدش مادرم به مادر دختر خانم گفت: فاطمه خانم می دانم عزادار هستیدُ فعلا شرایط برگزاری مراسمات شادی را ندارید. اما قرار بود قبل از فوت امیرخان خدمت شما برسیم که اجل مهلت نداد. الآنم تا چهلم ایشان و به احترام شما صبر کردیم که مبادا بی احترامی ای صورت بگیرد. اما این دختر و پسر ما ظاهرا همدیگرا می‌خواهندُ معصیت دارد که بخواهیم بخاطر سنت های غلط مانع ازدواجشان شویم. بعد مادرم شروع کرد به گفتن ثواب و فایده ازدواج. جوری که خانواده عروس خانم هم مخالفتی نداشتنُ گفتند ریشُ قیچی دست خودتان. مادرم این نکته را هم ذکر کرد که الحمدلله هر دو خانواده دنبال لهو و لعب نیستند. با اینکه ایام محرم است اما اگر موافق هستید همین پنج شنبه برای خواستگاری خدمت برسیم. خانواده عروس کاملا جا خورده و به اصلاح آچمز شده بودند. اتفاق خوبی که در این ازدواج رخ می داد، این بود که خانواده ها بر خلاف اکثریت جامعه، بیشتر تابع شرع بودند تا عرف. چون خیلی ها از ترس آبرو و حرف مردم تا سال متوفی پیراهن رنگی هم نمی پوشند. چه برسد به مراسم خواستگاریُ محرمیت. یادم هست شب ششم محرم که رفته بودم روضه حضرت قاسم بن الحسن (علیه السلام) خیلی از آقا مدد خواستم. همه اش می گفتم آقا جان من از ازدواج می ترسمُ فقط به اعتبار شماست که برای ازدواجم تلاش می‌کنم. کسی را برای من در نظر بگیرید که عروس خودتان باشد. من عروس امام حسنی می خواهم. کسی که اولویت اول و آخرش کنیزی اهل بیت(ع) باشدُ بس. پنج شنبه رسیدُ باید چیتان پیتان می کردیم برای خواستگاری. همیشه در ماه های محرم و صفر به لطف مادر سادات مشکی پوش بودم. خانواده منتظر این بودند ببینند برای مراسم خواستگاری چه می پوشمُ چه می کنم. از صبح دل توی دلم نبود. لباس هایم را اطو کردمُ رفتم برای سفارش گل. موقع رفتن وقتی پیراهن مشکی را پوشیدم انگار مادرم جان تازه ای گرفت. شاید فکر می کرد می خواهم برای مراسمم مشکی را از تن به در کنم. اما نه. من خودم را ریزه خوار سفره اهل بیت (علیه السلام) می دانستم. #ادامه_دارد ... #ازدواج_آسان #ماه_محرم #رامین_فرهادی @seraj_khabari

بسم الله الرحمن الرحیم ✍ رامین فرهادی ازدواج آسان / شماره ۷ رسیدیم منزل عروس خانم. وارد حیاط خانه که شدیم همه چیز دست به دست هم داده بود تا حال مرا خوب کند. حوضِ پر از آبُ درختانِ قد کشیده. قبل از آمدنمان حیاط را آب پاشیده بودنُ بوی گل نرگس فضا را عطراگین کرده بود. پس از حضورُ گَپُ گفت های معمول، مادرم شروع کردُ سریعا رفت سر اصل مطلب. حضرت پدر برای اینکه جای خالی پدر عروس خانم دیده نشود زیاد صحبت نمی کردُ فقط حضورشان برای من آرامش دهنده بود. مادرم گفت من از مالُ منال پسرم حرفی نمی زنم. نمی گویم فلان مدرک را داردُ فلان ماشین را. فقط می توان بگویم من از او راضی هستم. آنقدری هم به او اعتماد دارم که فکر می کنم بتواند یک زندگی را بچرخاند. قبل از اینکه مادر عروس خانم بخواهند از من بپرسند کار تو چیستُ درآمدت چقدر است گفتند آقا رامین؛ همین که مادر شما با اعتماد بالا می گوید از شما راضیست برای ما هم کافیست. ان شاالله مبارک باشدُ به پای هم پیر بشوید. ما خودمان هم مانده بودیم که چرا آنقدر زود! مادرم گفت فاطمه خانم حالا هر چه از خود آقا داماد می خواهید بپرسیدُ جواب بگیرید. فاطمه خانم هم گفت نه. خیلی ها برای خواستگاری آمدند. اینکه شما همراه خودتان اعتماد آورده اید برایمان کافیست. در ضمن پسری که مادرش از او راضی باشد می تواند برای همسرش هم خوب باشد. بعد از آن، چند دقیقه ای با عروس خانم حرف زدیمُ قرار صیغه محرمیت هم توسط خانواده ها مشخص شد. عروس خانم شروطی داشتندُ قبل از اینکه من حرفی بزنم شروع کردند به صحبت! محوریت حرف های ایشان برایم جالب بود. ببینید آقا رامین سری قبل که تو بهشت زهرا(سلام الله علیها) با هم صحبت کردیم فرمودید 14 سکه! اما من چون امام حسنی ام، دوست دارم مهر من به تعداد حروف ابجد ایشان باشد. یعنی 118 سکه. گفتم اینکه امام حسنی هستید برای من مایه ی مباهات است. اما 118 سکه را قبول نمی کنم! سوال کردند خب برای چه قبول نمی کنید؟ لطفا بنده را قانع کنید. نمی خواستم بروم روی منبر. چون اگر این اتفاق می افتاد حالا حالا ها پایین نمی آمدم. خیلی کوتاه عرض کردم سرکار خانم شما اگر در حساب بانکی تان 10 میلیون پول داشته باشید این اجازه را به خودتان می دهید که به مبلغ 50 میلیون تومان چک بکشید؟؟ ایشان گفت مسلما نه! گفتم اگر 20 هزارتومان پول داشته باشید تشریف می برید یک رستوران خیلی خوب و لاکچری که قیمت غذاهایش سر به فلک می کشد غذا بخورید؟ گفتند نه! گفتم مهریه عندالمطالبه استُ شما میتوانی از فردای روز عقد سکه ها را طلب کنیدُ من هم موظف هستم برای پرداختش. وقتی آنهمه پول ندارم، چطور 118 سکه که حدودا 130 میلیون تومان می شود را مهر شما کنم؟ فکر می کردم شاید دلایلم را قبول نکنند. اما خوشبختانه با روی گشاده پذیرفتند. می‌گفتند چون حرفتان صادقانه و منطقیست به دلم نشستُ قبولش می کنم. این خیلی خوب است که برای دلخوشی من تعهد الکی نمی دهیدُ اندازه داشته هایتان قدم بر می دارید. بعد که دیدم نظرشان مثبت است گفتم حالا شما اوامرتان را بفرمایید. گفتید چند شرط دارید! درست است؟ گفتند بله و شروع کردن به بیان شروط. آقا رامین نه من، نه خانواده من، اهل عروسی نیستیم. بی خبر از مرادشان گفتم بله خب! ما هم اهل جشن هایی که اجینِ با گناه هستند نیستیم. گفتند نه منظور من چیز دیگریست! #ادامه_دارد ... #ازدواج_آسان #مهریه‌ی_کم #رامین_فرهادی @Seraj_khabari

بسم الله الرحمن الرحیم ✍ رامین فرهادی ازدواج آسان / شماره 8 آقا رامین نه من و نه خانواده من، اهل عروسی نیستیم. بی‌خبر از مرادشان گفتم بله خب! ما هم اهل جشن‌هایی که عجینِ با گناه هستند، نیستیم. گفت نه! منظور من چیز دیگریست.من دوست دارم یک تاریخی را مشخص کنیم برای شروع زندگی. یک شامی در کنار خانواده‌هایمان باشیمُ بعدش یک سفر زیارتی برویم. وقتی برگشتیم زندگی‌مان را شروع کنیم. بدون هیچ مراسمی. گفتم خانم محترم آخر اینطور که نمی‌شود. بالاخره شما باید لباس عروس بپوشیدُ ماشین گل بزنیم و تالار بگیریمُ خیلی چیزهای دیگر! ایشان گفت من نه میهمانی برای دعوت دارم و نه علاقه ای برای پوشیدن لباس عروس. نه حوصله ای دارم برای نشستن چند ساعته زیر دست آرایشگر و نه میل به حضور در انظار مردم. گفتم این بحث هایی که می فرمایید خوب است. من هم موافقم. اما اگر موافق هستید بعد از محرمیت بیشتر درباره شان حرف بزنیم. قبول کردندُ خدمت خانواده ها رسیدیم. وضع مالی خانواده عروس خوب بود. اما آنقدر ساده و بی آلایش بودند که حد نداشت. نگاهشان به عروسی آنطور نبود که صرفا به دنبال یک جشنی باشندُ در معرض چشمُ هم چشمی های شیطانی قرار بگیرند. فکر می کنم مورد عنایت نگاه پر مِهر مادرسادات قرار گرفته بودند. تا آن زمان فکر می کردم فقط خودم هستم که دنبال اینچنین ازدواجی هستم. زهی خیال باطل. دست بالای دست بسیار بود! مراسم خواستگاری با اعلام زمان محرمیت تمام شد. قرار بود دو سه روز بعد برویم برای آزمایشُ یکسری کارهای این شکلی. نزدیک ایام اربعین بود. به عروس خانم گفتم اگر اجازه تان را بگیرم همسفرمان می شوید؟ پرسیدند کجا؟ گفتم اربعین کربلا! قشنگ می شد ذوق شان را از پشت گوشی حدس زد. گفتند اگر بشود که عالی ست. گفتم پس روزی که برای آزمایش تشریف میاورید، لطفا مدارکتان را هم برای گرفتن پاسپورت همراه داشته باشید. قرار بود ایشان برای اولین بار زائر ارباب شود. و این بیشتر از هر چیز دیگری من را مجاب می کرد تا سعی کنم همسفر بشویم. حال، اینکه این سفر معنوی می توانست اولین سفر دوتایی و عاشقانه ما هم باشد. همه چیز طبق روال جلو می رفت. رفتیم آزمایشُ برای گرفتن پاسپورت هم اقدام شد. دقیقا در روزی که برای خواندن صیغه محرمیت مشخص کرده بودیم پاسپورت آمدُ توانستیم هماهنگی های سفر را انجام بدهیم. بعد از ظهر همان روز قرار بود با خانواده ها برویم حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(علیه السلام) و صیغه محرمیتی خوانده شود. سر از پا نمی شناختم. 6 آبان 1395/ مصادف با 27 محرم الحرام. نه مکانی را هماهنگ کرده بودیم برای عقد و نه عاقدی در کار بود. همینطور که داشتیم زیارت می کردیم یک روحانی از سلاله پاک حضرت زهرا (سلام الله علیها) هم در حال زیارت بود. برادرم گفت حاج آقا دوست دارید بیشتر ثواب کنید؟ حاج آقا مانده بود چه جوابی بدهد. گفت درخدمتم ! برادرم گفت: از شما می خواهیم یک صیغه محرمیت بین عروسُ داماد ما بخوانی. امکانش هست؟ حاج آقا هم خوشحال شدُ قبول زحمت کرد. حالا مانده بودیم کجا خطبه خوانده شود. در همان حال یکی از خادمان که در آن حوالی بود گفت تشریف ببرید و در اتاق خدام بنشینیدُ عقد را جاری کنید. برای خیلی از مردم، حتی خدام حرم هم عجیبُ غریب بود. این سطح از سادگی در مراسمات منتهی به ازدواج. الحمدلله رفتیم و مراسم ساده ما برگزار شد. حالا دیگر متاهل و محرم شده بودیم. برای اولین بار توانستیم کنار هم بنشینیمُ دور از چشم ها صحبت کنیم. چقدر می چسبید . دوست نداشتم زمان بگذرد. دست در دست حاج خانم از این حیاط به آن حیاط می رفتیم. نزدیک غروب بود. رفتیم کنار خانوادهُ مهیا شدیم برای نمازُ بعد از آن راهی خانه شدیم. بعد از چند روز قرار بود راهی کربلا شویم. ازدواجم را به صورت رسمی اعلام نکرده بودم. خیلی از رفقا و آشنایان از چیزی خبر نداشتند. اتوبوس آمدُ همه با خانوادهایشان پای اتوبوس بودند. همه با تعجب می آمدنُ سوال می کردن؟ برادر رامین ازدواج کردی؟ در جواب لبخندی می زدمُ تایید می کردم. تبریکات فراوانی دریافت کردمُ راهی سفر شدیم. از کربلا و خوبی هایش حرفی نزنم بهتر است. گفته ها و شیرینی هایش در این مجال نمی گنجد. همین که در کربلا باشیُ اربعین باشد یعنی خوشی و صفا! حال اینکه اگر این سفر، اولین سفر دو نفری ات باشد، می شود اهلا من العسل! ایام گذشتُ حوالی آخر ماه صفر از کربلا برگشتیم. #ادامه_دارد ... #محرمیت #ازدواج_آسان #اربعین #رامین_فرهادی @seraj_khabari

بسم الله الرحمن الرحیم ✍رامین فرهادی ازدواج آسان / شماره 9 مادرِ همسرم برای اینکه از زیارت آمده بودیم میهمانی ای تدارک دیده بود. در آن میهمانی بجز زیارت قبولیُ این حرف ها، از زمانُ مکانِ برگزاری عقد هم صحبت ها شد. هر دو خانواده موافق این بودند که زمان و محل عقد با نظر نهایی عروسُ داماد مشخص شود. می‌گفتند مراسم، مراسمِ شماست و خودتان محل عقد و روزش را انتخاب کنید. پیشنهاد من این بود که مراسم عقد در روز فرخنده ای مثل سالروز به امامت رسیدن حضرت صاحب الامر و الزمان (عجل الله) باشد. الحمدلله نهم ربیع الاول روز فرخنده ای بودُ همه موافق این بودند که مراسم در آن روز برگزار شود. قرار شد بعد از پایانِ ماه صفر برای رزور سالن عقد و خرید‌‌های متعارف اقدام کنیم. چون میهمانان حاضر در مراسم فقط خانواده هامان بودند راحت بودیمُ دغدغه ای نداشتیم. معمولا در این مراسمات خانواده ها بعضی از کارها را برای دلخوشی خودشان انجام داده و برخی کارها را برای اینکه از قافله چشم و هم چشمی عقب نماند انجام می‌دهند. مثلا دوستی به من می گفت حتما کیک چند طبقه و شیرنی و چند نوع میوه بگیر. اگر نگیری زشت استُ فامیل هایت حرف در می آورند. خب این نوع کارها برای آدم، دغدغه درست می کندُ استرس زاست. سعی می‌کردیم نه به دنبال تشریفات باشیمُ نه به دنبال بریزُ بپاش. وقتی قرار شد برای خرید عقد برویم به همسرم گفتم حالا که قرار است عروسی نگیریم اجازه بدهید مخارج عقد را من به عهده بگیرم. ایشان و خانواده شان نمی پذیرفتند و من با اصرار زیاد توانستم این کار را بکنم. با اینکه قبل از شروع خریدها به همسرم گفتم از خرید هیچ چیز دریغ نکند اما کاملا برعکس شده بودُ چند نکته برایم قابل توجه و عجیب بود. اولا اینکه خانواده ها گفتند خودتان برای خرید بروید و برای چهار قلم جنس نیاز به لشکر کشی نیست. مثلا وقتی ما وارد بعضی فروشگاه ها می شدیم، متوجه این موضوع می شدند که عروس و داماد هستیم. فروشنده ها با تعجب می پرسیدند فقط دو نفر برای خرید آمده اید؟ ماهم می گفتیم بله! با تعجبُ حیرت می گفتند برای اولین بار است که می بینیم عروس و داماد به تنهایی برای خرید آمده اند. معمولا خانواده ها همراه عروس و داماد می آیندُ دلخوری ایجاد می کنند. و مورد بعدی هم این بود که همسرم شاید یک چهارم لوازم های متعارف را خرید. آخر سر از ایشان سوال کردم شما نیاز به کفشُ چادرُ لباس برای مراسم عقد نداری؟ گفت: کفش خوب از قبل دارمُ چادر هم همینطور. برای یک مراسم خودمانی هم نیاز نیست بروم و لباس گران قیمتی تهیه کنم. گفتم خب چه می خواهی بپوشی؟ گفت یک مانتو سفید رنگ دیده ام به قیمت 30 هزار تومان. اگر زحمت نیست همان را برایم بخر! شاید باورش سخت باشد اما کل هزینه مراسم عقد ما اعم از سالن،عاقد، میوه، کیک، شیرینی، گل، لباس و حلقه های ازدواجمان کمتر از 2 میلیون تومان شد. مراسمی خداپسندانه و شاد. روزی که فراموش شدنی نبود. بعد از آن قرار شد برویم برای من کت و شلوار بگیریم. همسرم کارت عابر بانکش را به من دادُ گفت زحمت حساب کردنش با شما. من هم گفتم از قبل لباس های شیک و مجلس دارم. انصافا اگر بخواهم دوباره لباس بگیرم، می شود اسراف. به این ترتیب عدم اسراف در خرید ها توسط همسرم روی من هم تاثیر گذاشته بود. چند روزی گذشتُ روز موعود فرا رسید. با همسرم توافق کرده بودیم که به جای استفاده از حلقه، انگشتر نگین دار سفارش بدهیمُ روی آن ذکر امام حسنی ام حک شده باشد. قرار بود انگشتر ها را در شهر قم بسازندُ برایمان بفرستند. اما تا ظهر خبری از انگشترها نبود. استرس این را داشتم که نکند انگشترها به مراسم عقد نرسد. حدود ساعت 16 بود که همسرم تماس گرفتُ گفت پیک موتوری انگشترها را آورده اما علی الظاهر اشتباه شده. گفتم یعنی چه . گفت وقتی بسته را باز کردیم دیدم که بجای حلقه هایمان انگشترهای دیگری داخل جعبه است. تماس گرفتمُ به انگشترسازمان گفتم که این اتفاق افتاده. گفت آقا رامین نگران نباشید. فکر کنم در ترمینال اشتباه شده. الآن تماس می گیرم تا برایتان بفرستند. خلاصه اینکه یک ساعت مانده به مراسم عقد، انگشترها به دستمان رسید. بعد از آن رفتیم به سمت تالار و همه چیز به لطف خدا خوب بود. جناب عاقد پرسید مهریه عروس خانم چه مقدار است که در دفترچه عقد بنویسم. گفتیم 14 سکه بهار آزادی، ۳ سفر کربلا، 8 سفر مشهد و 12 سفر قم جمکران. بالاتفاق همه خنده شان گرفته بود. عاقد می گفت در این چند سال اخیر عقد با 14 سکه نخوانده بودم. مگر هنوز خانم ها این تعداد سکه را قبول می کنند؟؟ القصه این موضوع برای ایشان عجیب به نظر می رسید. الحمدلله مراسم به خوبیُ خوشی برگزار شدُ کلی خوش گذشت. مراسمی که واقعا حس خوبی در آن جریان داشت. #ادامه_دارد... #امام_حسنی_ام @Seraj_khabari

بسم الله الرحمن الرحیم ✍رامین فرهادی ازدواج آسان / شماره ۱۰ بعد از مراسمِ عقد، همه چیز روال خودش را داشت. چند ماهی گذشتُ باید مهیا می شدیم برای عروسی! دوباره همسرم موضوع عدم برگزاری مراسم عروسی را پیش کشید. باید کاملا موشکافانه می نشستیمُ حرف می زدیم که چرا نباید مراسم بگیریم؟ البته من، بنا به دلایلی از خدایم بود که عروسی نگیرم. اما می ترسیدم از اینکه همسرجان بعد از مدتی هوای پوشیدن لباس عروس به سرش بزند. هربار این موضوع مطرح می شد ایشان با صلابت می گفت نه آقا رامین! من قول می دهمُ اگر بخواهید، کتبی هم می نویسم که نه عروسی می خواهمُ نه لباس عروس. نه ماشین گل زده می خواهمُ نه آتلیه پرخرج عکاسی! بعد از بارها بحثُ صحبت سرانجام تصمیم گرفتیم که مراسمی در کار نباشدُ بعد از یک سفر زیارتی به خانه مان برویمُ زندگی مان را شروع کنیم. یک روز که برای دیدن همسرم به خانه شان رفته بودم از چگونگی تهیه و خرید جهیزیه صحبت شد. مادر همسرم باز هم برخلاف عرف جامعه پیشنهادی داشت که خیلی کارمان را راحتُ دلبخواه می‌کرد. پیشنهادشان این بود که من مبلغ مورد نظر را برای شما واریز می کنمُ خودتان می دانید چه بخریدُ چه کنید. ایشان با این تصمیمی که گرفته بود برای سلیقه و نظر عروسُ داماد احترام ویژه قائل شده بود. چون مواردی را در دوستان و آشنایان دیده بودم که خانواده عروس جهاز را خریده بودند بدون آنکه از جناب داماد نظرخواهی کنند. بنده خدا آقا داماد هم می گفت: من هیچ یک از لوازم خانه رو دوست ندارم و این ها با این کارشان به من و خانواده ام توهین کرده اند. علی الیحال این مهم برای ما اتفاق نیوفتاد. حدود ۲۰ روز مانده بود به تاریخ عروسی. تیرماه ۹۶ بود که ۴۰ میلیون تومان برای خرید جهیزیه به حسابم واریز کردند. منُ همسرم به تنهایی راهی بازارُ فروشگاه‌ها می‌شدیم. قبلا هم عرض کردم که اکثر فروشنده ها متعجب می شدند. البته منطقی هم به موضوع نگاه کنی می‌بینی که وقتی برای خرید، چند نفر همراه داشته باشی، تعداد سلایق و علایق در انتخاب کالا بالا می رودُ همین می تواند آفتی بزرگ باشد. خرید هایمان را یکی پس از دیگری انجام می دادیم. با همسرم قرار گذاشته بودیم که فقط و فقط لوازم ضروری برای خانه مان بخریم. مثلا اینکه وقتی کتری و قوری خریدیم، دیگر نیاز نیست چایسازُ سماور هم بخریم. زندگی های امروزی پر شده از کالای غیر ضروری و لوازمی که در سال یکی دو مرتبه بیشتر مورد استفاده قرار نمی گیرند. یا اینکه تمام لوازم خانه را از نوع ایرانی اش خریدیم. همسرم ابتدا قبول نمی کرد. اما بعد از اینکه برای ایشان از اهمیت خرید کالای وطنی و تاکید حضرت آقا برای خرید اقلام ایرانی گفتم پذیرفتند که به خواسته ی آقا لبیک بگوییم. ماهم نصف مبلغ جهیزیه را خرید کردیمُ نیم دیگرش را به زخم زندگی‌مان زدیم. فقط تنها کاری که مانده بود اجاره خانه بود. یکی دوبار با یکی از همکارانم برای پیدا کردن خانه در محله ی ایشان جست و جو کردیم. نبود که نبود. یک روز با همسرم در راه منزلشان بودیم که در خیابان، عکسی از شهید مدافع حرم عبدالله باقری را دیدم. می دانستم آنجا کوچه شهید مذکور استُ محله هم محله‌ی خوبیست. در دلم گفتم شهید عبدالله لطفی کنُ مارا همسایه خودتان کن. چند روزی گذشتُ در مشاور املاک دنبال خانه بودم، که موردی برای رهن پیشنهاد شد. با کارشناس املاک رفتیمُ خانه را دیدیم. همه چیز خانه برای دو نفر عروس و داماد خوب بود. خانه نقلیُ ترُ تمیز. بعد از اینکه بازدید خانه تمام شد قرار شد تا برای نوشتن قول نامه به املاک برویم. همین که از خانه بیرون شدیم عکس شهید عبدالله را مقابل دیدگانم دیدم. به خودم آمدمُ دیدم همانطور که از شهید خواسته بودم مارا همسایه خودش کرده بود. برایم قابل هضم نبود که از یک شهید اینچنین چیزی بخواهیُ اجابتت کند. خلاصه همه کارها انجام شدُ روز موعود فرا رسید. روز میلاد حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام. روزی که قرار بود به خانه ی بخت برویم. بعداز ظهر همان روز با خانواده ها برای صرف شام رفتیمُ میهمانی مان که تمام شد مارا به خانه رساندند. حالا برای خودمان صاحب خانهُ زندگی شده بودیم. زندگی ای که می شد لحظه لحظه اش را مدیون اهل بیت عصمت و طهارت دانست. #تمام_شد #امام_حسنی_ام #شهید_عبدالله_باقری #رامین_فرهادی @seraj_khabari

🔴مسئول مرکز مطالعات تحقیقات زنان حوزه علمیه قم: ♦️۱۳ میلیون مجرد قطعی، چهار میلیون زن بیوه، ۳.۲ میلیون پسر ۱۵ تا ۲۰ سال مجرد نیز در جامعه وجود دارند ♦️۲۰میلیون نفر در کشور برای تامین نیاز جنسی خود دچار مشکل هستند. ♦️در سال ۹۶ حدود ۱.۴ درصد پسران و ۱.۵ درصد دختران پیش از ازدواج رابطه جنسی را تجربه کرده اند. 🌍 eitaa.com/ebratha_ir ایتا 🌍 sapp.ir/ebratha.org سروش

☎️زنگ عبرت: 🔴ببینید | شرکت دیجی کالا در صفحه ی رسمی اینستاگرامش برای مخاطبینش آزادانه از آخرین لباس های ترند جهانی تصاویر زنان مدل غربی را برای مشتری مداری به اشتراک می گذارد. دیجی کالا در کدام کشور است که مسئولانش اجازه ی تجارت با بدن زنان غربی را در فروشگاه های اینترنتی‌ش آزاد گذاشته است؟! 🌍 eitaa.com/ebratha_ir ایتا 🌍 sapp.ir/ebratha.org سروش 🌍 telegram.me/ebratha_org

اگر پدری نگذارد دخترش به خیابان برود تا ازگرگ صفتان در امان باشد فقط دخترش را نجات داده. اما اگر مردها پسرانشان را تربیت کنند که ناموس برایشان مهم باشد، همه ی دختران را نجات داده اند.....

🌷🍃🌷🍃🌷هیچکس.... ما را برای خودمان نمیخواهد! سادگی میكند کسی که تنهایی اش را ارزان میفروشد من تازه فهمیدم هیچ چیز به اندازه دوست داشتنِ خودم خوشحالم نمی كند...🌹🌿🌹🌿🌹

سرانجام روزی به حکمت همه اتفاقات زندگی پی خواهی برد پس فعلا از سردرگمی هابگذر... ازمیان اشکهالبخند بزن واعتمادکن به علم و حکمت خدای مهربانی که ازهرکسی نسبت به بندگانش دلسوزتر است

دنيا يكسره صحنه بازي است و همه بازيگران آن به نوبت مي آيند و مي روند و نقش خود را به ديگري مي سپارند .