امیدواری رو از خودم یاد بگیرین🤭 دارم میرم احیا با بچه ها و این همه اعمال. اما دفترم با خودم میبرم برای فکر کردن و نوشتن...

من هیچ وقت بچه منظمی نبودم. از اونها که آهسته و پیوسته برای رسیدن به یک هدف تلاش میکنن، نبودم. خیلی وقت ها با اتکا به حمایت خانوادم و توانایی های خودم انجام کارها رو تا دقیقه ۹۰ به تاخیر می انداختم. مثلاً سوم راهنمایی که بودم به جای اینکه از اول سال همپای کلاسهای تقویتیِ بعد از ظهرهایِ مدرسه، برای امتحان ورودی تیزهوشان درس بخونم تازه دو هفته قبل از آزمون به خودم اومدم و روزی هفده، هجده ساعت منِ بچهِ چهارده ساله درس خوندم. حرفم چیه؟ میخوام بگم خدایا ، من اگر فرصت ها را از دست می دادم به اطمینانی بود که به حمایت همیشگی خانواده ام در هر شرایطی داشتم. خدای من، من اگر فرصت بندگی و دعا و استغفار رو از اول ماه مبارک رمضان جدی نگرفتم و دو شبِ قدرِ قبلی رو، با غفلت و گناه گذروندم نه از روی کبر و غرور که از روی اطمینان به فضل و بخشش همیشگیِ تو بوده. خدای من، امشب، شب بیست و سوم، همون دقیقه نودِ ماه رمضانِ امسال برای بخشیده شدنه، برای عرضه دار شدن. میگن شب قدر، شبی هست که عرضه دارها برای یاری ولی انتخاب می‌شوند. پروردگارا در این فرصت آخر من، نسلم، خانوادم، هموطنانم، شیعیان و همه آزادگان جهان رو به یاوری ولی خودت منت دار کن. کانال #دکتر_موتا در ایتا مشاهدات و تجربه های یک مادرِ دندانپزشک ساکن آلمان https://eitaa.com/joinchat/3509321946Cbb998519ef

عکس نوشته هایی که براتون میگذهرم مربوط به پارسال در همین روز میشه