چند نکته دربارۀ‌ برنامه وزیر پیشنهادی امور اقتصادی و دارایی با نگاهی اجمالی به برنامه پیشنهادی وزیر معرفی‌شده به مجلس، این نکات به ذهن می‌رسد: 🔹 عنوان برنامه وزیر پیشنهادی #رشد_عدالت_محور است اما شاید بیش از ٨٠درصد از طرح‌ها و پیشنهادها، ایده‌های جدیدی نیست و صرفاً بیان دوبارۀ طرح‌های جاری در وزارتخانه است که گام به گام در حال تکمیل و پیشرفت است. از جمله آن‌ها می‌توان به اصلاحات مربوط به نظام مالیاتی و حمایتی، گمرک، بیمه و بازار سرمایه اشاره کرد. 🔹 تاکید بر عدالت در نگاه اول خیلی پررنگ جلوه می‌کند خصوصاً نقل‌قول‌های مکرری که از مقام معظم رهبری در متن برنامه انجام شده است اما وقتی به تبیین راهکارهای پیشنهادی در زمینۀ عدالت اقتصادی می‌رسیم، چیزی جز یک ایدۀ سلبی مشاهده نمی‌کنیم: ایجاد فرصت‌های برابر برای همه. البته که ایجاد فرصت‌های برابر برای همه، شرط لازم برای تحقق عدالت است اما بخش عمده بی‌عدالتی‌ها نیازمند جبران‌ها و اقدامات ایجابی برای رفع بی‌عدالتی‌های تاریخی است. بنابراین تاکید زیاد بر عدالت و سپس فروکاستن آن به ایجاد برابری در فرصت‌ها، نمودار نوعی نگاه لیبرالیستی به عدالت است که صرفا برابری در ورود به بازار را برای تحقق عدالت کافی می‌داند. در این نگاه، اختلالات سیستماتیک نظام بازار سرمایه‌داری که منجر به نابرابری‌های گسترده در سطح بهره‌مندی مردم می‌شود نادیده گرفته می‌شود. 🔹 دو نقطۀ تاریک در برنامه وجود دارد:‌ یکی تاکید بر #سرمایه_گذاری_خارجی و دیگری تعمیق #بازار_سرمایه. البته در توضیحات تفصیلی هر کدام نکات مثبتی هم دیده می‌شود مثلا جذب سرمایه‌های خرد خارجی یا جذب سرمایه‌های کلان دولت‌های همسو مانند چین. اما طرح دو سناریوی محتمل یعنی ادامه تحریم‌ها و گشایش بین‌المللی، حاکی از امیدواری نامزد وزارت به رفع تحریم‌های غرب است. جدای از خام‌اندیشانه بودن این سناریوی دوم و به رغم اینکه در برنامه اشاره شده که باید برای هر دو سناریو آماده بود، اما به نظر می‌رسد عمده برنامه ایشان روی سناریوی دوم بار شده است خصوصا اگر قسمت‌های تکراری و برنامه‌های جاری وزارت را کنار بگذاریم. 🔹 در زمینۀ‌ تعمیق بازار سرمایه نیز بحث‌های مفصلی در برنامه دیده می‌شود و تاکید بر مردمی‌سازی و جذب سرمایه‌های خرد مردم و تامین‌مالی تولید به کرات مطرح شده اما در ورای آن، گسترش و تعمیق بازار سرمایه با توجه به تجربه‌های جهانی و مطالعات اقتصادی، حاصلی جز افزایش #شکنندگی اقتصاد و انحراف منابع از بخش واقعی و تولید به سمت سوداگری و سفته‌بازی نداشته است. بحران مالی ٢٠٠٨ تردیدهای جدی در فرایند مالی‌سازی اقتصاد ایجاد کرد و بحث مالی‌زدایی از اقتصاد را وارد مطالعات اقتصادی کرد. 🆔 @DrSaeedi

‌‌ ‌ 🔴 #شرکت_در_نظرسنجی (جهت ارائه به دادستانی کل کشور) 🔹آیا با اقدام دادستانی برخی استانها مبنی بر ممنوعیت سگ گردانی در خیابان موافق هستید و از اجرای این طرح توسط سایر دادستانی های سراسر کشور نیز حمایت میکنید؟ لینک شرکت در نظرسنجی👇👇 https://EitaaBot.ir/poll/youx https://EitaaBot.ir/poll/youx لطفا از طریق لینک بالا 👆در این نظرسنجی شرکت کنید و از دوستانتان هم بخواهید شرکت کنند

هنر بزرگ امام خمینی این بود که به جای آن‌که در حصار حوزه یا در برج عاجِ نخبگانِ سیاسی و فکری محصور بماند، به سراغ «امت» رفت؛ با ملت سخن گفت، نه با قشری خاص، نه با حزبی از احزاب، نه با طبقه‌ای ممتاز. امام، در لحظه‌ای که مردم، تماشاچیان خاموشِ تاریخ شده بودند، آنان را به صحنه نبرد فراخواند؛ به آنان آموخت که تماشاگری، خیانت است؛ که در جهانِ بی‌عدالتی، خاموشی، همدستی با ظلم است. امام، آن شبِ تاریکی را که بر روح مردم سایه افکنده بود، درهم شکست. او ترس، این میراثِ تاریخی استبداد و استعمار را، از دل مردم بیرون کشید و به جایش ایمان را نشاند، و خودباوری را. مردم، در آیینه سخنان او، سیمای خود را دیدند؛ اما نه آن سیمای شکست‌خورده سده‌های اخیر، بلکه چهره‌ای تازه، چهره‌ای برخاسته، چهره‌ای که می‌توانست ایستادگی کند، نه بترسد؛ بیندیشد، نه تقلید کند؛ برخیزد، نه در گوشه امنِ عافیت، خاکستر شود. امروز مهم‌ترین پرسشی که جریان انقلابی باید از خویش بپرسد این است که آن‌همه که امام کرد، بی‌آنکه لشکری در اختیار داشته باشد، بی‌آنکه زر و سیمی اندوخته باشد، بی‌آنکه از حمایت رسانه‌های جهانی یا دستگاه‌های قدرت جهانی بهره‌مند باشد، چگونه ممکن شد؟ ابزارش چه بود؟ نه رادیویی، نه تلویزیونی، نه حزبی، نه ماشین تبلیغاتی؛ فقط یک برگِ کاغذ، یک نوار کاست، گاه حتی یک کلمه شفاهی که از دهانی به دهان دیگر می‌رفت و دلی را گرم می‌کرد و دستی را بلند می‌ساخت. آری، آنچه امام داشت، نه ابزار که پیام بود؛ نه سرمایه که اراده؛ نه تشکیلات که ایمان و امید. و این دو، آن‌چنان که در تاریخ پیامبران نیز دیده‌ایم، سرچشمه همه معجزه‌هاست. ایمان، که به انسان جرأت می‌دهد تا در برابر همه قدرت‌های مادی عالم بایستد و نترسد؛ و امید، که او را در سخت‌ترین شب‌های تاریخ، از فرو رفتن در نومیدی بازمی‌دارد. امام، وارث راه ابراهیم بود، که در برابر نمرود ایستاد، بی‌آنکه از آتش بترسد. او وارث حسین بود، که با همه غربت، گفت: «اگر دین ندارید، آزاده باشید». امام، در قرن بیستم، در دل دنیایی که همه‌چیزش بر مدار قدرت و سرمایه می‌چرخید، ثابت کرد که هنوز می‌توان با ایمان، تاریخ را دگرگون کرد، و با امید، آینده‌ای ساخت که در آن انسان، نه برده بازار که بنده خدا باشد. @syjebraily

انا لله و انا الیه راجعون... ⚙️کانال تولید غیرکارخانه‌ای عضو شوید👇: 🛠https://eitaa.com/manumind

‏‏پرهیز از اعزام دانشجویان به امریکا و شوروی‏‏ ‏ ‏‏احتیاج ما پس از اینهمه عقب ماندگی مصنوعی به صنعتهای بزرگ کشورهای‏‎ ‎‏خارجی، حقیقتی است انکارناپذیر. و این به آن معنی نیست که ما باید در علوم‏‎ ‎‏پیشرفته به یکی از دو قطب وابسته شویم. دولت و ارتش باید کوشش کنند که‏‎ ‎‏دانشجویان متعهد را در کشورهایی که صنایع بزرگ پیشرفته را دارند و استعمار و‏‎ ‎‏استثمارگر نیستند بفرستند؛ و از فرستادن به امریکا و شوروی و کشورهای دیگر‏‎ ‎‏که در مسیر این دو قطب هستند احتراز کنند، مگر ان شاءالله روزی برسد که این‏‎ ‎‏دو قدرت به اشتباه خود پی برند و در مسیر انسانیت و انساندوستی و احترام به‏‎ ‎‏حقوق دیگران واقع شوند؛ یا ان شاءالله مستضعفان جهان و ملتهای بیدار و‏‎ ‎‏مسلمانان متعهد، آنان را به جای خود نشانند. به امید چنین روزی. امام خمینی ره ☘️کانال تحلیل‌های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

حدس میزنید این نامه رو کی به همسرش نوشته ؟ 😭😭😭😭 🖤افسوس افسوس افسوس بعضی انسان ها فکر به نبودشون همیشه غم به دل میاره 🖤امروز که سالروز رحلتشون هست عجیب غم نبودشون بر دل سنگینی می‌کنه کاش یک روز از وجود و حضور ایشون و درک کرده بودم 😭 🖤 مدیونیم نه تنها هممممه ی مردم ایران که هر انسان آزاده‌ای در هر گوشه‌ی این دنیا، مدیون ایستادگی، ایمان و صداقت اون مرد بزرگه تمام عزت و اقتدار و آسایشمون و مدیون ایشون هستیم تا ابد🖤 شادی روح ملکوتیشان فاتحه ای قرائت کنیم🖤 ☘️کانال تحلیل‌های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

امام را باید عاشقش بود تا بفهمیمش

ما تا زمانی که فلسطین آزاد نشه چه می کنیم؟ جواب ها تون رو برام بفرستید. @hrmaghsoodi ☘️کانال تحلیل‌های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

📝 ارزیابی برنامه وزیر پیشنهادی اقتصاد، آقای دکتر مدنی زاده 🎙حجت الاسلام دکتر سید محمد کاظم رجایی توکلی eitaa.com/eqmoq2

🌀 راز ۲۰۰ اقتصاددان ایرانی شیکاگویی چیست؟ 🔻 نوشین هاشمی موسس بنیاد هندز که طرح بورسیه کردن دانشجویان ایرانی در دانشگاه های انگلیس و آمریکا به خصوص دانشگاه شیکاگو را در همکاری با شورای روابط خارجی آمریکا مدیریت می‌کند در این سخنرانی از عدد ۲۰۰ اقتصاددان ایرانی سخن می‌گوید، وی به طور ضمنی تصریح می‌کند برای اینکه جریان نفوذ اقتصادی آمریکا در ایران روی غلطک بیفتد نیاز به حداقل ۲۰۰ اقتصاددان نئولیبرالی است که باید به سطوح بالا ارتقا یابند، و مشاوره اقتصادی دولتمداران ایرانی شوند، او می‌گوید تا کنون ما توانستیم ۱۵ نفر از آنها را به این سطح برسانیم و می‌گوید امید دارد که قبل از مرگش به سمت عدد ۲۰۰ میل کند. 🔹 از کنار عدد ۲۰۰ راحت نگذرید، این یعنی برای اینکه نظام علمی و حکمرانی اقتصادی ایران مختل شود، آمریکا باید حداقل ۲۰۰ سیاهی لشکر اقتصاد خوانده لیبرالی در ایران داشته باشد که وجهه هم کسب کنند 🔹 عدد ۲۰۰ یادآور عدد ۲۰۰ اقتصاددان شیلیایی است که بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۴ در دانشگاه شیکاگو تحت نظر میلتون #فریدمن دکترا گرفتند، به شیلی برگشتند و در دهه ۱۹۷۰ با کمک پینوشه دیکتاتور شیلی، اقتصاد آن کشور را به آتش کشیدند. آنگار برای به هم زدن اقتصاد ایران هم به ۲۰۰ اقتصاددان شیکاگویی نیاز است! ✍️توکلی eitaa.com/eqmoq2

◀️سرآغاز #مغالطه_اسمیت ⏪آدام اسمیت ظاهراً نظم طبیعی خودبنیاد خود را از شعرهای برنارد ماندویل (۱۷۰۵) در کتاب کندوی زنبورها اخذ کرده است. از بخشی که ماندویل آن را «گناهان شخصی و منفعت عمومی» می‌نامد. ⏪ اوج اشعار ماندویل که بر اسمیت تأثیر شگرفی گذاشته را می‌توان در ابیات زیر خواند: بنابراین، گناه اکتشاف بزرگی است زمانی که در چارچوب عدالت قرار گیرد و محدود شود درواقع، جایی که مردم زیاد باشند دولت همانقدر ضروری است که خوردن برای رفع گرسنگی فضیلت به‌تنهایی نمی‌تواند ملت‌ها را زنده کند در شکوه و جلالند کسانی که دوباره زنده شوند عصری طلایی، که در آن صداقت چنان آزاد باشد که بلوط. (Mandeville, 1705, p24) ⏪و البته اسمیت از آن‌جایی که خود را یک معلم اخلاق می‌داند در اصلاحی به این نگاه، عنوان گناه را از آن‌چه فضیلت نیست بر‌می‌دارد و اتفاقاً آن را اخلاقی می‌داند. اخلاقی است که آزادانه نفع‌شخصی خود را دنبال کنی و لو به قیمت ذبح فضیلت‌ها. ماندویل در این اشعار دولت را در جایی ضروری می‌داند که گناهان با هم تزاحم پیدا کنند. و اگر تزاحمی نباشد نیازی به دولت نیست. و البته مفهوم سازی را از خوی حیوانی نهفته در کندوی زنبورها اخذ می‌کند. جایی که زنبور ملکه و زنبورهای نر، زنبورهای کارگر را به‌کار می‌گیرند و خود از کندو خارج نمی‌شوند و بر آنان سخت می‌گیرند تا نظم کندو به هم نخورد و شهد گل‌ها به شیرینی عسل تبدیل شود. و این گناه شخصی زنبورهای ملکه و نر است که این نظام را پدید می‌آورد. و چقدر فاصله است میان این بیان از کندو با بیان از نحل در آیات قرآن کریم. در نگاه ماندویل باید صداقت را پای در بند کرد همانگونه که بلوط پای در خاک دارد. اجتماع با صداقت و فضیلت اداره نمی شود و به گناه نیاز دارد. به یک اکتشاف بزرگ که انسان ها را زنده می کند و مایه پیشرفت است. این اکتشاف بزرگ، پیش زمینه نگارش ثروت ملل اسمیت است. پدر علم اقتصاد ذاتا مسموم. ⏪ اسمیت این تمثیل را به نحوی مغالطه‌آمیز در عالم انسانی به‌کار می‌گیرد. گناه که در ادبیات او نامش شده است نفع طلبی شخصی، نه تنها تزاحم ایجاد نمی کند که عامل تعادل است. اگر انسان‌ها از گناه‌های شخصی دوری گزینند نیازمند حکومتی هستند که دیکتاتورمآبانه نظم را برقرار کنند یا نیازمند یک دموکراسی وحشی هستند. اما اگر از به این نتیجه برسند که گناه شخصی را کنار نگذارند، نیازی به حکومت و دولت و دیکتاتوری و دموکراسی وحشی ندارند و سازوکار خودکار طبیعی، نظم را حاکم می‌کند. همانند کندوی زنبورها. و نامش شده است نظم خودبنیاد طبیعی. ☘️کانال تحلیل‌های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

To the Esteemed Lady Noosheen Hashemi President of the HAND Foundation And henceforth, Her Majesty, the Queen of Iran’s Economy Greetings and congratulations, The delightful news of the imminent appointment of one of your intellectual and spiritual protégés — Dr. Seyed Ali Madanizadeh — as Minister of Economic Affairs and Finance of the Islamic Republic of Iran has stirred waves of joy and pride among admirers of the Chicago School and the hopeful heirs of the Chilean Miracle. At this historic juncture, it is only appropriate to recognize you — the architect and spiritual matriarch of Iran’s “Chicago Boys” — with the title Queen of Iran’s Economy: a title befitting your tireless efforts in sponsoring liberal economic minds and enabling their return to the homeland. It is they who now, with expert precision, administer Friedman’s time-tested prescriptions to the long-suffering body of Iran’s economy. Madam, Now that the reins of Iran’s economic policymaking are gradually being entrusted to the graduates of your foundation, your name rightfully deserves to echo — not only in the corridors of Western diplomacy, but also in the footnotes of national budgets and the fine print of inflationary policy packages. How apt that the Chicago School, after its Chilean rehearsal, now takes center stage in Tehran. And how poetic that the doctrine of structural adjustment has been rebranded as “justice-oriented growth” in the Iranian household basket. And so, while extending our congratulations on this latest triumph and acknowledging your remarkable prowess in elite engineering, we offer our sincere wishes for your continued success on the path of globalized pricing, privatized roots, and, ultimately, integration into the ranks of the “developed” — that is, deeply unequal — world. With the highest respect — and a generous touch of irony, Seyed Yasser Jebraily Former Head, Center for Strategic Evaluation and Supervision of the Implementation of Macro Policies of Iran