🎥 اسرائیل همچنان به دنبال جنگ آمریکا و ایران است! 🔸 جفری ساکس، اقتصاددان آمریکایی در گردهمایی دیپلماسی آنتالیا در ماه گذشته با اشاره به آغاز اعتراضات سوریه در سال ۲۰۱۱، آن را یک طراحی اسرائیلی برای سرنگونی دولت‌های مخالف اسرائیل در منطقه عنوان می‌کند که به پشتوانه فرمان اجرایی اوباما در بهار ۲۰۱۱ اجرایی شد. ✅ ساکس معتقد است جنگ سوریه تنها یکی از شش جنگی است که اسرائیل در ترویج آن‌ها نقش داشته است؛ این جنگ‌ها شامل لبنان، عراق، سوریه، لیبی، سومالی و سودان می‌شوند. تنها جنگی که تاکنون رخ نداده و موجب نگرانی نتانیاهو شده است، جنگ آمریکا با ایران است؛ جنگی که اسرائیل همچنان در تلاش برای تحریک آن است؛ چرا که بدون همراهی مستقیم آمریکایی‌ها قادر به انجام آن نیست. 🌏 گذرگاهی برای رسیدن به یک وضع جدید 🆔 @gozargaah_ir

⭕️ احمد الشرع، ترامپ و معادله جدید خاورمیانه؛ توافقی پرهزینه با دستاوردی مشروط 🔷 در روز دوشنبه، دونالد ترامپ به عربستان سعودی سفر کرد و با استقبال گرم محمد بن سلمان، ولیعهد این کشور، روبرو شد. این استقبال، که با تشریفات خاص سعودی‌ها همراه بود، با سخنان تمجیدآمیز ترامپ درباره بن سلمان، رنگ و بوی صمیمانه‌تری به خود گرفت. اما این سفر، فراتر از یک دیدار دیپلماتیک عادی میان دو کشور بود؛ چرا که محور گفت‌وگوها مسائل مهمی در خاورمیانه را شامل می‌شد. یکی از رویدادهای قابل توجه در این سفر، حضور احمد الشرع و دیدار او با ترامپ بود؛ دیداری که با وساطت عربستان انجام شد. در جریان این دیدار، تصمیمی تاریخی اتخاذ شد: لغو تحریم‌های اعمال‌شده علیه سوریه. متعاقب این اتفاق، اعلام شد که برخی لابی‌های علوی در ایالات متحده از کنگره کنار گذاشته شده‌اند. این تحولات واکنش گسترده‌ای در سوریه برانگیخت؛ مردم به خیابان‌ها آمدند و جشن گرفتند. مقامات دولت سوریه نیز با ارسال پیام‌هایی، این دستاورد را تبریک گفتند و در پیام‌های خود از حمایت عربستان و به‌ویژه ولیعهد محمد بن سلمان، قدردانی ویژه‌ای به عمل آوردند. 🔷 با این حال، این رویداد تنها در چارچوب دیدارهای دیپلماتیک باقی نماند و واکنش‌ها و تفسیرهای متعددی را در پی داشت. از جمله این واکنش‌ها، می‌توان به اظهارات صالح الحموی پژوهشگر و از معارضان برجسته سوری، اشاره کرد که در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس، به بررسی ابعاد مختلف لغو تحریم‌ها علیه سوریه پرداخت. الحموی با تأکید بر اینکه هیچ فرد عاقل و میهن‌دوستی از کاهش فشارهای اقتصادی بر مردم کشورش ناراحت نمی‌شود این اقدام را از منظر کاهش درد و رنج عمومی مثبت ارزیابی کرد. او با تأکید بر وضعیت بحرانی شمال سوریه، خروج استان سویدا از حاکمیت دولت مرکزی، تسلط نیروهای «قسد» بر منابع نفت و گاز، و افزایش احتمال ناآرامی‌ها در مناطق ساحلی، این شرایط را بازتابی از ضعف دولت قلمداد کرد. 🔷 از نگاه الحموی، محور عربی شامل قطر، ترکیه و عربستان سعودی توانسته‌اند از اختلافات میان نتانیاهو و ترامپ به‌خوبی بهره‌برداری کنند. به گفته او، ترامپ تحت تأثیر منافع مالی قرار می‌گیرد، در حالی که اسرائیل سابقه‌ای طولانی در کسب امتیاز بدون اعطا دارد. در همین راستا، احمد الشرع با میانجی‌گری یکی از کشورهای حوزه خلیج فارس، اقدام به واگذاری امتیازات کلانی کرده است که شامل موارد زیر می‌شود: • صرف‌نظر از ادعای حاکمیت بر بلندی‌های جولان • پذیرش قدس به عنوان پایتخت اسرائیل • موافقت با پیوستن به توافق‌نامه‌های صلح ابراهیم • تأمین حقوق اقلیت‌ها • پایان دادن به حضور مبارزان خارجی در خاک سوریه وی همچنین تأکید کرد که لغو تحریم‌ها به‌صورت مشروط و در قالب تعلیق اجرایی صورت گرفته است، نه به‌عنوان حذف کامل تحریم‌ها. به‌واسطه محدودیت‌های قانونی، ترامپ صرفاً در چارچوب هشت فرمان اجرایی می‌تواند اقدامات محدودی انجام دهد، در حالی که قانون «سزار» همچنان پابرجاست و برای لغو آن نیاز به تصویب کنگره وجود دارد. 💢 به‌گفته الحموی، نکته اساسی این است که تعلیق تحریم‌ها مشروط بوده و دائمی نیست. او تصریح می‌کند که سناتور مارکو روبیو قرار است در ترکیه به شیبانی اعلام کند: «شما شش ماه فرصت دارید تا تعهداتی را که با ضمانت عربستان و قطر پذیرفته‌اید، اجرایی کنید؛ در غیر این صورت، تحریم‌ها دوباره اعمال خواهند شد.» در سطح داخلی نیز، موفقیت احمد الشرع در حوزه دیپلماسی خارجی با چالش‌های جدی مواجه است. از جمله این چالش‌ها می‌توان به انحلال هیئت تحریر الشام، تضمین امنیت اقلیت‌ها و پاکسازی کامل سوریه از مبارزان خارجی اشاره کرد. الحموی همچنین به چهار مورد سوءقصد علیه الشرع از درون جناح خودی اشاره نمود که نشان‌دهنده وجود تضادهای شدید داخلی است. وی خطاب به نهادهای امنیتی هشدار داد که به‌جای تمرکز بر تعقیب منتقدان، باید بر تهدیدات واقعی و کسانی که با حمایت‌های مالی خارجی برای ایجاد بی‌ثباتی تلاش می‌کنند، تمرکز شود. 🌏 گذرگاهی برای رسیدن به یک وضع جدید 🆔 @gozargaah_ir

🔇🇵🇸 با سکوت، شریک جنایت‌ایم! 💯 کمپین رسانه‌ای ارتباط با دانشجویان آزادی‌خواه کشورهای جهان ▪️بخش هشتم 🇩🇪 لیست صفحات اینستاگرام گروه‌های دانشجویی حامی فلسطین در آلمان ▪️ دانشگاه مونیخ ▪️ دانشگاه کلن (کمپ اعتراضی) ▪️ دانشگاه کلن ▪️ دانشگاه برلین ▪️ دانشگاه فنی برلین ▪️ جمعی از دانشجویان برلین ▪️ جنبش انقلابی هامبورگ ▪️ دانشگاه فرایبورگ ▪️ دانشگاه مانهایم ▪️ دانشگاه لایپزیش ▪️ دانشگاه اشتوتگارت ▪️ دانشگاه برانشوایگ ▪️ دانشگاه فنی آخن ▪️ دانشجویان اوترزبرگ ▪️ دانشگاه وورتسبورگ ▪️ دانشگاه فریدریش الکساندر ارلانگن نورنبرگ ▪️ دانشگاه مانهایم ▪️ دانشگاه فرانکفورت ▪️ دانشگاه هایدلبرگ ▪️ صدای فلسطین اشتوتگارت ▪️ دانشگاه ماینتس 🔗 لینک ورود به صفحات: https://gozargaahgermany.carrd.co/ ‼️ از فیلترشکن استفاده کنید. 📨 #ارتباط_با_دانشجویان 🌏 #گذرگاهی_برای_رسیدن_به_وضع_جدید 🆔 @gozargaah_ir

⭕️ مجمع تشخیص امروز چه چیزی را تصویب کرد؟! 🖊 علیرضا فقیهی راد 🔺اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام دقیقا در روزی که ترامپ ادعاهای گزاف علیه ایران داشت و از فشارحداکثری تحریمی گفت در نشست خود از تصویب لایحه الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با جرائم سازمان یافته فراملی(پالرمو) خبر داد. 🔺کنوانسیون سازمان ملل متحد علیه جرایم سازمان یافته فراملی (UNTOC) (پالرمو) معاهده ای است که در تاریخ 15 نوامبر 2000 در پنجاه ‌و پنجمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک توسط 149 کشور پذیرفته و تقریباً سه سال بعد در 29 سپتامبر 2003 براساس ماده (38) آن لازم‌الاجرا شد. 🔺پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو یکی از خواسته های FATF از ایران می باشد که در توصیه شماره 36 و همچنین در برنامه اقدام توافق شده بین ایران و FATF الحاق به آن خواسته شده است. 🔺مهمترین مشکلی که در کنوانسیون پالرمو به چشم می‌خورد، قرار گرفتن گروه‌های مقاومت از جمله حزب الله در لیست گروه‌های تروریستی و الزام امضا کنندگان این کنوانسیون برای مقابله به گروه‌های مقاومت می‌باشد و به نوعی می توان گفت که یکی از دلایل تشکیل چنین کنوانسیونی اقدام علیه گروه‌های مقاومت اسلامی ‌می‌باشد. 🔺به عنوان نمونه در گزارش دسامبر 2004 دفتر مواد مخدر و جرایم سازمان یافته کنوانسیون پالرمو، حزب الله لبنان در کنار دیگر گروه‌های تروریستی قرار گرفته که درآمد اصلی خود را از اخاذی از بازرگانان، تجار، صاحبان رستوران و مشاغل در قالب "مالیات جنگ" بدست می‌آورد. همچنین در سال 2012 نیز حزب الله در کنار گروه تروریستی بودن به قاچاق مواد مخدر نیز متهم شده است. 🔺همچنینFATF در گزارش دیگری در اکتبر 2015، با عنوان "خطرات در حال ظهور تامین مالی تروریسم" (Emerging Terrorist Financing Risks) اعلام کرده است: "یک رابطه میان قاچاق مواد مخدر و تامین مالی گروههای تروریستی همچون حزب‌الله لبنان وجود دارد. سازمان‌های تروریستی به راحتی می‌توانند سود حاصل از قاچاق موادمخدر را دریافت نمایند چرا که آنها شبکه‌ای از روابط پنهان بانکی دارند." 🔹این گزارش‌ها به خوبی نشان می‌دهد که آمریکا و FATF یکی از متهمان اصلی قاچاق مواد مخدر و پولشویی را حزب‌الله لبنان می‌دانند. در نتیجه، پذیرش کنوانسیون پالرمو توسط ایران به معنای تعهد ضمنی کشورمان به قطع همکاری با گروه‌های مقاومت مانند حزب‌الله لبنان است. 🔺پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو ایران را ملزم می‌کند تا قوانین و فرآیندهای کیفری‌اش را همسو با انتظارات کنوانسیون، ترمیم و بازنگری کند و یا حتی در مواردی که رفتاری طبق قوانین ایران مجرمانه است، باید طبق ضوابط کنوانسیون «پالرمو» آن را جرم‌انگاری کند، به تعبیری الزاماتی در مفاد این کنوانسیون وجود دارد که ایران باید براساس آن، در قوانین و مقررات کیفری‌اش بازنگری کند که همین امر ابزاری برای کشورهای سلطه‌گر جهت فشار و سلطه بیشتر بر امور داخلی ایران محسوب می‌شود. عضویت مشروط هم در عمل کمکی به حل موضوعات نخواهد کرد. 🌏 گذرگاهی برای رسیدن به یک وضع جدید 🆔 @gozargaah_ir

⭕️ سفر ترامپ به دول عربی و بحران قدرت و وحدت! ترامپ رسما برای دوشیدن کشورهای عربی به منطقه آمده است و همانطور که می دانیم همگی هم از او بشدت می ترسند لذا قطر کوچک هم برای او پیشکشی یک هواپیمای بوئینگ چهارصد میلیون دلاری می فرستد! ماجرا البته پیچیده است یعنی ترسیدن از یک قدرت مثل آمریکا، چیزی است که همه با افتخار آن را فریاد می زنند! و از آمریکای قاتل مردم غزه، استقبالی گرم می کنند! در حاشیه ماجرا هم البته بازی ها و طراحی های رسانه ای وجود دارد مثل اینکه، ترامپ مثلا به درخواست رئیس سعودی آقای بن سلمان، گفت که تحریم های سوریه را برخواهم داشت تا کمک های شما به آنجا برسد! و این چیزی نیست که مردم سوریه بتوانند آنرا براحتی فراموش کنند چون وضع بسیار بغرنجی دارند. همه اینها یعنی تا یک برنامه جدی برای کسب «قدرت و وحدت»، در کشورهای اسلامی وجود نداشته باشد، باید شاهد همین ذلت باشیم که افراد از ظالم برای اجازه حیات خود تشکر کنند و برای اینکه بمباران نشده اند هدیه بفرستند! دقیقا همه آن چیزهایی که در مقابل طاغوت های زمانه دیده ایم! تاکید ترامپ برای لزوم ورود سعودی به پیمان صلح ابراهیم که با رژیم صهیونیستی بسته شده است نشان می دهد که نه تنها امتیازات اقتصادی که تعهدات سیاسی نیز گرفته میشود و حجم ذلت خیلی بالاست! اینکه عده ای ذوق زده، امکان دعوت ایران به گفتگو با ترامپ را مطرح کردند ناشی از کور بودن در مقابل تجربه تاریخی معاصر با آمریکا و نادیده گرفتن همه هویت طاغوتی اوست و بیشتر به گول زدن خود شبیه است. من مخالف گفتگو نیستم ولی اینکه فکر کنیم اتفاقی برای منطقه به نفع استقلال و عزت می افتد شوخی است. 🌏 گذرگاهی برای رسیدن به یک وضع جدید 🆔 @gozargaah_ir

⭕️ چشم‌انداز مبهم صلح اوکراین 🖋 شعیب بهمن 🔹 سیاست خارجی دولت ترامپ در قبال مناقشه روسیه و اوکراین، انحرافی قابل‌توجه از رویکرد سنتی ‏آمریکا محسوب می‌شود. در حالی که دولت بایدن با اتخاذ موضعی تهاجمی، از افزایش کمک‌های ‏مالی، نظامی و اطلاعاتی به کیف حمایت کرد، دولت ترامپ از ابتدا بر اولویت‌دهی به مذاکرات صلح با هدف ‏خاتمه سریع درگیری تأکید داشته است. با این حال، این ادعا در عمل با چالش‌های پیچیده‌ای ‏مواجه شده است.‏ 🔸 استراتژی دولت ترامپ را می‌توان در چارچوبی چندبعدی مورد بررسی قرار داد که تمرکز آن کمتر بر حفظ ‏تمامیت ارضی اوکراین یا بازدارندگی در برابر اقدام نظامی روسیه و بیشتر بر کاهش تعهدات آمریکا در ‏اوکراین و امکان بازتعریف روابط با روسیه استوار است. این استراتژی از مدل «چماق و هویج» استفاده ‏کرده است؛ به این صورت که کمک‌های نظامی به اوکراین به صورت متناوب محدود شده تا کی‌یف را به ‏انعطاف‌پذیری در مذاکرات ترغیب کند، در حالی که به روسیه مشوق‌های اقتصادی مانند کاهش تحریم‌ها ‏پیشنهاد شده است. 🔸 اگرچه کی‌یف به آتش‌بس موقت تمایل نشان داده، اما هرگونه پیشنهاد مبتنی بر واگذاری سرزمینی را رد کرده ‏و زلنسکی بر حفظ حاکمیت اوکراین بر تمام قلمروهای آن تأکید دارد. از سوی دیگر مسکو ‏نسبت به پیشنهادات آمریکا واکنش مثبت‌تری نشان داده، اما به نظر می‌رسد با تأخیر در فرآیند مذاکره، در پی ‏کسب امتیازات بیشتر است. در این بین کشورهای اروپایی به‌عنوان ذینفعان کلیدی، توسعه‌طلبی ارضی روسیه ‏را تهدیدی برای امنیت قاره اروپا می‌دانند. 🔸 بر این اساس، در خصوص مذاکرات باید به چند مولفه کلیدی توجه کرد:‏ ‏1️⃣ جنگ اوکراین به دلیل تحرکات دولت زلنسکی و غرب علیه روسیه آغاز شد و مسکو این نبرد را اقدامی ‏در راستای تأمین امنیت ملی و تقویت استحکامات ژئوپلیتیکی خود تلقی می‌کند. بنابراین، برای پایان یافتن ‏جنگ باید ارزیابی کرد که روسیه چه اندازه به خواسته‌های خود دست یافته است.‏ ‏2️⃣ اگرچه آمریکا نقش مهمی در شعله‌ور شدن آتش جنگ داشت اما به تنهایی نمی‌تواند آن را ‏خاموش کند. زیرا کشورهای اروپایی به عنوان بازیگران مهم توسعه‌طلبی ارضی روسیه را بر خلاف منافع ‏امنیتی و ژئوپلیتیکی خود تلقی می‌کنند. در نتیجه اگر منافع آنها محقق نشود یا از روند ‏مذاکرات کنار گذاشته شوند، ممکن است نقشی مخرب اتخاذ کنند. 3️⃣ هرگونه توافق صلح باید یا با کنار گذاشتن یا کناره‌گیری شخص زلنسکی و دولت وی همراه ‏باشد. زیرا عدم رضایت از او هم در میان روس‌ها، هم در میان دولت ترامپ و هم در بخشی از جامعه ‏اوکراین به وضوح دیده می‌شود. برخی از کشورهای اروپایی نیز رضایت چندانی از عملکرد او، به‌ویژه بروز ‏فسادهای گسترده در استفاده از کمک‌های مالی و تسلیحاتی ندارند.‏ 4️⃣ هدف نهایی ترامپ از پایان بخشیدن به جنگ نه خیرخواهی و صلح‌طلبی و نه در ‏راستای منافع روسیه و اوکراین قابل تفسیر است. ترامپ معتقد است این جنگ باعث هدر رفتن منابع ‏مالی و نظامی آمریکا بدون اخذ تضمین‌های قابل قبول برای جبران آن‌ها شده است. از این رو، او ‏خواهان این بود که ضمن جبران کمک‌های آمریکا، سهم خود را از کیک اوکراین بردارد؛ ‏پیش از آنکه دیگران هیچ سهمی برای آمریکا باقی نگذارند. به همین دلیل، طرح واگذاری معادن اوکراین به ‏آمریکا مطرح شد و ترامپ پس از جلسه تحقیرآمیز با زلنسکی به او فهماند که برای بقا راهی جز در اختیار ‏گذاشتن منابع و معادن کمیاب کشورش ندارد. اکنون که طرفین در این خصوص به ‏توافق رسیده‌اند، موضع دولت ترامپ در مورد پایان بخشیدن به جنگ نیز تلطیف شده است.‏ 🔸 در مجموع، چالش‌ها و تردیدهای قابل‌توجهی درباره توانایی دولت ترامپ در ایجاد توافقی پایدار وجود ‏دارد. انتقادها به رویکرد آمریکا به ویژه به دلیل عدم بی‌طرفی و فشار بر اوکراین در حالی که امتیازات ‏پیشاپیش به روسیه داده شده، افزایش یافته است. همچنین، نادیده گرفتن منافع اوکراین و کنار گذاشتن ‏متحدان اروپایی از مذاکرات، مشروعیت و پایداری هر توافق احتمالی را زیر سؤال می‌برد.‏ ✅ از این رو سناریوهای محتمل بیشتر شامل آتش‌بس‌هایی است که وضعیت موجود را تثبیت می‌کند یا توافقاتی ‏که به تمامیت ارضی اوکراین آسیب می‌زند. در این بین حتی در صورت آتش‌بس، خطر از سرگیری ‏درگیری‌ها وجود دارد؛ زیرا مانند توافقات قبلی در چارچوب توافق ۱ و ۲ مینسک، این بار نیز امکان تحقق صلح پایدار دشوار خواهد بود. به خصوص که روسیه هنوز به تمام ‏منافع خود در اوکراین دست نیافته و کی‌یف نیز شاید نتواند جدایی بخش‌هایی از سرزمین خود را هضم کند. 🌏 گذرگاهی برای رسیدن به یک وضع جدید 🆔 @gozargaah_ir

⭕️ راز دو لحن ترامپ درباره ایران! 🖋 صابر گل عنبری موضوع ایران به بخش ثابتی در سخنان ترامپ در سفر به منطقه تبدیل شده است؛ اما به اشکال متفاوت و تقریبا با دو لحن مختلف. در عربستان لحن ترامپ آمیزه‌ای از طعنه، سرزنش و تحقیر بود. با جزئیات به بحران‌ها و معضلات داخلی برای ایرانی‌ها همچون برق و آب و....اشاره و وضعیت را با عربستان مقایسه کرد. البته در کنار این مسائل گریزی هم به تمایل خود برای توافق با ایران زد، ولی طعنه و تمسخر خميرمايه كلامش بود. با این حال، ترامپ در سفرش به قطر از یک سو به شکل قابل تاملی بیشتر از سفرش به ریاض بر روی مساله ایران تمرکز کرد و از دیگر سو نیز لحن او با وجود برخی تهدیدهای ضمنی، متفاوت و بسیار نرم و چاشنی گفتگو و توافق به وضوح بر آن چیره بود. رویکرد ترامپ در قبال ایران فعلا مذاکره برای توافق است، اما این که این روند به کجا ختم خواهد شد، شاید خود ترامپ هم پاسخ دقیق و روشنی برای آن نداشته باشد. اما چنان که قبلا نیز نگارنده بیان داشته است، احتمال منتهی شدن این روند در نهایت پس از فراز و فرودهای فراوان به توافق بیشتر از عدم توافق است. اما سرّ دو لحن تقریبا متفاوت ترامپ در ریاض و دوحه چیست؟ به نظر می‌رسد که به شکل و ماهیت گفتگوهای دو میزبان با او بر می‌گردد. این که برای نخستین بار در ریاض با آن ادبیات طعنه و تحقیر به مسائلی جزئی و در عین حال مهم درباره ایران پرداخت، احتمالا بروندادی از مسائل مطرح شده در دیدار با بن سلمان و مقایسه‌‌های صورت گرفته باشد. به قول دوستی اظهارنظرهای متناقض ترامپ درباره یک مساله بیشتر به این بر می‌‎گردد که با چه کسی قبل از بیان این سخنان دیدار و یا گفتگو کرده و به عبارتی مخ او را زده است. حالا اگر هم سخنان ترامپ در ریاض تحت تاثیر مسائل مطرح شده در دیدارها در عربستان نبوده باشد، اما اظهارات او در دوحه به احتمال زیاد خروجی گفتگویش با شیخ تمیم بوده است؛ خود ترامپ هم بر این مساله صحه می‌گذارد و به تکاپوی او برای توافق میان ایران و آمریکا و جلوگیری از وقوع درگیری نظامی در منطقه اشاره می‌کند. روشن است که موضوع غزه و ایران دو دستور کار مهم قطری‌ها در دیدار با ترامپ بوده است. در مورد غزه که نتانیاهو طرف مستقیم آن است، «تا این لحظه» در نتیجه سرسختی و لجاجت او گشایشی در کار نیست و ترامپ هم به دلایلی از جمله پیشبرد سیاست خود در دیگر پرونده‌های منطقه تمایلی به فشار جدی بر نتانیاهو و اسرائیل ندارد. تا ببینیم در این پرونده گفتگوهای کنونی دوحه به کجا ختم می‌شود. اما درباره ایران از سخنان دیروز و امروز ترامپ پیداست که امیر قطر به شکل ویژه و جدی این موضوع را با او مطرح و در خصوص آن گفتگو کرده است؛ تا آنجا که رئیس جمهور آمریکا از تهران خواست که قدردان امیر قطر باشد که به گفته او برخلاف دیگران با حمله نظامی به ایران مخالف است. ترامپ در عین حال بیان داشت که می‌خواهد مذاکرات با ایران موفقیت آمیز باشد و از نزدیک بودن توافق گفت. البته در این باره چندان نمی‌‎شود، به این سخنان اتکا کرد. یک ماه پیش هم که مذاکرات شروع شده بود، تقریبا با همین مضمون از نزدیک شدن به توافق سخن گفت، اما اتفاق خاصی تاکنون نیفتاده و مواضع آمریکا هم اخیرا سخت‌تر شده است. در این میان، اما روابط نزدیک شیخ تمیم و ترامپ و سیاست دوحه در قبال تهران چه بسا قطر را در جایگاه گزینه‌ای مناسب‌تر برای میانجیگری میان ایران و آمریکا در مذاکرات قرار دهد. از دو فاکتور بالا عمان بیشتر حائز دومی است؛ یعنی روابط حسنه و سیاست خوب در قبال تهران، اما درباره نوع روابط آن با آمریکا می‌توان گفت که بیشتر با سیستم سنتی و شناخته شده این کشور است تا ترامپ و دولتش که تقریبا تافته‌ای جدا بافته هستند و سلطان هیثم هم بر خلاف ولیعهد عربستان و امیر قطر روابط نزدیکی با ترامپ و تیم کاری نزدیک به او ندارد. این مساله را می‌توان در شرکت نکردن سلطان هیثم در نشست دیروز چهارشنبه سران شورای همکاری خلیج فارس با رئیس جمهور آمریکا دید. ناگفته هم نماند که سلطان عمان خیلی کم در چنین نشست‌هایی شرکت می‌کند، ولی اگر روابط نزدیکی با ترامپ داشت، احتمالا مسقط هم ایستگاهی در سفر منطقه‌ای او می‌شد و یا خود هیثم بن طارق در نشست ریاض شرکت می‌کرد. با این حال به نظر می‌رسد که ایران در مقایسه با دیگر بازیگران عرب در خلیج فارس بیشترین اعتماد را به عمان دارد و حالا هم که مسقط را به عنوان میانجی انتخاب کرده، تغییر آن بسیار بعید است؛ ولی احتمالا در آینده دوحه نیز در کنار مسقط نقش تسهیل‌گر و پررنگی در مذاکرات ایفا کند. 🌏 گذرگاهی برای رسیدن به یک وضع جدید 🆔 @gozargaah_ir

🔻سوریه سر تعظیم فرود نخواهد آورد! 🔹به قلم: حسین پاک 🌏 گذرگاهی برای رسیدن به یک وضع جدید 🆔 @gozargaah_ir