▫️قَلْبُ الْأَحْمَقِ فِي فِيهِ، وَ لِسَانُ الْعَاقِلِ فِي قَلْبِهِ.
🟠 قلب احمق در دهان اوست و زبان عاقل در درون قلبش
✍ هر دو اشاره به یک حقیقت دارد و آن این که افراد عاقل بى مطالعه، فکر و دقت سخن نمىگویند؛حسن و قبح، سود و زیان، مناسبت و عدم مناسبتِ گفتار خود را به دقت بررسیده و سپس آن را بر زبان جارى مىکنند در حالى که افراد نادان به عکس آن هستند؛ سخنى را بى مطالعه میگویند و بعد که به آثار زیانبارش برخورد کردند در فکر فرو مىروند. منظور در اينجا عقل و حماقت اكتسابى است. كسى كه ذاتا احمق است در واقع نوعى بيمارى دارد كه در صورت امكان بايد به وسيله ديگران معالجه شود.ولى گاه انسان حماقت را با اراده خود فراهم مى.سازد؛ با نيكان و پاكان و عاقلان و خردمندان معاشرت نمىكند و بر عكس به دنبال هواى نفس مى رود و با افراد نادان و شرور طرح دوستى مى ريزد، تحصيل علم را رها مىكند و با اختيار خود در وادى جهل گام بر مىدارد و گرفتار غرقاب مىشود. نكوهش حضرت از چنين حماقتى است.
📘حکمت ۴۱
┄┅♦️ گام دوم انقلاب♦️┅┄
🔴https://eitaa.com/joinchat/3861577738C3c3b839fff