اینجا خیلی خیلی زیاد پیش میاد تو کوچه‌ها و خیابون‌های مسکونی که می‌بینی افرادی در حال کار باغبونی تو حیاط خونه شون هستن. حیاط‌ها زیاد کار داره و خب تقریباً میشه گفت همه، همه کارشون رو خودشون انجام میدن. خیلی‌هاشونم مسن هستن مثل این خانم که قشنگ بالای *۷۰* بود سنش حداقل! این فیلم هم کجه 🤦‍♀️ امروز خداوندگار فیلم‌های بد فریم و کج و کوله شدم🤐 کانال دکتر موتا مشاهدات و تجربه های یک مادرِ دندانپزشک ساکن آلمان https://eitaa.com/joinchat/3509321946Cbb998519ef انتشار فقط با لینک کانال

یادتونه خیلی وقت پیش براتون نوشتم زندگی تو هر کشوری بلدی میخواد؟! و قرار بود براتون یه ماجرا از خانوم کمکیم تعریف کنم؟

یکی از جنبه های نمیدونم بگم متفاوت یا سخت زندگی در آلمان موضوع قرارداد بستن هست اگر تازه مهاجرت کرده باشین و دوستی داشته باشید که سالهاست آلمانه اولین توصیه ای که بهتون میکنه اینه که برای هیچ کاری اینجا به حرفی که آدم ها بهت میزنن اعتما نکن و همه چیز رو کتبی بگیر، فقط کتبی! من یک کتبی میگم شما یک کتبی میشنوین! شده حتی ایمیل اما کتبی! یکی از شایع ترین مصداق های این موضوع در روزمره زندگی و اتفاقا ماجرایی که برای مینا خانم ( اسم مستعار کمکیم) پیش اومد، قرارداد خط تلفن همراهه! ایران اینطوریه که شما یک سیم کارت میخرین و دیگه همیشه برای شماست فقط ماه به ماه هزینه مصرفیتون رو پرداخت میکنید. اینجا اما یک شکل دیگه است...

اینجا شما برای خط تلفن همراه داشتن باید با یکی از اپراتور های موجود یک قرار داد معمولا دوساله ببندین تو این قرارداد همون اول مشخص میشه ماهانه چقدر حجم اینترنت دارین و تقریبا همیشه این شکلیه که تمام تلفن های داخل کشور رو براتون یکجا حساب میکنه و دیگه فرقی نمیکنه که چقدر تلفن صحبت کنید داخلی! حالا اپراتور های مختلف در ایام مختلف سال پکیج های متفاوتی ارائه میدن. مثلا یک اپراتور میگه من ۴ مدل پکیج دارم یک سیم کارت تلفن داخلی کامل ساپورت میشه ۵ گیگ اینترنت ماهانه و قیمت کل ماهی ماهانه ۳۰ یورو (مثلا) پکیج دوم دو سیم کارت اصلی و فرعی هر کدوم مثلا ۱۵ گیگ اینترنت ماهانه تلفن داخلی ماهانه ۵۰ یورو و همین‌طور حالت های مختلف و اپراتور های مختلف که در نهایت شما یکیش رو براساس نیازتون انتخاب میکنید و بعد قرارداد میبندین یک قرارداد جدی و پر خطر! قضیه وقتی پیچیده تر میشه که بگم برای تلفن خونه و وای فای هم دقیقا همین حالته و این دوتا بهم مربوطن معمولا قراردادشون باهمه، همینجور دوساله و میتونید با قرارداد موبایلتون یکی کنید با هم ببندین باز هم میتونه شرایط پیچیده تر بشه وقتی شما بخواین گوشی موبایل هم بخرین که اینجا اغلب همه قسطی میخرن و با همون قرار داد خط. یعنی چی؟ یعنی تو اون مدل پکیج هایی که بهتون گفتم اپراتور میگه من گوشی سامسونگ فلان مدل بهت میدم و ۵ گیگ اینترنت و تلفن داخلی ماهی ۱۰۰ یورو (به مدت دوسال) پول قسط گوشی رو میکشه روی هزینه ماهانه. بعد دوسال گوشی مال خودتونه ولی خط دیگه ندارین و قطع میشه مگر تمدید کنید قرارداد رو! خلاصه که حسابی پیچیده است و از اون مهمتر اینکه اون افرادی که در فروشگاه ها این قراردادها رو میبندن خیلی.... چی بگم ؟! 🙄 زبل هستن و حواست نباشه یک چیزی به اون قرارداد اضافه میشه بعد یک نکته مهم دیگه داریم بحث فسخ قرارداد که بی نهایت مهمه. در هر قراردادی ذکر شده که شما مثلا دوماه قبل از پایان دوسال باید به صورت کتبی درخواست فسخ قرارداد رو به شرکت بفرستین وگرنه به صورت اتومات دو سال دیگه تمدید میشه و اگر در دوسال اول مثلا ماهی ۳۰ یورو میپرداختین یک دفعه برای دو سال بعدی میشه مثلا ماهی ۷۰ یورو😱 این ها تازه ساده ترین حالت عوارضی هست که میتونه پیش بیاد برای همین وقتی همین چند روز پیش دکتر ارنست گفتن من نمیرسم، شما برو قرارداد وایفای خونه رو ببند گفتم من حاضرم قرارداد خرید خونه یا وام بانکی رو تنهایی امضا کنم ولی قرارداد با اپراتور نه🤐 نه اینکه اونا خیلی خوب و راحتن، نه ولی مثل این اپراتورها اینقدر هم زیرآبی نمیرن. دارم تلاش میکنم یک واژه ای رو در موردشون به کار نبرم😅

غیر از این حالت قرارداد شما میتونی کارت شارژی هم بخری! یک سیم کارت با حجم اینترنت مشخص برای یک ماه. ماه بعد دوباره شارژش کنی. و خب به لحاظی مطمئنتره اما گرونتره معمولا کاربردهای خاص داره برای روتین زندگی در اینجا مناسب نیست. مثلا الان که برای ما مهمون اومده از اون سیم کارتها براشون میگیریم

حالا ماجرای مینا خانم وقتی اومد پیش من خط تلفن نداشت. یعنی قراردادش تموم شده بود و دیگه به خاطر صرفه جویی در هزینه هاش دیگه موبایل نگرفته بود و من فقط وقتی میتونستم بهش زنگ بزنم که خونه شون باشه گوشیش به وایفای وصل بشه و با ایمو یا واتساپ بهش زنگ بزنم. خودش و دوتا پسرهاش اینجا هستن و حقوقشون از دولت حدودا ماهی ۳۰۰ یورو هست نفری. شاید یکم گاهی بیشتر. البته هزینه اجاره خونه و بیمه درمانی رو دلت میده. این پول برای حمل و نقل و قبوض اب و برق و ... لباس و خوراک و تلفن و اینترنت و کلا خرج زندگیه واقعا پول خیلی کمی هست و منطقیه که مادر از داشتن موبایل صرف نظر کرده 😔

چند ماه پیش اومد گفت پسرم رفته اول ماه که ۹۰۰ یورو رو ریختن از بانک گرفته بیاره خونه تو راه گم کرده یا زدن ازش خیلی ناراحت شدم، درسته با ۹۰۰ یورو سخت میشه زندگی رو گذروند اما پول زیادیه یعنی سخت بدست میاد واقعا و رقم بالایی حساب میشه مهمتر اینکه کل پول اونها بود. دیگه یه مدت کارش این بود که هر روز بره تو این خیابونهای اطراف بانک و از مغازه دارها پرس و جو کنه که نتیجه ای هم نداشت البته

بعد دو سه هفته وسط همون هاگیر واگیر و بعد اینکه یک سال بود موبایل نداشت به خاطر صرفه جویی، از طرف همون اپراتور قدیمی براشون قبض اومد ۷۰۰ یورو!!😱😐 من جای اون داغ کرده بودم وقتی تعریف میکرد، ولی گفت دیگه قرض کردیم و پرداخت کردیم

ادامه دارد...

نمیدونم چرا همون موقع به ذهنم نرسید که بهش بگم خب رفتی ببینی چرا همچین قبضی براتون اومده یا نه؟! فکر کردم خب خودش میدونه دیگه اما انگار نمیدونسته و ماه بعد بود گمونم که دوباره براش یک قبض حدودا ۷۰۰ یورویی دیگه اومد این دفعه بهش گفتم خب سری پیش مگه نرفتی ببینی مشکل چی بوده و ... ؟ گفت نه🤦‍♀ البته اینبار علاوه بر قبض حساب های بانکیشون رو هم مسدود کرده بودن😐 البته گفت سری قبل پول رو کامل نداشته نصفش رو پرداخت کردن و بعد خودشون یک طرفه ایمیل زدن گفتن که نصف دیگه اش رو ماه بعد میدیم🤦‍♀🤦‍♀🤦‍♀ خلاصه این پول دوم رو پرداخت کردن و بلافاصله که حسابشون باز شده موجودیش رو هم اون شرکت برداشته. اینجا حق برداشت دارن از حساب افراد (در شرایطی) این قسمت آخر رو تلفنی بهم گفت، داغ کرده و عصبانی گفتم پاشو با همه برگه هات و نامه هات بیا خونه ما ببینم دارین چیکار میکنین شما. اینجادیگه دست به دامن دکتر ارنست شدم...

قرار شد بیان و دکتر ارنست مدارکشون رو بررسی کنن و ببینن مشکل کجاست. یک مشکلشون این بود که زبانشون بسیار ضعیفه و ... به صورت پیش فرض انتظار داشتم با یه پوشه و حداقل حدود ۵۰ ۶۰ صفحه برگه و نامه و صورتحساب بیان، ولی وقتی اومدن کلا سه چهارتا برگه داشتن🤦‍♀🤦‍♀🤦‍♀🤦‍♀ چرا؟ چون زندگی اینجا بلدی میخواد و شما همه برگه ها و نامه ها و رسیدهای پرداختت رو در آلمان باید نگهداری. خیلی از آلمانی ها حتی رسید خرید از سوپر رو هم نگه میدارن اینا ولی هر سری نامه ها رو بعد پرداخت و... انداخته بودن دور🤐 از روی همون چندتا برگه فهمیدیم چهار قرارداد مختلف براشون بسته شده که هیچ کدوم فسخ نشدن درحالیکه مینا خانم میگفت من فقط دو سال پیش یکبار یک چیزی رو امضا کردم 😳😐 بدون برگه ها کاری از پیش نمیرفت، پیشنهاد دادیم برن به سازمان حمایت از حقوق مصرف کننده که اونا هم گفتن دیر شده و بدون برگه نمیشه کاری کرد برین اداره حمایت از پناهنده ها این وسط یه قبض ۲۰۰ یورویی دیگه هم اومد براشون اداره پناهنده ها هم گفت باید همه این ها رو پرداخت کنید برای همه قرارداد ها نامه فسخ نوشت که دیگه قبضی نیاد و تکلیف اون قراردادهای عجیب و اضافي هم مشخص نشد دیگه🤷‍♀

مشابه این اتفاق رو که برای مینا خانم پیش اومد خودمون هم بارها تجربه کردیم و حتی همین الان درگیر یکی از این ماجرا ها هستیم