🕎 توضیحاتی دربارهٔ ایام عُومِر در یهودیت (١)
1️⃣ واژهٔ «عُومِر» به‌معنای پیمانه‌ای است از محصول نوبرانه‌ی «جو» كه در دوران آبادی معبد سلیمان، در دومین روز #عید_پسح با برگزاری تشریفاتی خاص توسط نمایندگان #سنهدرین و با حضور جمعی از کشاورزان در يک مراسم جشن بهاره، بهعنوان هدیهٔ شکرگزاری و سپاس از رحمت‌های الهی به خانهٔ خدا تقدیم می‌شد.
2️⃣ ضمن آن‌كه از همان‌روز (١۶ نیسان) تا آغاز #شاووعوت یا عید نزول تورات (۶ سیوان)، یهودیان به‌مدت ۴٩ شب يا ٧ هفته، طبق دستورات الهی درج‌شده در تورات ملزم به انجام روزشماری هستند.
3️⃣ این فرمان، با گفتن براخای عُومِر (دعای عومر) انجام می‌شود. زمانِ گفتن براخای عومر از تاریکی هوا تا سپیده‌دم است. این شمارش را باید هر شب آقایان به‌طور پیاپی و با صدای بلند انجام دهند.
4️⃣ در پايان شمارش #عومر رسم بود، تا حصول خرمن گندم، مجدداً دو پیمانه آرد گندم را بهعنوان پایان عُومِر و آغاز شاووعوت بهعنوان هدیه برای خداوند تقدیم می‌كردند.
5️⃣ ايام عُومِر و شمارش آن معروف به سفيروت ها‌عُومِر (ספירת העומר) است كه یادآور خروج قوم #بنی‌اسرائیل از مصر و ورودشان به بیابان، همچنین رسیدن آنان پس از ۴٩ روز در پای كوه سینا، و سپس دریافت #الواح_تورات می‌باشد.
✡ نقش یهود در تحریف غدیر خم (۴)
💥 عملكرد یهود در برابر اسلام (١)
1⃣ #یهودیان منتظر ظهور پیامبری در عربستان بودند، اما نه از نژاد عرب و نه از غیر بنی‌اسرائیل! یهود بر اساس عقاید تحریف‌شده، اعتقاد داشت هیچ‌گاه نبوت از #بنی‌اسرائیل خارج نمی‌شود و همیشه بهعنوان #نژاد_برتر باقی خواهد ماند.
2⃣ لذا هرچند به‌‌فرمودهٔ قرآن، پیامبر را همچون فرزند خویش می‌شناختند، اما به‌علت خوی #برتری‌طلبی و #حسادت، در مقابل ایشان ایستادند و در راه نابودی اسلام از هیچ تلاشی فروگذار نكردند، تا جایی كه قرآن از آنها بهعنوان سخت‌ترین دشمن یاد كرد.
3⃣ علمای یهود سراغ مشرکان می‌رفتند، و آنان را به #جنگ با اسلام ترغیب می‌نمودند. مشركان سؤال می‌كردند: شما كه اهل علم و كتاب هستید، به ما بگوئید آیا دین ما بهتر است یا دین محمد؟ و #یهودیان می‌گفتند: دین شما برتر و به حق اولی‌تر است. و همین باعث می‌شد مشركان با روحیهٔ بیشتری به جنگ اسلام بروند. قرآن كریم، با نقل این قضاوت ناحق یهود، آنان را لعنت کرده است.
4⃣ از سوی دیگر، یهودیان در میان اعراب مسلمان از #نفوذ خود استفاده نموده تا با ایجاد شک در اعتقادات مسلمین موجبات شكست آنان را فراهم آورند. نمونه‌ای از این توطئه‌ها كه قرآن نیز به آن اشاره دارد این است كه در اول‌ِ روز اظهار ایمان می‌كردند و آخرِ روز از ایمان خود برمی‌گشتند، تا مسلمانان كه هنوز آنان را اهل كتاب می‌دانستند، دچار شک و تردید شوند!