شروع کردم به نوشتن برخی از خاطرات این روزها. البته نه صرفا خاطرات شخصی که بیشتر اون قسمتی که تفاوت ها با ایران و سبک اینجارو توضیح میده. کوتاه و مختصر احتمالا امشب یا فردا قسمت اول رو بگذارم🌺

خانم دکتر عزیز فارغ از کلام حق و دیدگاه دغدغه مندتون، لحن استوار شما در شرایطی که مادر بزرگوارتون به تازگی به رحمت خدا رفتن نشان از ایمان قلبی و توکل بالای شما داره. از خداوند برای روح مادری که چنان فرزند اثر گزار و مومنی به جامعه اسلامی ایران تحویل داده اعتلای درجه و برای شما صبر مسئلت دارم. امیدوارم خداوند این روزهای آخر بارداری رو بر شما آسان و ذریه طیبه نصیبتان کند. @hejrat_kon ✍دکتر موتا

#قدم_نورسیده قسمت اول یک هفته ای بود قرارداد اجاره خونه رو امضا کرده بودیم اما هنوز خونه آماده اسباب کشی نبود. پکیج رادیاتور باید عوض میشد، اتاق زیرشیروونی در میخورد و خلاصه خورده کاری داشت. اما ما با صاحب خونه صحبت کرده بودیم تا بتونیم زودتر اسباب ها رو بیاریم بگذاریم اما مستقر شدن نهایی خودمون موکول شده بود به یه هفته بعد. از اینکه چطور خونه رو بازدید کردیم و قرارداد بستیم و کلید تحویل گرفتیم بهتره بگذریم چون خیلی مفصله خودش مثلا نگم تنهایی مجبور شدم بیام خونه ببینم، تنهایی قرار داد امضا کنم و کلید تحویل بگیرم یک کلید تحویل گرفتن میگم، یک کلید تحویل گرفتن میشنوید. از قرارداد بستن سخت تره، خودش اصلا یه قرارداد حساب میشه و کلی ریزه کاری داره که به هر کدومش توجه نکنی ممکنه کلی خسارت مالی برات داشته باشه. با ایران خیلی سیستمش متفاوته. من هیچ وقت خانم بی دست و پایی نبودم که برعکس همیشه و تو هر سنی مسئولیت هایی به عهده داشتم که واقعا کمتر کسی تو سن من از پسشون بر میومد مثلا یادمه تو سن مدرسه کلی کارهای بانکی مامان بابام رو انجام میدادم و .... اما بعد ازدواج خدایی هیچ کدوم از این مسئولیت ها به عهده من نبود، که حتی خیلی از کارهای خودم رو هم مینداختم به عهده آقای دکتر😉 من تاحالا پروتکل رد و بدل کردن کلید خونه ندیده بودم، اصلا نمیدونستم همچین چیزی وجود داره اما حالا باید تنهایی انجام میدادم، چاره ای هم نبود. ما باید حتما همون جمعه قرار داد میبستیم و حتما همون فرداش یعنی شنبه که اخر هفته ما هست اسباب کشی میکردیم و دکتر ارنست رو هم که از ماجرای فرودگاه میدونید هیچ مرخصی نداشتن پس همه چیز به عهده خودم بود البته با راهنمایی دکتر ارنست. تو قسمت پروتکل تحویل گرفتن کلید شما باید تمام خونه رو سانت به سانت معاینه کنی و اگر مشکلی داشت ثبت کنی. شیر اب کار میکنه؟ کرکره پنجره ها؟ کجای دیوار میخ داره کجا یه ذره رنگ نرده پریده، تک تک کلید پریز ها، در اتاق ها، قفل ها، راه آب ها و ... چون بعد از اون غالبا وجود هر مشکلی تو خونه تقصیر شماست و هزینه تعمیر با شما. حالا همه اینا به کنار، دکتر ارنست اون اخر هفته کشیک هم داشتن. یعنی اگر کار اورژانس یا جراحی مهمی پیش میومد و بهشون زنگ میزدن باید میرفتن و گرنه خونه بودن و میتونستیم اسباب کشی کنیم. جمعه عصر بعد از همه امضا ها و کارها بچه ها رو از مهد برداشتم و رفتم بیمارستان دنبالشون که با یک خبر غیر منتظره اومدن. اگر یکم با سبک زندگی ما اشنا باشین باید الان بتونید خبر رو حدس بزنید... بله فردا اول صبح یه عمل خیلی مهم و سخت روی یک بیمار ۸۶ ساله داشتن و این یعنی؟؟ یعنی صبح مسئولیت اسباب کشی و بالای سر کمک کار ها وایستادن هم با من شد حداقل تا زمانی که اونا از بیمارستان برگردن🤦🏻‍♀️ ما تو آلمان زیاد اسباب کشی کردیم ولی تا حالا همیشه صفر تا صد ماجرا رو خود دکتر ارنست تنهایی انجام میدادن و من هیچ وقت کوچکترین باری به عهده ام نبود اینبار اما خواست خدا جور دیگه ای بود صبح زود بیدار شدیم یکم کارها رو با کمکشون سر و سامون دادیم و بعد رسوندمشون بیمارستان و برگشتم خونه منتظر کامیونت و ... شدم ماشین خیلی بزرگ نبود بنابراین باید چند بار پرش میکردیم و می بردیم خونه جدید فکر کنم طرفهای ظهر بود و کارگر ها داشتن برای بار سوم ماشین رو پر میکردن که دکتر ارنست کارشون تموم شد و اومدن... واقعا وجود یه مرد بالا سر کار چه نعمت بزرگیه. مهاجرت که میکنی، تنها که میشی باید با مشکلاتی سر و کله بزنی که قبلش برات حتی قابل تصور نبوده. دیگه بقیه کار رو سپردم به خودشون و رفتم استراحت ادامه دارد... کانال #دکتر_موتا در ایتا دوستانتون رو به این کانال دعوت کنید🌱 مشاهدات و تجربه های یک مادرِ دندانپزشک ساکن آلمان https://eitaa.com/joinchat/3509321946Cbb998519ef انتشار مطلب فقط با ذکر منبع

این منم در روز اسباب کشی یک دستم که آتل داشت اون یکی هم از همون روز صبح مچش به شدت درد میکرد🤐

دکتر ارنست از خونه زنگ‌ زدن میگن یه دور لیست داروهایی که میخوری بگو ببینم. گفتم این، این ، این و ... گفتن پس فلان دارو چی؟ ندادن بهت؟ میشناختمش. خنثی کننده عوارض یکی از داروهایی هست که دارم با دوز بالا مصرف میکنم. گفتم نه! پرسیدن مطمئنی بهت ندادن؟ این دوتا دارو غالبا تو آلمان با هم تجویز میشه!! مطمئن بودم😐 قرار شد پزشک که اومد بهش بگم پزشک اومد، ازش پرسیدم، گفت اگر میخوای از اونم بهت بدیم! متعجبانه گفتم اگر میخوام؟!! گفت اخر اینجا معمولا همه خانم ها یه روز بعد زایمان میمونن دیگه ما اون قرص دوم رو نمیدیم. گفتم ولی من الان ۶ روزه که اینجام و دارم این دارو رو با بالاترین دوز مصرف میکنم!!!!!!! گفت باشه میگم بیارن برات🤦🏻‍♀️ اینا رو نگفتم که غر زده باشم یا از یه سهل انگاری ساده کوه بسازم گفتم تا دیدگاهمون نسبت به دنیای این طرف آب به واقعیت نزدیک بشه. از محاسن اینطرف راست و دروغ زیاد شنیدیم، گاهی از معایب واقعیش هم بشنویم ولی خداییش بعد لطف خدا، خب من همسرم پزشکه، یکی دیگه جای من بود چی؟؟ تازه مثلا من بهترین بیمارستان شهر اومدم و یه جورایی مریض سفارشی حساب میشم کانال #دکتر_موتا در ایتا دوستانتون رو به این کانال دعوت کنید🌱 مشاهدات و تجربه های یک مادرِ دندانپزشک ساکن آلمان https://eitaa.com/joinchat/3509321946Cbb998519ef انتشار مطلب فقط با ذکر منبع

راستی ۹ دی مبارک ان شالله خدا به هممون نسلی با بصیرت عنایت کنه. ما هم اینجا با دختری از راه دور به وظیفمون عمل کردیم و چهارتا شعار دادیم 😅

جوری که اینجا سال نو میشه.... ساعت سال تحویل مثل ایران متغیر نیست، هر سال ۳۱ دسامبر ساعت ۱۲ شب سال تحویل میشه و مردم همه دنیا با آتش بازی سال نو رو جشن میگیرن🌱

خبر کرمان رو تازه خوندم خدا صبر بده به خانواده های داغدار و بصیرت و شجاعت به بعضی مسئولین کشور

به لطف خدا و دعای شما بالاخره بعد ۱۱ روز از بیمارستان مرخص شدم. البته بیشتر به خواست خودم چون هنوز همه علائمم بر طرف نشده. چی گذشت به من تو این روزها فقط خدا میدونه اما لطف و مهربونی شما خارج از تصورم بود. هرچقدر پیام های پر از مهر و دعای خیرتون رو جواب میدادم تموم نمیشد که🌺 ان شالله خداوند به بهترین شکل این مهربونی رو در حق خودتون و عزیزانتون جبران کنه واقعا چقدر این روزها معنی این روایت پررنگ شده برامون پیامبر اکرم(ص) می‏فرمایند: «نِعمَتانِ مَکفُورَتانِ: الأمنُ والعافِیَةُ؛ دو نعمت است که شکر آنها گزارده نمی‏شود: امنیّت و سلامتی.» (خصال صدوق، ص۳۴)

بعد از چند روز غیبت داشتن، سلام این چند روز به خاطر مشکلات جسمی و روحی که در جریانش هستین و از اون مهمتر اتفاق تلخ کرمان و کارهای بچه ها و خونه نرسیدم یا نشد که بیام سمت گوشی البته هنوز هم همه کارها و مشکلات به قوه خودش باقیه... میدونم جمله تکراری هست ولی باز هم میخوام تشکر کنم از همه افرادی که این مدت پیگیر احوال ما بودن و برامون دعا کردن🌺

احوال ما در این لحظه... دارن با مته زمین رو میکنن

احوال ما در هفته ای که گذشت...