یک نمایشگاه بین‌المللی 🔸 به همت #حوزه_هنری و دانشکده‌ی هنرهای زیبای بصره، نمایشگاه گروهی کاریکاتور #طوفان_الاقصی از پنجشنبه چهاردهم دی‌ماه در این شهر و به میزبانی هنردوستان عراقی برگزار می‌شود. 🔹 این نمایشگاه دربردارنده‌ی آثاری از اساتید کاریکاتور آقایان سیدمسعود شجاعی طباطبایی، مازیار بیژنی و محمدحسین نیرومند است. 🆔 @hozehonari_ir

تویی که برتر از اندیشه و گمان بودی... 🎥ببینید | قطعه #چقدرجان، از مجموعه #شعر_زندگی_است شاعر : علی داودی #مرکز_آفرینش‌های_ادبی_حوزه_هنری 🆔 @hozehonari_ir

روایت یک شهرِ مقاوم-۱ ⚫️ گروهی از نویسندگان و محققان تاریخ‌شفاهی در #کرمان حضور دارند و راویِ احوالات این شهر زخمی اما مقاوم در این لحظات سخت هستند. بخشی از خرده‌‌روایت‌های #راویان_کرمان را می‌خوانیم: ◼️ در رسانه‌ها اعلام کردند برای مجروحان نیاز به اهدای خون است و به‌طور خاص هرکس گروه خونی‌اش O منفی است بیاید. جلوی بیمارستان‌های شهر غلغله شد. همه‌جور آدمی هم بود توی صف. یک مادر و دختر هم توی صف ایستاده‌بودند که آمده‌بودند برای کمک به مجروحانِ Oمنفی خون بدهند. خواستم ازشان عکس بگیرم؛ اما دختر جلو نیامد. حجاب نداشت. ◾️ صف درخواست برای اهدای خون آن‌قدر طولانی شد که گفتند از همه خون نمی‌گیرند. قرار شد از داوطلبان نام‌نویسی کنند برای فردا. مردم خیلی زود خون‌شریک شدند، آن‌قدر که نیاز اضطراری به خون به‌سرعت برطرف شد؛ سریع‌تر از پیش‌بینی‌ها. ◾️ می‌پرسم گروه خونی‌ات چیست؟ می‌گوید نمی‌دانم! فقط آمده توی صف کمک به مردم شهرش. می‌گوید در پنجاه‌متری انفجار اول بوده. حالا هم در خط مقدم کمک است. یک جوان هجده‌ساله. 🆔 @hozehonari_ir

روایت یک شهر مقاوم-۲ ◾️ گوشه‌ای نشسته‌بود و آرام‌آرام اشک می‌ریخت. می‌گفت با پسرم قرار دارم اما هرچه زنگش می زنم جواب نمی‌دهد. گفتم مادرجان اینجا خطرناک است. بروید‌. می‌‌آید. یک نفر آن‌جا بود‌. در گوشم گفت رها کن. این پیرزن خودش با چشمان خودش دیده چه بلایی سر پسرش آمده... ◾️دم ورودی گیت ایستاده‌بود و به‌پهنای صورت اشک می‌ریخت. پرسیدم چی شده برادر؟ گفت برادرم آن‌جا... شما را به خدا بگذاريد بروم داخل. گفتم نمی‌شود، خطر دارد. اما با اشک اصرار می‌کرد. دست‌ آخر گفت: مادرم نگرانش است... روز مادر بود. ◾️ دکتر می‌گفت یک ترکش توی زانو داشت، یکی توی گردن. ازش پرسیدم درد داری؟ گفت الان نه! با خانواده آمده‌بود‌ برای مراسم سالگرد سردار. با همسر، پدر، مادر و عمه‌اش. خودش اینجا بود و مادرش در بیمارستانی دیگر. یک ترکش هم در زانوی مادر جا خوش کرده‌بود. می‌گفت این جانبازی نشانه‌ی قبولی زیارتش است‌. محکم حرف می‌زد مرضیه‌خانم؛ زنِ ۲۴ساله‌ی ایرانی. 🆔 @hozehonari_ir

سفر بخیر هم‌شاگردی ◾️ همین‌جا بود. کنار خودمان. گاهی در سرای شهیدچمران، گاهی در ساختمان الف. می‌آمد برای هنرجویی و پیمودن مسیرِ هنرمندی. با دوستانش رفته‌بود کرمان برای حضور در مراسم سالگرد شهادت سردار سلیمانی که... در مسیر او به رستگاری رسید و #شهید شد. ◾️ خبر شهادت خانم #فائزه‌_رحیمی، هنرجوی مرکز آموزش #حوزه_هنری تلخ بود و دردناک. فیض شهادت را به روح پاک او تبریک و داغِ فراقش را به خانواده و دوستانش تسلیت عرض می‌کنیم. 🆔 @hozehonari_ir

روایت یک شهر مقاوم-۳ ⚫️ گروهی از نویسندگان و محققان تاریخ‌شفاهی در #کرمان حضور دارند و راویِ احوالات این شهر زخمی اما مقاوم در این لحظات سخت هستند. قسمت #سوم خرده‌‌روایت‌های #راویان_کرمان را می‌خوانیم: ◾️ از شهرستان انار آمده‌بود. اطراف کرمان. همراه با چهارده نفر از دوستانش. یک گروه جهادی بودند و می‌خواستند در میزبانی از زائران حاجی سهیم باشند. نوجوان قصه‌ی ما گرمِ خادمی بود که صدای انفجار اول را شنید. برخلاف موج جمعیت، رفت سمت منبع صدا. می‌خواست کمک کند. تکه‌های پیکرها را از زمین برمی‌داشت و برای مردم راه باز می‌کرد. این‌ها را که می‌گفت دستش می‌لرزید. جهادگر بود. موج انفجار دوم زمین‌گیرش کرد. حالا توی بیمارستان بستری بود. با آن موهای بور و چشم‌های عسلی در زمینه‌ی سفیدِ بيمارستان زیبا جلوه می‌کرد. به‌شوخی بهش گفتم حالا با این درجه‌ی جانبازی راحت کنکور قبولی! لبخند کمرنگی زد و گفت نه آقا، ما لیاقت این حرف‌ها را نداریم. نگران دوستانش بود و ما نگران خودش. هنوز داخل بخش بودیم که دیدیم آقای دکتر پرونده‌اش را داد دستش. مرخص شد. 🆔 @hozehonari_ir

📷 سوگ به روایت هنرمندان ◾️ در این لحظات جانکاهِ سوگواری برای شهدای مظلوم #کرمان، هنرمندان سخت مشغول ترجمانِ دردهای مردم ایران به‌زبان هنر هستند. آن‌چه تماشا می‌کنید چهار طرح گرافیکی از هنرمندان حوزه‌هنریِ دو استان #البرز و #بوشهر است که در ساعات پس از انفجار کرمان، به یاد شهدای مسیر زیارت سردار خلق شده‌اند‌. 🆔 @hozehonari_ir

از زائرین تو هم می‌ترسند "او می‌بیند و مکتوب می‌کند و در روزی برملا می‌کند… شهادت شما را…" 🎥ببینید | در سوگ هم‌وطنانمان که روز گذشته در مزار شهدای کرمان به شهادت رسیدند نشسته‌ایم. گوشه‌ای از مراسم پرشکوه روز گذشته را تماشا می‌کنید که با خون مظلومان حادثه تروریستی گلگون شد. 🆔 @hozehonari_ir

روایت‌های یک شهر مقاوم-۴ ◼️ قسمت #چهارم از روایت‌های #راویان_کرمان را به قلم خانم ساجده تقی‌زاده می‌خوانیم: زن جوانی با حدود سی و هفت، هشت سال سن با ته مانده ی آرایش غلیظی که روی صورتش ماسیده بود و مژه های مصنوعی بلند، در سایه روشن نورهای قرمز و زرد ورودی بیمارستان توجهم را به خودش جلب کرد. داشت زن قدکوتاه لاغری را آرام می کرد. جلو رفتم و پرسیدم دنبال کسی هستید؟ زن قدکوتاه گریان گفت دنبال خواهرم هستم. گفتم میدانم حال بدی دارید ولی میشود دو سه دقیقه صحبت کنیم. اول قبول کرد و بعد نگران شد و گفت نه... نه... خانمی که مژه مصنوعی داشت گفت: بذار من بگم. ابن بنده خدا مریضه و حالشم خوب نیست. اول این نکته رو بدونید که الان چندروزه توفضای مجازی ما داریم خبرش رو می خونیم که قراره بمبگذاری بشه. همه به ما می گفتن چنین خبری تو راه هست و وارد شلوغی نشید. به خاطر همین ما تا جنگل قائم اومده بودیم ولی سمت شلوغی نرفتیم . یعنی اصلا بین موکبها و سرگلزار نرفتیم. ‌ایشون خواهر جاری منه! جاریم "سارا" چهل سالی سن داره. سه تا پسر داره و ظهر خانوادگی اومدیم جنگل قائم هم زیارت کنیم هم ناهار را آوردیم بیرون با هم بخوریم. خواهرشم از بافت اومده مریض‌احواله بنده خدا. سارا میخواست ایشونو ببره دکتر‌ و درمان کنه. بعد از ناهار سارا گفت من میرم هم زیارت کنم هم از موکب برای پسرهام تبرکی بگیرم. من که می دانستم پسرها برای سارا سورپرایز روز مادر داشتند از رفتنش استقبال کردم . او رفت و ما مشغول آوردن هدایا از ماشین شدیم؛ چنددقیقه از رفتنش گذشت که صدای مهیب بمب دل همه مارا از جا کند.