ده‌ها مطلب مثل مطلب زیدآبادی در مورد لایحه برخورد با محتوای خلاف واقع از سوی اصلاحاتی‌ها در چند روز گذشته منتشر شد و نهایتا لایحه‌ای که توسط خود دولت به مجلس ارسال شده بود، پس گرفته شد! مدعیان آزادی بیان هستند، اما آزادی بیانی که اجازه بدهد هر اراجیفی را بگویند و جواب هم پس ندهند! یک نمونه‌اش کواکبیان ... این روزها را نباید فراموش کرد و شاید مجلس بتواند نقش درستی برای اصلاح این مسیر غلط در انتشار محتوای خلاف واقع ایفا کند. #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

#دغدغه_تربیت سری جدید لایوهای تربیتی کتاب پرورش روان کودکان جلسه پنجم: تقویت دانایی و خردورزی در بچه‌ها #حمید_کثیری لینک پرسش و پاسخ 👇👇👇 https://tarbiapp.pal.ir/liveques 🔴 درحال پخش

قرار شد برای بزرگوارانی که توی لایو به صورت آنلاین و به صورت حضوری شرکت می‌کنند، هدیه ۲ جلد کتاب داشته باشیم برای هر جلسه. 🎁 اگر توی لایو حضور داشتید، کدی رو که در لایو شنیدید در لینک زیر وارد کنید. 👇👇 https://formafzar.com/form/liveqore

حجم تناقض‌گویی را درک می‌کنید؟!!! آقای پزشکیان اینکه لایحه محتوای خلاف واقع را پس گرفتید، به تحکیم آزادی کمک می‌کند! @hamidkasiri_ir

کامنت‌های مردم رو زیر توییت دکتر فاضلی بخونید ...

امروز در ژنو عکس کودک غزه‌ای و رایان قاسمی در دستان دکتر قالیباف علیه نازیسم مدرن @hamidkasiri_ir

🔴 پارادوکس انتخاب (Paradox of Choice) ما فکر می‌کنیم داشتن گزینه‌های انتخاب‌ بیشتر یعنی داشتن آزادی بیشتر در انتخاب و خب این برای ما بهتره! اما پژوهش‌ها نشون داده هرچی گزینه‌ها بیشتر باشن، احتمال احساس نارضایتی، تردید و پشیمونی هم بیشتر میشه! این تضاد رو #پارادوکس_انتخاب میگن؛ یعنی همون جایی که زیاد بودن انتخاب‌ها به‌جای آزادی، ما رو فلج میکنه. ایده‌ی پارادوکس انتخاب رو بِری شوارتز در کتابی با همین نام مطرح کرد. اون در بررسی‌های روان‌شناختی نشون داد که: وقتی انتخاب‌ها زیاد میشن، ذهن دچار تحلیل بیش‌ازحد، خستگی تصمیم‌گیری و کاهش رضایت میشه. در واقع، اون‌ چیزی که به نظر ما آزادی میرسه، از یک نقطه به بعد، تبدیل میشه به #اضطراب_انتخاب 💬 اما با زیاد شدن انتخاب‌ها چه اتفاقی در ذهن ما می‌افته؟ 1️⃣ فلج تصمیم‌گیری: گزینه‌های زیاد، فرآیند تصمیم رو پیچیده میکنن. 2️⃣ پشیمانی بعد از انتخاب: ذهن مدام گزینه‌هایی رو که انتخاب نکرده بررسی می‌کنه. 3️⃣ کاهش حس رضایت: حتی از انتخاب خوب هم ممکنه احساس رضایت نداشته باشیم، چون گزینه‌های دیگه رو هم دیدیم. 4️⃣ افزایش اضطراب: تردید دائمی، انرژی روانی زیادی مصرف می‌کنه و منجر به فرسودگی ذهنی میشه. اما ما به صورت کلی دو #سبک_شخصیتی در مواجهه با انتخاب داریم: 1️⃣ کسانی که همیشه میخوان بهترین انتخاب ممکن رو انجام بدن (کمال‌گراها یا maximizers) که به دلیل بررسی بیش از حد و مقایسه‌ی دائمی، کمتر راضی میمونن. 2️⃣ افرادی که دنبال گزینه‌ای کافی و مناسب هستن (satisficers) که تصمیم‌های سریع‌تری میگیرن و در نهایت رضایت بیشتری تجربه میکنن. یه مثال بزنم! در عصر حاضر با تنوع انتخاب‌ها در دنیای روابط انسانی، ذهن بسیاری از افراد این توهم رو داره که همیشه گزینه‌ی بهتری هست و وقتی میتونی گزینه‌های بیشتری رو در شبکه‌های اجتماعی و هر جای دیگه ببینی، سخت میتونی روی یکی بمونی! چون ذهن درگیر توهم انتخاب‌های بی‌پایانه. اینجا هر کسی که ظاهر میشه، ذهن میپرسه: نکنه یه نفر بهتر هم هست؟ همین میشه که رابطه‌ها خیلی سخت‌تر شکل می‌گیره یا اگر هم شکل بگیره، ثبات و تعهد کمتری داره ... حالا راه رهایی از این موضوع چیه؟! 👈 مشخص کردن معیارهای روشن قبل از انتخاب 👈 بستن درهای اضافی و محدود کردن گزینه‌ها 👈 پذیرفتن اینکه هیچ انتخابی کامل نیست، اما می‌تونه کافی باشه! #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

علی ربیعی، دستیار اجتماعی رییس‌جمهور مصاحبه کرده و گفته با توجه به محدودیت‌ها به دولت در این یک سال گذشته نمره عالی می‌دهد ... نمی‌دانم ما با دو دولت روبرو هستیم یا چشم ما درست نمی‌بیند یا چی؟! همین رفتار اخیر برای سنجش عملکرد دولت کافی است! دولتی که لایحه‌ای را به مجلس می‌فرستد و بعد خودش با فشار چند بوقچی اصلاحاتی همان لایحه را از مجلس پس می‌گیرد و بعد همین کار دستاوردش در عقلانیت و توجه به نظر مردم! می‌داند، واقعا هم نمره‌اش عالی است ... معتقدم نباید عدم توفیقات دولت را در یک سال گذشته شمرد، چون حال مردم را بد می‌کند اما موارد عجیبی نیست که مردم ندیده باشند. امروز اگر جنگ نبود، نوع مواجهه مردم با دولت حتما به نحو دیگری بود! دولتی که در تأمین برخی ابتدائیات ناتوان است ... #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

1️⃣ پدر می‌خواست پسرش پزشک شود، چون خودش همیشه آرزوی آن را داشته، اما پسر عاشق طراحی صنعتی بود. پدر، پسرش را وسیله تحقق آرزوهای ناتمامش میدید و اصرار داشت پسر مسیر او را برود و زندگی را بر او تنگ کرده بود ... 2️⃣ همسر از برنامه سفر ناراضی است، اما مرد می‌گوید: «چون من می‌گویم باید بیایید. مخالفت نکنید.» همسر سکوت می‌کند، اما از درون احساس تحقیر دارد ... 3️⃣ پدر، بدون مشورت با همسر و فرزندان، سفر خانوادگی را پیش‌بینی می‌کند. همسرش ناراحت است و می‌گوید: «حداقل می‌پرسیدی ما هم دوست داریم با این جمع بیاییم یا نه!» 4️⃣ پدر بدون اجازه، وارد گوشی پسر نوجوانش می‌شود. پسر با ناراحتی می‌گوید: «این حریم شخصی من است!» پدر می‌گوید: «تا وقتی در این خانه‌ای، چیز خصوصی وجود ندارد!» مالکیت در تصمیم‌گیری یعنی: چون «من» مدیر خانه‌ام، لازم نیست مشورت کنم. امانت‌داری یعنی: من مسئول شادی و مشارکت شما هستم، نه فقط تصمیم‌گیرنده. یعنی باید با هم حرف بزنیم، تا اگر نگرانی هست، با شفافیت حل بشود. در روابط خانوادگی، بسیاری از تنش‌ها و سوء‌تفاهم‌ها از آنجا ناشی می‌شوند که به همسر یا فرزند نگاه مالکانه داریم، نه «امانت سپرده‌شده». نگاه مالکانه، رابطه را به میدان قضاوت و کنترل تبدیل می‌کند، اما وقتی همسر و فرزند را امانت‌های الهی بدانیم، به‌جای تسلط، مسئولیت و همراهی را تجربه خواهیم کرد. این تغییر زاویه دید، زمینه‌ساز گفت‌وگو، همدلی و رشد متقابل در خانواده است. #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4