اقتدار نظامی و دستاوردهای این بخش را امروز در رژه نیروهای مسلح ببینید. اول انقلاب کجا بودیم و الآن کجا هستیم؟! فاصله از زمین تا کهکشان‌هاست. بودند کسانی که پیشرفت‌های نظامی را مانع از کارآمدی دیپلماسی می‌دانستند! می‌دانيد چرا؟ چون دولت آمریکا چشم دیدن پیشرفت‌های نظامی ما را نداشت. همان‌ها نمی‌فهمیدند که بخش عمدۀ آبرو و عزت‌شان در کنار میز مذاکره، مرهون تلاش‌های شبانه روزی سربازان گمنام انقلاب در نیروهای مسلح است. @fakhrian_ir

مبانی معرفتی در نوع پیشرفت مطلوب یا نامطلوب تأثیر دارد. هر جامعه و هر ملتی، مبانی معرفتی، مبانی فلسفی و مبانی اخلاقی‌‏ای دارد که آن مبانی تعیین‏‌کننده است و به ما می‌‏گوید چه نوع پیشرفتی مطلوب است، چه نوع پیشرفتی نامطلوب است. آن کسی که ناشیانه و نابخردانه، یک روزی شعار داد و فریاد کشید که باید برویم سرتاپا فرنگی بشویم و اروپائی بشویم، او توجه نکرد که اروپا یک سابقه و فرهنگ و مبانی معرفتی‏‌ای دارد که پیشرفت اروپا، بر اساس آن مبانی معرفتی است؛ ممکن است آن مبانی بعضاً مورد قبول ما نباشد و آن‏‌ها را تخطئه کنیم و غلط بدانیم. ما مبانی معرفتی و اخلاقی خودمان را داریم. اروپا در دوران قرون وسطی، سابقۀ تاریخی مبارزات کلیسا با دانش را دارد؛ انگیزه‌‏های عکس‏‌ا‌لعملی و واکنشی رنسانس علمیِ اروپا در مقابل آن گذشته را نباید از نظر دور داشت. تأثیر مبانی معرفتی و مبانی فلسفی و مبانی اخلاقی بر نوع پیشرفتی که او می‌‏خواهد انتخاب کند، یک تأثیر فوق العاده است. مبانی معرفتی ما به ما می‌‏گوید این پیشرفت مشروع است یا نامشروع؛ مطلوب است یا نامطلوب؛ عادلانه است یا غیرعادلانه. فرض بفرمایید در یک جامعه‏‌ای تفکر سودمحور مطرح است؛ یعنی همۀ پدیده‏‌های عالم با پول محک زده می‌‏شوند و اندازه‌‏گیری می‌‏شوند: هر چیزی قیمت پولی‌‏اش و سود مادی‏‌اش چقدر است. امروز در یک بخش بزرگی از دنیا مسئله این است: همه چیز با پول سنجیده می‌‏شود! در این جامعه ممکن است برخی از کارها ارزشی باشد- برای خاطر اینکه آن‏‌ها را به پول می‌‏رساند- اما در یک جامعه‏‌ای که در آن پول و سود، محور قضاوت نیست، همان کار ممکن است ضد ارزش محسوب بشود. یا در یک جامعه‏‌ای اصالت لذت حاکم است. آقا شما چرا این عمل را مباح می‌‏دانید؟ چرا هم‏جنس‌‏گرایی و همجنس‌‏بازی را مباح می‌‏دانید؟ می‌‏گوید: لذت است؛ انسان از او لذت می‏‌برد! این شد اصالت لذت؛ وقتی اصالت لذت بر یک جامعه و بر یک ذهنیت عمومی حاکم بود، یک‏ چیزهایی مباح می‌‏شود. اما وقتی شما در یک فلسفه‏‌ای، در یک ایدئولوژی‏‌ای و در یک نظام اخلاقی‏‌ای دارید تنفس می‏‌کنید که اصالت لذت در او وجود ندارد، یک کارهایی لذت هم دارد، اما نامشروع است، ممنوع است. لذت مجوز اقدام نیست، مجوز تصمیم‏‌گیری نیست، مجوز مشروعیت نیست. اینجا دیگر شما نمی‌‏توانید مانند همان جامعه‌‏ای که در آن اصالت لذت حاکم است، تصمیم‌‏گیری کنید؛ مبانی معرفتی فرق می‏کند. یا در یک جامعه و در یک نظام اخلاقی‌‏ای، پول احترام مطلق دارد؛ از کجا آمده؟ مهم نیست. ممکن است از راه استثمار بدست آمده باشد، ممکن است از راه استعمار بدست آمده باشد، ممکن است از راه غارت بدست آمده باشد؛ فرقی نمی‌‏کند، پول است. البته امروز این چیزها اگر صریحاً گفته بشود - در آن جوامعی که به آن‏‌ها مبتلایند - ممکن است انکار بشود؛ اما تاریخشان را که نگاه می‏‌کنید قضیه روشن می‌‏شود. در آمریکا، ریشۀ این مسئلۀ آزادی فردی و این لیبرالیسمی که به آن افتخار می‌‏کردند و می‏‌کنند و یکی از ارزش‌های آمریکایی بحساب می‏‌آورند، عبارت است از حفظ ثروت شخصی. یعنی محیطی که آمریکا در آن محیط بوجود آمد و با آن مردمی که آن روز در آمریکا جمع شده بودند، حفظ فعالیت و تلاش مادی، نیاز به این داشت که به ثروت شخصی افراد یک ارزش مطلقی داده بشود. البته این از نگاه جامعه شناختی و با نگاه واقعی- متنی به جامعۀ آمریکایی، داستان خیلی مفصلی دارد. آن روزی که منطقۀ آمریکا - نه نظام سیاسی آمریکا - به عنوان محلی برای کسب درآمد با آن زمینۀ طبیعی پرسود تبدیل شد، آن کسانی که در آمریکا جمع شده بودند، بیشتر ماجراجویانی بودند که از اروپا راه افتاده بودند، توانسته بودند عرض اقیانوس متلاطم اطلس را بپیمایند و خودشان را به سرزمین اتازونی برسانند؛ هرکسی نمی‏‌آمد. آن کسی که در اروپا زندگی داشت، کار داشت، خانواده داشت، اصالت داشت، او که نمی‏آمد؛ افرادی می‏‌آمدند که یا از لحاظ مالی استیصال داشتند، یا تحت تعقیب جزایی بودند، یا ماجراجو بودند. می‏‌دانید، اقیانوس اطلس، متلاطم‌‏ترین دریاهای دنیاست؛ از عرض این اقیانوس عبور کردن و خود را از اروپا به سرزمین آمریکا رساندن، خودش یک ماجراجوئی می‏خواست. مجموعه‏‌ای از این ماجراجوها، عمدتاً - نمی‏‌گویم عموماً - مردم اولیۀ آمریکا را تشکیل دادند. اگر بنا بود این‏‌ها بتوانند باهم و در کنار هم زندگی بکنند و ثروت تولید بکنند، باید به ثروت شخصی یک ارزش مطلق داده می‌‏شد و داده شد. توی این فیلم‌های کابوئی - البته این‌‏ها نه اینکه صددرصد واقعیت داشته باشد، به هر حال فیلم است، داستان است؛ اما نشانه‏‌های واقعیت کاملًا در آن‏ها وجود دارد - شما می‏‌بینید برای خاطر یک گاوی که کسی از گلۀ یک گله‏‌دار دزدیده، قاضی می‏‌نشیند قضاوت می‌‏کند، حکم اعدام به او می‌‏دهد، بعد هم به دارش می‌‏زنند! این بخاطر این است که ثروت شخصی و مالکیت خصوصی، یک ارزش مطلق پیدا می‌‏کند.

خب، در یک چنین جامعه‌‏ای دیگر مهم نیست این پول از کجا آمده باشد. ۱۳۸۸/۰۲/۲۷ بیانات در دیدار استادان و دانشجویان کردستان‌ @fakhrian_ir

‏﷽ #اطلاعیه #شماره241 #طرح‌تهیه‌ملزومات‌تحصیلی‌‌برای‌‌دانش‌آموزان‌کم‌برخوردار با سلام و احترام خدمت دوستان جهادی، با توجه به فرارسیدن سال جدید تحصیلی درنظر داریم با همراهی و همدلی یکدیگر بسته‌های لوازم‌التحریر تهیه و به کودکان در مناطق محروم اهدا نماییم. 💖 هرکدام از ما حداقل به‌ اندازه خرید یک خودکار و دفتر در شادی کودکان محروم سهیم باشیم: 💳 6273817010167124 به‌نام "گروه‌جهادی‌شهیدحاج‌قاسم‌سلیمانی" ✓ جهت کپی شمارۀ کارت، روی آن بزنید. 🔻پس از واریز، رسید را حتماً به شناسۀ زیر @mostafavi_h در ایتا ارسال نمایید. @sh_qasemsoleimani قرارگاه‌جهادی‌شهیدحاج‌قاسم‌سلیمانی وابسته‌به‌مجموعه‌تبیین‌منظومه‌فکری‌رهبری

اصل «حریت» و «آزادی» در تربیت انسان‌ها، خصوصا در سنین پایین‌تر باید به‌صورت ویژه مدنظر باشد. آزادی به معنای ولنگاری و بی‌قانونی نیست، بلکه به معنای هویت‌بخشی به متربی است. انسان آزاد، بر اساس فطرت، رفتارهای زیبایی خواهد داشت. بسیاری از ناهنجاری‌ها به‌سبب دستیابی به آزادی غارت شده است. https://virasty.com/fakhrian_ir/1695449738993028947

ما یک مأموریتِ محوری برای رسانۀ ملی قائل هستیم که الزاماتی دارد و این مأموریت ملی اهداف کلانی را هم با خودش همراه دارد. به نظر ما آن مأموریتِ محوری عبارت است از مدیریت و هدایت فکر، فرهنگ، روحیه، اخلاقِ رفتاری جامعه، جهت‏دهی به فکر و فرهنگ عمومی، آسیب‏زدایی از فکر و فرهنگ و اخلاق جامعه، تشویق به پیشرفت - یعنی روحیه دادن - و زدودن احساس عقب‏ماندگی. ۱۳۸۳/۰۹/۱۱ بیانات رهبری در دیدار مسئولان سازمان صدا و سیما‌‌ @fakhrian_ir

اگر به‌دنبال مطالب ناب و درجۀ یک هستید، نیم‌ساعت وقت بگذارید و متن این سخنرانی را بخوانید. @fakhrian_ir

آیة‌الله جوادی آملی: بیان نورانی امام عسکری(سلام‌الله‌علیه) این است که: «إنّ الوصول الی الله سفرٌ لا یُدرک الاّ بالامتطاء اللیل»؛ وصول به خدا و نِیل به مقام قُرب الهی یک راه طولانی است و پیمودن این راه طولانی مرکب می‌خواهد و بهترین و راهوارترین مرکب این سفر، نماز شب است. سفر، با مرکب قابل طی است و بدون وسیله نقلیه آدم سفر طولانی را چطور طی کند؟ فرمود این راه، راه طولانی است این سفر، سفر طولانی است «إنّ الوصول الی الله سفرٌ» که این سفر بدون مرکب نمی‌شود. مرکبش هم نماز شب است. نماز شب یک مرکب خوبی است. خب سوار این مرکب بشوید و بروید. اگر می‌خواهید عزیز و گرامی بشوید باید از خیلی از چیزها صرف ‌نظر کنید. @fakhrian_ir

📸 امیرعبداللهیان در حاشیۀ نشست سازمان ملل با وزرای خارجۀ برزیل، سوئد، روسیه، عربستان، کره‌جنوبی، اریتره، مالی و نیجر دیدار کرد. پ.ن: خیلی فرق است بین دیپلماسی التماسی و دیپلماسی عزتمندانه @fakhrian_ir

با حذف «بانک‌ها غلط می‌کنند با پول مردم بنگاه‌داری کنند» از دیوارنگاره میدان ولی‌عصر تهران، بر همه واضح و مبرهن شد که بانک‌ها، بنگاه‌داری می‌کنند. خب نتیجه؟ پول‌تان را به این بنگاه‌ها ندهید، چون دیگر آن‌ها بانک‌دار نیستند، بنگاه‌دارانی خطرناک هستند. https://virasty.com/fakhrian_ir/1695793762685008837

اولین رویداد ملی دانش‌آموزی هوش مصنوعی و پنجمین دورۀ بین‌المللی اعطای جایزۀ علمی و فناوری مصطفی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در اصفهان شروع شد. پیشنهاد میدم حتما دستاوردهای این دو رویداد بزرگ رو پیگیری کنید. @fakhrian_ir

💠اصل کرامت انسان! حقوق انسان‌ها در اسلام امر معتبر و محترمی است! یعنی انسان به ماهو انسانٌ دارای حقوقی است، این را ما به آن می‌گوییم اصل کرامت انسان! روحانیت، حوزه علمیه، مرجعیت از این اصل کرامت انسان باید دفاع کند. درس خارج فقه 1402/07/05 در اولین جلسۀ درس خارجش در قم از حقوق انسان‌ها صحبت کرد و از حقوق بهایی‌ها در ایران گفت! می‌گوید وظیفۀ روحانیت دفاع از حقوق انسان‌ها از جمله بهایی‌ها در ایران است. آقای علوی بروجردی، در اندیشۀ شما فلسطینی‌ها انسان هستند یا نه؟ یمنی‌ها چطور؟ آوارگان سوری چی؟ آن‌ها انسانند؟ حقوقی دارند یا نه؟ مردم مظلوم ایران چطور؟ سالهاست در ظالمانه‌ترین تحریم‌های بین‌المللی به‌سر می‌برند! مردم ایران، انسانند؟ حقوقی دارند؟ اگر آری پس چرا ساکتید؟ چرا حرف نمی‌زنید؟ چرا حق این مظلومان را داد نمی‌زنید؟ در اغتشاشات ده‌ها جوان عزیز توسط چند آدم جانی سلاخی شدند! این‌ها حق ندارند؟ آن چند بهایی نانجیب را می‌بینید و این همه مظلوم را چرا نه؟ اصلا مگر کجا به یک بهایی در ایران ظلم شد؟ پس بگذارید من به شما حسن‌ظن نداشته باشم! گفتید دلسوز نظام هستید، اگر راست می‌گویید بیایید دوشتان را زیر بار این انقلاب و نظام بدهید. بیایید یک گوشۀ کار را بگیرید. @fakhrian_ir