#روضه_شهادت_امام_حسن_عسکری_ع از غریبی می‌کشم پیوسته آه می‌برم بر مادرم زهرا پناه هست عمری خانه ام تبعیدگاه بیتِ من زندان و زندان قتلگاه گر چه در عالم ندارم یاوری مادری اَم، مادری اَم، مادری هر چه بر عالم امامت کرده ام در رهِ دین استقامت ‌کرده ام شیعیان را کِی ملامت کرده ام در وفاداری قیامت کرده ام خود نبودم غافل از احوالشان با خبر بودم همه از حالشان سالها در خلوتِ راز و نیاز با خدای خویش کردم عقده باز دوستانم جملگی در خوابِ ناز پرچم اسلام شد در اهتزاز همچو اَجدادم، به اوجِ اِبتلا من خریدم بر خودم، درد و بلا در جوانی، راهِ پیری رفته ام چون حسن، مشکل مسیری رفته ام سَروَم و با سربزیری رفته ام همچنان عمه، اسیری رفته ام یادِ زهرا، یادِ زینب، یادِ درد گاه در تبعید، گه زندان، نبرد دردهایی که بجانم ریخته داغ بر روح و روانم ریخته تاقت و صبر و امانم ریخته ذکرِ یارب از زبانم ریخته هر سحر، با خویش دارم زمزمه روضه های سختِ آلِ فاطمه درد دارم، دردِ مسمار و غلاف دردِ محراب و سرِ دیده شکاف دردِ مقتل، چکمه ی اهل خلاف دردِ کوفه، آل عصمت را طواف! هر یکی میخواست فریادِ بلند روضه ی ناموسی و دادِ بلند وای از دشنام و ننگ و عارها اهلبیت و کوچه و بازارها کاروان و بدترین رفتارها عمه ها و تهمتِ خَمّارها آلِ زهرا و کنیزی، آه آه عترتِ طاها و هیزی، آه آه آلِ عصمت در نظاره وای وای چشم سرخان و اشاره، وای وای پوشیه ها پاره پاره، وای وای گوشِ پاره، گوشواره، وای وای دست هایی بسته بود، از پشتِ سر راس هایی در میانِ طشتِ زر اینهمه درد و بلا بر سینه ام من شهیدِ غربتی دیرینه ام کشته ی دشنام و بغض و کینه ام روز و شب در حسرتِ آدینه ام آمد از رَه، چون امیدِ رفتنم شد شبیهِ جدّ من، جان دادنم باید از این گوشه ی تبعید رفت با دلِ پر خون و پر امید رفت دمبدم با ظالمان جنگید رفت گر چه قاتل بر غمم خندید رفت ناله های مُنسجم دارم به لب اِنتقم یا منتقم دارم به لب آری آری، میرسد صبح قیام عَن قریب آید ز ره، فجرِ سلام مهدی اَم آید برای انتقام ای مرا اَحباب! با هم انسجام هست واجب، بر تمامِ شیعیان یاریِ مهدی به پنهان و عیان #روضه_شهادت_امام_حسن_عسکری_ع @hajmahmoodzholideh

#رباعیات_امامت_و_ولایت_امام_عصر_و_ظهور_منتقم_قائم_آل_محمد_عج بر صاحبِ پرچم هدایت صلوات بر آنکه بما کند عنایت صلوات شد یوسفِ فاطمه امام دو جهان بر تاجِ امامت و ولایت صلوات شد ذکرِ زبان هر فرشته مهدی بر تارُک اسلام نوشته مهدی بر نور ولایتش دمادم صلوات ما را ز گِلِ علی سرشته مهدی ایکاش همیشه جمکرانی باشیم آماده برای جانفشانی باشیم خواهیم اگر زینتِ مهدی بشویم از یوسف فاطمه نشانی باشیم هر عاشق صادقی تولا دارد از دشمنِ فاطمه تبرا دارد قلبِ همه اهلبیت، با زمزمه ی "یا منتقم اِنتقم" تسلا دارد ما منتظر امامِ بر حق هستیم تا خاتمه با قیامِ بر حق هستیم تا سوختنِ ریشه ی جبت و طاغوت با صاحبِ انتقامِ بر حق هستیم ما منتظر امام عاشورائیم جان باخته ی قیام عاشورائیم تا حال اگر شهید نهضت نشدیم پس کشته ی انتقام عاشورائیم ما تکیه به کشتیِ حسینی داریم سربازیِ نهضت خمینی داریم با نایبِ صاحب الزمان، خامنه‌ای ما عزت و فخر عالمینی داریم #رباعیات_امامت_و_ولایت_امام_عصر_و_ظهور_منتقم_قائم_آل_محمد_عج @hajmahmoodzholideh

#ولادت_حضرت_رسول_اکرم_و_امام_صادق_علیهما_الصلات_والسلام دیوانه ی نگاه توام یامحمدا گرد و غبار راه توام یامحمدا مشتاق روی ماه توام یامحمدا عمریست در پناه توام یامحمدا دستی اگر بروی سرم می‌شود بکش دستی دگر به چشمِ ترم می‌شود بکش خوش آمدی تو ای سرو سامان عصرها با مقدمت بخاک بیافتند قصرها مستضعفین به یُمنِ تو بینند نصرها مستکبران روند بدامانِ حصرها با مقدم تو بر دل ما غم نمانده است جایی برای غصه بعالم نمانده است نقش ترا خدا چو در این دیده قاب کرد ما را برای فخرِ بشر انتخاب کرد خورشید را ز نور رخَت آفتاب کرد نام تو در تمام جهان انقلاب کرد "عبدالمطلب" آمد و قنداقه اَت بدست فرمود: این نشان الهی "محمد" است قنداقه ی مبارک تو در شهود بود از آسمانِ مکه ملَک در فرود بود هر کس که دید روی ترا در سجود بود تنها به بغض و کینه قلوبِ یهود بود امت، امامِ رحمتِ خود را که خوب دید قومِ عنود هستیِ خود، در غروب دید تو آمدی و مَه سرِ جایش خجل نشست نام ترا که گفت خدایت، به دل نشست تخت شهنشهان ز طلوعت به گِل نشست آتشکده ز نور رخَت منفعل نشست تو آمدی که جلوه دهی اقتدار را آن سیزده ستاره ی دنباله دار را وقتی علی به گِردِ تو در اقتدار شد زهرا ز عطر و بوی تو کوثر مدار شد آری حسن به یُمنِ شما سفره دار شد پس تا ابد حسین، ترا اعتبار شد بعد از حسین، داده خدا لطفِ تام را از صُلبِ تو رسانده به او نُه امام را تو مقتدای صادق آل عبا شدی تو رهنمای مکتبِ شیعه بما شدی تو ابتدای دانش و علمِ خدا شدی تو انتهای جاده ی قالوا بلا شدی ما نورِ فقهِ جعفری از تو گرفته ایم آیاتِ راهِ رهبری از تو گرفته ایم شکرِ خدا که یکّه و تنها نیامدی بی نسل و بی دوام بدنیا نیامدی بی انتصابِ یوسف زهرا نیامدی بی نعمتِ شفاعتِ عقبا نیامدی یعنی خدا ز نسلِ تو منّت نهاده است تا آخرِ جهان بتو برنامه داده است تو آمدی و دینِ خدا با تو آمده هم مصحفِ مبینِ خدا با تو آمده هم ختمِ مرسلینِ خدا با تو آمده سلطانِ مومنینِ خدا با تو آمده وقتی علی امینِ خدا تا قیامت است یعنی که جانشینِ خدا تا قیامت است تو آمدی به اصلِ عدالت عمل کنی یعنی به آیه های رسالت عمل کنی فطرت نشان دهی، به اصالت عمل کنی بر ذاتِ عقل، ضدِ جهالت عمل کنی تو آمدی بشر به هدایت قدم زند یعنی که در صراطِ ولایت قدم زند هر چند امت تو تو غدیری نمانده اند بر محورِ امام پذیری نمانده اند تا انتها میانِ مسیری نمانده اند جز اندکی، بپای امیری نمانده اند اما قلیل، چون غلبه بر کثیر داشت همواره راه پاکِ تو اهلِ غدیر داشت □ □ □ دست از حمایتِ تو که امت نمی‌کشد این دست را ز دست ولایت نمی‌کشد بر موهِنانِ پَست که منّت نمی‌کشد این انتقام را به قیامت نمی‌کشد کوته کنیم، دستِ خیانت کنندگان ای ننگ بر تمام اهانت کنندگان فرموده ای: یهود و نصارا رفیق نیست هر مدعی که یار و رفیقِ شفیق نیست قرآن کتاب و مصحفِ عهدِ عتیق نیست آیاتِ آن، بجز کلماتی دقیق نیست باید ز دشمنانِ خدا ناامید بود باید هماره پیروِ راهِ شهید بود ما حمزه های دین "محمد" شویم باز پس همصدای یاری احمد شویم باز بر روی خصم، سیلیِ بی حد شویم باز با "بولهب" چو آیه ی سرمد شویم باز "تَبَّت یدی اَبی لَهَب" آیات سرمد است یعنی خودِ خداست که یار "محمد" است آن طایفه که مَردمِ قعر جهنمند تا روز حشر هیزم قعر جهنمند آن غاصبین سه چارمِ قعر جهنمند آتشفشانِ گندم قعر جهنمند شد انتقام از قَتَله، آرزوی ما "یا منتقم" بیا و بخر آبروی ما #ولادت_حضرت_رسول_اکرم_و_امام_صادق_علیهما_الصلات_والسلام @hajmahmoodzholideh

#یا_مولا_ادرکنی ذکرِ خدای قادر است، اَینَ مُعِزّالاولیاء معنای هَل مِن ناصر است، اَینَ مُعِزُّالاولیاء ذکر نبی، ذکر علی. ذکر حسن، ذکر حسین با فاطمه، با باقر است، این معزالاولیاء هم چارده معصوم را، هم سیزده مظلوم را خود یاور و خود ناصر است، این معزالاولیاء حتی بدرگاه خدا، با التماس و التجا وِردِ امامِ حاضر است، این معزالاولیاء در هر غم و در هر بلا ، اوجِ بلا و اِبتلا نجوای عبدِ شاکر است، این معزالاولیاء در امتحان ها صبر کن، چشمِ دعا پر ابر کن حرفِ دلی که صابر است، این معزالاولیاء هر کس که بر حبلُ المتین، گوید مُذِلُّ المومنین! پس بر ولایت کافر است، این معزالاولیاء مانند ستارُالعیوب، آقاست چون غیب الغیوب او بر گناهان ساتر است، این معزالاولیاء بیننده ی اعمال ما، آگاه از احوال ما عَینُ الله است و ناظر است، این معزالاولیاء خواهی بدانی او کجاست، در خیمه یا در بینِ ماست او کربلا را زائر است، این معزالاولیاء گاهی مدینه، گاه طوس، گاهی نجف، گه مکه اوست کِی غائب است، او حاضر است، این معزالاولیاء ما را ندارد او نیاز، ما در نیاز و او به ناز مَحوِ خدای قادر است، این معزالاولیاء روضه فقط همرازِ اوست، منصور هم آوازِ اوست او را فرشته ذاکر است، این معزالاولیاء گِریَد برای عمه ها، سوزد ز داغ خیمه ها مادر به اشکش ناظر است، این معزالاولیاء یَابنَ الامام العسکری، تو انتقامِ کوثری نام تو هم یاجابر است، این معزالاولیاء زهرا بگوید پشتِ در ، زینب بگوید در سفر مهدی بیا غم ظاهر است، این معزالاولیاء #یا_مولا_ادرکنی @hajmahmoodzholideh

#سالروز_ورود_حضرت_معصومه_س_به_شهر_قم سوی قم از مدینه یار آمد با وجودیکه بی قرار آمد همۀ شهر غرق استقبال خواهر اینبار با وقار آمد همه اش احترام می کردند دسته دسته سلام می کردند همه جا مِهر بود و گلباران حقِّ او را تمام می کردند هیچکس ناسزا نگفت به او جز درود و ثنا نگفت به او هیچکس وقت آمدن غیر از آیۀ انّما نگفت به او قم عجب میهمان نوازی کرد تا ابد ماند و سر فرازی کرد قم عجب کرد آبروداری کوفه با آبرو چه بازی کرد خوب شد که سری به نیزه ندید خوب شد هیچ حرف بَد نشنید خوب شد وقت دست و پا زدنِ نیمه جانِ برادرش نرسید ای امان از غریبیِ زینب وای از غم نصیبی زینب هیچ چشمی به شام و کوفه ندید در بلا بی شکیبیِ زینب #سالروز_ورود_حضرت_معصومه_س_به_شهر_قم @hajmahmoodzholideh

#مرگ_بر_آمریکا صلابت تو عجب باصفاست ای ایران شکوه دیدنی اَت کیمیاست ای ایران ز یک هجومِ دلیرانه ی سپاهِ غیور به قعر، هیمنه ی آمریکاست ای ایران دوباره مهد دلیران سفیر مهدی شد سپاهِ روح خدا با خداست ای ایران سلامِ ماست به دریا دلان مان تقدیم درود ما همه حمد و ثناست ای ایران امامِ امتِ ما سید خراسانی است کسی که هدیه به ما از رضاست ای ایران برای ملتِ تو ارمغانِ پیروزی عمل به دغدغه ی مقتداست ای ایران اگر علیِ زمان، مردِ جنگ احزاب است دعای حضرتِ خیرالنساست ای ایران تمام کفر، به جنگ تمام حق آمد و دید یاور ما هل اتاست ای ایران قرینِ خفتِ پی در پی است استکبار رفیعِ پرچمِ تو کبریاست ای ایران رود ز صفحه ی این روزگار اسرائیل که انتقامِ شهیدان ماست ای ایران قسم به خونِ سلیمانی و ابومهدی عزیز فاطمه نزدیکِ ماست ای ایران بُتِ فساد شود ریشه کن اگر ز جهان... از این دیار به عالم، سزاست ای ایران طلایه دار سپاهِ امامِ عصر و زمان سپاه و ارتشِ خون خداست ای ایران شده سراسرِ عالم، بسیجِ حزب الله ندای صبحِ فرج آشناست ای ایران اگر ندای لِثارات سر دهد مهدی امامِ کعبه در آغوشِ ماست ای ایران #مرگ_بر_آمریکا @hajmahmoodzholideh

#مثنوی_ولادت_سیدالکریم_حضرت_عبدالعظیم_الحسنی_ع دوباره شهر مدینه بوی جنان آمد نوید روشنی از هفت آسمان آمد فضای شهر که از عطرِ گل معطر شد ز نسل پاک حسن عالَمی منور شد به چند واسطه، اَنوار ظاهری تابید ز سبط مجتبوی نور باقری تابید قدم به خاک جهان زد گُلی خدایی بو محدثِ علوی، یارِ مصطفایی بو بنازم آنکه ز حکمت، رساند امدادش به علم و حلم و صبوری، شبیهِ اجدادش کسی که نور ولایت ز صورتش پیداست کسی که در ره اهدافِ فاطمی شیداست کسی که از پَرِ قنداق، عاشق علی است چه عاشقی، سه امامِ هُمام را ولی است اگر چه خوبیِ آلِ کریم باید گفت کنون مدیحه ی عبدالعظیم باید گفت مدیحِ عبدالعظیم است مدحِ پیغمبر چنانکه مُلکِ ری اَش کربلاست تا محشر خدا وکیلی از آندم، که تازه مهمان شد به لطفِ هادی دین، چلچراغ ایران شد چه ناب رهبرمان، وصف میکند او را ری است قبله ی تهران و اوست قبله نما وجودِ اوست، که شد مُلکِ ری به قم پیوند همانکه مکتب اسلام، زد از او لبخند همانکه عرضه ی دینش رَهی مجرب شد به محضرِ سه امام، آیتی مقرب شد همانکه از شهِ دین، شیعه را پیام آورد بما ز سوی امامِ رضا سلام آورد همانکه درسِ امامِ جواد را خوانده به نزد هادیِ دین اعتقاد را خوانده حدیث سلسله را نقل کرده از معصوم پیامِ کرب و بلا را گرفته از مظلوم □ □ □ شبیهِ هادی دین، درد و داغ و هجران دید به دوره ی متوکل، هزار هرمان دید در آن زمان که حرم، شاهدِ تخاصم بود به چشمِ خویش نظاره گرِ تهاجم بود حریم کرب و بلا ردِ پای عدوان شد سه بار شخم زدند و بخاک یکسان شد به امرِ حاکمِ ظالم، حرم به آب افتاد ولی حسین، خودش از عطش ز تاب افتاد نبود عبدالعظیم آنزمان که در گودال تنِ حسین به سُمِ ستور شد پامال اگر چه شد حرمِ یار بر سرش ویران ولی ندید تنش را بزیرِ نیزه ، نهان ندید حنجره اَش را، یهود نیزه زدند چه نیزه ها به دهانی که جرعه جرعه زدند ندید دخت علی، راهِ چاره میگیرد ندید بوسه ز رگهای پاره میگیرد ندید رختِ اسیری به جسمِ ناموسش و ماند اینهمه روضه، همیشه کابوسش به ذکر دائمِ یا منتقم که عادت کرد ز غصه بر تنِ خود جامه شهادت کرد هنوز مجلسِ روضه بپاست در حرمش دعا و ذکر و مناجات، فیضی از کرَمش #مثنوی_ولادت_سیدالکریم_حضرت_عبدالعظیم_الحسنی_ع @hajmahmoodzholideh

#رباعی_ولادت_سیدالکریم_حضرت_عبدالعظیم_الحسنی_ع ای عبد العظیمِ حسنی، از برکات داری چقدر صفا و لطف و حسنات آخر تو که هستی که همه آل الله نام تو برند با سلام و صلوات #رباعی_ولادت_سیدالکریم_حضرت_عبدالعظیم_الحسنی_ع @hajmahmoodzholideh

#ولادت_حضرت_امام_حسن_عسکری_ع زمین و زمان و جهان و جنان همه آسمانها کران تا کران تمام کُرات و همه کهکشان و تا مِهر ، تا ماه ، تا اختران به درگاهِ ذوالفضلِ وَالامتنان به ذکر و دعا و ثنا ، یک زبان تشکر نمایند از داوری که شد عیدِ فرخنده ی عسکری فلک بود دلتنگِ نام حسن ملَک بود سرمستِ جام حسن جنان بود ذکرِ مدام حسن جهان بود محوِ مرام حسن حسن بود وجهِ تمام حسن خدا بود حُسنِ ختام حسن چو معبود،دوم حسن آفرید دوباره حسن را خدا برگزید اباالمهدی آمد ، دل آباد شد دگر فاطمه از غم آزاد شد علی خنده بر لب ، نبی شاد شد حسن شاکرِ حق ، حسین یاد شد ز هادی ، گلِ نرگس ایجاد شد سمانه ز شادی بفریاد شد که شد در سرا پرده ی مصطفی ز چارم علی ، دومین مجتبی ببین در جمالش ، کمالات را پدر را ، پسر را ، ملاقات را به محضِ تولّد ، حکایات را به بَدوِ ورودش ، مناجات را از این طفل ، نشرِ عبادات را مباهات را ، افتخارات را رَضی و زَکی است و اِبنُ الرضا تقی و نقی است و هم مرتضا نسیمِ مسیحا از او میرسد بهارِ مُصفا از او میرسد گشایش به دلها از او میرسد شفاعت به فردا از او میرسد به حاجات ، زهرا از او میرسد ز رَه یوسفِ ما از او میرسد همان یستجیب دعائی لکم همان شاهکار امامِ دهم تویی وارث المرسلینم حسن تویی عصمت المتقینم حسن تویی قبله المومنینم حسن تویی حجت راستینم حسن تمنای دنیا و دینم ، حسن ولی الله بی قرینم ، حسن غدیر ولا را منادی تویی جمال خدا ، یابن هادی تویی صراط هدا ، راه قرآنی ات نگاهم به چشمان بارانی ات ستم لرزد از چشم طوفانی ات کرم ریزد از دستِ بارانی ات مکرر چو آیم به مهمانی ات سخا بارد از لطفِ رحمانی ات شهیدان دفاع از حرم کرده اند مرا تا حریم تو آورده اند به درگاه ایزد مقرّب تویی همه عمر در طاعتِ رب تویی کرامات را اصلِ مطلب تویی مطهّر ، منزّه ، مهذّب تویی بحق ، روحِ احیای مکتب تویی دعای حسین ، اجر زینب تویی تویی هشتمین یادگار حسین چه در قرب و در بُعد ، یار حسین خودت گرچه از دشمن آزرده ای برای حرم ، غصه ها خورده ای تو از کربلا ، ارث ها برده ای دلت را بجز روضه نسپرده ای تو همدردِ گلهای پژمرده ای عجیب از غمِ عمه افسرده ای چو مولات خانه نشین ، گشته ای چو عمه خرابه نشین ، گشته ای نگویم که چشمت جسارت ندید ولی اهل بیتت اسارت ندید تنت زیر مرکب خسارت ندید خیام حریم تو غارت ندید عزیزت ، تو را در حقارت ندید به دریای خون ، رهسپارت ندید نرفتی به گودال ، یا عسکری نگشتی تو پامال ، یا عسکری گروهی به جدت به پا میزدند گروهی به او نیزه ها میزدند گروهی به سنگ جفا میزدند گروهی به تیغ بلا میزدند گروهی به ضرب عصا میزدند گروهی لگد از قفا میزدند امان از دل زینب و کاروان که دیدند انگشت را ساربان ... #ولادت_حضرت_امام_حسن_عسکری_ع @hajmahmoodzholideh

#شهادت_حضرت_فاطمه_معصومه_س - شکوه از گناهان - دعا و نمازِ باران - روضه خواهر شاه خراسان میزنم حرف دلِ مردم را حرفِ هر عاشقِ سر در گم را آه چندیست ندیدم قم را شده دلها بخدا تنگِ حرم حرمِ خواهرِ سلطانِ کرم غمِ عالم به دل از هجر نشست شیشه‌ی صبر از این درد شکست دلِ احباب به یک حرف خوش است بانوی قم! بتو از دور سلام بتو از وصله ی ناجور سلام حرمِ قم حرمِ اهلِ وفاست جای جایش چو مزارِ زهراست مَهدِ مهدی و قدمگاهِ رضاست این حریمِ حرمِ اَمنِ خدا... منتظر مانده به دیدار شما بارهای رد شده ایم از جاده بی تفاوت به چنین آزاده حال، دور از حرمش افتاده شِکوه از حالِ بدِ خویش کنیم گریه بر فالِ بدِ خویش کنیم □ □ □ کاش خوبان، قدمی پیش نهند جنبشی بر قلمِ خویش دهند یک نَهیبی ز دلِ ریش زنند یادِ آن مرجع تقلید بخیر که شد از فاطمه تایید به خیر آن دل افکار به خیلِ یاران داد فرمان به نمازِ باران شد اجابت غمِ حاجت داران یک جلودار که بانی بشود توبه دیگر همگانی بشود هر زمانی که گنه، بسیار است بی گمان دستِ بلا در کار است مردمان! موسمِ استغفار است دست باید ز گنه برداریم رحم باید به ضعیفان آریم ناله ی دل اگر ابراز شود بانوی قم به شبِ راز شود گِره از کارِ همه باز شود کیست بانوی جنان؟ معصومه آبروی دو جهان، معصومه □ □ □ بانویی که همه یارش بودند اهلِ قم صبر و قرارش بودند در غم و درد، کنارش بودند داشت از عشقِ رضا جان میداد جان ز هجرِ رخِ جانان میداد گر چه او داغِ برادرها دید کی دگر بر سرِ نِی، سرها دید کی دگر غارتِ معجرها دید کی شده غارت از او خلخالی کی عبورش، شده از گودالی او که خود اینهمه هجران دیده کی تنِ بی سر و عریان دیده کی بخود سیلیِ عدوان دیده آری آن واسطه ی شادیِ قم با شکوه آمده تا وادیِ قم او به همراهیِ غمهای رباب کی دلِ شب شده در شامِ خراب کی شده شاهد یک بزمِ شراب لحظه ای طعم جسارت نچشید تهمتِ سختِ کنیزی نشنید وای از دختر زهرا زینب وای از تهمتِ اعدا، زینب! وای از بزم جفا یا زینب صبر از صبر تو فریاد آمد سرِ ببریده به امداد آمد آری ای همسفرِ ثارالله میرسد منتقم آل الله در رکابش، سپهِ جندالله لشکری گِردِ حرم، منسَجمَت تا که گردند همه منتقمَت #شهادت_حضرت_فاطمه_معصومه_س @hajmahmoodzholideh

#به_بهانه_هفته_بسیج صحبتِ بسیج آمد، در مثل بسیجی کیست؟! هفته بسیج است و، در عمل بسیجی کیست؟! لشکری که پیوسته، مخلصِ خدا باشد در میانِ ما مردم، جلوه اَش کجا باشد هر کجا که دیدی یک، شیعه ی تنوری را مستحقِ تکریم است، اینچنین صبوری را نه ز شعله میترسد، نه ز اِبتلایی سخت هر چه امتحان باشد، سر برآورَد خوشبخت رهروانِ زهرایی، تشنه ی بلا هستند شیعیانِ مولایی، مردِ اِبتلا هستند هر که دردِ دین دارد، دِینِ دین ادا باید همچو چارده معصوم، جانِ خود فدا باید □ □ □ واجب است بر هر کس، جستجوی این مطلب... قصه ی ولایت را، چیست صَعبِ مستصعب؟ هر که دردِ دین دارد، بهرِ دین کفایت نیست دردِ دین به تنهایی، حامیِ ولایت نیست بی بصیرتی در دین، هست عینِ بی دینی عبرت از خوارج را، هان مگر نمیبینی!؟ هر که گیرد از تاریخ، درسِ عبرت و غیرت در اَدای تکلیفِ خود، نمیکند حیرت عده ای شده مقبول، عده ای زِ ایمان رَد عده ای خواصِ خوب، عده ای خواصِ بد کارِ دین و قرآن چیست، غیرِ نصرت افزایی؟ کارِ دینمداران نیست، جز بصیرت افزایی □ □ □ هر که در دلش عشقِ یاریِ ولی دارد الگوی فراوان در، لشکرِ علی دارد با زبانِ گویایش، هر که همچو عمار است فتنه را کند نابود، فتنه گر از او خار است همچو مالک اشتر، هر که هست در میدان میکِشد به رسوایی، طرحِ نیزه و قرآن هر که همچو مقداد است، در ولایتش محکم روزِ امتحانی سخت، با علی شود مَحرم هر که همچو سلمان پا، در رهِ علی بگذاشت نسلی از سلیمانی، در پیِ ولی بگذاشت هر کسی ابوذر وار، از علی کند صحبت عاقبت شود تبعید، در دیاری از محنت! همچو میثم تمار، هر که گوید از مولا عاقبت کِشد بر دار، کارِ عشقِ او بالا هر که همچنان جُندب، بی هَراس می جنگد روزِ یاری مولا، پای او نمی لَنگد هر کسی که جابر وار، طعنِ مجتبی گوید روزِ وصل، نابینا راهِ کربلا پوید هر که همچنان مختار، نقدِ مجتبا دارد بعدِ یومِ عاشورا، میلِ کربلا دارد!!! □ □ □ گاه مردِ میدانی، میرَمَد ز قربانگاه بعدِ کشتنِ مولا، تازه میشود خونخواه خطّ خوبها گاه از، یکدگر جدا گردند گاه مومنین دور از، اهلِ کربلا گردند هر که مستِ دنیا شد، میگریزد از میقات یا چو جابرِ جُعفی، یا چو هَرثمه، هیهات!!! پس پناه باید برد، بر امامِ عاشورا وَرنه همنشین گردیم، در سقیفه با شورا آخرالزمان است و، شعله در کفِ دست است با ولیِ حق هر دم، اِلتزامِ پیوست است گوشِ ما به فرمانِ لحظه لحظه ی آقاست گوشِ او به فرمانِ شخصِ زاده زهراست #به_بهانه_هفته_بسیج @hajmahmoodzholideh

#قصیده_ولادت_عقیله_بنی_هاشم_حضرت_زینب_کبری_ص عصمت الله منم، فخر و مباهات منم رحمت الله منم، سوره و آیات منم از پگاهِ ازلی، تا به اَبد هر سحری با خداوندِ جلی، غرقِ مناجات منم عبدِ سرگشته ی ممسوس، بِذاتُ اللهَم اَمَتُ الله منم، غرقِ عبادات منم در حضورِ نظرش چون به سخن میآیم اُشهِدُالله، مُشَرَف به ملاقات منم قابِ قَوسین اگر ، شاملِ اَو اَدنی شد شاهد و ناظرِ اَسرار ، در آن ذات منم حضرتِ خالقِ نور ، از دلِ من ساخته طور طورِ سینای تجلّیِ موالات منم همه ی عز و شرف، در گِروِ اسمِ من است وِردِ مُورود منم، معنیِ لَذات منم ذکرِ من در همه ی اهلِ کُرات است، قدیم قبلِ خَلقِ اَرَضین، ذکرِ سماوات منم حبِ من بر همه اَنفاسِ خلایق، واجب ناظرِ فعلِ بشر در همه حالات منم من کیم؟ فخر ملائک، اثرِ داوری اَم روحِ جنبنده ی در جمله ی ذرات منم □ □ □ زینبم بنتِ خدیجه، گُلِ دامانِ رسول دخترِ ناموَرِ مادرِ سادات منم جانِ پیغبرم و زینتِ نامِ علی اَم جلوه ی حیدرِ کرار به کَرّات منم هستیِ عترتم و نایبهُ الفاطمه اَم آیتُ الله منم، اُسوه ی طاعات منم مَظهرِ فاضله ی راضیه ی مرضیه اَم مُظهرِ کامله ی جمعِ مقامات منم شد عقیله لقبم، نسلِ جلیله نَسَبم حجت اللهِ حجج را همه مرآت منم □ □ □ من تجلای غدیرم، همه خیرات منم کربلا و نجف و کعبه ی حاجات منم به حسن خلدِ برینم، به حسینم جنت آینه دارِ بهشت، آیه ی جنات منم همه ی جان من و روح و روان است حسین آنکه باشد پِیِ او راهیِ بِالذات منم جَبَلُ الصبرم و در اوجِ بلا آرامم قله ی قاف، به هر کوهِ مصیبات منم بانوی عصمتم و تالیِ معصومینم امتحان داده بحق، در همه اوقات منم نه اسیرم به عدو بلکه اسیرم به حسین تن به ذلت ندهم، هیبتِ هیهات منم قتلگاهِ شهدا اولِ راه است مرا رهبرِ قافله از مقتلِ میقات منم بوسه بر حنجره ی پاره ی دلبر زده اَم آنکه با خونِ خدا کرده ملاقات منم غارتِ اهلِ حرم را که به چشمم دیدم سپرِ درد و بلا ، وقتِ مواسات منم چوبه ی محمل و پیشانیِ من شاهد بود آنکه برداشت سرش، سخت جراحات منم آنکه با خطبه ی زهراییِ خود پیشِ همه دشمنِ فاطمه را کرده مجازات منم حافظِ جانِ شریفِ دو امامم در اصل قدرتِ فاطمه، در اوجِ مهمات منم از دو معصوم ز گودال، ولایت دارم رهبرِ قافله تا کوفه و شامات منم وسطِ جمعیتی بی سر و پا، از سرِ درد آنکه با صوتِ علی، کرده افاضات منم محو شد کاخِ یزید از دمِ تیغِ سخنم قاریِ فاطمه را معنیِ آیات منم هم علمدارم و هم حجتِ حق در طوفان منجیِ نور ، به دروازه ی ساعات منم متحیر شده ی شامِ خرابم، دلِ شب بس مصیبت زده ی شامِ خرابات منم آنکه از پیکرِ هفتاد و دو کشته ز سفر آه، یک پیرهن آورد به سوغات منم یاریِ خونِ خدا، اشکِ خدا میخواهد حافظ دائمیِ این دو مساوات منم جبرئیل است، عَنان دارِ صفِ ناقه ی من از حرم تا به حرم، غرقِ عنایات منم هر که شد کشته، بعنوانِ دفاع از حرمم محشرش آنکه کند قبله ی حاجات منم #قصیده_ولادت_عقیله_بنی_هاشم_حضرت_زینب_کبری_ص @hajmahmoodzholideh