📌لیبرالیسم روان‌گردان و آینده ✍️ محمدصدرا مازنی در پژوهش‌هایی که برای آینده انسان طبیعی-و نه الهی-، انجام شده است، آفرینش و انسان آغازی رازگونه و یأس‌آلود را تجربه کرده است(نظریه تکامل). انجامش نیز روشن نیست. تکامل قانون خودش را دارد، هرجهش ژنتیکی ممکن است رویداد جدیدی را رقم زده و سرنوشت بشری را دستخوش تغییر کند. از این رو نمی‌توان آیندۀ محتوم بشری را در ایدئولوژی‌هایی که مبنای این نوع تحقیقات است پیدا کرد. ریشۀ این نوع ایدئولوژی‌ها بشری است و اگرچه در تقسیم‌بندی‌‌ها ممکن است هیچ‌انگاری و بی‌معنایی مختص نوع خاصی از آنها باشد، اما همۀ آنها در نهایت به‌هم نزدیک می‌شوند. نامیدی وجه مشخصۀ آنها است؛ حتی اگر به ظاهر هیچ‌گرا نباشند. رفاه و توسعه در خدمت لیبرال سرمایه‌داری نه تنها نتوانسته است نگرانی را از بشر رفع کند. بلکه نمادهای توسعه، «روانگردانی» شده‌اند برای فراموشی بلایی که سرنوشت بشر با آن مواجه است. از این رو این نگرش‌ها آینده را خوف‌انگیز پیش‌بینی می‌کنند. اما واقعیت این است که وقتی به تاریخ زندگی بشر از منظری کلان نگاه می‌شود، سه دوره به‌چشم می‌آید؛ انسان در دورۀ نخست، خویش را تحت حمایت خدای قاهر و قادر متعال می بیند. این مرحله به دورۀ انسان توحیدی نام‌گذاری می‌شود. انسان کمال‌جوی و خداخواه بوده و برنامه‌ای برای زیست توحیدی‌اش تدارک شده است. پیام‌آوران الهی قدم‌به‌قدم با آنهایند و برنامه‌ها را بی‌کم‌و‌کاست ابلاغ می‌کنند(طبیب دوّار بطبه). این دست‌گیری الهی توسط پیامبران نه با جبر که کاملاً انتخابی است. انسان با ارادۀ آزادش انتخاب و کتاب الهی را نصب‌العین خویش قرار می‌دهد، همه چیز الهی می‌شود. زندگی‌اش به رنگ خدا است. به‌ عالم غیب و قبر و قیامت و فرشته و پاداش‌وکیفر باور دارد. کار می‌کند؛ اما کسب‌وکارش نه برای تکاثر که برای رونق جامعه است. مدتی سپری می‌شود، عده‌ای از خدا روی‌برمی‌تابند، انسان بجای خدا می‌نشیند. اومانیسم فرمان را به‌دست می‌گیرد. اراده‌ها به تصرف اومانیسم در می‌آید. دین اما یاورانی دارد. اگرچه باور به دین در بسیاری از مصادیقش شخصی می‌شود. انسان عصر اومانیسم سه ایدئولوژی را تجربه می‌کند: کاپیتالیسم، سوسیالیسم و فاشیسم. پس از پایان جنگ جهانی دوم کاپیتالیسم لیبرالیستی سَر بَر می‌آورد. با پیشرفت خیره کننده‌اش در دانش تجربی به پیش می‌رود. قاهریت علوم تجربی که در قرون اخیر علوم انسانی را به خدمت خویش فراخوانده بود، در تئوریزه کردن نمادهایش چنان پیش می‌رود که علوم تجربی اینک به خدمت علوم انسانی در می‌آید. علوم انسانی در یک دگردیسی‌ای منفعلانه و مرعوبانه علوم تجربی را در راهی به خدمت می‌گیرد که او خود در زمانی به خویش فراخوانده بود. لیبرالیسم با فرهنگ و نمادهایش هم‌چنان در اوج است. ترحمی درکار نیست، با شعار «رفاهِ انسانِ آزاد«. که همین به عنوان نقطه‌ضعف اصلی‌اش نوشته می‌شود. انسان‌گرایی و لیبرالیسم با دست خویش انسان را به سوی نابودی پیش می‌برند. این نابودی سریع اما به چشم نمی‌آید-گویی سوار بر سفینه‌ای هستی که سرعتش احساس نمی‌شود-. رشد علوم تجربی در پرتو لیبرالیسم انسان را به دوره‌ای جدید منتقل می‌کند. این دوره ترسناک است و حرکتی نرم‌وملایم دارد. مسیر زندگی به سوی مرگی خاموش به پیش می‌رود. انسان امروز در آغاز این دوره‌ قرار گرفته است. روند توسعه اومانیسم را به تاریخ ملحق کرده و راهبری به دست دیتا می‌افتد. هوش مصنوعی به تکامل خطرناکش نزدیک و نزدیک‌تر می‌شوند. ربات‌ها آرام و بی‌سر و صدا جای بشر را می‌گیرند. ذهن بشری جای خود را به ابرذهن دیتا می‌دهد. ابرذهن حکمران بلامنازع می‌شود. به‌تدریج اختیار از کف انسان رها می‌شود. انسانی که روزگاری گونه‌های دیگر را حذف کرده بود، این‌بار با اختراع خویش برکنار می‌شود. امید بشر قطع و در استیصالی ترحم‌برانگیز به‌جستجوی چاره می‌نشیند. خدای توحیدی به دادش می‌رسد. در صبحی نزدیک موعود به کمک می‌آید و انسان وارد مرحله چهارم می‌شود. دوباره انسان توحیدی می‌شود. زندگی در پرتو معنویت و زیر چترفراخ مهدوی آغاز می‌شود. و انسان آرامش را نه در پرتو روانگردان‌ها که زیر سایه توحید تجربه می‌کند. همه چیز الهی می‌شود. زندگی به رنگ خدا است. به‌ عالم غیب و قبر و قیامت و فرشته و پاداش‌وکیفر باور دارد. کار می‌کند؛ اما کسب‌وکارش نه برای تکاثر که برای رونق جامعه است. انسان رفاه را در پرتو حکومت مهدوی تجربه می‌کند. این است آینده منتظر! اندکی صبر سحر نزدیک است! #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

💠 معیار خوبی و بدی ✍️ فاطمه میری ملاک خوبی و بدی اعمال طبق موازین اسلامی تعریف می‌شود. ان اکرمکم عند الله اتقکم اما گاهی پیش می‌آید که ما هرکدام ملاک و معیاری برای خوبی و بدی تعریف می‌کنیم. این ملاک‌ها از نوع فرهنگ و تفکر و محیط پیرامون ما نشأت می‌گیرد. گاهی برخی از این ملاک ها با موازین اسلامی تعارضی ندارند. برخی دیگر حتی کمک کننده هستند. برخی دیگر هم می‌توانند نوعی کج سلیقه‌ای و یا شاید نوعی تمرد از فرمان الهی باشد. این مباحث درباره واجبات و محرمات و وظیفه ما در مقابل دین مشخص شده است. اما در بسیاری از مواقع امر مباحی دست خوش سلیقه افراد قرار می‌گیرد. این سلیقه در زندگی شخصی هر فرد متفاوت است. حتی شاید در مسائل اجتماعی فرد اثر گذار باشد. گاهی راهی باریک‌تر از مو هست و توجه به این راه می‌تواند گره گشای بسیاری از کارها باشد؛ آن هم سلیقه‌ای عمل نکردن است. یکی از این مصادیق درباره من هم اتفاق افتاد. یکی از دوستان صمیمی، وقتی از رو نمایی کتابم خبر دار شد. با خوشحالی به من تبریک گفت و کتاب ندیده من را جز بهترین کتاب‌ها در حوزه یادداشت نویسی معرفی کرد. از تعریفش کلی خوشحال شدم ولی فکر نکردم کتاب ندیده را چرا این طور مورد تقدیر قرار می‌دهد؟! تا این‌که درخواست‌ خودش را مطرح کرد که برای کتابخانه مسجد چند جلد کتاب باید برایش کنار بگذارم. من هم گفتم مانعی ندارد و هزینه کتاب را با نهایت تخفیف به ایشان گفتم. اصرار کرد که کار فرهنگی‌ست و باید هدیه بدهی. در صورتی همکاران ایشان مشکلی در پرداخت هزینه حداقلی نداشتند و گفتند ردیف بودجه داریم و باید از طلبه‌ها حمایت کنیم. القصه بعد از چند روز پیامی به من داد با مضمون این‌که: کتاب شما مؤلفه های لازم را برای کتابخانه مسجد ندارد. 🔗 متن کامل #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

✔️ ایام امتحانات؛ طوطی وار خوانی های جبری! ✍️ قاسم یزدانی مقدم شاید مهم ترین اصل در انسان شناسی اسلامی که ارتباط مستقیمی هم با تربیت و هدایت دارد، به رسمیت شناختن اصل #اختیار و تاکید بر آن، در آيات متعدد قرآن کریم باشد. نکته ای که درین منظر بسیار مورد غفلت است، چگونگی امتداد آن اصل در ارکان جامعه است. چرا که با این مبنا، مدیریت جبری یعنی دور کردن انسان از بستر زیبای هدایت و اختیار و سوق دادن جامعه به سمت ضلالت و سقوط. حال به عنوان نمونه: آموزش و پرورش مبتنی بر اختیار چه اصول و قواعدی دارد؟ اساسا در ساختارهای متمرکز کنونی، انسانیت انسان که به رعایت اختیارش است، تا چه میزانی قابلیت ظهور دارد؟ وقتی چه بخواهی چه نخواهی باید یکسال با معلمی باشی که هیچ نقشی در انتخابش نداشته ای. کتاب‌ها و محتوایی را بیاموزی که خودت انتخابشان نکرده ای. یا باید طوطی وار بیاموزی یا متهم به نادانی و تنبلی و کند ذهنی خواهی شد. از طرفی اختبار و امتحان مبتنی بر اختیار چگونه است؟ معلمی که بیشترین قرابت را با رعایت اختیار انسان دارد کیست؟ باتوجه به اینکه مهم ترین مسئله در اختیار، #رعایت_ظرفیت دانش آموز است،و از طرفی در ساختارهای واحد و متمرکز کنونی بصورت #ذاتی، امکان رعایت ظرفیت های متعدد نیست، نظام تعلیم و تربیت مطلوب اسلامی که اختیارْ محور است چگونه خواهد بود؟ اینها و پرسشهای بنیادین دیگری که نظریه فقهی آموزش و پرورش آینده در مقام پاسخگویی به آنها استنباط و ارائه شده است. #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔺تیزر کنگره بین المللی حضرت آیت الله علامه سیدمحمد حسین طباطبایی @mediahekmat

📣 رستاخیر غیرتمندان ✍️ بهروز دلاور واژه غیرت دینی مرا به یاد بی غیرتان عصر عاشورا می اندازد. همان کسانی که سجده های بسیارشان برای ریا و تزویر آن ها را از امامشان دور کرد. کسانی که به خاطر خجالت ها، رودربایستی ها، ملاحظه کاری ها، محافظه کاری ها و هزاران دلیل دیگر حاضر نشدند چند صباح زندگی دنیا را با خدا معامله کنند. واژه غیرت دینی مرا به یاد شیوخی می اندازد که تمام لحظات عمرشان را درباره دین سخنرانی کردند و سال ها در لباس دین زیست کردند اما تاریخ نام و یادشان را به فراموشی سپرد. به راستی غیرت دینی به صورت عجیبی با توشه های زندگی برای آخرت ارتباط دارد. تاریخ پر شده از کسانی که 50 سال خواب دنیایی شان را به مثابه قرن هایی دیدند و لمیدند و سپری کردند، اما حاصلی جز غفلت و خوردن و خوابیدن برایشان نداشت. کاخ ها را بر روی همدیگر بناکردند اما اکنون هیچ خبری از کاخ هایشان نیست. تا توانستند ستم کردند و چاپیدند اما اکنون هیچ خبری از ثروتشان نیست. می ترسیدند خواب نازشان خراب شود، اما اکنون جسم نازنینشان در زیر آوارها خاک تجزیه شده است. مردمان مظلوم، ستمدیده و رنج کشیده را به تماشا نشستند و حکومت سلطنتی به راه انداختند و دستشان را به نشان تأسف بر دهانشان گذاشتند، اما اکنون دیگر خبری ازشان نیست. ما نیز می رویم و این تاریخ هنوز ادامه دارد... حقیقت آن است که خدا هست، مرگ و قیامت هست، ارزش های دینی هم هست. غیرتمندان عالم رستاخیز کنید که تاریخ دیگر بی غیرتی به روی خود نبیند. #غیرت_دینی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

. 💠 اگر غیرت دینی تجسم پیدا می‌کرد 🌹مراقب دشمن درونِ پوست میش باشید که این گرگ این بار با دندان تیز و با توپ و تفنگ به جنگ ما نیامده است. او این بار با تبلیغات مسموم خود راه در ابتذال این فرهنگ و انقلاب گذارده است نگذارید که با به وجود آوردن بی بند و باری در بین جوانان این مملکتِ امام زمان {عج} جوانان پاک ما را آلوده کنند. بدانید که شما وارث خون شهدائید و در روز قیامت پاسخگوی این امانتید. به شما جوانان بگویم که اگر بتوانید دیو نفس و شیطان را شکست بدهید و بر آن لگام بزنید به خدا که سعادت دنیا و آخرت را برای خود خریده اید. 🌹عشقی جز عشق به خدا در دل خود راه ندهید تا او نیز عاشق شما شود و بدانید وعده خداوند عاقبت محقق می شود. به شما وصیت می کنم که از گوشه نشینی دست بردارید و به وسط معرکه بیایید که هیچگاه اسلام گوشه نشینی را قبول نداشته و نخواهد داشت. فراموش نکنید جامعه سالم، آینده سالم داردو آنجا که جامعه آلوده شد، سقوط کند. بدانید خداوند آن دنیا شما را مورد سؤال قرار می دهد که چرا امر به معروف و نهی از منکر نکردید و جامعه را اصلاح نکردید. "شهید هادی محبی"🌷 #با_شهدا_گم_نمی_شویم #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN @Sedaye_Enghelab

🎥 شیدایی و دلدادگی مردم با شهداء در قم 🔷 تصاویر ناب و دیدنی از تشییع شهدا در قم و خاکسپاری دو شهید در مدرسه علمیه فاطمی @HOWZAVIAN @HawzahNews | حوزه‌نیوز

. ⚡️آشپز‌زاده‌‌ای که امیر شد 🔹حسن طاهری، تحلیل‌گر و مدرس یادداشت‌نویسی «در ميان همه رجال اخير مشرق زمين و زمامداران و بزرگان ايران كه نامشان در تاريخ جديد ثبت است، ميرزا تقی خان امير نظام بی همتاست. ديوجانس یونانی در روز روشن در پی او می گشت. به حقيقت سزاوار است كه به عنوان اشرف مخلوقات به شمار آيد. بزرگوار مردی بود. اگر ميرزا تقی خان مي‌‌ماند و انديشه‌‌های خود را به انجام می رساند، بدون ترديد در زمره كسانی شمرده می شد كه به باور برخی از سوی خدا، به رسالت تاريخی برگزيده شده‌اند!» این جملات رابرت واتسون، نويسنده مشهور انگليسی است درباره شخصیت والاامیر و صدراعظمی که بزرگ زاده و آقا زاده نبود، بلکه آشپززاده ای بود از روستای هزاوه ی فراهان. درست در يکصد و هفتاد سال پیش، ميرزا تقی خان فراهانی ملقب به امير کبير، در ۲۰ ديماه به نیشتر خیانت و حماقت خواص و تیغ استبداد و نخوت قجری، به شهادت رسید. شهادتی که رگ حیات و عزت ایران را تا سال های سال قطع کرده و کمر ایران را شکست. اما شگفت آور این است، آشپز‌زاده باشی و امير شوی؟ عجيب است؛ اما شدنی، چرا که ميرزا تقی خواست و شد. پسر مشهدی قربان هزاوه‌ای فراهانی بود؛ آشپز مخصوص ميرزا عيسی معروف به قائم مقام فراهانی. 🔗 متن کامل در کانال یادداشت خوانی #غیرت_دینی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

#پیش_به_سوی_کتابخوانی 🔹اعضای هیئت علمی، طلاب و دانشجویان برای دریافت بن اعتباری خرید کتاب از امروز در ketab.ir ثبت‌نام کنند. بن کتاب برای دانشجویان و طلاب ۲۵۰ هزار تومان و اعضای هیئت علمی ۵۰۰ هزار تومان است. 🔹دومین نمایشگاه مجازی کتاب از ۳ تا ۱۰ بهمن برگزار می‌شود. #به_دوستان_تان_اطلاع_دهید #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

. 💠 نوار اندیشه! ✍️محمدجواد محمودی یکی از راه‌های مهم برای آگاهی پیدا کردن از شرایط مغز،🧠 گرفتن نوار مغز هست؛ 🔍یعنی اگر بخواهیم بفهمیم، مغز در چه وضعیتی به سر می‌برد باید نوار آن را بررسی کنیم! امّا این کار برای شناختِ مغز جسم است، 🔦برای شناخت مغز روح انسان‌ها چه راهی وجود دارد؟! 📗کتاب؛ بله، یکی از بهترین روش‌‌ها برای شناخت اندیشه افراد، مطالعه آثار و نوشته‌های ایشان است.📚 ✅بنابراین؛ اگر کسی می‌خواهد در فضای فکری کسی تنفّس کند و او را بشناسد، ناچار از خواندن آثار و نوشته‌های اوست... ❓حال از خود بپرسیم، چقدر با آثار #امامین انقلاب آشنا هستیم؟ چقدر با آثار بزرگانی همچون #شهید_مطهری، علامه #مصباح، علامه #جوادی_آملی و ... مأنوس هستیم؟ 📄نوشته‌ها، نوار مغز روح انسان‌ها هستند... #امیرالمؤمنین(علیه السلام): نِعمَ المُحَدِّثُ الکِتابُ. #کتاب، خوب سخنگویی است. امیرالمؤمنین(علیه السلام): عقل‌های صاحبان فضيلت، در نوك قلم‌های آنان است. راستی! 📝آیا تا به حال نوار مغز خودت را گرفته‌ای؟ ⚠️حالِ اندیشه‌ات چگونه است؟ «ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ» سوره مبارکه #قلم، آیه 1 «ن، سوگند به قلم و آنچه می‌نویسند.» #اندیشه #کتاب #بزرگان #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔹بر طبل تحریم نکوبید! ✍ علی کردانی اینکه گاهی از تریبون‌ها و رسانه‌های رسمی کشور صحبت از مشکلات و تحریم‌هایی می‌شود که در پی آن آسیب‌های جدی به اقتصاد وارد آورده است، سخنی کاملا درست می‌باشد؛ هر چند که با انگیزه‌های مختلفی درباره طرح مسأله «تحریم» و یادآوری آن به مردم روبرو هستیم. اما سوال این است؛ چرا طرح مسأله تحریم تا آنجا کِشانده می‌شود که حتی بقّال سر کوچه هم‌ گرانی نانش را گردن تحریم می‌اندازد و یا برخی مدیرعاملان باشگاه‌های فوتبالی در برنامه تلویزیونی «فوتبال برتر» دم از تحریم می‌زنند؟! بله؛ تحریم برای جابه‌جایی برخی از مبالغ ما در سطح بین‌الملل موانعی ایجاد کرده و کسی منکر آن نیست؛ اما آیا طرح افراط مآبانه «تحریم» در رسانه‌های رسمی، هِی و هِی از تحریم و موانع تحریم گفتن، این پالس منفی را به مردم منتقل نمی‌کند «که امور کشور به دلیل تحریم قفل شده است؟» و آیا چنین تلقینی که خواسته یا ناخواسته سبب آن شده‌ایم، «احساس قدرت و موفقیت» را در دشمنان پدیدار نمی‌کند؟ و آسیب‌هایی در سطح جامعه به دنبال ندارد؟! مدیران ما قبل از قبول مدیریت باید بدانند که حربه تحریم جزء سکانس‌های تکراری دشمنان ما قرار گرفته، به‌طوری که بازپخش و باز‌طرح آن از سوی دشمنان کاملاً قابل پیش‌بینی است، تا آنجا که حتی «اصل تحریم و مجاری تحریم» قابل حدس است؛ بنابراین هر کسی در هر سطحی که در ایران اسلامی مسئولیت قبول می‌کند بایستی یکی از بخش‌های مهم موفقیت خود را «رفع موانع تحریم و راه‌کارهای برون رفت یا دور زدن آن» تعریف کند، تا بتواند در مدیریت خود به نقطه مطلوب برسد. از این رو رهبر معظم انقلاب در نخستین دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیئت دولت سیزدهم فرمودند: «حلّ این مشکلات اقتصادی را موکول به رفع تحریمها نکنید؛ رفع تحریمها در اختیار ما و شما نیست، در اختیار دیگران است. برنامه‌ریزی برای رفع مشکلات را با فرض وجود تحریم انجام بدهید و برنامه‌ریزی کنید که ان‌شاءالله بتوان این کار را پیش برد.» ۱۴۰۰/۰۶/۰۶ به هر حال؛ تحریم بهانه خوبی برای فرار از ناتوانی‌ها و نارسایی‌های مدیریتی شده است. #سیاسی #تحریم #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

#با_کاربران اوضاع معیشتی طلبه‌ها وخیم‌تر شده و برخی از زندگی‌ها در حال احتضار است؛ نکنه مسئولان وقتی به فکر بیفتن، که کار از کار گذشته باشه! کار از یادداشت و تذکر گذشته؛ باید هیئتی از تأثیرگذاران یا مسئولان مربوطه و یا خبرگزاری‌ها به سراغ شورای عالی و مدیر حوزه‌های علمیه بروند و بگویند؛ «فردا دیر است، امروز چاره‌ای کنید.» ........................................................................ پ ن: هر چند به اندازه لازم کانال‌ها و گروه‌های مطالبه‌گر درون حوزوی، این مسائل را پیگیری می‌کنند، اما کانال نویسندگان حوزوی نمی‌توانست از این فقره توصیه دلسوزانه و انتشار پیام طلبه جوان خودداری کند.