🌷 آیت‌الله #حائری_شیرازی : امکان ندارد که یکی از راه‌های #حلال را بسته باشیم و راه‌های حرامی باز نشود. در مسئله #ازدواج نیز چنین است. «تمام» راه‌های حلال باید با کمال اطمینان «تا آخر» باز باشد. برداشت ما از اسلام این است که باید دریچه حلال را «تا آخر» باز کنیم، نه «نیمه باز»! یعنی هرچه حلال است، آزاد بگذاریم، و الا آن نیازها از دریچه حرام سرزیر می‌شود و کاری از دستمان بر نخواهد آمد. 📚 کانال نشر آثار آیت‌الله حائری شیرازی 📚 🔹@h_khoban_ir

🌷 #علامه_طهرانی : حقی که این رهبر عالی‌قدر بر شما دارد اگر تا روز #قیامت به سپاس و شکرانه‌اش برخیزید از عهده بیرون نیامده‌اید، چون شما مرده بودید او زنده کرد. ملت قیام کرد؟ ملت زحمت کشید؟ این‌ها همه حرف است، جز اراده و عزم قویم ایشان هیچ‌کس کار نکرد، به دلیل این‌که ملت همیشه بوده است ولی تا روح در ملت پیدا نشد، جان نگرفت، حرکت نکرد. 📚 وظیفه فرد مسلمان در احیای حکومت اسلام، ص۴۳۴ 📚 🔹@h_khoban_ir

🌷 #امام_خمینی : مشكل این است كه ما، نه خودمان را می شناسیم ،نه خدایمان را. نه ایمان به خودمان داریم نه #ایمان به خدا. نه باورمان آمده است كه خودمان چیزى نیستیم و نه باورمان آمده است كه همه چیز اوست، وقتی این باور در كار نبود، هرچه برهان بر آن اقامه بشود فایده ندارد، باز هم آنانیت نفسی در كار هست ، و این كه من چه ، شما چه ! این همه ادعاهاى پوچ براى ریاست‌ها و براى امثال ذلك ، براى وجود انانیت است ، انانیت وقتی كه باشد،انسان خودش را می بیند. 📚 #تفسیر سوره حمد امام خمینی، ص110 📚 🔹@h_khoban_ir

#کلام_امام_ره 🔷امام خمینی(ره): 🔶ما هیچ‌ها خیال میکنیم چیزی هستیم واین یک حجابی است که امیدوارم خداوند تبارک و تعالی این حجاب را بردارد تا بفهمیم چی هستیم! 📚 🔹@h_khoban_ir

حضرت امام تا روزهای پایان عمر شریفشان نه تنها از دستور دادن به همسرشان پرهیز می کرد، بلکه تا حد امکان مقید بود کارهایش را به دیگران تحمیل نکند. در خاطرات آقای حمید روحانی در این خصوص آمده است: «‌‌امام مقید بودند تا آنجا که امکان دارد کار خود را بر دیگری تحمیل نکنند و کار خودشان‌‎ ‎‌را خودشان انجام بدهند. در نجف گاهی اتفاق می افتاد که امام روی پشت بام متوجه‌‎ ‎‌می شدند که چراغ آشپزخانه یا دستشویی روشن مانده؛ به خانم و دیگران که طبقه بالا‌‎ ‎‌بودند دستور نمی دادند که بروند چراغ را خاموش کنند. خود راه می افتادند و سه طبقه را‌‎ ‎‌در تاریکی پایین می آمدند و چراغ را خاموش می کردند و بازمی گشتند. گاهی قلم و کاغذ‌‎ ‎‌می خواستند که در اتاق طبقه دوم منزل بود؛ به هیچ کس، حتی به فرزندان مرحوم حاج‌‎ ‎‌آقا مصطفی دستور نمی دادند که برای او بیاورند. خودشان برمی خاستند از پله ها بالا‌‎ ‎‌می رفتند و کاغذ و قلم برمی داشتند و بازمی گشتند. (سرگذشت های ویژه از زندگی امام خمینی (س)، جلد ۱، صفحه ۱۱۷) 📚 🔹@h_khoban_ir

💠آیت الله حائری شیرازی: امام زمان(ع)اگر غایب می‌شود، ابتدا در دلها غایب می‌شود و بعد از آن در جامعه و اگر ظاهر می‌شود، ابتدا بر دلها ظاهر می‌شود و بعد از آن بر جامعه... #امام_زمان(عج) #آیت_الله_حائری 📚 🔹@h_khoban_ir

‌ ☘️ حضرت امام خمینی (ره) : ✍️ کاری بکنید که وقتی از اینجا بار بستید ، در حضور خدای تبارک و تعالی با رو سفیدی باشید. 📚 (برنامه سلوک ص 76) 📚 🔹@h_khoban_ir

رمز راحت زندگی کردن #قرائتی 📚 🔹@h_khoban_ir

یک شهید خاص که قرار بود در شکم مادر سقط شود... 📚 🔹@h_khoban_ir

✍امام خمینی(ره)، هیچ عیبی بالاتر از آن نیست که انسان عیب خود را نفهمد و از آن غافل باشد. چقدر زشت است انسانی که خود دارای هزاران عیب است از عیوب خود غفلت کند و به عیوب دیگران بپردازد تا عیوب دیگران را مانع و سرپوشی از کشف عیوب خود قرار بدهد. اگر انسان قدری در حالات و اخلاق و اعمال خود سیر کند و به اصلاح آن بپردازد در نهایت کارهایش اصلاح می‌شود و اگر خود را خالی از هر گونه عیبی بداند نهایت جهل ونادانی او است و هیچ عیبی بالاتر از آن نیست که انسان عیب خود را نفهمد و از آن غافل باشد و با آن که مجموعه‌ی عیوب است ، به عیوب دیگران بپردازد. 📚 چهل حدیث ، ص۲۶۹ 📚 🔹@h_khoban_ir

🔴شفاي عالمي وارسته توسط امام هشتم عليه السلام و اعطاي كرامت به وي ✍آيت الله وحيد خراساني نقل كرد : مدت بيست سال در مدرسه حاج حسن مشهد تحت سرپرستي مرحوم حاج شيخ حبيب الله گلپايگاني - كه سال‌ها در مسجد گوهر شاد امام جماعت بود - بودم . ايشان روزي به من فرمود : « مدتي در تهران مريض و بستري شدم . روزي به جانب حضرت رضا عليه السلام رو كرده گفتم : آقا ! من چهل سال تمام پشت در صحن، در سرما و گرما ،‌سجده‌ي عبادت پهن كرده ،نماز شب و نوافل مي خواندم و بعد خدمت شما شرفياب مي گشتم حال كه بستري شده‌ام، به من عنايتي بفرماييد . ناگاه در همان حال بيداري ديدم در باغ و بستاني خدمت حضرت رضا عليه السلام قرار دارم ايشان از داخل باغ گلي چيده به دست من دادند من آن گل را بوييدم و حالم خوب شد جالب‌تر آن كه دستي كه حضرت رضا عليه السلام به آن دست گل داده بودند، چنان با بركت بود كه بر سر هر بيماري مي‌كشيدم، بي‌درنگ شفا مي‌يافت ! البته در همان روزهاي نخست با يك مرتبه دست كشيدن بيماري‌هاي صعب العلاج بهبود مي يافت، ولي بعد از مدتي كه با اين دست با مردم مصافحه كردم، آن بركت اوليه از دست رفت و اكنون بايد دعاهاي ديگري را نيز بر آن بيفزايم تا مريضي شفا يابد .» آنان كه خاك را به نظر كيميا كنند آيا بود كه گوشه‌ي چشمي به ما كنند 📚 بحارالانوار 📚 🔹@h_khoban_ir