✍
#جز_زیبایی_ندیدم | چراغ خاموش
ده دقیقه‌ای از طلوع آفتاب زمستانی شهر گذشته بود که وارد مدرسه شدم.
مثل همیشه از کنار آشپزخانه مدرسه که رد شدم، دیدم مسئول آشپزخانه‌ی مدرسه در تاریکی و بدون چراغ مشغول جوشاندن آب و دم کردن چای شده.
پرسیدم: چرا چراغ خاموش؟
چراغ رو برداشت و گفت سوخته!
یکی از دانش‌آموزان کلاس نهمی تا شنید، دوید و چراغ رو برداشت و برد. هنوز ده دقیقه‌ای نگذشته بود و ساعت صبحگاه هم نرسیده بود که چراغ سوخته با فشردن کلیدش روشن شد. تعمیر شده بود. هفت و نیم صبح!
از بچه‌های باعرضه و کاربلد خوشم می‌آید! از نوجوون‌هایی که گلیمشون رو خودشون از آب بیرون می‌کشند...
راستی مسئولیت‌های مدرسه‌ی ما،
مثل همین مسئولیت آشپزخانه به‌دست خود دانش‌آموزهاست. تمام سال. آن هم واقعی!
مثلا مدرسه عمدا سرایدار ندارد. سالهاست.
ما بچه‌های کاربلد را دوست داریم
و
کاربلدی نتیجه‌ی ریسک‌پذیری و
میدان دادن است؛ نه نشستن و
حرف زدنِ خالی و مکرر!
#معلمی و
#مدرسه
@ehsanSaadi
