#جهت_نما
#محسن_قرائتی
❓معنای این حدیث که میفرماید: «لَوْ لاَ الْحُجَةُ لَساخَتِ الْاَرْضُ بأَهْلِها؛ اگر حجت خدا نباشد، هر آینه زمین اهلش را فرو میبرد»؛ چیست؟
قرآن، هدف هستی را بهره گیری انسان از هستی و طبیعت و هدف آفرینش انسان را عبادت و بندگی او قرار داده است. نمونه و الگوی بندگی و بندگان را که درباره آنان میفرماید: «نِعْمَ الْعَبْدُ»؛ یا «انَّهُ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَیْنِ»؛ اولیا قرار داده است. عبادت ما که نه در آن حضور قلب و نه بسیاری از شرایط دیگر عبادت وجود دارد؛ دارای آن ارزش نیست که هستی برای ما آفریده شود؛ بنابر این اگر جلوة بندگی خدا و عبادت حقیقی نباشد، انسان خلق نمی شد و اگر انسان خلق نشود، هستی خلق نمی شد. این درست مثل آن است که بگوییم اگر تحصیل و تربیت شاگرد نباشد، نظام آموزش و پرورش و وزارت علوم متلاشی میشود؛ چون هدف از این ساختمان سازیها ادارات، کتابخانه ها، آزمایشگاه ها، مجلات، کتاب ها، تربیت استادها و تخصص ها، همه و همه برای تحصیلات نسل نو هست که اگر این نسل نو و تربیت آنان نباشد، همه آنها لغو خواهد شد.
آری! در اسکناسها نخی است که اگر آن نخ نباشد، ارزش اسکناس سقوط میکند.
با عنایت به مطالب بیان شده میتوان گفت که جهان برای انسان خلق شده است؛ امّا انسانهایی که دارای وزن و اعتباری ویژه نزد خالق میباشند و اینها حجتهای خداوند هستند. بدون این حجتها گویی زمین موجودیت بی محتوایی مییابد. به بیانی دیگر این حجتهای الهی بهانة تداوم زمینند.
#پرسش_وپاسخ_مهدوی
https://eitaa.com/joinchat/3571581185Cf545822cdd
هدایت شده از با هم کتاب خوب بخوانیم
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام دوستان و همراهان گرامی
قرار است اینجا با هم کتاب بخوانیم
دوستان خود را هم دعوت کنید.
لینک کانال👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3156345212C7f3274f17f
از جمعه شروع می کنیم.
اولین کتابها
📚 نشان از بی نشان ها
📚 مکیال المکارم
🔈 کتاب صوتی هم داریم
هر روز فقط یک بخش از کتاب های انتخابی را با هم می خوانیم به امید خدا
@ketabe_khoob_bekhanim
#حدیث
امام صادق عليه السلام:
إنَّ سُوءَ الخُلُقِ لِیُفسِدُ العَمَلَ کَمَا یُفسِدُ الخَلُّ العَسَلَ
بد اخلاقی عمل را تباه می کند، همانند سرکه، که عسل را فاسد می کند
کافی(ط-الاسلامیه) ج 2، ص
🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾
https://eitaa.com/joinchat/3571581185Cf545822cdd
#هرگز_فراموش_نمی_شوی
#مهدی_خدامیان_آرانی
قسمت ۱۲
پیامبر اسلام هم از مالِ دنیا چیزی برای خود نیاندوخت و بارها گرسنگی
می کشید و در سختیها شکیبایی میکرد.
علی علیه السلام که جانشین او بود، زندگی زاهدانه ای داشت. علی علیه السلام میخواست به آن عهدی که با تو بسته است وفا کند. تاریخ هرگز ماجرای شبی که او مهمانِ دخترش شده بود را فراموش نمی کند:
شبِ نوزدهم ماه رمضان سال چهل هجری بود، علی علیه السلام نماز را در مسجد کوفه خواند و سپس به خانه دخترش رفت تا در آنجا افطار کند.
دختر همراه با پدرش، کنار سفره افطار نشست. علی علیه السلام نگاهی به سفره کرد و گفت: «دخترم! تا به حال کی دیده ای که من بر سر سفره ای بنشینم که در آن دو نوع خورشت باشد؟ من افطار نمی کنم تا تو یکی از این خورشتها را برداری! ».
مگر در سفره ای که علی علیه السلام کنار آن نشسته بود، چه بود؟
یک قرص نان، یک ظرف شیر و مقداری نمک.
منظور علی علیه السلام از دو نوع خورشت چه بود؟ علی علیه السلام شیر و نمک را دو خورشت میدانست. دختر یا باید شیر را برمی داشت یا نمک را. او به خوبی میداند که نمک را نمی تواند بردارد، او شیر را از سر سفره برداشت و آن گاه علی علیه السلام افطار کرد.
علی علیه السلام حاکم عراق و حجاز و یمن و مصر و ایران بود، هزاران سکّه طلا به خزانه حکومت او میآمد، ولی او این گونه زندگی کرد و بر سر سفره ای که هم شیر و هم نمک بود ننشست و غذایی به غیر از نان جو نخورد.
اکنون که من در انتظار ظهور مهدی علیه السلام هستم، باید بدانم که زندگی مهدی علیه السلام هم این گونه خواهد بود، او نیز با خدا عهد بسته است که زهد پیشه کند، وقتی او به حکومت برسد و عدالت را در جای جای جهان برپا کند، نان جو میخورد و...
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
https://eitaa.com/joinchat/3571581185Cf545822cdd