‌ تهش هممون باید بریم ... پس بيا نترسیم ، تلاش کنیم ، ناامید نشیم ، بخندیم ، شادي کنیم ، ريسك کنیم ، گریہ کنیم ، بریم سفر ، ڪتاب بخونیم ، اصلا بیا بریم یه جاۍ دور توي یه ڪلبہ توي جنگل دور از همہ هیاهو ، دور از تجملات دور ، از رقابت ، دور از غصہ ، دست همو بگیریم با صدای نم نمه بارون با رقص حریره تو باد زندگی کنیم ، نفس بکشیم ، عشق ڪنیم ، عشق .. ! ‌ : ) ‌ میشه ؟ ‌

-

همیشه‌جای‌شکرش‌هست همه‌چیمون‌ازاین‌که‌هست میتونست‌بدترم‌باشه .. 🍃

دوچیزشماراتعریف‌می‌کند ؛ صبرشما‌وقتی‌چیزی‌ندارید ، رفتارشما‌وقتی‌همه‌چیزدارید ( : ‌ ابوتراب

‌ مدت زیادی زمان برد تا بفهمم تنها کسی که می‌تواند کاملم کند خودم هستم ؛ فقط خودم . خودم نقطه آغاز و پایان هرچیزی بودم . ‌

‌ ( ‌ :

‌ انقدرحرصِ‌حرف‌وحدیث‌های‌پوچي‌کہ‌پشتِ‌سرتون‌میزنن‌رو‌نخورین‌به قولِ شیخِ بھایی : آن‌کَس‌ڪہ‌بدم‌گفت ، بدۍ‌سیرت اوست ‏و آن‌کَس‌کھ‌ مرا‌گفت‌نکـو ، خود نیڪوست ‏حال‌متڪلم‌ازکلامش‌پیداست ‏ازکوزه‌همان‌برون‌تراود‌کہ‌در اوست ...

مهم همین است که زبانِ یکدیگر را بدانیم زبان فراتر از همه چیز است زبانِ تنهایی زبان دلتنگی زبان اشک و لبخند هر آدمي براۍ خودش داستاني دارد اگر زبان هم را خوب بفهمیم هیچ اتفاقۍ مسیرمان را جدا نمیکند از هم ... ‌ حسین‌عربی

(((( :

می‌خندم‌ومی‌گریم،دیوانه‌چنین‌باید . . ☁️

'! 🤍

‌ ±‏ أنتَ الأمان وسط حَرب الحياة ! « درميان‌نبرد‌زندگی تو نقطه‌یِ‌اَمن منی . . . »