از ادمایی که رو انتخاب کلماتشون
حساسن و دقت میکنن
مخصوصا موقعِ [حرف زدن ]
خیلی خوشم میاد.
- ما در مداومتِ زخمی شدن از تنهای دیگر،
به آدمی دیگر پناه میبریم،
آنگاه که آرام شدیم
از یاد میبریم پناهگاهمان را ..
- به تـهِ هیچی فکر نکنید
این تهِ ها غمگینتون میکنن
چون شروع یک پایان دوباره هستن برامون .
- و تو خندیدی و من فهمیدم که جهان روی خوشی هم دارد
عالمی هست جدا از اینجاکه هنوز ارزش ماندن دارد.
بلوغ یعنی وقتی حالمون خوب نیست
و کم حوصله ایم سعی کنیم،
“با حرفهامون” به آدم های مهم
زندگیمون زخم نزنیم!