‹حُبُّ‌ الْحُسِین›

حاج مهدی چه قشنگ می‌گفت :

‹حُبُّ‌ الْحُسِین›

در گوشه خرابه،کنار فرشته‌ها با ناخنی شکسته،ز پا خار می‌کشد

‹حُبُّ‌ الْحُسِین›

اینجا‌جایِ‌رقیه‌آوردن‌نیست

‹حُبُّ‌ الْحُسِین›

با‌تو‌رفاقتم‌همیشه‌سوده‌ با‌توعه‌که‌میشه‌خیالم‌آسوده

‹حُبُّ‌ الْحُسِین›

دست‏هایت کوچک بودند برای به آغوش کشیدن صبر و سختی.