#انسان_توسعه_نیافته نه متجدد است و نه به هیچ یک از عوالم قدیم تعلق دارد. او اصلا مسئله ای ندارد که آن را حل کند یا اگر مسائلی دارد بیشتر آن ها در جایی دیگر و برای دیگران مطرح شده است. حتی موازین و #ملاک های او در تصمیم هایش تقلیدی است... خرد سیاسی در زمان توسعه نیافتگی، ص ۴۷ 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

در نزاع میان #معتزلی و اشعری، معتزلی که خود را جانب عقل می دانست، قدرت غلبه بر اشعری و اشعریت پیدا نکرد چون‌ او از عقلی دم می زد که هرچند به #عقل مابعدالطبیعه، شباهت داشت ولی آن نبود و راهنمای عمل زندگی هم نمی توانست باشد، چنان که بصورت اصول و قواعد هم، تفصیل و تحقق پیدا نکرد. خرد سیاسی در زمان توسعه نیافتگی، ص ۴۷ 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

عقل جهان توسعه نیافته از عقل معتزلی هم انتزاعی تر است و به این جهت صاحب آن گاهی از دروازه رد نمی شود و گاهی از چشمه سوزن می گذرد. او ممکن است بدترین زشتی ها را توجیه کند اما در همان زمان از کوچک ترین خطا نگذرد. خرد سیاسی در زمان توسعه نیافتگی، ص ۴۷ 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

انسان توسعه نیافته چون از زمان و تاریخ، بیرون افتاده است، دایره امکانات و انتخاب هایش بسیار محدود است. او اگر امکانات را نمی شناسد، به این جهت است که افقی پیش روی او نیست که در آن امکانات پدیدار باشد. خرد سیاسی در زمان توسعه نیافتگی، ص ۴۷ 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

انسان توسعه نیافته همه آورده های تجدد را می پذیرد و بیشتر آن ها را می خواهد ولی نمی داند و نمی خواهد بداند که جهان متجدد چگونه به این دستاوردها رسیده است و‌ تا این را نداند و درنیابد، تجدد را درک نمی کند. عالم تجدد مقدم بر فرد متجدد است و مردمان در این عالم و فقط در این عالم است که می توانند وضع متجدد داشته باشند و کار متجدد بکنند خرد سیاسی در زمان توسعه نیافتگی، ص ۴۸ 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

بطور کلی در کارهای مان، چنانکه شایسته است، نمی اندیشیم و به تکرار حرف های مشهور و شایع درباره آن ها اکتفا می کنیم. می خواهم بدانم چرا نمی خواهیم بدانیم مشکلات مان چیست و از کجاست و چگونه می توان آن ها را رفع کرد. طی ۱۰۰ سال تاریخ تجدد مآبی، تقریبا تمام لوازمِ مادیِ نظمِ تجدد را اخذ کردیم اما شاید همه را در جای خود قرار نداده باشیم و به همین جهت اشیاء، سازمان ها و لوازم، کارکردی که باید داشته باشند را ندارند. خرد سیاسی در زمان توسعه نیافتگی، ص ۱۰ 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

پژوهش های ما چندان به درد نمی خورد و‌ به توسعه تکنولوژی مان مدد نمی رساند و صنایع ما بیشتر سرهم بندی است. چرا ما نمی توانیم بپرسیم و تحقیق کنیم که چه آموزش و پرورش و چه مدیریت و تکنولوژی ای می‌خواهیم و می توانیم داشته باشیم. بنظر من وجهش این است که با نگاه مکانیکی و اتمیست( جزئی بین و جدا انگار) به امور نگاه می کنیم و وجود خود، خرد و دانش مان را جدا از وضع تاریخی می انگاریم و گاهی آرزوها و خواسته ها را با مسائل اشتباه می کنیم. خرد سیاسی در زمان توسعه نیافتگی، ص ۱۱ 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

وقتی از دشواری کارها می گویم،می گویند حرف های ناامیدکننده می زنم. آیا سهل انگاشتن کارهای دشوار، امیدواری است؟ امید با تفکر، صبر و عزم، ملازمت دارد. این گمان که هرکس در هرجا و هروقت از عهده هر کاری بر می آید، امیدواری نیست، ساده لوحی است. امید با خرد و‌توانایی در عمل بوجود می آید ‌و کار درست آنست که در وقت مناسب و با فراهم شدن شرایط انجام شود خرد سیاسی در زمان توسعه نیافتگی، ص ۱۱ 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

امر بسیار دشوار، فهم شرایط تاریخی و تاریخی بودن عقل است و مخصوصا اینکه مسائل هر دورانی و جهانی را باید با عقلی که با آن مناسبت و سنخیت دارد شناخت. اکنون زندگی در سراسر روی زمین، متجدد یا متجددمآب شده است. به عبارت دیگر تاریخ تجدد اکنون تاریخ همه مناطق جهان است هرچند که بهتر است بگوییم بسیاری از اقوام جهان در حاشیه تاریخ تجدد قرار گرفته اند خرد سیاسی در زمان توسعه نیافتگی، ص 11,12 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

هر مردمی در هر زمان و تاریخی، تعلقات و مطلوب هایی دارند و برای رسیدن به آن ها وسائلی فراهم می آوردند، تربیت هم راهی برای ساماندهی نظام زندگی و رسیدن به غایات آن است. پیداست که این غایات را هم اشخاص معین نمی کنند، به عبارت دیگر، غایات اجتماعات بشری، غایات اشخاص نیست بلکه این اشخاص و افرادند که به غایات عالم خود مایل می شوند. درباره تعلیم و تربیت در ایران صفحه 10 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

تربیت، کوشش برای به فعلیت رسانی استعدادها بر حسب اقتضای زمان است. استعدادها نامحدود است و تمامی آن ها هرگز محقق نمی شود. پس تربیت قاعدتا باید ناظر به فعلیت بخشیدن به برخی استعدادها باشد. آموزگاران و مربیان هر عصر کدام استعدادها را به فعلیت می رسانند؟ مسلما آنان اختیار ندارند که با میل خود معین کنند که مردمان برای چه کارهایی آماده شوند؛ با توجه به این نکته باید دو صورت تربیت را از هم تفکیک کرد. معمولا وقتی از تربیت می گوییم، مدرسه و آموزش و پرورش مدرسه ای در نظر می آید ولی تربیتی هم در بیرون از مدرسه، صورت می گیرد که اثر و اهمیتش کمتر از تربیت مدرسه نیست و حتی می توان گفت که تربیت مدرسه تناسبی با تربیت منتشر در خانه و جامعه دارد و آن را تکمیل و تحکیم می بخشد درباره تعلیم و تربیت در ایران صفحه 9 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir

در ادوار قدیم تاریخ، علم و تربیت به حکومت وابسته نبود و به حکم قواعد و رسوم مستقر و متداول تعلیم و تحصیل می شد. اما از از آغاز تجدد نه فقط حکومت و دولت کار تربیت را به دست گرفت بلکه آموزش عمومی بتدریج در بیشتر کشورها اجباری شد و در این سیستم افراد با اصول و قواعد حاکم بر زندگی بار می آیند و علوم مناسب زمان خود را می آموزند. گویی تجدد، جان و دل آدمیان را برای خود می پرورد و البته در این حیص و ییص مجالی هم برای دخالت حکومت و دولت در کار مدرسه، دانشگاه و پژوهشگاه پیش می آید. درباره تعلیم و تربیت در ایران صفحه 10 🔻کانال دکتر داوری اردکانی ▪️ @davari_ir